Hugo Matthijssen.
Een bijdrage van Hugo Matthijssen.
De mens wordt geboren met een beperkt aantal primaire reactiepatronen bij gevaar. Er zijn 3 keuzes. De eerste 2 zijn vechten en vluchten. Daarbij komt het individu in actie. Hij of zij doet iets en achteraf kun je dan vaak beoordelen of de actie succesvol is geweest.
Een paar duizend jaar terug was vechten of vluchten bepalend voor het overleven van het individu. Het recht van de sterkste was de norm. Een derde reactie, niets doen, geeft een innerlijk conflict, dat veel spanning oproept.
De huidige tijd
In de samenleving zoals we die nu kennen, is er een klein laagje vernis over onze primaire reacties gegoten. We hebben besloten niet direct te vechten, maar schakelen derden in, zoals mediators, politie en justitie, om namens ons het gelijk te halen of het conflict op te lossen. Ook onze fysieke verdediging (het recht om geweld te gebruiken) is ondergebracht bij de politie en, op grotere schaal voor de landsverdediging, bij de krijgsmacht. Om dat alles in goede banen te leiden, hebben we een democratie met een gekozen parlement en een daaruit gevormde regering, waarbij het parlement de regering controleert.
De besluitvorming zoals t.a.v. infrastructurele zaken moet aan democratisch vastgelegde procedures voldoen. Procedures waarbij de burger, die van mening is dat zijn of haar belangen in het spel zijn, een klacht kan indienen of in beroep kan gaan. De afhandeling van deze klachten of beroepen kunnen soms langer duren, maar dat kan nodig zijn voor een zuivere belangenafweging.
De belangenbehartiging van de burger is belegd bij de “overheid”, die ook een zorgplicht heeft naar de burger toe. Komen meer burgers in conflict met elkaar of met een rechtspersoon dan kan de rechter worden ingeschakeld. Ook zal de politie ons belang moeten verdedigen, binnen de kaders van de wetgeving.
Komen we echter in conflict met de overheid dan is er een recht op beroep, waarbij de Raad van State de laatste stap is. Deze raad controleert dan of de overheid de democratisch vastgestelde regels en procedures gevolgd heeft bij de besluitvorming en uitvoering van activiteiten.
Bijzondere wetgeving in geval van nood
Soms kan het nodig zijn om snel te handelen. Om maar en paar punten te noemen: er kan een oorlogsdreiging zijn of terroristen hebben het op ons voorzien; er breken dijken door of een zeer besmettelijke ziekte breekt uit. Om dit soort zaken snel op te lossen, is een crisis en herstelwet in het leven geroepen. De overheid neemt de regie om de crisis adequaat op te lossen en kan achteraf nog worden gecontroleerd door het parlement.
Nu zijn er ook situaties waarbij de veiligheid op de lange termijn in het geding is, zoals dijkaanleg, waterberging etc. Het betreft grote infrastructurele zaken van algemeen belang en daarvoor is de rijkscoördinatieregeling in het leven geroepen. Het rijk kan zo de democratie opzij zetten.
De (on)terechte inzet van de crisis en herstelwet en de rijkscoördinatieregeling
De overheid heeft beslist dat schone energie van landsbelang is en heeft voor de plaatsing van windmolens en de daarbij behorende voorzieningen de crisis en herstelwet ingezet. En voor de planning van deze windparken over het grondgebied de rijkscoördinatieregeling .
Dat betekent dat de bevoegdheid voor het besluiten over de noodzaak van windenergie en de plaatsing van turbines nu autonoom wordt beslist door de rijksoverheid. Beroep is nauwelijks mogelijk. De provincies hebben zich gecommitteerd en in het interprovinciaal overleg afgesproken wat de verdeling over de provincies van het door het rijk opgelegde windvermogen zal zijn. De gemeenten hebben nauwelijks nog inbreng. Zij kunnen weinig anders dan meewerken en hooguit beslissen waar er binnen de gemeente molens geplaatst gaan worden als die gemeenten door de provincie als zoekgebied zijn aangemerkt.
