Fred Udo.
Samenvatting
- Aan de hand van officiële cijfers over het wereldenergieverbruik wordt aangetoond, dat het akkoord van Parijs nauwelijks invloed heeft op het wereldenergieverbruik en zeker niet op de energiemix. Het aandeel van fossiele brandstoffen in de energiemix zal in de volgende 30 jaar nauwelijks dalen, terwijl het wereld energieverbruik blijft stijgen.
- Een goed voorbeeld van deze mislukking is het Energieakkoord, dat ten koste van tientallen miljarden gemeenschapsgeld een brandstofbesparing door windenergie van 2,5% realiseert.
- De Duitse Energiewende veroorzaakt een prijzenslag op de Duitse stroombeurzen, maar veroorzaakt tegelijk de hoogste consumenten stroomprijzen van Europa. De tweevoudige correlatie tussen de export en de productie van windstroom laat zien, dat de Duitse windmolens voornamelijk voor de export draaien.
- Biomassa is het grootste bestanddeel van de duurzame energie. De conclusies van een visiedocument van de KNAW over biomassa waren niet vleiend voor het gebruik van biomassa als brandstof. Dit wekte wekte de toorn van de voorstanders met als gevolg een “ad hominem” tirade, die haar gelijke in de wetenschappelijke discussies in Nederland niet kent.
Inleiding
Dit artikel beschouwt de toekomst van het vervangen van fossiele brandstoffen door alternatieve bronnen van energie. In de openbare discussie ligt de nadruk altijd op de vergroening van de elektriciteitsvoorziening hoewel elektriciteit maar 15% vormt van ons energieverbruik. Dit aandeel kan in de toekomst groeien, wanneer elektriciteit ook als grondstof voor mobiliteit en verwarming gebruikt gaat worden.
Windenergie is een essentieel onderdeel van een wereldbeeld, dat een maatschappij voorziet die zonder fossiele brandstoffen functioneert. Het ontgaat mij waarom windenergie wel- en kernenergie geen onderdeel mag zijn van dit wereldbeeld.
Dit artikel gaat niet in op de invloed van CO2 op het klimaat, maar gaat over de “decarbonisering” van onze stroomvoorziening waar tientallen miljarden euro’s gemeenschapsgeld mee gemoeid zijn. De Tweede Kamer is het instituut, waar een debat over deze zaken zou moeten plaatsvinden, maar de leden van de Tweede Kamer weigeren te discussiëren over het nut van windmolens. Deze bewustzijnsvernauwing kost de burger vele miljarden per jaar.
1. Het akkoord van Parijs.
De discussie over groene energie is wereldwijd beperkt tot het opwekken van elektriciteit door zon, wind en biomassa. De discussie wordt vertekend door de afwijzing van kernenergie door fundamentalistische actiegroepen. Het akkoord van Parijs is daar een goed voorbeeld van. Zon- en windenergie worden als oplossingen voor het ‘decarboniseren” van de wereldenergievoorziening naar voren gebracht, maar het woord kernenergie komt in het verdrag niet voor.
Het gevolg van de verkettering van kernenergie is, dat zon- en wind- energie samen met het verbranden van hout en graan worden geponeerd als de enige alternatieven voor de fundamenten van onze energievoorziening. Figuur 1 toont het resultaat van het inzetten van honderden miljarden dollars per jaar voor het bevorderen van “duurzame” energie.
Figuur 1
De bijdragen tot de energievoorziening in 2015.
“Renewables” levert een bijdrage van 3%. De helft hiervan wordt geleverd door het verstoken van biomassa. De twijfel over de duurzaamheid daarvan wordt besproken in paragraaf 4.
Na het akkoord van Parijs zal volgens onze beleidsmakers alles anders worden, maar laten wij eens kijken, wat de energiedeskundigen hiervan zeggen.
Het International Energy Agency (IEA) heeft een scenario voor de ontwikkeling van het energieverbruik opgesteld, waarbij “Parijs” zeker niet vergeten is.
