Een gastbijdrage van Peter van Beurden.

Even voorstellen. Mijn natuurkundige en scheikundige kennis is vrijwel nul. Ik was altijd volledig overtuigd dat het verstoken van fossiele brandstoffen mogelijk tot problemen zou leiden in tweeërlei opzicht. De voorraden raakten op en er was vervuiling, smog, ademhalingsproblemen, etc.

Na het zien van de film van AL Gore kwam me de boodschap toch net even te alarmistisch over en werd me duidelijk dat de temperatuurgrafiek, de CO2 grafiek en de bevolkingsgrafiek wel erg veel overeenkomsten vertoonden. Dat leek logisch, maar het wekte mijn wantrouwen. Misschien ook door het demagogische karakter van de film. Daardoor kwam ik uiteindelijk tot het lezen van het boek “De staat van het klimaat”van Marcel Crok.

Laat ik bij voorbaat het volgende vaststellen. Ik ben een domoor op klimaatgebied en moet mijn informatie krijgen uit deugdelijke bronnen. Maar omdat werkelijke objectieve informatie grotendeels ontbreekt, informeer ik me via allerlei bronnen die elkaar tegenspreken. Daarom ben ik content met mijn volgens mij nuchtere boerenverstand.

Een van die bronnen is Climategate.nl Daar lees ik van tijd tot tijd waardevolle bijdragen die het mij mogelijk maken me via begrijpelijke verhalen enigszins in de materie te verdiepen. Uiteraard kom ik op die site ook regelmatig gelovigen tegen die er, zonder een sluitende eigen redenering, behagen in scheppen hun geleende opvattingen via linkjes aan de man te brengen. Dat draagt weinig bij aan de meningsvorming. Aan mensen die hun eigen verhaal niet eens kunnen verwoorden kan ik mijn tijd niet besteden.

Ik ben daarom ook begonnen dit soort reacties van een duimpje naar beneden te voorzien. Inmiddels heb ik de site zo’n 1,5 jaar vrijwel dagelijks gevolgd en alle commentaren en links gelezen, gezien en beluisterd. Daarnaast bezocht ik allerlei sites waar ik via de links op terecht kwam en beluisterde ik ruim 200 uur allerlei lezingen uitgesproken in de Engelse, Franse en Duitse taal op het internet. Een van de andere sites die ik met genoegen bezoek is Klimaatgek.nl.

Inmiddels is het me wel duidelijk geworden dat “Science is settled” niet alleen een enorme dooddoener is om een zinnige uitwisseling van gedachten en een discussie daarover te blokkeren, maar tegelijkertijd een onzinnige opmerking die haaks staat op wat een wetenschappelijke benadering inhoudt. En over de beruchte 97% en de duiding ervan is genoegzaam bekend dat dit een even grote dooddoener is. In ieder geval met betrekking tot de 7 onderzoeken die ik ken. Van Oreskes via Cook tot Verheggen.

Laat ik me daarom beperken tot een andere insteek. Ik heb vragen. Juist omdat ‘Science’ nooit ‘settled’ is.

Inmiddels is het CO2 gehalte in de lucht die we inademen van ca 285 ppm opgelopen tot ca 405 ppm. Het door velen gewenste ideale evenwicht tussen vrijkomen en weer opnemen in de koolstofkringloop wordt niet bereikt en daarom slaan velen alarm. Waarom wordt het CO2 niet meer tot die zgn. ideale grenswaarde opgenomen? Is dat iets wat zich voordeed in eerdere aardperiodes? Voorafgaand aan eerdere ijstijden? Waar zitten we nu ergens op de veelvuldig gehanteerde grafieken? Vlak bij de top in de overgang naar een nieuwe ijstijd? Over de top? Laat de ijstijd door menselijk toedoen nu langer op zich wachten? Wie zal het zeggen. Daarom vind ik het boek “De menselijke maat” van Salomon Kroonenberg een verademing t.o.v. het onnozele klimaatgebrabbel van onze dames en heren politici. Hetzelfde geldt voor zijn boek “Spiegelzee” .

Duidelijk is natuurlijk wel dat wanneer ik de toppen in de getoonde grafieken van de op elkaar volgende ijstijden met elkaar verbind, er steeds een hogere temperatuur wordt bereikt. Waardoor? Blijkbaar doordat we van een meer methaan bevattende atmosfeer naar een meer CO2 bevattende atmosfeer zijn gegaan. Met alle gevolgen m.b.t. CO2 opslag die daar weer aan vast zaten.

Nu heb ik me laten vertellen dat door de krimpende Noordpool de koude zone waar CO2 kan oplossen óók kleiner wordt en er om die reden dus meer CO2 in de aardatmosfeer achterblijft.

Deden die fluctuaties zich ook voor in eerdere perioden dat de Noordpool min of meer ijsvrij was?

De CO2 kringloop maakt daarbij geen onderscheid tussen natuurlijk – en antropogeen CO2. Dat het in de atmosfeer achterblijvende CO2 ook via de C14 hoeveelheid duidelijk maakt dat er verschuivingen zijn opgetreden tussen antropogeen en natuurlijk CO2 moge duidelijk zijn. Maar hoe die verschuiving er uitziet als er, terecht of niet terecht, twijfels zijn aan het natuurlijke al dan niet fluctuerende C14-gehalte, is vooralsnog niet duidelijk.

Dat door menselijke activiteit verschuivingen optreden in een korte en lange koolstofcyclus door ander landgebruik en de ermee samenhangende bos- en oerwoudkap moge duidelijk zijn. Dat de aarde vergroent en dus meer CO2 opneemt in een deels lange – deels korte kringloop is ook duidelijk.

Peter van Beurden.

Maar de motor hierachter blijft onduidelijk. Zijn het de via kosmische stralen gevormde condensatiekernen die uitmonden in wolkenvorming (Svensmark)? Kennelijk is het géén rechtstreeks gevolg van meer zonneactiviteit en de verhoging van meer watts per m2 aardoppervlak.

Is het de langdurig opgeslagen en vertraagd vrijkomende warmte die periodiek in langjarige cycli vrijkomt (Curry)?

Blijkbaar weten we meer niet dan wel. Daarom is er ook geen reden tot het nemen van dwaze, niets oplossende, kostbare maatregelen. Terugdringen van verspilling lijkt me een goede zaak. Bewustwording prima. Maar dan niet door slecht geïnformeerde politici en blaaskaken die alleen in staat zijn een mantra te herhalen en met een Ethiopische koeienscheet (Jinek) het nieuws willen halen.

Aldus Peter van Beurden.