Waanzin in Waterland

Kees de Lange.

De gemeente Waterland kent een lokale omroep onder de naam PIM. Die omroep kan bestaan door steun van de belastingbetaler en door een aantal sponsors. Geruime tijd geleden werd ik benaderd door een vertegenwoordiger van de club die met mij wilde overleggen over een periodiek praatprogramma dat met een zekere diepgang mensen die op diverse terreinen wat te melden hebben aan het woord zou laten.

Na een aantal malen zinnig overleg werd besloten van start te gaan met een gesprek met Fred Udo over windenergie, een onderwerp dat ook in Waterland controversieel is. Overleg gevoerd met Fred, de zaak grondig voorbereid en een korte samenvatting van wat we wilden bespreken aan de contactpersoon toegestuurd. Op de afgesproken dag was alles gereed op de door de omroep voorgestelde locatie en vonden de opnamen plaats. Zonder problemen. Dachten we.

Want daarna werd het opeens erg stil. Na diverse e-mails mijnerzijds met verzoeken om informatie werd mij uiteindelijk door de contactpersoon een mail van de hoofdredacteur die hij had ontvangen doorgestuurd. Deze hoofdredacteur bleek de culturele despoot en censor van omroep PIM te zijn die eigenhandig, of zo u wilt eigenzinnig, zonder enig overleg beslist over wat wel en niet uitgezonden wordt. In een rammelend relaas bleek er naar zijn mening van alles niets te deugen. Niet van de locatie, niet van diverse shots die dienden om de uitzending op te leuken, niet van de inhoud van het gesprek zelf. In deze mail kwam eerst een link voor waarop het hele gesprek gevolgd kon worden. Na een halve dag werd die link snel gewist. Te gevaarlijk?

Nadat ik mijn ongenoegen over de gang van zaken had uitgesproken bij de mensen die de opnamen verzorgd hadden, kwam er een woedende reactie van de voorzitter waarmee ik nooit gecorrespondeerd had en die ik ook helemaal niet ken. Een rabiate scheldpartij werd mijn deel. Toen ik aangaf daarvan niet gediend te zijn, mocht ik een ellenlange tirade over de missie van de omroep ontvangen en werd mij in extenso aangepraat waarom mijn contactpersoon bij die omroep niet zou deugen. De conclusie moge duidelijk zijn. Als je geschoffeerd wilt worden, kun je bij de lokale omroep PIM in Waterland terecht.

Daar is het niet bij gebleven. Kennelijk was de hele situatie dusdanig explosief dat een heuse ontploffing niet uit kon blijven. Mijn contactpersoon met wie als afgevaardigde (en naar ik aannam gemandateerde) van het bestuur alle afspraken gemaakt waren, beëindigde per onmiddellijk zijn medewerking aan de omroep. Na zijn desavouering door de voorzitter lag dat ook in de lijn der verwachtingen. Een ware aderlating, want het betreft een actief en competent man. Daarna zag de voorzitter op zijn beurt geen andere mogelijkheid dan ook zijn functie per onmiddellijk neer te leggen. Van de resterende bestuursleden is sindsdien niet meer vernomen.

Uiteraard hebben Fred en ik nooit beseft in welk wespennest we ons begaven. We meenden met onze expertise en ervaring voor een uitzending zorg te kunnen dragen die voor de gemiddelde burger begrijpelijk en nuttig zou zijn. Van de interne spanningen binnen omroep PIM zijn we ons nooit bewust geweest. Inhoudelijk is dat natuurlijk buitengewoon betreurenswaardig. Het gesprek dat ik met Fred had was interessant, helder, en voorzien van een sterke Waterlandse invalshoek. Bovendien had ons gesprek interessante en goed onderbouwde gezichtspunten te bieden. De linkse lobby, die in Waterland nogal sterk is, zal niet van de conclusies gediend zijn. Dat lijkt me geen reden om niet tot publicatie over te gaan. Het doet me daarom veel genoegen dat de tekst nu geplaatst wordt op Climategate.nl

Prof. Dr. C.A. (Kees) de Lange

De betrokken tekst zal in twee afleveringen verschijnen. De eerste vandaag; de tweede morgen.