En de burger die staat letterlijk buiten spel, hoe duidelijk en plausibel het bezwaar ook is. En de gang naar de Raad van State is niets anders dan een toets of er binnen de regels gehandeld is. En daarbij wordt uitgegaan van de crisis en herstelwet en de rijkscoördinatieregeling
De vraag kan gesteld worden of de crisis en herstelwet en de rijkscoördinatieregeling terecht worden ingezet. Windenergie zou een groot probleem moeten oplossen maar de praktijk is anders. In 2020 hebben we volgens de planning ongeveer 6000 MW opgesteld windvermogen op het land staan. En omdat het niet altijd waait en er ook wel eens weinig wind is leveren al die molens samen ongeveer 25% van het opgestelde vermogen maal het aantal uren per jaar. Dat komt overeen met een doordraaiende centrale capaciteit van 1500 MW. En van de levering van deze windmolens moeten de inpassingsverliezen en de transportverliezen nog af.
De levering per jaar van 6000MW opgesteld windvermogen is minder dan wat de Eemshavencentrale kan leveren. Ongeveer de helft van de tijd leveren die molens minder dan 20% van dit opgestelde vermogen, zodat je uiteindelijk ook geen centrale kan missen. Er is dan ook gezien de relatief geringe prestaties van windenergie op het land geen enkele reden om zwaar geschut zoals een crisis en herstelwet en de rijkscoördinatieregeling toe te passen en zo de democratie opzij te zetten – nog los van de enorme invloed op het leefklimaat .
En dan komen we nog even terug bij het begin. Bij de mens die door de overheid buitenspel is gezet. Een mens is van nature geneigd om conflicten uit de weg te gaan en. als dat niet kan te vechten. Dat vechten hebben we “beschaafd” opgelost met de inzet van politie en justitie mediation, overleg etc.
Maar nu is de overheid de actor er worden besluiten genomen die vérstrekkende gevolgen hebben voor ons leefgebied. Zelfs de geluidsnormen voor windmolens zijn aangepast om nog meer molens kwijt te kunnen. De overheid die onterecht wetgeving inzet en die de inspraak buiten spel zet, is onterecht bezig.
En de burger heeft geen enkele realistische rechtsgang meer. Ook vluchten kan niet meer. Je huis is qua prijs onderuit. Je krijgt er geen redelijk bedrag meer voor terug. Je staat met de rug tegen de muur en kan geen kant meer op. Dat soort situaties maakt dat mensen ziek worden. En de oorzaak moet je toch ècht bij de overheid zoeken.
En natuurlijk bij mensen die burgers verkeerd voorlichten zoals de auteurs op climategate.nl
Als er problemen zijn met het gebrek aan actie (als over 5 jaar de lang verwachte afkoeling nog steeds niet is gekomen) kan ik dan ook voelen dat ik met mijn rug tegen de muur sta en is geweld dan ook toegestaan?
Dus mag ik dan met pek en veren Hugo Matthijsen op zoeken?
“En de burger die staat letterlijk buiten spel, hoe duidelijk en plausibel het bezwaar ook is.”
En hoe duidelijk is het bezwaar want een goede wetenschappelijke onderbouwing bijvoorbeeld van geluidsoverlast of planschade ontbreekt
Geluidsoverlast is het vertalen van een mening (hoeveel geluid ios wenselijk) in een getal en vervolgens meten of de waarde overschreden wordt. Daar is niets wetenschappelijks aan net zo min als het bepalen dat je ergens 50 mag rijden en met een gatsometer controleren of je daar niet boven komt.
@Heijden Het valt niet mee kennelijk om te erkennen dat er geen wetenschappelijke onderbouwing bestaat voor die verschrikkelijke opwarming die maar niet wil komen. De Overheid heeft de democratie verkwanseld voor die CO2-mythe en het 97%-sprookje, zich op deze punten volledig laten overbluffen door een kleine groep niet gekozen organisaties en natuurlijk grote zakelijke belangen. Ter opvrolijking: Arrhenius was een chemicus, geen klimaatwetenschapper. Leuke ironie toch voor iemand met een heilig dedain voor de mening van niet-klimaatwetenschappers. Derhalve: keep on dreaming in je parallel universum.
