Een van onze trouwe respondenten, Scheffer, attendeerde mij op bijgaande interessante aflevering van NPO Focus over het onderzoek naar kernfusie en de thorium gesmolten zoutreactor, getiteld: ‘De thorium theorie. Een schep zand: genoeg om duizenden huishoudens van energie te voorzien?’

Dit keer geen anti–nucleaire stemmingmakerij, maar een neutraal, informatief en positief programma.

Interviewers: Diederik Jekel en Elisabeth van Nimwegen.

Het internationale onderzoek naar kernfusie vindt plaats in het kader van ITER. Dat is een internationaal samenwerkingsproject met als doel de wetenschappelijke en technische haalbaarheid aan te tonen van kernfusie als energiebron, met behulp van een zogenoemde Tokamak fusiereactor, die in Cadarache (Zuid–Frankrijk) wordt gebouwd. De huidige partners in het ITER-project zijn de Europese Unie, Japan, Zuid-Korea, China, India, de Verenigde Staten en de Russische Federatie. Iter is Latijn en betekent de reis, tocht, en als afkorting staat het voor ‘International Thermonuclear Experimental Reactor’.

Bron hier.

Ook ‘Petten’ en Differ (Dutch Institute for Fundamental Energy Research) in Eindhoven zijn bij onderdelen van dit project betrokken

Er gaat veel geld naar het ITER-project, waar dagelijks 3000 mensen werken. In 2016 werden de investeringen in het totale project op € 18 miljard geraamd.

Alvin Weinberg.

Kernfusie zal nog veel ontwikkelingstijd kosten. Een andere optie is de thoriumtechnologie. Die werd in de jaren zestig van de vorige eeuw ontwikkeld door een Amerikaanse fysicus, Alvin Weinberg. De thoriumtechnologie raakte echter in de vergetelheid omdat deze niet als bijproduct splijtstof voor kernwapens opleverde, waaraan in de tijd van de Koude Oorlog prioriteit werd gegeven.

De documentaire bestaat uit verschillende interviews met wetenschappers, waaronder met Peter de Vries, plasmafysicus, die de interviewster, Elisabeth van Nimwegen, rondleidde in Cadarache, en Jan Leen Kloosterman, hoogleraar aan de TU Delft, die de interviewer Diederik Jekel het verschil uitlegde tussen een conventionele nucleaire reactor en een thoriumreactor.

Interessant was ook het interview met filmmaakster Myriam Tonelotto. Deze verklaarde in het verleden fel tegenstandster te zijn geweest van kernenergie. Maar toen ze zich had verdiept in de voordelen van de thoriumtechnologie, in het bijzonder wat betreft veiligheid en afval, veranderde zij van mening. Zij vertelde zelfs haar zoon dat hij weer met een gerust hart kinderen op de wereld kon zetten! Een opmerkelijke uitspraak! Persoonlijk was ik mij tot dusver niet zo bewust van de nexus tussen thoriumtechnologie en de wenselijkheid van menselijke voortplanting.

Op de vraag waarom er zo veel geld in kernfusie wordt geïnvesteerd en niet in thoriumtechnologie, antwoordde zij dat ITER een politieke symboolfunctie heeft. De weinige onderzoekers van de thoriumtechnologie moeten voorzichtig te werk gaan. Volgens haar zou de industrie er geen voorstander van zijn en daarnaast worden zij ook geconfronteerd met tegenstand van de anti-kernlobby.

De documentaire is hier te vinden.

Zie ook voordrachten van Jan Leen Kloosterman hier en hier.

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: