Reuzenbalsemien uit de Himalaya, verrijkt onze flora
In ons boek Ecomodernisme, het Nieuwe denken over Groen en Groei schreef ik al wat het oktober verschijnende ‘Effective Conservation Science, Data not Dogma’ (Oxford University Press) bevestigt: lokaal en regionaal neemt de soortenrijkdom vaak toe sinds 1500. Ook in Europa kwamen er 1621 plantensoorten bij sinds 1500 (Winter et al, PNAS 2009), de zogenaamde Neo-fyten, terwijl maar 69 soorten verdwenen.
Terwijl het aantal soorten dus regionaal en lokaal vaak toeneemt, wil de Europese beleids-bureaucratie vanuit Brussel een ‘loss of biodiversity’ bestrijden. Dit vanwege de Convention on Biological Diversity (CBD/Agenda 21) van de Verenigde Naties/UNEP.
Het boek
Maar dat verlies waar de CBD op doelt, dat slaat vooral op mondiaal verlies van ongeveer 900 soortjes, die op de IUCN Rode Lijst staat voor bedreigde diersoorten. Daarop staat nu nog slechts 3-4 procent van alle bij de wetenschap bekende soorten beschreven. Een derde daarvan is echt bedreigd. Zoals Maria Dornelas in 2014 ook al in Science vaststelde, is er geen ‘net loss’ van biodiversiteit in de meeste regio’s, op veel plaatsen zie je juist een toename van soorten.
De samenstelling van soorten verandert, (turnover heet dat) maar het aantal soorten neemt vaker niet dan wel af. Conversie van natuur in menselijke natuur hoeft ook niet uniform slecht te zijn. Wanneer je een bos kapt en er een stadstuin van maakt, krijg je op lokale schaal ook meer soorten. In een Britse burgertuin komen wel 100 plantensoorten voor op een oppervlak, waar bij een vergelijkbaar oppervlak aan bos 10 plantensoorten zouden voorkomen.
Het beleid gaat uit van het dogma dat soortverlies de norm is, en dat ‘ecosysteemdiensten’ daardoor zouden afnemen. Wat gebeurt dan met die diensten als soortenrijkdom vaak juist TOEneemt?
In Nederland kwamen er ook meer dan 100 plantensoorten bij vanaf 1900. Dat zijn vooral soorten die hier komen vanuit andere Europese landen. Neemt in een EU-land het aantal soorten toe, dan kwam daarvan sinds 1500 liefst 53 procent uit een ander Europees land, zo beschreef Winter al.
Vellend velt dogma biodiversi-establishment
Een van de auteurs is Mark Vellend. Hij werkt samen met Dov Sax, wiens publicaties in…..LEES VERDER op www.interessantetijden.nl
Geef een reactie