Hetzler., wat bedoel jij met “die CO2-mythe en het 97%-sprookje”? ZIjn dat jou fantasiën?
Ik wacht nog steeds op jouw bewijs dat dat AGW een “weerlegd sprookje” zou zijn. Maar ik heb ondertussen al zeker tienmaal gevraagd waarop dat baseert is, maar jij blijft maar die vraag ontwijken.
https://www.climategate.nl/2018/09/de-lange-weg-van-warrige-taal-naar-wetenschap/#comment-2214164
En verwijs je met het “97%-sprookje” naar het feit dat de overgrote meerderheid van de klimaatwetenschappers erkennen dat de AGW-theorie een goede (en de enige) theorie is die de huidige klimaatopwarming kan verklaren? Ook hier zal ik nog maar eens herhalen wat ik al meermaals heb geschreven: “Indien je niet gelooft dat een overgrote meerderheid van klimaatwetenschappers erkennen dat de mens verantwoordelijk is voor de huidige klimaatopwarming, geef dan een een ander percentage dan die “97%”, met onderbouwing natuurlijk.”.
Maar zoals altijd, blijft het oorverdovend stil wanneer je een AGW-negationist vraagt om zijn standpunt te verdedigen.
Jeroen, vind jij als secretaris van een Niet Gekozen Organisatie het niet een beetje vreemd om op dat soort organisaties af te geven?
En natuurlijk zodra jij een goede wetenschappelijke onderbouwing hebt voor de opwarming sinds het begin van de vorige eeuw zal ik het met veel interesse lezen
De rechtspositie van de burger wordt nog verder afgebroken, omdat de overheid het verdrag van Tromso maar niet wil ondertekenen.
Hierin wordt veel uitgebreider dan in de huidige wet WOB, burgers toegang verleend tot het verkrijgen van overheidsinformatie. Ook van zogenaamd private overheidsondernemingen, zoals VNG, Tennet, NS enzovoorts. Met deze informatie kan de burger de overheid controleren en zich een mening vormen. Vrijheid van meningsuiting is een mensenrecht en wordt aldus belemmerd.
Daarnaast is te vaag om van ‘overheid’ te spreken; wie voelt zich aangesproken? De overheid is een verzameling van mensen die samen resultaten opleveren. In diverse dossiers blijken groepjes ambtenaren niet altijd ten dienste van de bevolking te handelen, maar een omgeving te creeëren (met wetten of lokaal beleid e.d.) om hun individuele (baan)veiligheid te bewaken en hun macht te continuëren. Dit is uiteraard vakkundig georkestreerd via de ‘juiste’ procedures: het proces klopt, maar de inhoud of de uitkomst doet niet ter zake.
Gelet op de drie actoren doen ambtenaren wel iets: ‘niets doen’ en ‘vluchten’ vallen dus voor hen af.
En zo ontstaat een beeld dat past bij de werkelijkheid dat de burger actief door ambtenaren wordt bevochten en daar tegen niets heeft in te brengen.
De Crises & Herstelwet heeft zijn oorsprong in de toepassing bij wettelijke toestanden mobilisatie en/of “gevaar van oorlog”. Zi konden bomen worden gekapt voor schootsvelden, panden worden ontruimt voor slaapgelegenheid, particuliere voertuigen worden gevorderd voor militair transport, en ook het laten onderlopen / inunderen van polders.
Het feit, dat deze Crises & Herstelwet nu in volle vredestijd van welvaart, overleg / “polderen” en democratie wordt ingezet, om een onwetenschappelijke klimaat-ideologie te kunnen uitvoeren, daaruit kunnen we constateren, dat er oorlog gevoerd wordt door een ideologisch verdwaalde, maniakale en tirannieke overheid / bureaucratie tegen de rationeel en kritisch denkende burgers en tegen de toenemende kritische wetenschappers, die al decennia lang gaten schieten in deze gepolitiseerde en ideologische alarmistische klimaatwetenschap van het IPCC en in de ineffectieve en zinloze klimaatmaatregelen, die met deze Crises & Herstelwet worden doorgedrukt.
