Bij de Leeuwarder Courant bewonder ik de kennis van zaken bij mensen die ingezonden brieven sturen. In ‘Bloemenzee hoeft geen jaar te wachten’ beschrijft Nico Minnema (Successie Natuurzaken) nu positief kritische medestand in de strijd tegen de tegeltuin voor de onderhoudsarme hersenpan. Hij is ook van ‘niet lullen maar poetsen’.
In het departement De Somme doet de lokale jagersvereniging het met de overheid in bermen; notre fleurissement preserve la biodiversite
Er is echter ook een aanvullende oplossing nodig, die ik onder aan dit blog geef, als onderdeel van een serie waarbij we politieke voorstellen keuren op hun ecologische en economische merites. Want algemene oproepen leiden maar tot ‘campagnes’, geldverspilling aan reclame om anderen op te dragen wat je zelf niet doet.
Je moet concreet zijn: dus na dit blog zijn er al 18 bijen- en bloementuinen in Leeuwarden er bij, zonder 1 cent subsidie. Of 39 tuinen wanneer de gemeenteraad het voorstel aanneemt, minus de 60 duizend euro gemeenschapsgeld.
Zee van koekoeksbloemen langs de Zwette bij Oosterwierum: voor dit ‘hoera ik leef’-effect doe je het. Natuurlijke prozac
De Aanleiding
Vandaag de aanleiding voor Minnema’s ingezonden brief: een gemeenteraadsvoorstel van CDA (6 raadsleden) en PvdA (12 raadsleden) in Leeuwarden. Zij willen ad hoc voor het politiek effect met 60 duizend euro subsidie strooien, zonder (ecologische en economische) rendementstoetsing, ditmaal richting het ‘verbloemen’ van 150 van andermans tegeltuinen.
Waar je dus al 18 ecologische stapsteentjes direct kunt maken, wie de eenvoudige rekensom maakte weet welke ik bedoel.
Tegeltuin voor de onderhoudsarme hersenpan, winnaar van de Breznjev-CCCP-tuinaward voor de overwinning van het Socialisme op de natuur
Het voorstel lijkt nu op een klassiek voorbeeld – hier op kleine schaal- voor hoe de moderne overheid in het algemeen (dis)functioneert. De overheid is overhead. Op zijn best kun je daarmee een compromis realiseren op andermans grond met andermans geld, tenzij je een dictatuur wilt invoeren.
De crematorium-tuin, een eervolle vermelding
Een afbeelding van ironie? Spandoek groene tuin in tegeltreurnis met intratuin-kasteelmuren van laag opgeleide televisiekijk-mensen
Crematorium-tuinen
Dus op welk probleem wilde het voorstel antwoord geven? Hoe meer tegeltuinen, uitingen van minimalisme, hoe meer verpauperd een wijk oogt, alsof je in het Oostblok woont. Minnema voegt in zijn commentaar alvast een mooie zin toe, die het omschrijft:
veel tuinen lijken tegenwoordig meer op een gestileerde parkeerplaats of de aankleding van een crematorium.
Die van het crematorium voegen we toe aan het pantheon van diskwalificaties der wansmaak. Van de tuinen van mensen met een lege geest in een gezond lichaam. Met lege geest doel ik niet beslist op papieren opleidingsniveau. Juist (op papier) hoger opgeleiden kunnen arm en conformistisch van geest zijn, zo schrijft Syp Wynia terecht in Elsevier.
Die theorie werd bevestigd bij mijn excursie door een Friese jaren ’70-wijk.
Een vitale opa met bredere interesses vormt uitzondering met zijn eigen tuincentrum-variant op Staatsbosbeheer-heide. Naast hem zijn alle bomen en struiken al gerooid. Met ‘lege geest’ bedoel ik dus niet beslist papieren opleidingsniveau, ik doel op innerlijke vorming
Een vitale opa van 82 legde net zijn eigen heideveld aan tussen de omgezaagde struiken en bomen bij de buren. Hij was zeker geen raketgeleerde. Maar had wel oog voor de wereld om zich heen.
Een rijke geest hangt samen met het vermogen tot zelf waarnemen, voelen en interesses buiten televisie en eigen navelstreek. Zodat je minder geneigd bent tot revolutie en geweld, danwel mentale afstomping.
De kingsize-kattenbak, een uiting van een lege geest in een gezond lichaam: hier stonden eerder een sierhazelaar met kronkels etc
Over wansmaak valt wel degelijk te twisten
Zie bijgevoegde foto’s van een doorsnee jaren ’70 wijk in Friesland. Binnenplaats van een kerncentrale. Kingsize Kattenbak. Tokkietuintjes. En als je echt pech hebt staat er zo’n Boeddha uit de Intratuin voor het raam.
