Spoedcursus klimaat

Onder de titel, ‘Spoedcursus klimaat ter inleiding van rechtszaak tegen olieindustrie’ schreef ik eerder:

Onlangs zijn de Amerikaanse steden San Francisco en Oakland een rechtszaak begonnen tegen de olieindustrie, waaronder Exxon, BP en Chevron. Zij werden ervan beschuldigd hun rol in de opwarming van de aarde bewust te hebben willen verbergen.

Onder de titel, ‘Federal court will hold first-ever hearing on climate change science’, schreef Stuart Leavenworth onlangs voor ‘McClatchy’:

A federal judge in San Francisco has ordered parties in a landmark global warming lawsuit to hold what could be the first-ever U.S. court hearing on the science of climate change.

The proceeding, scheduled for March 21 by U.S. District Court Judge William Alsup, will feature lawyers for Exxon, BP, Chevron and other oil companies pitted against those for San Francisco and Oakland — California cities that have accused fossil fuel interests of covering up their role in contributing to global warming.

“This will be the closest that we have seen to a trial on climate science in the United States, to date,” said Michael Burger, a lawyer who heads the Sabin Center for Climate Change Law at Columbia University.

Experts on both sides say Alsup’s call for a climate change “tutorial” is unlike anything they’ve heard of before.

“I don’t know of any judge who has asked for a tutorial like this,” said Steven E. Koonin, a physicist and former Energy Department undersecretary known for his contrarian views on global warming research. “I think it is a great idea. Anybody having to make a decision about climate science needs to understand the full spectrum of what we know and what we don’t know.”

Zie verder hier.

William Happer.

Inmiddels hebben drie prominente Amerikaanse wetenschappers, die zich intensief met het klimaatthema hebben bezig gehouden, de bedoelde ’tutorial’ aan het gerechtshof aangeboden. Het zijn William Happer (em. prof. ‘Princeton University’ en voormalig directeur energieonderzoek onder de regering Bush Jr.), Steven E. Koonin (voormalig ‘Under Secretary for Science’ op het ministerie voor energie onder de regering Obama), en Richard S. Lindzen. (em. prof. verbonden aan de afdeling ‘Earth, Atmospheric, and Planetary Sciences’ aan het ‘Massachusetts Institute of Technology’).

De studie, die 22 pagina’s omvat is hier te vinden: Tutorial Professor Presentation

Richard Lindzen.

Aan de samenvatting ontleen ik het volgende:

The attached presentation contains three sections: (1) an overview; (2) responses to the Court’s questions; and (3) biographies of the professors.

The short overview section makes the following points:

1. the climate is always changing; changes like those of the past half–century are common in the geologic record, driven by powerful natural phenomena;
2. human influences on the climate are a small (1%) perturbation to natural energy flows;
3. it is not possible to tell how much of the modest recent warming can be ascribed to human influences; and
4. there have been no detrimental changes observed in most salient climate variables and projections of future changes are highly uncertain.

We write to offer a presentation in response to your request [van het federale hof] for a tutorial on the best science available on global warming and climate change. We appreciate your willingness to dig more deeply into technical issues, since wise societal decisions require an understanding of this complex and nuanced subject. As independent senior scientists and educators long involved in climate matters, we are well-positioned to offer a clear and informed perspective on what is known, and unknown, about the earth’s changing climate. During our individual careers, we have provided scientific advice on diverse complex decisions, always striving to be dispassionate and “call it like we see it.” That ethos not only best informs decisions, which must consider the science in the context of many other factors, but also preserves the integrity of science, preventing its degradation by bias or agenda.

Upon hearing of your [het federale hof] request for a tutorial, we three came together spontaneously with the goal of providing such advice. You will find that our presentation, while crafted for this purpose, is consistent with our past publications. None of us has received any compensation for the considerable effort expended in its preparation. …

We offer supporting evidence for each of these statements drawn almost exclusively from the Climate Science Special Report (CSSR) issued by the US government in November, 2017 or from the Fifth Assessment Report (AR5) issued in 2013–14 by the UN’s Intergovernmental Panel on Climate Change or from the refereed primary literature.