Het is een democratische schandvlek de “Crises & Herstelwet ” die snel moet worden afgeschaft.
Of het allemaal waar is wat je in de tweede alinea beweert, Scheffer, kan ik niet zo goed beoordelen … nou ja, ik heb hier en daar wat twijfels … maar als volzin mahjum inlijsten.
Overigens, ter jouwer informatie … en informatie van anderen, ook nooit weg … Het jaartal 2010 wordt niet genoemd in het artikel van Hugo Matthijsen, evenmin valt de naam van Balkenende, maar de crisis- en herstelwet is van Balkenende IV, en is tijdens de demissionaire status van dat kabinet gepubliceerd in de Staatscourant en daarmee van kracht geworden.
De wet is door Rutte I met onbepaalde tijd verlengd. Dit kabinet heeft, ook in demissionaire status, de wet geëvalueerd, en bevonden dat het een goede wet was.
Het had allemaal niks met oorlog te maken. Als smoes werd de crisissituatie als gevolg van de bankencrisis gebruikt, maar inderdaad: dat de mondige burger een beetje te mondig was geworden is een indruk die, wat mij betreft, niemand weg heeft kunnen nemen.
Goed stuk van Hugo Matthijssen. Wat mij verder altijd opvalt met windmolens, zijn de planologische voorkeuren voor het platteland met gezagsgetrouwe populaties; Er staan volgens mij erg weinig windmolens in Wassenaar, Aerdenhout, Amsterdam-Zuid, Blaricum en Sint Michielsgestel, waaruit je een bepaalde rechtsongelijkheid zou kunnen concluderen. Een dikke portemonnee en een grote smoel betalen dus af.
Michiel
Na jaren klooien door de overheid in de provincie groningen waar een gedeputeerde Moorlag (pvda) zich letterlijk als regent heeft gedragen (zo kom je op de kandidatenlijst voor de 2e kamer) is het voorspelbaar dat de zo ongeveer de hele bevolking zich tegen het gezag zou kunnen keren.
Kijk hier eens naar: https://www.youtube.com/watch?v=daAEWs7g6Lk&t
En dan in de 2e kamer roepen dat de laagst betaalde de dupe wordt.
Januskop
Hugo,
Burgers en overheid,
Ik ben een pragmatisch mens als ik dat van mijzelf mag vinden. Een burger ook die echter niet voor die andere burgers wil spreken. Die overheid,als gekozen, is er voor om de belangen van de burgers te dienen. Dus die overheid is er voor de burgers en niet andersom.
Als ik als burger iets absoluut niet wil gebeurt het ook niet of zal ik mij daar tot het uiterste tegen verzetten. De kans om daardoor in een staatshotel terecht te komen daar lach ik op mijn leeftijd om. Kan ik al die literatuur die ik nog moet lezen op mijn gemak gaan afvinken.
Windmolens of windturbines ik kan daar kort over zijn. Energetische of economische terugverdientijden daar ben ik klaar mee die dingen passen niet in een toekomst waarin net als nu de welvaart is gestoeld op een betrouwbare energie-aanbod. Windenergie is dat niet.
Zo’n turbine in mijn directe omgeving gaat er dus niet komen en ik begrijp de woede van burgers elders waar die buiten hen om een park van die nutteloze monsters in hun directe omgeving krijgen. Door de strot geduwd door een overheid die zich als een dictator gedraagt en beslissingen neemt buiten die burgers om.
In mij jeugd herinner ik mij een beeld van een demonstratie in Afrika. Vraag mij niet waartegen werd geprotesteerd maar de foto die getoond werd sprak boekdelen.
Een demonstrant met een bord waarop in het (goed?) Frans stond:
“ Le dernier mot et au people”
Vertaalt dus: “Het volk heeft het laatste woord.”
Precies en een verstandige overheid bewust van haar rol en taak moet dat goed in de gaten houden anders wordt zij daar keihard op afgerekend.
Een burgeroorlog ligt op de loer.
