Alweer een uitgestorven rog gevangen, je kunt van een ware plaag spreken
De Texelse Courant meldt dat Han Lindeboom is geschorst als voorzitter van Nationaal Park de Duinen van Texel. Alle vissers jubelen, terwijl Han op Curacao zijn wonden schijnt te likken bij het redden van de koraalriffen. Daarvoor moet je inderdaad in tropische omstandigheden zijn, en daar helpen ook de zeereservaten die Han over onze vissers wil uitrollen.
Omdat je daar vis hebt die het jaar rond op de zelfde locatie blijft, waar onze Noordzeevis grote afstanden migreert door het seizoen. Dus dan helpt -voor vissoorten althans- het op slot zetten van een visgebied niet zo.
En wat is ‘bodembescherming’ hier? Je hoeft maar 1 keer op zo’n stormachtige Noordzee te dansen om de krachten en dynamiek te ervaren: die bodem hier wordt zo giga omgewoeld door stormen (we voeren in de 12 mijlszone over gemiddeld 15 meter waterdiepte), dat een visnetje ten opzichte van die krachten een ondergeschikte ecologische kracht is. Dat zie je ook aan bodemkaarten, waar de zandbanken continue tientallen meters lijken te wandelen na een storm.
Dat die visserij-impact op dynamische zeebodems relatief klein is, bleek ook al uit Han’s eigen onderzoek in de jaren ’90, IMPACT 1+2 bij zandige zeebodems. Dat was ook nog eens bij zware boomkorvisserij. Nu hebben alle vissers pulstuig, en de vloot nam met 40 procent in omvang af. Dus dan is er nu meer werk te doen op Curacao bij zeebodem-bescherming dan hier.
De jager en zijn prooi, in dit geval een ‘in de Noordzee uitgestorven’ stekelrog
Misschien speelt bij deze schorsing mee dat Han plannen had om van de Texelse duinen een soort Pleistocene Park te maken. Dat is prima natuurlijk, ieder zijn liefhebberij. Maar doe dat dan in je eigen achtertuin, zo’n bison, eland, sabeltandtijger of mammoet. En dat je zo’n biologische bulldozer niet door vogelbroedterrein laat denderen. Terwijl je tegelijk zeurt over mensen die de hond los hebben.
Die voor de bevolking en Texelse natuur wezensvreemde oerdriften, die zijn helaas een beetje typerend voor wat zich tegenwoordig ‘natuurbeschermer’ noemt.
Mensen met een urbane achtergrond, niet zelden gezegend met Morele Ubermensch-gevoelens, die natuur willen zien zonder de historische en culturele ontstaansgeschiedenis. Dus losgezongen van de omwonende bevolking. Voor een soort holistische oerfantasieën die Herman Goering ook had met zijn wisenten, als spiegel van Germaanse oerdriften. Terwijl ze die urbane fantasienatuur willen realiseren in de rurale setting waar mensen met een andere mentaliteit wonen.
Dat is vragen om gezeur.
Han is in zijn soort een prima kerel, die sportief met tegenstanders omgaat. Alleen is zijn soort- hoogleraren die voor politicus spelen- niet ons favoriete genre.
Hoe ver kun je gaan om je hoogleraarschap te gebruiken om aan politieke activiteit status te geven? Zoals voor de Universiteit van Nederland waar hij OH’t over de ‘uitgestorven roggen’ om voor zeereservaten te pleiten. Terwijl het van de uitgestorven roggen blijkt te wemelen in de Noordzee, wanneer ik vissers vraag; kunnen jullie zo’n stekelrog of pijlstaartrog voor mij vangen en op de foto zetten.
Je zou van een ware plaag aan uitgestorven haaien en roggen in de Noordzee kunnen spreken. Dus de hekel die vissers aan Han hadden, die is gewoon op redelijke gronden gevestigd, namelijk het Negende Gebod: gij zult geen vals getuigenis geven onder het mom van wetenschap.
De schoorsteen moet wel blijven roken bij onze instituties, zelfs bij Imares, je hebt toch visserijbiologen nodig
Misschien dat hij bij zijn hartenwens om visserij-vrije zeereservaten te krijgen ook een oud dilemma tegenkwam: eerlijk zijn of effectief zijn. Eerlijkheid duurt het langst, het duurde veel te lang voor de vissers die jaren in de hoek werden gedrukt. Maar uiteindelijk komt de waarheid toch als een boomerang terug in je gezicht.