Zucht…
Hef je handen ten hemel en vraag je af: wat z0u de Heiland hiervan gezegd hebben?
Over wansmaak valt wel degelijk te twisten. Stront is niet lekker, tenzij je gestoord bent en het je fetisj is. Er bestaat eetbaar en niet eetbaar. Je kunt dus discussiëren over wat nog met goed fatsoen ’tuin’ genoemd kan worden. Want er bestaat voor ’tuin’ een neutrale definitie in het woordenboek die Minnema ook opvoert. Daar kun je de eigen uiting aan toetsen.
Kapot gesnoeide heggen en groen, vervangen door Intratuin-kasteelmuur van goedkoop vurenhout. Onderhoudsarme geest in een gezond lichaam
Kijk, definities scherpstellen. Daar zijn we hier ook gek op. Dan weet je wat je bedoelt.
Een omheind stuk grond, met bloemen,planten en andere gewassen beplant.
Tuin: ‘een omheind stuk grond (check) beplant met bloemen (x), stuiken (x), bomen (x) en andere gewassen'(x). Een steentuin is voor paupers, domme laag ontwikkelde mensen. Dat haalt de buurt in waarde omlaag, en leidt tot onverkoopbare huizen, danwel import van asielzoekers
Ook het motto ‘niet lullen maar poetsen’ delen we hier. En laten we ook vooral de positieve websites nog eens vermelden die Minnema opsomt, maar die op oud papier zo weinig effect hebben.
www.debolderik.net
www.bolster.nl (kende ik nog niet)
www.cruydthoek.nl
www.biodiversum.nl
www.wildeweelde.nl
Silent Spring lijkt zo alsnog haalbaar, maar de Lente laat zich niet vermurwen, zelfs niet op snoeiresten van wat eens een bloeiende haag was. De natuur overleefde de stoomwals van de gletsjers van ijstijden. Dus ook de Tokkisering van NL komt zij te boven
Hoera, ik leef
Met een paar tientjes floristisch onaneren- zakjes zaad met akkermengsel kun je ook bij de Jumbo krijgen- op een zonnige voorjaarsdag waarbij je voelt ‘hoera, ik leef’: dan heb je de uitgelezen kans wat minder televisie te kijken of iemand voor rotte vis uit te maken via een hoekje van internet.
Je kunt dat ‘hoera’-gevoel dan omzetten in een kleurige tuin. Je moet de glimlach eens zien van de mensen bij tuincentrum De Koning in Rohel, als ik op bezoek kom. Volgens mij kreeg dat tuincentrum in Rohel onderhand al 1000 euro aan plantjes van me.
De eigen tuin bij intrek nemen in huis: een typische parkeerplaats van mensen met onderhoudsarme hersens
Vijvertje graven en aanleggen met lupine uit tuincentrum en gele lis uit de sloot
De glimlachende verwelkomende gezichten zijn groot contrast met wanneer ik bij Greenpeace (een negativistisch kankergezwel in deze samenleving dat operatief verwijdering verdient) het kantoor zou binnenstappen. Of het gezicht van Thomas Muntz (Platform Investico) wanneer ik hem weer ontmoet, tenzij hij goed bedenkt wat hij met zijn laatste Rolo doet.
De laatste aanwinsten zijn twee Hedera’s met mooi miniblad, een rij akkerviooltjes en binnenkort zal een wingerd de hele voorgevel overwoekeren.
En ze hebben hangviolen voor deze Tweede Viool in de Levenssymfonie, die volgens het tegeltje geen program kent voor het concert des levens.Een buis waar je dan water ingiet, en voor je het weet heb je dan een Hippie-voordeur.
En na de nodige ingrepen: 1 bloemen en vlinderzee, zoals hier op vlinderstruiken
Een idee- die hangende bloemen- gejat bij Herman Brood (die woonde bij me om de hoek vlakbij het Hilton, waar ik terechtkwam toen hij er vanaf sprong), onder Brood’s motto ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’. Als journalist was je al professioneel plagiator.
Mijn buurman kreeg al een appelboom, pimpte zijn tuin op en Cannabis sativa verrijkte onze tuin al snel, een typische abdij-tuinplant voor geneeskracht. Dus zowaar al een ‘spillover’-effect.