Frans Galjee, ongewild een activist ( is staat van wording )
Frans, je hebt me zeer vrolijk gemaakt met dit stukje. Bravo … en een duimpje van mij.
PS Oh … en ik kom je natuurlijk regelmatig opzoeken in dat staatshotel
En hier de toespraak van een getergde burger.
https://www.youtube.com/watch?v=9akJz9–NKA
Hugo,
Bewijst maar weer eens dat harde grenzen van wind op land al lang zijn aangetikt. Alle “geschikte” locaties zijn al op. Rest niks anders om burgers te sarren en te provoceren. Hoe ziek moet je zijn als overheid of als vertegenwoordiger van de overheid, om wind op land te ontwikkelen in een van de dichtstbevolkte regio’s ter wereld ?
Hier bij mij in de regio lusten ze er ook wel pap van.
https://www.pzc.nl/zeeuws-vlaanderen/top-gemeentebelangen-sas-van-gent-niet-nenoacute-g-meer-belasten-met-windmolens~adea3879/
Hugo Matthijsen
Een duidelijk stuk dat aangeeft wat er mis is in Nederland. Men trekt een te grote broek aan om een verondersteld probleem op te lossen. En dat met middelen die averechts werken. Windmolens die tijdens hun operationele leven met CO2 toevoegen dan besparen. Tot nu toe is alle geïnvesteerde arbeid em materiaal CO2 gerelateerd. Mens-machine-materiaal.
Toch vraag ik me af wat Hugo in weet te brengen op de volgens mij erg rozige plannen van Prof. Dr. van Brussel waarvan het filmpje kort geleden bij een link daar het AD te zien was. Luchtfietserij? Het weglaten van de volgens hem niet noodzakelijke back-ups als de molens langzamer zouden gaan draaien. Het mooie perspectief van 30% elektrische energie voor het voorzien van warmtepompen en elektrische auto’s van energie?
Waar blijft het eerlijke overzicht van álle kosten en baten van bijvoorbeeld een windmolenpark als Gemini? Waarom is dat niet openbaar, inclusief de reserves voor recycling en de noodzakelijke back-up-kosten die aan het niet of te weinig beschikbaar zijn van wind moeten worden toegeschreven?De crisis en herstelwet als instrument van enerzijds zakkenvullend en anderzijds alarmistisch Nederland. Een te grote broek met diepe zakken. In wiens belang? U mag het raden.
De energie terug verdientijd van een windmolen is 6 maanden
En inderdaad als je niet op tijd begint en geen beleid hebt wordt het duur
Met dank aan mensen die er geen verstand van hebben maar wel een grote broek aan hebben zoals jij
De terugverdientijd voor de gebruikers van wiebelstroom is een eeuwigheid.
Ow jes! Dus een windmolen in 6 maanden terugverdiend? Das een heel erg goeie belegging dus! Daar zou ik graag een kosten baten plaatje van zien….
Nog even lezen en goed onthouden, Heyden! En niet meer met je snelle leugens komen………
Kosten “duurzame” windenergie!
https://www.climategate.nl/?s=kosten
Ja Scheffer
Want wat op climategate.nl staat is waar /sarc
Climategate.nl is een groots sprookjesboek zonder enige waarde in het klimaat / energie debat
Je lijkt op een oude tante van mijn vader, die wist altijd te vertellen wat in de Libelle staat is waar.
Paul,
hmm, weet je het verschil tussen energie en euro’s?
Maar inderdaad probeer eens winddelen te pakken te krijgen dan kun je beleggen in in wind energie en kun je direct hedgen tegen ene prijsstijging van elektriciteit
Het bewijs dat de crises en herstelwet is gebruikt om de windturbineparken in de Veenkolonien door de strot te drukken van de inwoners heeft dhr. E. Nijpels zelf toegegeven in WNL op zondag 30 september. Hij zegt in de programma zelfs nog dat hiervan geleerd moet worden voor de toekomst. Daarnaast is de klacht bij het Europese hof, betreft verdrag Aarhus, ontvankelijk verklaard met in deze klacht opgenomen de crises en herstelwet met betrekking tot het proces rond de windparken in de Veenkolonien.
