Oude Milieubeweging zet ecologische ramp in gang met Rutte (VVD)…Stille Lente alsnog mogelijk

Subsidies op houtkachels van huiskamerformaat (in 2016 via RVO) tot ‘biomassa’-centrale, alles om klimaatdoelen bij elkaar te stoken.  En subsidie van 20 euro voor een ton takhout/nestelgelegenheid voor de vogeltjes om in een gesubsidieerde klimaatkachel te stoken.

Dankzij de kabinetten Rutte is Stille Lente zo alsnog mogelijk, de dystopie van Rachel Carson uit 1962, maar dan met dank aan de oude milieubeweging; een lente zonder vogelgezang, overstemd door het gejank van de kettingzaag. En dat met steun van het Nationaal Groenfonds, dat bosverbranders helpt subsidieren, een fonds dat juist het landschap dient te steunen.

De oorlog tegen bomen die zich om je heen voltrekt, onge-evenaarde kap- en snoeilust kreeg met de Rutte-kabinetten de perverse prikkels die maken dat we nog maar het begin zien.

 

De uitvinding van het vuur/terug naar de Middeleeuwen verkopen als innovatie
Het stoken van hout- een grondstof- kun je met marketing zelfs ‘klimaatvriendelijke innovatie’ noemen. Terwijl we al 300 duizend jaar sinds de oermens het vuur uitvond op hout stoken. Dankzij ‘klimaatvriendelijke innovatie’ in de Middeleeuwen raakte ons land vrijwel ontbost.

Vroeger noemden we ontbossing een milieuprobleem, nu is ontbossing ‘klimaatbeleid’. Plots bestaat er zoiets als ‘snoeiafval’, waar dat eerder in het landschap bleef liggen als biologisch materiaal, dekking voor het wild, broedgelegenheid voor de vogeltjes. Heel hypocriet stopt het gezaag op 15 maart als het papieren broedseizoen begint.

Zie de biomassakaart van de Algemene Vereniging Inlands Hout, hoe bezaaid ons land werd met gesubsidieerde klimaatdoelen-stokers. Zo is de ware oorlog tegen bomen die zich de afgelopen 6 jaar ontvouwde alvast te verklaren, die zich ook in mijn Gemeente de Friese Meren voltrekt.

Die gemeente is geen uitzondering maar landelijke regel, die je ziet voltrekken van Groningen tot Gelderland en van Noord Holland tot Limburg.

Subsidie voor groenvernieling + bezuinigingsdrift = ecologische ramp
Combineer subsidie voor het verbranden en bebouwen van nestgelegenheid voor vogels met de lastenverzwaringen en takenpakketten die de Rutte-kabinetten doorschoven naar burgers, gemeentes, provincies en andere organisaties met (bos)grond in bezit. En je krijgt een perverse combinatie.

Die van bezuinigingsnoodzaak afgewenteld op het groenbeheer, gecombineerd met subsidies om je groen te vernielen, of bos kapot te zagen dat anders bleef staan voor de vogeltjes. Waarbij dat groen vernielen met wat word-smithing/marketing juist ‘groen’ genoemd wordt. Duurzaam. Hernieuwbaar.

Ja een eik van 40 jaar is ook hernieuwbaar. Als ik dood ben istie weer terug gegroeid. Een eeuw oude boslaan is ook hernieuwbaar. In het jaar 2117 is hij weer terug.

De vernielzucht en oorlog tegen bomen kwam op gang samen met een permanente Crisis en Herstelwet die het Ministerie van Asfalt en Windmolens ruim baan gaf (Infrastructuur en Milieu). In afgelopen 8 jaar zag je overal in Nederland een ware oorlog tegen het landschap voltrekken, en een breuk met een natuurbeschermingstraditie die in een eeuw is opgebouwd.

Plots moet zelfs de natuur in bezit van natuurorganisaties dienen om de begroting op orde te krijgen, zoals je bij Staatsbosbeheer ziet.