IEA:
“All the Paris climate pledges, covering some 190 countries, have been examined in detail and incorporated into our main scenario”.
Alle beloften van de 190 deelnemende landen zijn in de berekeningen verwerkt en het resultaat is verbluffend.
Figuur 2
De ontwikkeling van de energievoorziening volgens de IEA. De categorie ‘renewables’ is inclusief waterkracht en biomassa.
In 2015 dekten fossiele brandstoffen 77% van de totale energiebehoefte. In 2040 is dat gedaald tot 75%.
Volgens het akkoord van Parijs moet de CO2 uitstoot in 2030 al met 80% worden teruggedrongen.
De deskundigen denken hier dus wat genuanceerder over.
Roger Andrews [i] heeft aan deze ontwikkeling een uitvoerige bespreking gewijd. In dit artikel worden 6 projecties van 6 verschillende groepen gepresenteerd, die allen op hetzelfde resultaat uitkomen.
Hierbij moet worden opgemerkt, dat er geen correctie is aangebracht voor de kwaliteit van de “duurzame” energie. De CO2 uitstoot van biomassa is alleen per definitie gelijk nul en de CO2 besparing van zon en wind moet nog eens gehalveerd worden wegens het chaotisch karakter van de stroomlevering.
Het akkoord van Parijs zal dus vrijwel geen effect hebben op de wereld energievoorziening.
2. Het Energieakkoord.
Het Nederlandse energieakkoord berust op het idee, dat het plaatsen van windturbines en zonne-panelen een bijdrage levert aan het stoppen van de opwarming van de aarde. Dit lijkt een wat wereldvreemde gedachte gezien de ontwikkeling van het wereld energieverbruik zoals getoond in figuur 2, maar de tientallen miljarden euro’s, die hiervoor alleen al in Nederland worden uitgegeven, zijn dat zeker niet.
In het akkoord wordt niet gesproken over de mogelijk onaangename gevolgen van dit besluit in financieel, maatschappelijk en technisch opzicht. De deskundigen, die wat kanttekeningen hadden kunnen plaatsen bij het groene enthousiasme, waren niet uitgenodigd [ii].
Een efficiënte methode om het gebruik van fossiele brandstoffen te verminderen is de warmtekracht koppeling. Hierbij wordt de restwarmte van een elektriciteitsgenerator gebruikt voor verwarming. Deze methode wordt in Denemarken algemeen toegepast bij elektriciteitscentrales, maar dit begrip komt in het energieakkoord niet voor. De overweging van onze vertegenwoordigers was, dat alle gebruik van fossiele brandstoffen verderfelijk is, dus zelfs een techniek, die 30% brandstof bespaart mag niet worden gebruikt.
De optie kernenergie werd door de aanwezigen unaniem verworpen als zijnde gevaarlijk, ouderwets en achterhaald. Het opwekken van kernenergie door de thorium cyclus was de aanwezigen waarschijnlijk niet bekend. De optie ‘het “CO2-loos” opstoken van biomassa’ werd schoorvoetend aanvaard, want zonder deze optie worden de doelstellingen niet gehaald. Precies hetzelfde kan gezegd worden over de Duitse Energiewende, die in de volgende paragraaf besproken wordt.
De heer Nijpels is voorzitter van de borgingcommissie die moet toezien op de correcte uitvoering van het Energieakkoord. In een brief heb ik hem een aantal vragen gesteld over de gevolgen van het Energieakkoord [iii], maar na meer dan 3 jaar heeft hij nog steeds geen antwoord gegeven.
Het resultaat van de inspanningen van het Energieakkoord voor windenergie staan in tabel 1.
Tabel 1: De ambities van het Energieakkoord
| Verbruik 2011.
