De lege zee in 2048 bestaat 10 jaar

Positive relationships between diversity and ecosystem functions and services were found using experimental (Fig. I) and correlative approaches along trajectories of diversity loss (Figs. 2 and 3) and recovery (Fig. 4). Our data highlight the societal consequences of an ongoing erosion o f diversity that appears to be accelerating on a global scale (Fig. 3A). This trend is o f serious concern because it projects the global coUapse ofall taxa currently fished by the mid-21st century (based on the extrapolation of regression in Fig. 3A to 100% in the year 2048).

De studie ging dus niet over ‘overbevissing’ maar over algehele menselijke impact op zee-ecosystemen waaronder visserij. Ze zeggen dus niet dat de zee dusdanig wordt leeggevist dat ie in 2048 leeg is. Ze opperen – op basis van een correlatieve modeloefening- de stelling dat doorgaande verschraling van soortenrijkdom er toe leidt, dat ecosystemen kunnen instorten, volgens de zogenaamde ‘diversity-stability-hypothesis’.

Daardoor zouden dan ook alle belangrijke soorten voor visserij prooi worden van een ineenstorting in de computer. Data voor dit project waren ontleend aan zeereservaat-activist Daniel Pauly zijn door Pew Charitable Trusts (= Suncor olie) betaalde project The Sea Around Us;  We weten zo hoe rommelig die data zijn van Pauly, die in Pacifische regio’s zonder visserij-registratie uit zijn duim wat statistieken zuigt.

De zee werd juist weer wat voller
Vaste lezers van Climategate weten ook dat Worm met visserijbioloog Ray Hilborn de media-controverse ging rechtzetten in Science in 2009 (Rebuilding Global Fisheries). De zee raakt juist weer steeds voller. Na systematische overexploitatie in de jaren ’80 en ’90 zijn er weer veel herstelprogramma’s in werking. Wat je moet weten is dat ‘overbevist’ nog niet het zelfde is als ‘ecologisch uitgeput’. Het is een economische term: het loont voor vissers niet meer om nog uit te varen.

Ongeveer 14-18 procent van de visbestanden is dus economisch overbevist, bij 63 procent is het bestand volledig bevist of er is een herstelprogramma nodig/in werking.

Hilborn zijn pupil Trevor Branch- de roosteraar in Nature van Daniel Pauly’s ‘Fishing down the Foodweb’- die deed hier in 2013 in Plos Biology nog een analyse van het media-effect van de Worm 2006-studie. En de nasleep van het persbericht met ‘de lege zee in 2048.’ Branch vond bij de 664 maal dat de Worm-studie was geciteerd dat de auteurs die aan de Worm-studie zelf hadden meegewerkt juist zorgvuldig de ‘2048’-claim vermeden. Slechts 1 maal werd hij gebruikt door mensen die zelf aan de studie meewerkten.

Alleen mensen die niet van de controverse rond de spindoctoring op de hoogte waren, gingen er mee aan de haal en dan vooral mensen in low impact journals zonder visserijbiologische expertise. 

Uw dagelijkse portie publieksmisleiding

Conclusie: WNF heeft overduidelijk andere motieven dan het schetsen van een wetenschappelijk juist beeld van de realiteit. En de daaruit volgende logische gevolgtrekking: het interesseert ze niet hoe de natuur er voor staat. Want dan zouden ze wel kennis nemen van de literatuur en data. En dus: ze zijn ook niet geinteresseerd in werkbare oplossingen van bestaande problemen. Want als je niet weet hoe het zit, hoe wil je dan iets oplossen.

Ergo: ze willen je geld en je ziel veroveren

Zoals ik al toonde mag WNF ons blijven oplichten omdat ze de belangen dienen van machtige vrienden bij olie- bank- en voedselmultinationals als Robert Reibestein (VVD) en BP-Baassie Anthony Burgmans.

‘Filantropische’ stichtingen van de grote geldjongens financieren de paniek. Het World Economic Forum is mede opgericht door Mr Agenda 21 Maurice Strong, de teerzand-jongen van Petro Canada (nu deel van Suncor), en protegee van de Rockefellers

Anders was er al lang ingegrepen. Maar goed, het kijkbuisvolk leert nu prime time van de NOS: ‘Sylvana verlaat DENK!’, hebben ze weer iets om je mee zoet te houden als gesprek van de dag, terwijl ze je van achter en voren beroven.

En dat zoiets dondersgoed werkt, ik kan dat tot zeer nabije sferen ervaren.

Mensen hoeven je enkel niet te (willen)begrijpen en (willen) lezen om de conclusie te trekken: ik snap jouw niet en las bij mijn dagelijkse rondje NU.nl dat de zee leeg is in 2050. En Nu heeft voor mij meer autoriteit, want anders zouden ze het niet zo schrijven. Dus ben jij gek, want ik wil mezelf graag slim blijven vinden’.

Zo werkt mediamanipulatie door met gevoel voor massa-psychologie- waarheidsacceptatie op basis van sociale bevestiging. Het lijkt meer alsof men het jaartal ‘2050’ in het publieke brein wilde etsen als horizon, via diverse kanaries in de kolenmijn. Dat je meer bent gericht op een theoretische toekomst, terwijl mensen daarvoor je in het nu lopen te beroven.