Even 100 hectare bos kappen in de Schoorlse duinen, geen uitzondering maar regel bij deze onder de knoet van het Ministerie van Economische Zagerij vallende club. Natuur hoort niet bij EZ maar bij Onderwijs Cultuur en Wetenschappen.

Zoals dat de Partij der Marketeers (VVD) betaamt kun je het plaatsen van windturbines in vers gekapt bos nog een groen luchtje geven: Forest Windfarming. Bos vernielen voor subsidie en opstoken in een klimaatdoelenkachel heet dan ‘baaiobeest iekonomie’.

En nee, ik zou willen dat het een grapje was.

Ecologische Smetvrees
Onder Rutte kreeg het valse groen – de ideologie van milieu/volks/ras/lichaamszuiverheid- definitief de wind mee.Omdat ‘milieu’ een handel in Angst werd, exponent van bedilzucht, waarvan de ‘schone aarde’ van Greenpeace met haar hygienisme en CO2-vrije atmosfeer een exponent is.

Ecologische Smetvrees, je ziet Sylvia Borren (Greenpeace) met haar ‘Schone Aarde’ zichzelf al 100 keer per dag douchen omdat ze zich onzuiver blijft voelen. Alsof de natuur ooit ‘schoon’ was. Die lava-brakende planeet vol viezigheid, bacterieen en natuurlijke gifbelten.

De natuur is nooit ‘schoon’ geweest in de zin van ‘hygiene’, wel was er een wet voor Landschapsschoon.

Bankiers-milieu
De natuur kreeg zo de waarde die bankiers er aan geven, in combinatie met een slaatje slaan uit schulden/schuldgevoel. Niets heeft Waarde, alles is inwisselbaar en vervangbaar. Er groeit wel weer een nieuwe terug. Hernieuwbaar.

Terwijl bij ‘hernieuwbaar’ alles ligt in de snelheid van exploitatie ten opzichte van de snelheid waarmee het terugkeert. Aardolie is ook hernieuwbaar. Over miljoenen jaren. Moerasgas, je ziet deze hernieuwbare brandstof uit slootjes opborrelen, door an-aerobe vertering van plantenmateriaal.

Met voldoende lagen om het vast te houden noem je moerasgas dan ‘aardgas’. Over miljoenen jaren als bubbels in zandsteen. Omdat mensen afleerden voor zichzelf te denken, alles laten ze zich door massamedia inwrijven, is het uitleggen van basale logica al verdacht. Met marketing en massamedia masseer je de massa. En voor je het weet stook je zelfs ‘biomassa’, grondstoffen die meer waarde hadden wanneer je ze zou hergebruiken als product.

We missen vooralsnog enige visie bij enige politieke partij op ons landschap, onze natuur als onderdeel van je nationale identiteit, als bron van culturele vorming. Dat kan zoveel beter, meer doordacht.

De handel in Angst: zet daar de zaag eens in
Daar heb ik op gerekend. In het boek dat de Bende van Barneveld – de Nieuwe Milieubeweging- bij Nieuw Amsterdam uitbrengt staan oplossingen om ons uit de ecologische crisis te helpen die Rutte met zijn Nijpelitaanse Maffia en Sylvia Borren (Greenpeace) veroorzaakte. Hoe kom je er bij om een grondstof (hout) als laagwaardige brandstof tegen subsidie te verbranden. Wie bedenkt zoiets?

Voor een groeiend en bloeiend Nederland bestaan veel slimmere manieren van ecologische vooruitgang. Zo is niet groene lastenverzwaring via subsidie maar juist verregaande lastenverlichting over alle fronten een oplossing, die speelruimte geeft van het niveau van de burgo tot bedrijfsleven en de overheid. Natuur moet niet voor hinder, angst en last maar weer voor plezier gaan staan, inspiratie voor je leven.

Je weet vanuit dat credo- lastenverlichting- alvast wat je niet moet stemmen. Wat dan wel?