Een gastbijdrage van Pjotr’s dwarsliggers (België).

Toen we begonnen aan de reeks over de energieomslag van fossiele brandstoffen naar alternatieven, realiseerden we ons snel dat omwille van de duidelijkheid meerdere artikels noodzakelijk zouden zijn. Daarom willen we een tandje bijsteken en af en toe wekelijks een Nieuwsbrief publiceren, zodat ook andere onderwerpen nog aan bod kunnen komen. Alvast veel leesplezier!

Energie: De stem van het volk

In het vooruitzicht van het zoveelste politieke beslissingsmoment in het decennialang aanmodderend energiedebat hebben de beleidsverantwoordelijken ditmaal beslist om het volk een stem te geven. Gedurende een aantal weken mag de gewone Belg vragen beantwoorden, waarbij de politici beloven rekening te houden met zijn antwoorden. ‘Democratie’ zo lijkt het wel.

‘Lijkt’ omdat er twee grote problemen zijn met een volksraadpleging. Niet het antwoord van het volk, maar de voorafgaande informatie van én de vragen aan het volk.

Het domme of het dom gehouden volk?

Wanneer de regering nalaat om de bevolking vooraf op een objectieve manier te informeren, is deze bevraging nepdemocratie en gevaarlijk.

Ons bezwaar slaat niet op het feit dat de overgrote meerderheid van de bevolking weinig belangstelling heeft voor deze complexe problematiek en al helemaal niet op de weinige mensen die voldoende kennis bezitten om zich hierover te kunnen uitspreken. Wat de overheid kan en moet doen is ervoor zorgen dat de bevolking toegang heeft tot alle informatie zonder censuur.

Deze cruciale informatie overlaten aan de Main Stream Media (MSM) is in deze problematiek géén goed idee, omwille van twee redenen: (1) Sinds de MSM overgeschakeld zijn naar opiniejournalistiek en censuur van afwijkende meningen de regel werd, is misleiding onvermijdelijk. (2) Door het energiedebat te koppelen aan het klimaatdebat, wat de MSM permanent doen, staat alles in het teken van dat laatste en blijven ander aspecten onderbelicht of ze worden doodgewoon genegeerd.

Dat de MSM censuur toepassen, werd recent heel duidelijk geïllustreerd toen op Doorbraak.be een artikel van journalist Jan Jacobs werd gepubliceerd waarin hij verwijst naar de ernstige fouten in de voorspelling van de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer (ze voorspelden 170 miljard ton CO2 méér dan intussen gemeten werd). Bart Brinckman, journalist van De Standaard (DS) reageerde daarop via Twitter als volgt:

“Sinds wanneer geeft @DoorbraakBe de negationisten vrij baan. Als opwarming kan worden ontkend, dan kunnen de gaskamers dat ook.”

Dat Brinckman niet eens weet dat Jacobs erkent dat de aarde opwarmt, bewijst dat hij zijn artikels niet leest (lees hier en zie ook de reactie van Jacobs). Erger nog dan onwetendheid is Brinckmans’ arrogantie om een ander medium de les te spellen. Wanneer een ‘senior’ journalist zonder tegenwind van zijn krantenredactie dat zo maar ongestraft mag doen, bewijst die redactie dat ze het klimaat- én het groene-energie-activisme steunt en dat hun censuur elk debat in de kiem smoort.

Het is goed om weten dat de journalisten van DS adepten zijn van de anthropogenic-global-warming-theory – al weten ze dat zelf wellicht niet. Deze stelling laat géén enkele ruimte voor andere meningen en dient als perfecte camouflage voor hun onwetendheid. Dat doet mij denken aan een ‘beroemde’ Belgische klimaatalarmist Professor Jean-Pascal van Ypersele, die kandideerde voor de hoogste functie bij het IPCC (VN klimaatpanel), en ooit stelde (in DM) dat al wie niet akkoord ging met het IPCC in de gevangenis thuishoorde. Welnu, een dergelijke beschuldiging zullen de Dwarsliggers nooit publiek uiten met betrekking tot de censuur en misleidende rapportage in DS. Maar mocht u het ons ‘off the record’ vragen, zouden we het niet ontkennen.

Wij roepen daarom de beleidsverantwoordelijken op om zich niet neer te leggen bij deze censuur van de MSM en zelf objectieve informatie te verspreiden en publieke debatten te organiseren met deelname van wetenschappers zodat de voor- en nadelen van elke energiekeuze duidelijk wordt. Doet de regering dat niet, dan gebruiken ze de democratie slechts om hun eigen verantwoordelijkheid te ontlopen. In elk geval zullen de Dwarsliggers aan dit onderwerp een reeks wijden op basis van wetenschappelijke bevindingen en hopen we dat veel lezers meehelpen om deze onderbouwde informatie verder te verspreiden.

Het gezonde boerenverstand

Wanneer de regering vragen stelt die geen nuancering (van het antwoord) toelaten, wordt het een pro tegen contra waarbij de meerderheid bepaalt wat de beste oplossing is. Om het grof te stellen, wanneer het aantal ‘onwetenden’ groter is dan het aantal ‘wetenden’ dan is deze bevraging uiterst gevaarlijk.

Neem de vraag of de bevolking bereid is om meer te betalen voor hernieuwbare energie? Deze vraag leidt tot een voorspelbaar antwoord: wie het zich kan veroorloven zal – in de overtuiging zo de wereld te redden – geen bezwaar hebben. Wie zich niet kan permitteren dat de energiefactuur nog meer stijgt (de belasting op energie is nu al veel groter dan de kostprijs van de energie zelf) zal tegen zijn. Terwijl er twee essentiële onderdelen van deze vraag niet gekend zijn, namelijk (1) of het mogelijk is om de fossiele energiebronnen te vervangen door hernieuwbare (zon- en wind-) energie en (2) of het voornaamste (klimaat)voordeel van deze hernieuwbare energiebronnen wel zo groot is als voorspeld wordt en dus ‘zijn geld waard is’?

De gestelde vragen zullen ongetwijfeld nog heel wat verdere vragen oproepen. Het is ook zeer waarschijnlijk dat de uitslag van deze bevraging niets oplost. Want de kans dat het gezond boerenverstand samenvalt met het activisme van een politiek-correcte zelfverklaarde elite is klein, zeer klein wanneer de overheid deze bevraging ondersteunt met een degelijke informatiecampagne die de charlatans buitenspel zet. Er is nood aan en eerlijk debat in het besef dat de (correcte) wetenschap altijd aan de kant van goed bestuur staat!

Aldus Pjotr’s dwarsliggers.