Alles wijst erop dat, niet alleen de huidige maar ook de vorige regeringen, met opzet mensen gaat schaden om eigen belang voorop te stellen.
Dit zelfde geldt voor het proces rond de aardbevingsschade door de gaswinning in Groningen.
Als voorbeeld een premier die als volgt zijn ambities heeft gepland, eerste baan bij Unilever. Gaat daarna in de politiek met belofte aan Unilever om de dividend belasting af te schaffen als hij het eenmaal voor het zeggen heeft in de regering. Volgende stap van deze premier is een hoge functie in de Europese Unie en daarna rentenieren over de ruggen van de inwoners van Nederland. Leve onze minister president.
en over tot de orde van de dag.
Dit is een mooi staaltje van het oprekken van wetgeving die in eerste instantie ergens anders voor bedoeld is.
De Crisis- en Herstelwet (Chw) is ooit ingevoerd, uitsluitend om de crisis te bestrijden en de economie te stimuleren door middel van infrastructurele projecten. Zie de Overweging van de wet:
“Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is bijzondere wettelijke voorzieningen te treffen voor een versnelde ontwikkeling en verwezenlijking van ruimtelijke en infrastructurele projecten, teneinde bij te dragen aan de bestrijding van de economische crisis alsmede met dat doel diverse wettelijke bepalingen te wijzigen; “. Dit doel blijkt ook duidelijk uit de Memorie van Toelichting bij de Chw uit 2009.
Bijlage 1 bij de Chw vermeldt de categorieën ruimtelijke en infrastructurele besluiten: duurzame energie, gebiedsontwikkeling en werken van provinciaal of nationaal belang, gebiedsontwikkeling en werken van lokaal of regionaal belang, et cetera.
Door bestuurlijke procedures met betrekking tot deze projecten sneller te laten geschieden, zouden zij sneller kunnen beginnen en dus sneller kunnen bijdragen aan economisch herstel. De Chw is nadrukkelijk niet in het leven geroepen om een eventuele milieucrisis of de gevolgen van AGW te bestrijden. Deze categorieën, zijn dus middelen om het doel (herstel) te bereiken.
Bijlage 2 bij de Chw somt concrete projecten op.
Inmiddels kunnen we er vanuit gaan dat de noodzaak van crisisbestrijding is geweken. Desalniettemin heeft de overheid de noodzaak van de Chw zelfstandig uitgebreid. Duurzaamheid is daar sinds enige tijd bij gekomen als doel . Zie de vermelding op de website van Rijkswaterstaat (zie https://www.infomil.nl/onderwerpen/ruimte/ruimtelijke/crisis-en-herstelwet/)
Daar valt te lezen:
“Met procedurele versnellingen voor bepaalde besluiten en via experimenteerbepalingen doelgericht werken aan werkgelegenheid en duurzaamheid. Dat is het doel van de Crisis- en herstelwet (Chw).”
Uit de Memorie van Toelichting van de Chw (uit 2009) volgt dat toentertijd beoogd werd om de maatregelen tot 2014 te doen gelden:
“Gelet op het doel van dit wetsvoorstel is een spoedige inwerkingtreding noodzakelijk. Daarom is voorzien in inwerkingtreding op 1 januari 2010 en expiratie op 1 januari 2014. ”
Opvallend is dat een drietal windmolenparken, Delfzijl, Eemshaven en Veendam eerst pas sinds 2014 zijn toegevoegd (dit volgt uit bijlage 2 van de Chw).
In het bestuursrecht neemt het beginsel van het verbod van Détournement de Pouvoir een belangrijke positie in. Dit beginsel komt er op neer dat de overheid (een bestuursorgaan) een aan haar gedelegeerde bevoegdheid alleen mag gebruiken voor het doel waarvoor die bevoegdheid is gegeven.
In dit geval zou je kunnen stellen dat de bevoegdheid om besluiten te nemen in het kader van de versnelde afhandeling die de Chw biedt, namelijk om de crisis te bestrijden, nu aanwendt om klimaat- en duurzaamheidsdoelen te bereiken. Dat schurkt zeker tegen een schending van het verbod van Détournement de Pouvoir aan.