Nederlands verbruik Nederlands elektriciteitsverbruik Windstroomproductie in 2023 a) |
1 PJ = 1015 Joule 3245 PJ 422 PJ 104 PJ |
| De windbijdrage in 2023 is
bij overigens ongewijzigde inzet als in 2011: Van het elektriciteitsverbruik Van het Nederlands energieverbruik |
25% 3,2% |
a) De windstroom productie in 2023 is berekend voor 6 GW windvermogen op land met een capaciteitsfactor (CF) van 25% en 4,5 GW op zee met een CF van 40%.
Tabel 1 is ontleend aan ref. 4
Als de molens zouden doen wat de regering verwacht, zullen zij bruto 3,2% van wat wij aan energie gebruiken, gaan leveren.
Volgens de officiële doctrine spaart 1 Megawattuur windenergie de brandstof nodig voor 1 Megawattuur klassiek opgewekte elektriciteit. Dit heet de Nominale CO2 Besparing .
Onze groep heeft de gevolgen van het inpassen van windenergie in het net onderzocht [iv], waarbij alle gebruikte gegevens zijn ontleend aan praktijkcijfers.
De conclusie is, dat bij een windbijdrage kleiner dan 15% van de nominale brandstofbesparing maar 38% overblijft. Bij een windaandeel boven 15% wordt het verlies groter.
Na uitvoering van het energieakkoord zal de bruto bijdrage van windenergie aan ons energieverbruik 3,2% bedragen in 2023, maar door de rendementsverliezen in de conventionele centrales zal deze bijdrage een fossiele brandstof besparing van niet meer dan 2,5% opleveren.
In het laatste getal is het rendement van de omzetting van primaire brandstof naar elektriciteit verwerkt.
Dit resultaat van de Nederlandse inspanningen laat eens te meer zien, waarom de akkoorden van Parijs geen invloed hebben op het aandeel van fossiele brandstoffen in de wereld energievoorziening.
3. De Duitse Energiewende
De Energiewende in Duitsland geeft een goed beeld van wat ons in 2023 te wachten staat.
Begin 2017 stond er in Duitsland 49,5 GW windvermogen opgesteld.
Installed Production 2016
Wind onshore: 45.4 GW 65.0 TWh
Wind offshore: 4.1 GW 12.4 TWh
Solar Photovoltaic: 41.3 GW 38.2 TWh
Hydro: 5.6 GW 21.0 TWh
Biomass: 7.6 GW 51.8 TWh
1 Terawatt = 10^12 Watt; 1 Gigawatt= 10^9 Watt
Het opgestelde vermogen van de intermitterende bronnen wind en zon is 90,8 gigawatt.
Dit is 12 gigawatt meer dan het maximale opgenomen vermogen in Duitsland en er wordt nog steeds bijgebouwd. De totale productie van windstroom is 77 TWh, terwijl het jaarlijkse stroomverbruik 600 TWh bedraagt. Het aandeel wind in Duitsland is dus 77TWh/600TWh = 13%.
Een vuistregel is, dat serieuze problemen in het distributienet verschijnen als het aandeel wind gelijk wordt aan de capaciteitsfactor.
De eerste effecten zijn al te zien in het prijsverloop op de stroommarkt in Duitsland.
Figuur 3 geeft een voorbeeld van hoe bij lage stroomvraag en veel wind de spotprijs op de beurs zelfs negatief kan worden. [v]
De zwarte lijn geeft de totale stroomvraag, lichtgroen en geel staan voor wind en zonnestroom.
De blauwe lijn geeft het prijsverloop op de beurs in euro/MWh
In [5] worden meer gevolgen gegeven van de Energiewende zoals de toename van kosten voor het stilzetten van zwaaipalen en kosten voor oplossen van noodsituaties.
In 2016 was het aandeel wind in de Duitse elektriciteitsproductie niet meer dan 13%.
Tot 2006 veroorzaakte fossiele en nucleaire overcapaciteit lage prijzen, nu zijn wind en zon de schuldigen. De bedrijfsvoering van de klassieke centrales wordt hierdoor vrijwel onmogelijk en men zoekt de goedkoopste manier om toch te overleven. Kolen zijn goedkoop, dus kolencentrales draaien en gascentrales staan stil.