Uit het grootste tuincentrumn van Nederland getransplanteerd in eigen gegraven vijver
Het is een anti-depressiemaatregel die geheid werkt, in tijden waarin depressie een epidemie schijnt te zijn. Vind je het gek met al die angstprikkels die de doorsnee massamedia-consument dagelijks gevoerd krijgt. Alles heet ook ‘crisis’.
Van de meningen van de massa(media), daar word je maar sjachrijnig van en ga je mopperen bij De Dagelijkse Standaard over ‘De Islam’ of bij Sargasso over ‘de klimaatcrisis’, waarbij het genderongelijkheidzweet je onder je natuurlijk behaarde oksels uitbreekt.
Terwijl bloeiende bloempjes, zingende vogeltjes, zoemende bijtjes je dat geven wat met geen pil valt te beschrijven.
De sperwer kwam hier eergisteren nog op bezoek
Als een zonnige dag al verschil in je humeur maakt. Dan maakt een kleurige en bloeiende omgeving dat ook, in vergelijking met zo’n Oostblok-uitstraling die door groen minimalisme ontstaat. Wie geld heeft, die gaat naar een buitenwijk in het groen. Daarom gingen de Amsterdamse kooplieden ook in het Gooi wonen. Op een buitenplaats.
Niet op een kaal industrieterrein.
Hoppa, dat zijn al 6 CDA-tuintjes in Leeuwarden waar het dit voorjaar van de bloemetjes en bijen gonst
De evolutie van IMBY
Nico noemt het ‘de kleurrijke en groene revolutie’, zelf anderen aansteken, prima, er zijn evenvele uitingsvormen als er mensen zijn. Dat heet diversiteit, en als iedereen zijn tuin anders invult krijg je dus ‘bio’-diversiteit.
Ik ben niet zo van revolutie, want voor je het weet heb je dan zo’n milieuclub die ‘campagne’ wil voeren. Nutteloze marketing om andere mensen te beleren. We zijn hier meer van de evolutie via IMBY- in my back yard. Voel je vooral vrij om ieder aangedragen woord of idee schaamteloos te jatten en doe alsof je het zelf verzon. Ook IMBY.
Gisteravond hoorde ik de ransuil hier ‘hoe hoe’ roepen. Hij baltst vanuit de conifeer die tegeltuin mensen en de FNP-zombies van gemeente Fryske Marren al lang gerooid zouden hebben.
En waar buren al met zaag-vragende ogen naar gluren. Wanneer minimalisme de norm om je heen wordt dreigt dat al snel een appel te worden om ook zo te doen.
En hier 6 salonsocialisten die dus met eigen geld hun tuin bloem-en bijenparadijs maken. Ik krijg zelf altijd jeuk bij de PvdA, maar misschien zijn het desalniettemin hele lieve mensen, en zeker kinderen Gods
En dan nu dus concreet.
Oproepen als van Minnema zijn te beleefd, subsidievragend en algemeen. Duidelijkheid helpt hier meer en mensen persoonlijk aanspreken, omdat we leven in een schaamtecultuur, waar mensen niet meer een innerlijk eergevoel als drijfveer hebben.
Moderne Nederthalers doen steeds vaker pas eervol wanneer hun imago in andermans ogen gevaar loopt, anders zijn ze meestal hypocriet en opportunistisch, leugenachtig en parasitair.
Er zijn 6 raadsleden van het CDA in Leeuwarden. En zelfs tweemaal zoveel PvdA-Raadsleden(….).
En nog zes salonsocialisten, dus samen al 18 tuinen die dit voorjaar gonzen van de bloemen bijen en vlinders zonder 1 publieke euro te verspillen
Dus: hebben al deze 18 raadsleden zelf thuis bloeiende bloemtuinen waar het gonst van de bijen, en waar het uit de voegen knalt van de vlinders. Dan zetten ze hun tuin op de foto en plaatsen die op het web. Laten we eens hun adressen natrekken en bezoeken.
Zitten er raadsleden bij met tokkietuin voor de onderhoudsarme hersenpan: ook op het web zetten als teken van ‘werk aan de winkel’. En je kunt met mij 0p excursie langs de vele plaatsen die inspiratie bieden.
- Mijn eerste oplossing die ik de CDA- en PVDA-raadsleden in Leeuwarden dus wil meegeven is dus bij deze: zie zelf in dat je een probleem hebt op eigen grond. Voor je die 150 anderen gaat beleren. Ga van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam, en dan bewust bekwaam. Zie het als beloning voor jezelf, niet ter afkoping van aangeprate schulden
- Hoeveel raadsleden telt Leeuwarden in totaal? De website zegt 39. Dus bijna 40 tuinen tuinen die je opknapt, voor je anderen beleert te doen wat je zelf nalaat. Omdat je nog niet goed nadacht: wat levert een rijke tuin mij op? Zoals bijvoorbeeld: een beter humeur.