Zo’n boomerang kan verdiend zijn. Als er maar niet een wraakactie achter zit en sloopdrift van mensen die per definitie niets met natuur en natuurbescherming hebben. En die vinden dat de duinen een mountainbike-parcours moeten zijn, hippisch race-circuit of festival-decor. Het Genre: ‘De natuur? Wat duur!’ De 26 MILJARD euro naar ABN Amro, dat was duur, de tenminste 73 miljard euro voor het Energieakkoord (volgens Algemene Rekenkamer) DAT is duur.
Uniek in Nederland, de Hors op Texel, die wordt helaas steeds drukker
In een beschaafd land heb je wel instituties nodig die voor continuïteit zorgen in de zaken waar we waarde aan hechten. Op het platteland is ook decennialang sprake geweest van Brain Drain, terwijl je ook mensen met abstractievermogen nodig hebt die de instituties in stand houden, iets waar praktisch geschoolden en andersbegaafden weer minder goed in zijn.
De duinen van Texel zijn uniek in de wereld. En iemand moet er op passen, die de natuurwaarde en schoonheid wel op 1 blijft zetten.
Inderdaad een wraakactie van een wethouder en een ondernemer. De wethouder kan het niet hebben dat ik een boer wil helpen die al 30 jaar door de gemeente getreiterd en belogen is. De gemeente heeft al die tijd willens en wetens haar vergunningsvoorschriften met voeten getreden en die boer heeft er nog steeds last van, zonder enige compensatie. Ik kom graag voor hem op.
De ondernemer is boos omdat ik Natuurmonumenten ook een plaats in het Nationaal Park gun. Ja, dan wordt de natuur te groot en dat vinden ondernemers die niets met echte natuur hebben niet leuk, andere Texelse ondernemers denken daar gelukkig anders over.
Ze hebben mij niet reglementair geschorst, dus daarover is het laatste woord ook nog niet gezegd.
Ik ben de afgelopen 14 dagen op de 6 eilanden van het Caribische deel van het Koninkrijk geweest om over een Deltaplan voor het redden van de koraalriffen te praten. Als we niet snel iets doen zijn die over 15 jaar weg. Ontmoet hier groot enthousiasme en we gaan iets doen!
Vrijwel alle eilanden hebben ook problemen met hun vuilstorten, maar in tegenstelling tot Texel geven ze het toe en willen ze heel graag meedenken over oplossingen.
Op Texel hebben ze toen de vertegenwoordiger van de Natuurorganisaties en de voorzitter in het buitenland waren een coupe gepleegd, die ze ook al naar buiten hebben gebracht voordat de voorzitter terug was en zijn lezing van het verhaal kon geven. Van alle eilanden die ik de afgelopen 17 dagen heb bezocht is Texel bij verre de grootste Bananenrepubliek van allemaal, met wethouder Hercules als opperbanaan.
Een wethouder die liegt en ontkent en die ik niet graag verder zie gaan als hoeder van de Texelse natuur. Er is niet alleen en schorsing, ook de vertegenwoordiger van de natuurorganisaties heeft het vertrouwen in het nog zitten bestuur opgezegd. Er is dus gewoon een bestuurscrisis die op een beschaafde manier moet worden opgelost, maar ja, dat gebeurt zelden in bananenrepublieken.
Groeten vanaf Bonaire
Om de koralen te redden hoef je alleen maar zonnebrandolie te verbieden.
https://link.springer.com/article/10.1007/s00244-015-0227-7
Meneer Lindeboom schrijft hier weer over een Deltaplan voor het Caribische deel van het koninkrijk om de koraalriffen te redden, anders zijn die over 15 jaar verdwenen. Misschien dat hij commentaar wil leveren op die uitgestorven stekelroggen in de Noordzee, die kennelijk toch met de regelmaat van de klok worden gevangen. Hoe serieus moeten we deze man nemen?
Ook al eerder gezegd en voor gepleit: je kunt koraalriffen creeren door goedkoop staal en kippengaas in zee te gooien en dit onder laagspanning zetten.
Paar volt er op.
Staan wel filmpjes van op YT.
Verder heb ik ook al eens gepleit om oude treinstellen in/op het wad te gooien.
Uiteraard eerst ontdoen van schadelijke stoffen.
Als schuilplaats/kraamkamer van guppies.
Zie het als een omgekeerde oase.
Gewoon doen en eens kijken wat er gebeurt.
Webcam derin, klaar.