Zie verder hier.

Hoe gezaghebbend wil men het hebben?

Deze opvattingen staan op gespannen voet met de vermeende klimaatconsensus. Maar Abba Eban zei het al:

A consensus means that everyone agrees to say collectively what no one believes individually.

Een eerste zitting, waarin rechter Alsup de klagers op ongerijmdheden in hun betoog wees, heeft inmiddels plaats gevonden en heeft overweldigende media-aandacht getrokken (grapje!).

Voor een kort verslag van Phelim McAleer, zie hier.

EEN BLOEDNEUS VOOR GLOBALE OPWARMINGSALARMISTEN

DONDERDAG 22 MAART 2018

Pogingen om oliemaatschappijen te vervolgen slaan terug op de milieu activisten omdat Amerikaanse rechters overdrijvingen en bedrog van de milieu-lobby aan de kaak stellen.

MILIEU-campagnevoerders die oliemaatschappijen aanklaagden, zijn gisteren “zwaar onderuit gehaald” toen tijdens de eerste “klimaatveranderingszaak” hun overdrijvingen duidelijk werden. Dat gebeurde tijdens kruisverhoor door een nieuwsgierige rechter die bewijs eiste in plaats van loze beweringen.

Ondersteund door milieuactiegroepen vervolgen advocaten van de steden Oakland en San Francisco vijf Amerikaanse oliemaatschappijen voor “schade veroorzaakt door hun producten die klimaatverandering veroorzaken”.

De zaak werd voorgesteld als een David Vs Goliath strijd, maar in de rechtbank van gisteren waren de aanklagers de Goliath die het onderspit delfde onder de juridische schijnwerpers, en de oliemaatschappijen dus de triomferende David.

Misschien kwam de meest vernietigende bevinding aan het slot van de zitting toen de rechter de belangrijkste aantijging verwierp. Die aantijging is dat de oliemaatschappijen wisten dat klimaatverandering de maatschappij vernietigde maar dat zij onderling afspraken hun kennis geheim te houden in het belang van hun streven naar winst.

De rechter was het eens met de raadsman van Chevron dat de “smoking gun” -documenten – die de aanklagers als bewijs opvoerden- niets van dien aard waren en in werkelijkheid een interne samenvatting van openbare IPCC-klimaatrapporten was, ter informatie van het management van de aangeklaagde maatschappijen .

In een dramatisch deel van de klacht hadden de steden beweerd dat de presentatie gemaakt was door een door de industrie gefinancierde groep, de Global Climate Commission (GCC). Die verklaarde dat tegen 2100 een verdubbeling van de kooldioxidegehalten ten opzichte van pre-industriële concentraties zou plaatsvinden. (het was dus gewoon een letterlijke weergave van de doemvoorspellingen van het IPCC

Ze beweerden dat de interne presentatie ook aanwijzingen bevatte dat er potentieel onomkeerbare effecten konden zijn die aanzienlijk verlies van mensenlevens zouden kunnen betekenen. Dit was hun bewijs dat de oliemaatschappijen bloed aan hun handen hadden, wisten dat ze verkeerd deden, maar samenzwoeren om hun moordende product te blijven produceren ongeacht de resultaten.

Dit deel van de klacht werd echter volledig maar bijna achteloos verworpen door rechter Alsup, die het met de verdediging eens was dat de GCC-presentatie niets meer en niets minder was dan een samenvatting van openbare IPCC-documenten.

Rechter Alsup vroeg nadrukkelijk of de eisers het niet eens waren met zijn bevindingen en of zij opmerkingen hadden toe te voegen, maar de advocaten van de Californische steden zagen er van af om dit kernpunt van hun eigen klacht te verdedigen.

Het was niet de enige klap voor de zaak van de aanklager in de vijf uur durende hoorzitting die op de verzoek van de rechter plaatsvond om meer te weten te komen over de wetenschap achter de controverse.

Professor Allen (Oxford University) die als expert gehoord werd veroorzaakte opgetrokken wenkbrauwen door in zijn presentatie het onderzoek van professor Stephen Schneider prijzen. Professor Allen vermeldde niet dat Schneider in de jaren zeventig geloofde dat de wereld aan het begin van een gevaarlijke periode van “Global Cooling” stond (Schneider beschuldigde toen ook de oliemaatschappijen en de Amerikaanse industrie van het veroorzaken van die door hem voorspelde afkoeling). Dat was dus voordat de professor overging tot het geloven in Global Warming, die volgens hem natuurlijk nog steeds de schuld is van die oliemaatschappijen.

Voor een beweging die blijkbaar zo lang had gewacht om de oliemaatschappijen voor het gerecht te brengen en de waarheid over de opwarming van de aarde bloot te leggen leken hun getuigen bijzonder slecht voorbereid.

Professor Gary Griggs van UC Santa Cruz had met veel retoriek dramatische mogelijke toekomstscenario’s geschilderd , maar werd ter verantwoording geroepen door de advocaat van Chevron: Hoewel Griggs dramatisch verslag had gedaan van een toekomst waarbij het lokale gebied rond San Francisco en de stad zelf onder drie meter water zou staan, had dezelfde Professor Griggs in een recent rapport in opdracht van de staat Californië gesteld dat de kans op een drie meter zeespiegelstijging in Californië slechts 0,1% was .

Griggs worstelde ook met een eenvoudige vraag van de rechter – wat veroorzaakte recente ijstijden? Griggs sprak langdurig en omslachtig en leek uiteindelijk te concluderen dat het veranderingen waren in de baan van de aarde, maar dat de huidige klimaatverandering (natuurlijk) wat anders was.

Rechter Alsup bespotte ook de talloze keren dat voorspellende modellen van IPCC de huidige klimaattrends verkeerd hadden en dat het beloofde catastrofaal weer nooit kwam. De rechter zei tegen de advocaat van Chevron: “Dus uw punt is dat [IPCC] -modellen het probleem overdrijven, in plaats van onheil en duisternis is het gewoon doemdenken”.

We werden ook geconfronteerd met het concept van goede CO2 en slechte CO2. Professor Don Wuebbels van de Universiteit van Illinois kroop in elkaar onder het verhoor nadat hij zei dat toegenomen bosbranden het gevolg waren van klimaatverandering. De rechter vroeg hem vervolgens of de CO2 van deze bosbranden zou bijdragen aan de klimaatverandering. Wuebbels worstelde om te antwoorden maar vertelde de rechter uiteindelijk dat de CO2 van branden op de een of andere manier anders was en niet significant bijdroeg.

Alles bij elkaar was het een moeilijke dag voor deze doem-denkende Californische steden en hun “experts”.

Het werd nog ongemakkelijker voor ze toen Chevron’s advocaat met folder materiaal voor de dag kwam dat de steden gebruikten om obligatie leningen aan de man te brengen. Toen ze probeerden obligaties uit te geven voor hun uitgaven, bagatelliseerden diezelfde steden de genoemde effecten en benadrukten dezelfde onzekerheid waarvoor ze nu de oliemaatschappijen voor het gerecht dagen. Tenslotte wil niemand geld lenen aan een stad die over een paar jaar onder water gezet zal worden.

Dit was geen goede dag voor de klimaatalarmisten. Het was echter een goede dag voor de waarheid. Laten we hopen dat er nog veel meer komen .

Aldus Phelim McAleer, producent / directeur FrackNation

Voor een diepergravende analyse van Joseph Bast, directeur van het ‘Heartland Institute’, zie hier.