Edvard Munch: De schreeuw. Bron afbeelding: Wikimedia commons.

Een gastbijdrage van Cor van Dijk.

Als burgers van Nederland wordt ons constant een hypothese voorgehouden met betrekking tot klimaatverandering.

In Wikipedia valt te lezen:

Een hypothese (Grieks: ὑπόθεσις hupóthesis = veronderstelling) of onderzoeksvraag is in de empirische wetenschap een stelling die (nog) niet bewezen is en dient als uitgangspunt voor een experiment. Het is mogelijk zeer veel aanwijzingen te verzamelen die een hypothese steunen, maar één, reproduceerbaar, negatief uitvallend experiment is voldoende om de hypothese te falsifiëren (onderuit te halen). Volgens, onder anderen, Karl Popper moet een wetenschappelijke hypothese in principe falsifieerbaar zijn: er moeten experimenten denkbaar zijn die de hypothese zouden falsifiëren als de uitkomsten van dat experiment de hypothese weerspreken. Voor heel wat hypothesen is de wetenschap niet ver genoeg gevorderd om experimenteel volledig uitsluitsel te kunnen geven over het wetenschappelijke waarheidsgehalte van de hypothesen.

‘Hypothese’ wordt in het dagelijks spraakgebruik gebezigd in de zin van ‘veronderstelling, aanname’.

Bron hier.

Daarbij wordt systematisch de term ‘opwarming van de aarde’ gebruikt. Deze klimaatverandering wordt veroorzaakt door het als zeer gevaarlijk veronderstelde CO₂ (koolstofdioxide), althans volgens de regeringen van landen die het klimaatakkoord van Parijs hebben ondertekend – zonder dat ze de informatie hebben getoetst op waarheid, en de tegengeluiden, die wetenschappelijk zijn onderbouwd, willen horen.

De opwarming van de aarde (eigenlijk atmosfeer) wordt voorspeld (beter: geprojecteerd) door vele verschillende klimaatmodellen, met ver uiteenlopende uitkomsten, die als basis dienden van de rapporten van het VN-klimaatpanel, ofwel IPCC (‘Intergovernmental Panel on Climate Change‘). Alleen, die modellen zijn niet betrouwbaar. Zij geven niet meer dan een verwachting weer.

Citaat:

Als we het weer van volgende week niet kunnen voorspellen, waarom dan wel het klimaat van de komende honderd jaar?

De mensen op aarde zijn tot de schuldigen van de niet voorspelbare klimaatveranderingen verklaard. Zij veroorzaken de uitstoot van het als zeer gevaarlijk bestempelde CO₂. Maar dit is onjuist. De mens veroorzaakt 3 % van de gehele uitstoot van CO₂ op aarde. De rest wordt veroorzaakt door de aarde zelf waar de mens geen invloed op heeft. Bijvoorbeeld de uitstoot van moerasgebieden, vulkaanuitbarstingen, bosbranden, etc.

Daarnaast heeft CH₄ (methaan) een 23 keer grotere opwarmend effect dan CO₂. En CH₄ wordt grotendeels door de mens veroorzaakt. Bijvoorbeeld de grote hoeveelheid uitstoot van CH₄ door de enorme veestapels op de aarde.

Voorts wordt 67 % (volgens Singer 95%) van het broeikaseffect veroorzaakt door waterdamp (bron hier ).

CO₂ wordt geportretteerd als boosdoener. En deze beeldvorming zorgt ervoor dat de burger opgezadeld wordt met grote financiële lasten om het gevaarlijke CO₂ (slechts 3 % wordt veroorzaakt door de mens) uit de wereld te helpen. En dit om de opwarming van de aarde met 0,000 … en nog wat °C te verminderen tot aan het jaar 2050.

De beeldvorming wordt ook versterkt door het eenzijdig belichten van het onderwerp klimaatverandering. En ja het klimaat op aarde verandert. Dat heeft het altijd gedaan in het bestaan van de aarde. 21.000 Jaar geleden was er de grote ijstijd. In de middeleeuwen was er de kleine ijstijd die ca. 80 jaar heeft geduurd (1570 tot 1650).

Het klimaatbeleid kent een lange traditie. In die periode bestond het uit het doodmartelen en verbranden van onschuldige vrouwen, heksen, alsmede pogingen om met wijwater, processies en gebeden de oprukkende Alpen-gletsjers, extreme hagelbuien, extreme koude, droogte etc. tegen te houden.