De huidige oplossing voor de overcapaciteit in Duitsland is export van stroom.
Figuur 4 toont, dat dat er een sterke tijdcorrelatie is tussen intermitterende stroom productie en export[vi]. De gegevens zijn van het tijdvak 15 t/m 26 januari 2017.
De export piekt tijdens het weekend, want dan is de stroomvraag laag.
Figuur 5 toont de correlatie tussen windproductie en export in de jaarproductiecijfers.
De conclusie is, dat de Duitse windmolens voornamelijk voor de export draaien. Dit is echter een tijdelijke oplossing, want de tijdcorrelatie tussen de windsterkten in Duitsland en de omliggende landen maakt deze export van overtollige windenergie onmogelijk, zodra de omliggende landen hun ambities ten aanzien van windenergie hebben waargemaakt. Dit wordt duidelijk wanneer het totaal van de windstroomproductie in W Europa inclusief Spanje wordt berekend.
De Duitse Energiewende werd door Vahrenholt in [5] gekarakteriseerd als “A Disaster in the making”. Dit epitheton is dus ook van toepassing op de ambities voor wind- en zonne-energie van het Energieakkoord.
4. Biomassa
Wie biodiesel gebruikt, rijdt op vermalen regenwoud of op brood uit de mond van een ander.
Ophelder (filosoof) in Het Financiële Dagblad dd. 27 aug 2008
Biomassa is een aantrekkelijke toevoeging aan de collectie groene energiebronnen omdat het in een klassieke centrale verstookt wordt, zodat er geen nadelige effecten op het stroomnet optreden. Helaas kleven er andere bezwaren aan.
De onzinnigheid van biobrandstoffen is onder andere aangetoond in het visie document “Biobrandstof” van de Koninklijke Academie van Wetenschappen[vii]. Hoewel de KNAW toch het begrip duurzaam omarmt, heeft de wetenschappelijke integriteit het hier gewonnen van de groene tijdgeest. De KNAW is onmiddellijk in de ban gedaan door de groene lobby, waarbij persoonlijke aanvallen het voornaamste wapen vormden. Een verbaasde reactie van Martijn Katan werd gepubliceerd in het tijdschrift “Vork” van maart 2015.
Een citaat:
“De conclusie (van de studie) was dat biobrandstoffen niet of nauwelijks bijdragen aan besparing van CO2-uitstoot. Ik was een van de drie auteurs ervan en ik verwachtte stevige kritiek. Ik was er echter niet op voorbereid dat een prominente biomassa-onderzoeker het visiedocument en de auteurs ervan in de krant zou uitmaken voor ‘schizofreen’, ‘gelogen’, ‘absurd slecht’ en ‘bewust verdraaid’. Vanwaar die ongebruikelijke krachttermen?”
Betere argumenten dan schelden zijn er blijkbaar niet.
Het beleid van de regering inzake biomassa heeft echter een solide basis, want minister Kamp verklaarde in de Tweede Kamer [viii]
Dat het duurzame energie is, dat is geen discussiepunt. Dat is niet omstreden, want dat is vastgesteld door de Europese Commissie.
Bij zo’n terechtwijzing moet je wel het volgende bedenken:
Biomassa zorgt voor 70% van alle “duurzame energie” in Nederland.
Er wordt weinig gezegd over de subsidies voor biomassa. Uit een tabel van de Duitse “EEG Umlage” over de jaarproductie en totale subsidie blijkt onder andere, dat in 2016 de gemiddelde subsidie voor duurzame energie 145 €/MWh was. De subsidie voor biomassa was 165 €/MWh. Hierbij moet de marktprijs van gemiddeld 30€/MWh worden opgeteld om de stroomkosten voor de verbruikers te bepalen. Biomassa is zeker niet goedkoop.