De torenvalk in mijn uitzet-project. Officieel mag dat niet, maar er mag zoveel niet volgens de letter van de wet, terwijl met de letter der wet in NL de grootste misdaden worden gepleegd
Een tuin staat voor een levensfilosofie, het zegt iets over hoe je zelf in je leven staat. Laat dat planeet redden toch over aan Superman. En stel eens haalbare doelen die je direct realiseren kunt. Want niets is zo afstompend als doelen stellen die buiten je vermogen liggen.
Ooit waren dit confifeerhagen waar de merel in broedde
Deel twee gaat in op de overheid haar rol in dit verhaal. We zien daar hoe mijn eigen lokale overheid, de gemeente Friese Meren zelf met haar groen omspringt. Uit minimalisme zagen ze alle struiken en boomwallen met ecologische functie kapot. Zij vormen hier helaas een landelijke regel, geen uitzondering.
Hoe kan de overheid ook met bezuinigingsperikelen meer groen realiseren? Tot de volgende blog maar weer.
Herkenbare indrukken. En prachtig om die sperwer zo te zien.
Zo’n vijver zou ook geschikt zijn voor een jonge zeelt;die redden zich doorgaans uitstekend,vooral bij het aanwezig zijn van waterslakken en/of bloedzuigers.
En ze hebben relatief weinig ruimte nodig (werden vroeger vaak in regenwaterbakken gehouden).
Je zou ook enkele bittervoorntjes kunnen inzetten als natuurlijke grazers van algen.
Staan wel op de beschermde lijst,maar zijn in Friesland lokaal zo talrijk,dat je ze met 1 of 2 halen met een kruisnet binnen hebt.
De bloemen-/plantenrijkdom bij het Zwettepad viel mij vorig jaar ook al op;alsook de scheiding door -middel van een brede rietkraag- van de grote waterkolom van de Zwette met stille ondiepe,maar glasheldere stukjes water aan de oever.
Daar bij Oosterwierum kun je trouwens ook een ijsvogel treffen.
Wat tuinen betreft;metname de grote bonte specht,boomkruiper en ransuil vielen mij op bij ons achter in de tuin,al zullen er ook nog andere (verborgen) soorten te vinden zijn.
Wij hebben meerdere coniferen en enkele bomen;oa goudiep,pruimenboom en eik en die laatste is al jaren een steen des aanstoots voor een tegeltuinbuurman ,hoewel de boom er al lang stond voordat ie er ging wonen.
..en je beschrijft zo indirect wat voor mens je bent: je hebt oog voor de buitenwereld en beleeft daar plezier aan.
Hoera
Er is nu een regelgeving dat maximaal 30% (?) van het tuinoppervlak bebouwd mag zijn. Simpele ingreep als men “bebouwd” vervangt door “bebouwd of betegeld”.
Polderschappen zijn door de hoge afwateringssnelheid niet blij met het tegellandschap.
Alternatief zou men een heffing per tegeloppervlak kunnen opheffen.
Het heeft wel een voordeel, een tegeltuin
Minder blaadjes en grasmaai stressssss ;)
Een ” tegeltuin” heette vroeger een plaats ;-)
Ieder jaar weer de strijd tegen de algen en mos aanslag op het tegeltuintje. In maart komen ieder jaar de hoge drukspuiten weer uit de schuur en de anti-vergroening-bestrijdingsmiddelen. Onze tuin toen we het huis kochten was 30 jaar geleden eerst getegeld, vervolgens vervangen door gras (voor de kinderen) en nu weer partieel getegeld met ruime groene borders, de schuttingen vervangen door beukenhagen. We hebben veel nestend spul in de hagen en in het park achter het huis. Zo is de buurt, zomers een paradijs voor vogels, bijen en vlinders. En BBQ’s. Stadsnatuur dus of wel suburbia. Tegen het “duurzame” ekofascisme!
Beste Maup,
De kans dat je mijn reactie leest is klein (het is natuurlijk nogal aan de late kant). In een tegeltuin komen niet minder blaadjes dan in een gewone tuin. Bovendien is een tuin prima te bedekken met (groenblijvende) grondbedekkers die minder werk kosten dat het maandelijks aanvegen van je tegeltjes.