IJstijden zijn perioden in het verleden waarin het klimaat veel kouder was dan nu. Vooral de laatste 2,5 miljoen jaar treden ze regelmatig op. IJstijden (ook glacialen genoemd) wisselen af met warmere perioden (interglacialen). Die laatste 2,5 miljoen van de aardgeschiedenis staat bekend als het ijstijdvak of het Kwartair. In het Kwartair zijn er dus meerdere ijstijden geweest. De glacialen zijn vaak langer dan de interglacialen. Bron hier.

Dit soort feitelijke waarnemingen wordt helaas nooit belicht. Wat wel belicht wordt, is de ijsbeer die door opwarming van de aarde langzaam doodgaat. Terwijl het verhaal ook kan zijn dat wanneer een ijsbeer zijn natuurlijke einde nadert een plek zoekt om vreedzaam te sterven. Dit is wat bijna alle dieren in de vrije natuur doen. Nee, er wordt een foto gemaakt en daar wordt een verhaal bij geschreven dat natuurliefhebbers en klimaathysterici graag willen lezen.

Idem het verhaal dat het ijs van de Noordpool langzaam aan het verdwijnen is (hetgeen niet zo is, want het Arctische ijs neemt weer toe krachtens de cyclus bekend als AMO). Er wordt evenmin bijverteld dat het ijs van de Zuidpool aan het toenemen is.

Nu heeft Nederland (niet de burgers maar grote bedrijven en zogenaamde maatschappelijke organisaties) besloten om te zorgen dat, middels een klimaatakkoord, het ‘levensgevaarlijke’ CO₂ te verbannen uit Nederland. En deze CO₂ bijvoorbeeld op te slaan onder de grond – maar hoe dan ook: helemaal terug te dringen. Dit, door de burgers van Nederland op te zadelen met extreem hoge kosten voor het aanpassen van de huizen. Daarbij mogen de burgers de enorme kosten voor de SDE+ subsidies voor duurzame energie, energiebelasting en extra kosten netbeheer opbrengen. Dan met name voor windturbines op land en zee. Dit alles samen, met andere maatregelen om de CO₂-emissies terug te dringen, gaat Nederland honderden miljarden kosten. Wat opgebracht moet worden door de inwoners van Nederland. Niet door de industrie, die heeft aangegeven niets te doen als ze geen subsidie krijgen (uitspraak aan de klimaattafel industrie). En als de industrie hiervoor subsidie zal krijgen, wie mag dat dan betalen?

De scheepvaart en luchtvaart wordt ontzien met maatregelen, met als reden ‘welk land moet de reductie van CO₂ worden toegerekend in de lucht- en scheepvaart?’. Deze laten we dan maar achterwege.

Om het klimaat te redden gaat Nederland zijn best doen om middels zon- en windenergie de benodigde energie op te wekken. Daarbij worden de steenkoolcentrales gesloten en moet Nederland van het gas af, dus ook de gascentrales zullen moeten sluiten. Maar tijdens duisternis en geen wind zal er toch energie nodig zijn, vraag is hoe wordt die dan opgewekt?

Dit kan door onze buurlanden worden opgewekt al dan niet duurzaam. Maar die zitten met hetzelfde probleem. Heel Europa zet in op gas, dat het minste CO₂ uitstoot, behalve Nederland. Het door onze buurlanden geëmitteerde CO₂ stopt kennelijk bij de grenzen van Nederland. Dit CO₂ wordt tegengehouden door een onzichtbare hek tot aan de stratosfeer.

Cor van Dijk. Foto: Auteur

Tijdens een streng geregisseerde voorlichtingsbijeenkomst over het klimaatakkoord in Groningen, die voorgezeten werd door Ed Nijpels, werd de vraag gesteld waarom de burgers van Nederland niet aan klimaattafels zaten? De burgers hadden zichzelf aangemeld om mee te praten. Antwoord van Nijpels was: ‘Ja we moesten keuzes maken en helaas zaten de burgers daar niet bij.’

En om met de woorden af te sluiten zoals door Den Haag wordt gebruikt, ‘over tot de orde van de dag’ en alles gaat gewoon door.

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: