arthur-achtergrond-co2_molecules

Arthur Rörsch, in reactie op ‘Respectvolle klimaatdiscussie’.

Eerste vraag mijnerzijds: waar baseren Leo Meyer en Christel van Eck (L/C) hun commentaar op?

Ik veronderstel, niet op eigen contact met de wetenschappelijke sceptische kring, Doch van horen zeggen na filtratie van berichtgeving uit eigen kring, o.a via het VN-klimaatpanel (IPCC).

Vervolgens wat oud-zeer. Enige jaren geleden wilde het Reformatorisch Dagblad van Leo Meyer en mij een dubbelinterview afnemen. We spraken enige weken van te voren af dat dit op het RIVM zou plaats vinden. De journalist haalde mij met de auto uit mijn woonplaats Leiden op. Bij Utrecht kregen we een telefoontje dat Leo Meyer helaas was verhinderd vanwege drukke werkzaamheden voor het VN-klimaatpanel (IPCC). Het werd dus een enkelinterview, nog wel op het RIVM dat ons een kamer aanbood. Van Leo Meyer heb ik nooit een reactie gekregen op het gepubliceerde resultaat.

In de voorgaande en daaropvolgende jaren organiseerden Hans Labohm en ik een reeks inhoudelijke klimaatdiscussies in besloten kring van ca 40 wetenschappers waarvoor equivalente aantallen AGW-protagonisten en -antagonisten werden uitgenodigd. Maar zelden gaf meer dan één protagonist acte de présence. Bij de laatste bijeenkomst kwam deze te laat, draaide zijn eigen verhaal af, en verdween daarna vroegtijdig vanwege andere drukke werkzaamheden.

Aldus, lichtelijk bevooroordeeld over het respect voor klimaatsceptische standpunten geef ik in het onderstaande een korte reactie op de kanttekeningen van L/C.

L/C. Het lijkt er op dat er sinds de negentiger jaren een verschuiving heeft plaats gevonden in het discours aan sceptische zijde. Voorheen was de stellingname van meeste sceptici dat klimaatverandering alleen natuurlijke oorzaken kent,

AR: Van het begin af aan is er onder vooral fysici weerstand tegen de theorie van het door CO2 versterkte broeikasaffect geweest. Zie de internationale congressen van ESEF 1996, 1998 onder leiding van Frits Böttcher.

L/C: Blijft het punt staan dat uit allerlei onderzoek steeds naar voren komt dat meer 90 % van de klimaatwetenschappers op één lijn zitten althans wat de oorzaken van de opwarming betreft.

AR: Allerhande ander onderzoek wijst op een daling tot 55 % consensus. Er zijn ook de nodige aanwijzingen dat veel wetenschappers onder politieke druk niet uit de kast willen komen.

L/C: Er zijn zoals bekend drie onafhankelijke onderzoeken geweest die hebben vastgesteld dat er in de rapporten van het IPCC níet is gesjoemeld met de cijfers.

AR: Er is wel degelijk gesjoemeld met de peer-review. Zie Climategate-files. We hebben ook een duidelijk voorbeeld in eigen land van een onderzoeker die van zijn baas geen protest mocht aantekenen tegen de behandeling van zijn wetenschappelijke artikel door lead reviewers van het IPCC.

L/C: Inmiddels lijkt Trump zijn stelling iets te hebben afgezwakt

AR: Daar kunnen we grote vraagtekens bij plaatsen, gezien de recente keuze van zeer conservatieve republikeinen die voor de strijd tegen het alarmisme worden ingezet.

L/C: Bijna alle staatshoofden en regeringsleiders ter wereld het belangrijk genoeg gevonden om hun handtekening te zetten onder het Parijs akkoord.

AR: Op grond van voortschrijdend wetenschappelijk inzicht? Volgens mij niet, slechts gedreven door de heersende politieke stemmingmakerij.

L/C: Inmiddels vliegt de wereldgemiddelde temperatuur omhoog. 2014, 2015 en zeer waarschijnlijk ook 2016 hebben de voorgaande records achtereenvolgens verbroken,

AR: Op zijn zachts gezegd, een overdreven voorstelling van zaken. Zie de twisten over de statistische interpretaties. Er is een proefschrift hierover in de maak door één van mijn vaste referees in Australië. Voor diens oordeel over de consensus in IPCC zie zijn analyse weergegeven in mijn boek Science Friction (Elmar, 2016) annex IV.

L/C: Het zijn overigens niet alleen de staten, overheden en maatschappelijke organisaties, maar ook de grote bedrijven (inclusief de fossiele industrie) die het klimaatprobleem erkend hebben en hun strategieën daarop aanpassen.

AR: Mijns inziens, niet op grond van voortschrijdend wetenschappelijk inzicht, maar als reactie op de politieke ontwikkelingen over het nastreven van duurzaamheid.

Vraag van Hans Labohm: Wat is een klimaatneutrale samenleving?

L/C: Daarmee wordt bedoeld: netto geen broeikasgassen meer uitstoten.

