We leven in Interessante Tijden, het nieuwe denken over ecologie

Mijn nieuwe weblog na Climategate gaat eind deze maand de lucht in en heet Interessante Tijden. Bij Interessante Tijden ontwikkelen we een Ecologie voor de 21ste Eeuw, tegelijk met het uitkomen van ons boek Ecomodernisme bij Nieuw Amsterdam. Dan gaat ook ons Dreamteam van start, de Bende van Barneveld die op Ecomodernisme.nl al haar uitvalsbasis heeft.

We leven in Interessante Tijden omdat niemand echt weet welke kant het op gaat met Nederland, Europa en de wereld. Wel lijkt met deze verkiezingen het Ecofascisme (Groen Links, Partij van het Animisme, D66) verder aan zetels te winnen. Dat is naar verwachting, gezien alle mediasteun en dus sociale bevestiging die deze journalisten-partijen krijgen. En mooi, want je moet wel wat uitdagingen over houden.

Wat is er interessanter dan een vijand die een machtsbasis heeft, met name bij de overheid en ter academie. Als je wat onaardig doet tegen zielige milieu-activistjes, dan is het alsof je een klein kind in elkaar slaat, niet zo heldhaftig dus.Zolang vaandeldrager van het ecofascisme Jan Rotmans met zijn groene vernietigingsdrang volle zalen trekt, hebben wij nog genoeg te doen en ook daarna. Het zou maar saai worden wanneer iedereen het eens werd.

Aan de andere kant zie je dat ondanks alle demonisering vanuit de journalistiek de PVV toch aanhang wint.

De ‘clash‘ blijft tussen waarnemen wat je ziet met je boeren/vissers/praktijk-klompen. En liegen dat het gedrukt staat (massamedia)/waarnemen wat je MOET zien. Wat bij de PVV ontbreekt is intellectuele kaders, terwijl bij zelfbenoemde intellectuelen correctie van die kaders door waarnemingen ontbreekt.

Een goede theorie van de wereld blijft dus van levensbelang, een theorie die zich aanpast bij nieuwe feiten en waarnemingen. En die leveren wij, meer dan een set geloofsovertuigingen geeft ons boek vooral een manier van denken weer.

Een andere verwachting: je krijgt een verdere versplintering in communes, clubjes en groepjes. Samenwerking is steeds lastiger omdat je geen gezamenlijk ethisch referentiepunt meer hebt dat boven de eigen navelstreek uitstijgt, los van de toevallige omstandigheden, oppervlakkige subculturele identificatie (gedeelde consumptiepatronen) of het sociale groepsgemiddelde.

Tel voorgaande observatie dan bij de internet-revolte. En bij de sociale revolutie naar een Reichiaanse maatschappij die plaatsvond in afgelopen halve eeuw (40 procent echtscheidingen, al die koekoekskinderen, geen mannelijk rolmodel meer voor kinderen, geen enkel rustpunt) inclusief verdere marginalisering van het christendom. Dan kun je een volledig andere ethiek, filosofie en levenswijze krijgen dan we gewend waren. Daar leven we eigenlijk al een beetje in.

Kortom: Interessante Tijden!

Lees de Edda maar eens van Snorri Sturluson, een echo van Heidense ethiek in sagen gevat, en waarom ik in 2011 al Heidenen van Eldaring bezocht voor De Standaard. Voor de armen van geest: NEE ik zeg niet- DIE vorm van heidendom rukt op. Ik zeg hier iets heel anders.

Je krijgt weer vormen van Animisme te zien, zoals met een Partij voor de Dieren, de aanbidding van ‘Het Dier’ en De Natuur met hoofdletter. Wie ‘het Dier’ in status verheft, die verlaagt eigenlijk de status van De Mens in recht en ethiek. Je kunt iemand immers  verzuipen door waterboarden, onder water duwen. Of door gewoon het waterpeil op te voeren.

Het effect is gelijk. Je ziet daarom ook hoe die dierfanaten op nietsontziende wijze met dierhouders om kunnen gaan. Zoals ook de ecologisten van Groen Links op neo-fascistische wijze met mensen omgaan zodra ze de kans krijgen, natuurgebruikers als vissers en boeren wegjagen/de bedrijfsvoering onklaar maken met overheidsgeweld. Een afscheid van christendom en humanistische waarden.