5. Conclusie
Uit officiële cijfers blijkt, dat
- De akkoorden van Parijs nauwelijks invloed hebben op het fossiele brandstofgebruik.
- Het Energieakkoord de Nederlandse stroomvoorziening wel duurder, maar niet beter maakt. Alle fossiele brandstof werd afgewezen, zelfs de warmte-kracht koppeling die 30% brandstof bespaart.
- De Duitse Energiewende op een technische en financiële ramp afstevent.
- Biomassa geen vorm van “Duurzame Energie” is.
Literatuur
iv Fred Udo, Cees lePair, Kees de Groot, A. Verkooijen en Cees vd Berg, “Using wind Energy to save fuel and reduce CO2 emissions”, Energy and Environment 26 no 8 2015, hier.
v F. Vahrenholt, “Germany’s Energiewende, a disaster in the making”, Global Warming Policy Foundation Briefing 25, hier.
Fred, ter info … de link naar “Jozef Ongena, István Markó e.a.” is – in elk geval bij mij – niet correct …
Bij mij werkt de link wel: http://revue-arguments.com/articles/index.php?id=76
hier op kantoor werkt ie ook … maar vanmorgen, thuis, kreeg ik geen 404 fout of iets dergelijks, maar een “domme/leuke” boodschap in het Frans … 1 zinnetje … het kan ook een grapje van de webmaster van “revue-arguments” geweest zijn … of een update van de site, of iets dergelijks …
(of natuurlijk mijn pc aldaar die “vreemd” doet … ik zal straks nog een keer kijken …)
zinnetje was … (ik probeer het me te herinneren, maar het is niet weg, maar ook niet helemaal meer aanwezig) … : het was in de buurt van “mais comment vous arrivez ici ?” …
bon … :-)
Duidelijk en onderbouwd verhaal: hoe krijgen we dit voor het voetlicht bij de beleidsmakers die nog steeds met oogkleppen op besluiten nemen die dit volkomne negeren?
De beleidsmakers doen waar de kiezers om vragen en die vragen om sprookjes.
We kunnen deze echte en imaginaire problemen (imaginair is het idee van CAGW, reëel is de verplichte overgang van onze Westerse maatschappijen, inclusief hun economie, op “groene” energie) op 2 manier oplossen …
1. Met een op gezond verstand en cijfers gebaseerde weg naar meer economische groei en meer economisch en sociaal welzijn voor een steeds groter wordend deel van de mensheid, waar Fred Udo (e.a. hier …) een onderdeel van is ..
2. Met een op gevoel van de ene wereldverbeteraar en het geroep van de andere mafkees gebaseerde weg naar steeds minder van hetgeen in punt 1 wordt bereikt.
Vooraleer we, uiteindelijk verplicht omdat we anders gewoon verdwijnen, weg 1 inslaan, zullen we – in Nederland, in België, kortom in de Oude Westerse wereld – eerst nog een heel eind weg 2 volgen … Met alle spijtige gevolgen van dien …
Dit technisch/technologisch/logisch exposé zal daaraan, in de nabije toekomst, weinig veranderen … :-)
In het overzicht van Fred Udo mis ik implicaties van Peakoil, die mogelijk binnen nu en 30 jaar
hard tegen de deur komt schoppen. Peakoil is de laatste jaren helemaal niet sexy meer.
Alle leeflucht is weggehaald door de aandacht van energietransitie en renewables.
Ondanks transitie, renewables en snelle verhalen van mooie meneren in Buitenhof op zondagmiddag,
gaan er gewoon elke dag 80 miljoen vaten door de pomp. En over 5 jaar, 10 jaar ? Big Oil gaat het ons niet vertellen.
Gelet op de actuele situatie en afgaand op energie experts, is het nagenoeg uitgesloten dat producties en prijzen
van m.n. aardolie tot b.v. 2040 business as usual zullen blijven en meerjarige projecties zwaar
gaan hypothekeren. De Parijse akkoorden impliceren een “versnelde” transitie naar een low-carbon
energievoorziening. Echter, die low-carbon hardware en infrastructuren moeten 100% gebouwd en onderhouden
worden met fossiel, vooral olie. Het is uitgesloten dat juist die megaclaim op het restant “goedkope olie” zonder gevolgen gaat zijn.
Een van die gevolgen zou kunnen zijn, dat het Parijse akkoord in 2030 al vijf jaar op de bodem van de prullenbak ligt.
Michiel
Tussen nu en 15 jaar ( schatting) kunnen we stroom opwekken met thorium centrales en gesmolten zout reactoren waarmee zelfs een deel van het kernafval als brandstof gebruikt kan worden. Dan kam de wereld voor het eerst over haast onbeperkte hoeveelheden energie produceren.
een 2e aspect is het feit dat er veel grotere aardgasvoorraden zijn als olie. kijk maar eens waar SHELL momenteel actief is.
Het geklooi met windmolens en zonnepanelen zal dan een vlek in de geschiedenis zijn en peakoil zal ver weg zijn.
Je kunt olie dan ook veel beter gebruiken als grondstof voor de chemische industrie en kunstmestproductie.
Een blackout van een paar dagen (liefst bij de buren) kan wonderen verrichten. Want als het licht (of de freezer of het internet) uitgaat dan interesseert het geen mens waar de energie vandaan komt. Ik verwacht binnen 20 jaar een sterke herwaardering van fossiele brandstoffen gevolgd door inzet op nucleaire research en technologie. Want zon en wind maken van de westerse wereld een soort Venetië: vergane glorie waar alleen aan toerisme nog wat wordt verdiend.
David,
Je hebt groot gelijk.
Er zijn meerdere factoren die het draagvlak voor duurzame energie zullen dwarsbomen. Vaak een conflict tussen aanbod en vraag. Vraag naar energie kun je niet sturen. Die vraag is er altijd, of je moet die vraag stoppen door ingrijpen van overheid (en daar ga je draagvlak weer)
1) Het conflict tussen vraag en aanbod van energie en de onvermijdelijke blackouts, moet opgelost worden
a) Overheid dicteert wanneer je mag autorijden, koken wassen, verwarmen etc. (ideetje voor linkse politieke partijen)
b) Je krijgt een energie rantsoen, wat je zelf mag indelen in autorijden, koken, etc…(ideetje voor rechtse politieke partijen)
of
herinvoering van fossiele en nucleaire centrales omdat noch voor a) noch voor b) draagvlak is.
2) De afschrijving/vervanging van mallemolens (b.v. versnellingsbak) en zonnepanelen (b.v. omvormers) is hoog en niet “duurzaam”. Toekomstige vervangings investeringen zijn veel hoger dan nu gepland staan (Consument/belastingbetaler is weer de klos).
4) Het financieel belasten van hoge vermogensdichtheid om lage vermogensdichtheid rendabel te maken (Co2 belasting) werkt ook niet (energie maatschappijen stoten nu nucleaire en fossiele centrales versneld af). Kosten komen hoe dan ook op het bord van de consument
5) Slimme chemische oplossing als waterstof als alternatieve brandstof auto’s werkt ook niet daar je veel energie nodig hebt om H2 te produceren,
behalve als je nog zwaarder geschut in stelling brengt als nucleaire energie (H2 is gevaarlijk in gebruik/vervoer, draagvlak??)
Als fysicus kun je stellen dat een hoge vermogensdichtheid noodzakelijk is (fossiel of nucleair).
Al cynicus kun je stellen dat de goedkoopste vorm van energie de toekomst zal hebben.
En ik weet zeker dat zowel de fysicus als de cynicus gelijk hebben.
Beste van der Toorn,
Iedereen vindt het tegenwoordig normaal dat low-carbon energiesystemen ingericht worden, functioneren, onderhouden en afgebroken moeten worden met 100% fossiele systemen en infrastructuren. Het is juist helemaal niet normaal. Het verzekert een jarenlange afhankelijkheid en versterking van fossiel ALS SYSTEEM, dat juist zwaar conflicteert met de missie van de voorstanders van low-carbon: Het vernietigen ervan.
.
Oke. Zomaar weer een reactie die off topic lijkt, maar het mogelijk niet is.
Wat wil het geval?
Van kernafval kun je dus atoombommen maken.
En het laatste wat the US wil, is wel dat andere landen ook over atoombommen beschikken.
En DUS wordt er ALLES aan gedaan om ELKE discussie over kerncentrales/kernenergie af te leiden/obsolete te maken.
Samengevat: er wordt ALLES aan gedaan om achterlijke technologieen in te zetten als ‘oplossing voor het klimaat -probleem’.
Amerika wil politie agent van de wereld spelen. Het is daarbij NIET de bedoeling dat andere landen over dezelfde wapens beschikken als the US.
Nee, het is de bedoeling dat de ‘wapens’ van de rest van de wereld windmolentjes en zonnecellen is. Zie hiervoor ook: Iran.
Voor wie het patroon herkent: energie is niet alleen maar energie, maar ook een wapen. In de dierenwereld geldt dit (tanden/stekels/schubben/giffen/hard rennen/schutkleuren), in de planten wereld geldt dit ook (m.n. giffen en stekels).
Maar ook: misleiding. Dit kun je zien bij koraal vissen bijvoorbeeld. Die zich voordoen als een ‘onschuldige plant’ maar ondertussen een roofdier zijn.
Exact ditzelfde patroon kun je herkennen in dit hele CO2/Klimaat ‘debat’.
CO2 zijn de schubben/stekels van de koraalvis.
Valse religie.
Om het e.e.a misschien wat beter te begrijpen.
Wat metaforen.
In 1850 was de rente op kapitaal 0,03%.
In 2015, 165 jaar later, was deze rente ‘buitenproportioneel’ gestegen tot maar liefst 0,04% ! Alarm! Paniek!!
Dus: als je in 1850 een lening had van 100.000 gulden/euro/dollar met 0,03% rente moest je daar wel ff keihard 30 euro rente over betalen he?
En in 2015? 165 jaar later?
Bij 0,04%? 40 euro! Leest u mee? VEERTIG fucking euro! 40 euro rente op 100.000 lening. Schandalig!!!
Het mag duidelijk zijn dat de NL regering 70-100 MILJARD inzet om deze immense ‘scheefgroei’ tegen te gaan.
Dus: geen wonder dat de NL regering als voorbeeld 5882 euro pp in NL inzet om dit ‘immense probleem van ‘rente’ stijging tegen te gaan!
(100.000.000.000 /17.000.000 = 5882 euro pp)
En dat alles doen ze om u dat tientje te besparen. Proficiat!
Briljant! 5882 euro uitgeven om een tientje te besparen! (in 165 jaar)
Een beetje vrouw snapt hier alles van: ” Ja maar schat: ik moest deze peperdure jurk (van jouw geld) wel kopen want dan kreeg ik immers drie potten zure haring kado!
En jij was toch zo gek op zure haring? Nou dan, ik deed het voor jou! ”
Je kan het ook anders zien: je bet-bet-bet-overgrootvader verdiende in 1850 maar liefst 10.003 gulden per jaar en 165 jaar later verdien jij 10.004 gulden!
Een EXTREME STIJGING in
CO2loon dus!!!Een beetje regering kan niet anders dan hier PAAL EN PERK aan te stellen!
Lieve schatten: vergeet die veelbelovende 21ste eeuw maar gerust. Vergeet zelfs maar énige toekomst voor uw nageslacht.
Die is er namelijk niet.
Bereid ze liever voor op het jaar 2500: het jaar van Idiocracy.
Waar we inmiddels al keihard in zitten.
Bedankt u hiervoor wel even de humus politicus en de
kattebak vullinghumus media en hun juichaapjes?