Commandeurs van het luchtruim

Daar cirkelt hij rond de toren

Mijn slechtvalken van de toren van Spannenburg gaven weer een spectaculaire luchtshow en maakten de week weer goed.

Het echtpaar

Het is het speelse gemak waarmee ze in een fractie van een seconde tientallen meters in hoogteverschil overbruggen, op en neer schommelen zo in de lucht, ze maken vliegbanen door de lucht zoals je een DTP-computertekenaar op een scherm een schets ziet maken met zijn muiswijzer. Zo snel.

attack…

En dan als meneer is geland, ziet mevrouw plots een kans. Twee duiven komen voorbij gesneld en ze doet een uitval vanaf de toren, maar op een manier alsof het ‘r niet menens is. Ze wil gewoon even een plaagstoot uitdelen, zo lijkt het.

Ze mist en vliegt verder langs brug en boerderijen de polder in. Einde luchtshow.

Zo domineren de valken het luchtruim rond de toren als 2 F16 jachtvliegtuigen. Niet voor niets adverteerde General Dynamics, de fabrikant van de F16 met dit jachtvliegtuig als ‘The Unleashed Fury of the Fighting Falcon’.  De F16 Fighting Falcon.

Nu is het niet moeilijk om ze wat dichterbij te krijgen. Dan ga je gewoon naar een valkenier. Dan ziet zij er zo uit

Of zo

…je moest eens weten  hoeveel ‘natuurfoto’s op deze ge-ensceneerde wijze zijn gemaakt. Ik vind het veel leuker om de context te laten zien. Dan krijg je dit als vanmiddag te zien, het mannetje dat op de rand zit:

Zo zie je ‘m zitten op de toren van Spannenburg. Of zoals hier op de Avero-toren in Leeuwarden

..als klein ventje was ik eerder in gevechtsvliegtuigen geïnteresseerd dan in vogels. De F16s en de Starfighters. Ik tekende als kleuter ooit een kerststal met Jozef en Maria, kindje Jezus. En dan een F16 er boven met zo’n rookpluim.

Plots in groep 4 was het over met de gevechtsvliegtuigen, alle posters van de Koninklijke Luchtmacht verdwenen van de slaapkamermuur, de roofvogels kwamen er voor in de plaats. De natuur werd drijfveer voor de rest van het leven.

Maar een ‘echte’ vogelaar zal ik nooit worden. Ooit met Israelische birdwatchers mee geweest op stap bij Eilat. Die gaan dan een half uur lang door een telescoop naar vogels kijken en ieder veertje aflikken. Een geeuw kon ik niet onderdrukken, al na 10 minuten. Net als bij van die typische ‘natuurfoto’-congressen. ‘geniet u van de beeldenzzzzzzzzzz’…

Niets zo saai als ‘echte’ natuurfoto’s…

Zoefffff

Het kijken naar een zittende slechtvalk is ook even opwindend als het kijken naar een mooie meid die op de WC zit en een drol draait (ja, dat doen ze ook…). Pas in beweging komt de gratie los, dat ankertje en de buitelingen waarvoor je het doet. Een stootje adrenaline, iedere keer dat zo’n rover als een jachtvliegtuig voorbij schiet.