 

Daarnaast rukt het Revanchisme op, wraak en tegenwraak.Verder bewijst ook Mark Rutte met zijn Nijpelitaanse Maffia (VVD) dat je andere waarheids-standaarden krijgt. Het woord ‘ethiek’ en VVD, dat zijn twee verschillende universa.

Waarheid is waar je mee wegkomt, een kwestie van marketing. Dat waarheids-opportunisme is een logisch gevolg wanneer De Heere van de SGP/traditie niet over je schouder meekijkt. Een soort cliche-matige bevestiging van Dostojevski in de Gebroeders Karamazov: zonder God is er geen moraal. Zodra je van jezelf vindt dat je het goed bedoelt en dus goed bent….

Of wanneer ‘het Doel’ de middelen heiligt.

Een heerlijk apocalyptisch broeinest vol opgefoktheid
Deze eeuw is een heerlijk broeinest van chaos dus, razendsnelle veranderingen, en met soms apocalyptische trekken nadat de 20ste eeuw al moorddadig en krankzinnig was. En prachtig om daar vanuit De Abdij op het Friese platteland als een bioloog naar te kijken als natuurverschijnsel. Want mijn Ecologie voor de 21ste Eeuw is vooral ook een ecologie van mensen, die je als onderdeel van het totale ecosysteem bekijkt.

We verwerpen daarbij de bij de Oude milieubeweging/Jesse Klaver nog populaire ‘balans’-ecologie uit de tijd van het Polygoon-journaal en Ernst Haeckel van het ‘huishouden van de natuur’. De ecologie van keiharde Planetaire Grenzen die enkel door ‘De Experts’ zijn vast te stellen.

De ecologie van het billenknijpen, ecodictatuur in Agenda 21-stijl/nu 2030 Agenda, klimaatmitigatie, beleid dat ontstaat uit denken vanuit een GESLOTEN systeem dat binnen evenwicht moet blijven, de Grenzen aan de Groei.

Binnen dat paradigma is de natuur pas happy  door verwijdering van menselijke smetten. Daarop- wat vissers terecht De Groene Leugen noemen- daar is nu alle milieubeleid op gebaseerd. Als overkoepelende ideologie zien we hier vormen van Transhumanisme, ook een soort heidense filosofie waar de gebroeders Huxley bijdroegen aan de ontwikkeling.

We verkennen er de mogelijkheden van een 21ste eeuwse mens-inclusieve ecologie volgens modernere inzichten. De natuur als een OPEN systeem ver buiten evenwicht waarin complexiteit kan ontstaan terwijl de totale entropie toeneemt. Daarin schep je orde uit chaos, mits je een onbeperkte toevloed bruikbare energie kunt aanwenden, danwel aanboren. Voor Cafe Weltschmerz noemde ik het al de Ecologie van de Overdaad.

Eigenlijk past daar de metafoor uit Genesis weer goed bij, van Gods geest- zijn energie- die over de wateren gaat en die door ‘inblazing’ het leven- orde en complexiteit- schept uit abiotische chaos.

Een mens-inclusieve ecologie betekent niet beslist een antropocentrische ecologie. Je ziet mensen (ook) als 1 van de biotische en abiotische factoren in het totaal waarop Het Leven aangrijpt, steeds niches aanborend om energie te degraderen in laagwaardiger vormen (meer entropie). De natuur zoals zij is, zoals je nu al een wandelend ecosysteem bent van vitamine-K-bacterien en darmflora, of bij gebrek aan hygiene voedselbron wordt van de schurftmijt.

Zie de ooievaars. Die eten niet beslist volgens het vogelboekje kikkers meer, maar duiken ook plots op de vuilniskar om zich vol te proppen met ons afval (= entropie-toename) als energiebron. Ooievaars gebruikten hun populariteit bij mensen om zich te kunnen vermeerderen via ooievaar-fokstations. En nu trekken ze zelfs niet meer naar Afrika.

Of neem de wijze waarop de plantenwereld de mensheid gebruikt om de atmosferische CO2-concentratie beter te maken voor zichzelf, na de miljoenen jaren van ademnood tot de Industriële Revolutie met haar magere 280 ppm. We zien nu al hele interessante reacties van de plantenwereld op onze CO2-toevoeging met een sterke vergroening van de planeet.