AR: Hiermede wordt de onkunde over het effect van IR absorberende gassen samengevat. Waterdamp werkt als zodanig ca 1000 maal zo sterk. De IPCC theorie is gebaseerd op een veronderstelde positieve werking op de watercyclus door CO2. Deze theorie is zeer aanvechtbaar. Zie mijn eerdere response op een reactie van Pieter Loo dec 5 12 pm op het blog, ‘Dramatische afkoeling’, van Hans Labohm, dec. 2.

L/C: Al is de term  ‘klimaatontkenner ’ kort door de bocht, we bedoelen natuurlijk ontkenner- van- het- feit- dat- klimaatverandering-veroorzaakt-is-door-de-mens’. Maar dat is wel een erg lang woord, als iemand wat beters weet, graag!

AR: Mijn voorstel. Dat is iemand die op theoretische grondslagen een significant effect van CO2 op de oppervlaktetemperatuur niet onderschrijft.

In ‘Science Friction’ wordt dit afgewogen op basis van de te verwachten antwoorden van AGW protagonisten en antagonisten op deze drie vragen:

How do we know?

What do we believe?

What is the evidence for?

L/C: De gevolgen van reeds opgetreden klimaatverandering zijn wereldwijd inmiddels zichtbaar.

AR: Gevolgen van klimaatverandering zijn al ruim 150 jaar zichtbaar. (Zie bijvoorbeeld het afsmelten van gletsjers na de kleine ijstijd.) Er is geen correlatie tussen toename van klimaatverandering met toename van CO2 sinds het gebruik van fossiele brandstof (1950) sterk toenam. Zo’n correlatie is ook niet uit IPCC-rapporten af te leiden. Laat staan een relatie met de toename van CO2 in de atmosfeer.  

L/C: Op korte/middellange termijn kunnen zon en wind niet alle fossiele energie vervangen. Op zeer lange termijn is dat geen probleem. Zon genoeg!

Fotosynthese is een uitvinding van de natuur zelf. Niets nieuws onder de zon en niets is strijdig met de natuurwetten. 

AR: De efficiëntie waarmee de ‘natuur’ zonenergie benut is zeer laag. Door de mens ontwikkelde zonnecellen doen het tenminste 10 keer beter. Ook vliegen we met gebruik van fossiele brandstof een stuk efficiënter dan vogels dat doen. Het menselijk vernuft is zeker in staat de natuur sterk te verbeteren. Maar daar zijn wel degelijk grenzen aan die door de hoofdwetten van de thermodynamica worden beschreven.

L/C : Carbon Capture and Storage, (CSS) wordt reeds lang toegepast.

AR: maar wat is het nut daarvan als het effect van CO2 op het klimaat wordt betwijfeld?

Het is een kostbare en overbodige operatie als blijkt dat de veiligste plaats om CO2 op te slaan, de atmosfeer is. Waar het ook thuis hoort en bovendien nuttig voor de bevordering van de plantengroei.

L/C: De argumenten van Hans tegen wat hij noemt de  AGW- hypothese zijn al veelvuldig en grondig weerlegd. 

AR: Er is wel degelijk ook sprake van weerlegging van de AGW-hypothese. In enige duizenden publicaties die in IPCC-rapportages zijn genegeerd. (Zie onder andere NIPCC rapportage.) Volgens een uitspraak van Einstein (1924) als response op een boek ‘honderd wetenschappers tegen Einstein’ is één weerlegging genoeg. Hierbij verwijs ik naar die gemeld in mijn response op Pieter de Loo, genummerd 1

In een gesloten systeem, een watervolume, zal de temperatuur daarvan ten gevolge van de geabsorbeerde golflengten inderdaad oplopen. In een open systeem echter niet omdat de betreffende golflengten die CO2 uitzendt slechts 0.1 mm in de waterlaag doordringt (G.M. Hale at al. Appolied Optics 12/3 1973 page 555-562. ‘Optical constants of water in the 200nm to 200μm wavelength region.’). Het gevolg is dat in de eerste plaats waterverdamping optreedt, geen opwarming. Dit verschijnsel vindt technische toepassing in een industriële waterverdamper die door IR-straling wordt gedreven.

L/C: Hoe komt het toch dat, terwijl we naar de zelfde feiten en cijfers (kunnen) kijken, en thermometers, CO2- en watermoleculen geen politieke vooringenomenheid hebben, toch steeds tot tegengestelde conclusies komen?

AR: De verklaring is deze. Waarnemingen en cijfers kunnen altijd op verschillende manieren worden geïnterpreteerd om natuurverschijnselen te verklaren. In de wetenschapsgeschiedenis zijn vele voorbeelden te vinden hoe men door tijdelijke eenzijdige interpretatie op een dwaalspoor is geraakt.

Zie verder voor de alternatieve verklaring van de huidige klimaatvariabiliteit mijn commentaar op de ‘posting’ van Jeroen Hetzler: ‘Statistisch zand in de ogen strooien’, 3 dec.: ‘Rethinking the conceptual model of the earth greenhouse effect’ (dec. 4. 12.42 pm).