Je kunt economische groei ook breder gaan zien dan procentjes in BNP, want er zijn wel fysieke grenzen in ruimte. Misschien dat mensen mede zo hysterisch in Nederland zijn omdat het zo overbevolkt is geworden, en iedereen op elkaar gepakt zit.

Fysiologische studies van ratten laten ook zien dat ze dan ge-agiteerd raken, bij mensen is dat eender. Groei is dus niet enkel steeds vetter worden op de zelfde plaats en meer ruimte innemen, er moet een andere invulling van dat begrip ontstaan. Meer diversiteit en complexiteit is ook een vorm van groei, zoals Matt Ridley ook al beschreef in The Rational Optimist.

De enige grenzen aan groei  en de invulling van het begrip ‘groei’ zijn de grenzen van je verbeelding, en een keiharde fysische component: Energie! In die energietoevoer zit komende eeuw de crux. Wat gaat het worden? De houtje-touwtje-technologie waarmee Greenpeace/Jesse Klaver adverteert of bronnen als Thorium?

Uiteindelijk verwacht ik dan uit te komen bij een vorm van Natural Philosophy. Bedenk dat de term ‘scientist’ – wetenschapper pas in de 19de eeuw in de Verenigde Staten ontstond, daarvoor heten natuuronderzoekers Natural Philosophers. Zie ook James Hannan daarover, en hoe wetenschap vanuit de kerk ontstond. Wat logisch is, want je zoekt het Mysterie achter de dingen, gaat uit van een hogere waarheid die zich kenbaar kan maken.

En misschien was die term Natural Philosopher ook wel treffender. Zonder een helder denkraam te ontwikkelen, kun je denkkracht ook niet concentreren en orde scheppen uit de chaos van losse feiten en waarneminkjes. ‘Meten is weten’ is wel de grootste hoax ooit verzonnen. Als je niet weet WAT je nu eigenlijk meet….

Daarnaast zien we steeds meer dat wat zich ‘wetenschap’ noemt vooral ten dienste staat van heersende machtsblokken, hun financiers. Wie onderzoekt nog in een richting die niet is toegestaan volgens de massa?

Juist zulke onderzoekers ga ik naar op zoek. Voorbeeld zijn de laatste natuuronderzoekers in het bos als Rob Bijlsma- een ecologische goeroe met gortdroge humor. Of neem Gerard Jagers, die al jarenlang excentriek maar enthousiast zijn ding doet. Die dwarsharses Kees de Korte hier, ook zo’n voorbeeld.

Als er ook dwars denkende vrouwen bestaan- graag! Dus niet de zoveelste die wat open deuren intrapt en sociale gemeenplaatsen plattreedt, met een rond de eigen navelstreek roterende conclusie ‘nou dan heb ik duswel beswel zoiets van duhhhh’.

Of nog erger: een f.e.m.i.n.i.s.t……….brrrrrrrrrrrrrrrr

Interessante Tijden is er kortom niet voor de Massamens, de dictatuur van het sociale gemiddelde. Die kunnen Pauw en Jinek kijken, het NOS Journaal of mee hijgen op de diverse fora waar de waan-van-de-dag-industrie haar onrust stookt. Alsof je daar bovenuit kunt komen door harder naar politici te schreeuwen, dan zij die dat met miljoenen euro’s tegelijk doen.

We verbreken de stilte niet, tenzij we hem verbeteren. Interessante Tijden is de definitieve breuk met journalistiek, massamedia, de waan-der-dag-industrie. Heb je niets te zeggen dat waarde toevoegt, dan hou je die dag gewoon je kop en is het lekker rustig.

Het weblog zal verder volledig vrij van klimaatgemopper zijn; de standaard-theorie neem ik gewoon voor waar, niet de moeite waard energie in te steken. Dan ga je nog uit van een foute theorie van de wereld: dat mensen zich met argumenten laten overtuigen. Dat hebben ze in groepen nog nooit gedaan, het is dus volstrekt irrationeel er over door te blijven mopperen.

Kortom een nieuwe uitdaging en reis naar Terra Incognita. En daar komt dan vanzelf een boek uit voort.