Ik vraag me af of alle informatie in het blog klopt.
De crisis- en herstelwet heeft het licht gezien in 2010 en was bedoeld om in economisch slappe tijden een versnelling in met name infrastructuur- en bouwprojecten te bewerkstelligen. Het gaat dus niet om bijzondere wetgeving in geval van nood. De burgers hebben, voor zover ik dat kan achterhalen zoals bij ieder besluit de mogelijkheid om in bezwaar en beroep te gaan.
In plaats van dat er verschillende procedures naast elkaar lopen, worden ze nu in elkaar gevlochten. Dat is de essentie van de rijkscoördinatieregeling. Burgers kunnen in beroep.
Let op het verschil, bij een bezwaar wordt de besluitvormende instantie verzocht om daar nog eens over na de denken. Het traject beoogt inhoudelijk te zijn en niet juridisch. Beroep is het juridische traject.
Omdat windturbines expliciet genoemd zijn, wordt de regeling juridisch terecht ingezet.
Ik vind het jammer dat zo slordig achtergrondinformatie wordt opgelepeld zonder dat goed uit te zoeken. Maar los van deze bestuursrechtelijke perikelen, is er wel inhoudelijk wat aan te merken. Maar dat heeft weinig met de procedures en wetgeving hierboven te maken.
Al met al zijn er vele terechte klachten over de procedure, maar die in het blog genoemd zijn horen daar volgens mij niet bij:
1. Het verdrag van Aarhus legt naar mijn mening een grotere verantwoordingsplicht op aan de overheid voor maatregelen die het milieu betreffen dan in Nederland gebruikelijk is. Ik denk dat als we ons echt aan deze regels zouden houden,windturbines niet geplaatst konden worden.
2. De overeenkomst tussen Kamp en NGO’s over de energiemaatregelen zoals wind op land hadden een stevigere democratische weg moeten voeren.
– Ten eerste had de Tweede Kamer hierover een debat moeten voeren op basis van nut, noodzaak, voor- en nadelen zoals de kosten. Dat debat is niet gevoerd en openheid over kosten is een farce.
– Ten tweede is de vertaling van 6000 MW naar de provincies ook ondeugdelijk verlopen. De provincies hadden over het overnemen van de doelstelling en de verdeling over de provincies het debat in Provinciale Staten moeten voeren. Dat is niet gebeurd. Zelf heeft in een aantal provincies Gedeputeerde Staten er niet eens over gesproken.
Ivo en Jeroen Bedankt voor deze info
Jeroen en Ivo bedankt voor de aanvullingen. Blijft, dat de Nederlandse democratie geweld is aangedaan voor een ideologische gedreven politieke dwaalrichting, die nog steeds onwetenschappelijk “klimaatbeheeersing” annex “duurzaam” wordt genoemd.
Slechte berichten voor alle windbuilen. Nu van de Algemene Rekenkamer over wind op zee.
Worden ook wakker.
https://www.businessinsider.nl/windmolens-staan-nog-altijd-stil-zonder-subsidie-zegt-de-algemene-rekenkamer/
Of CO2 nu opwarming veroorzaakt of niet, daar heb ik nog de grootste twijfels over maar het komt wel goed uit om
zo met lichte (of zware) dwang richting hernieuwbare bronnen te gaan want nog enkele jaren en de vraag naar olie
kan niet meer worden voldaan met alle bijhorende chaos en rampspoed die erbij zullen horen want voorlopig
kunnen we niet zonder. Dus liever vroeg dan te laat massaal overschakelen.
Bij windmolens moet men er toch ook mee rekening houden dat de voet toch wel enkele eeuwen zou moeten kunnen meegaan
en dit is ook al een groot deel van de energiekost.
Interessante tijden vandaag over het Bureaucratisch Academisch Complex (BAC):
De oude media inclusief het NOS Journaal dienen het oude establishment dat volgens die filosofie werkt. Ik noem dat establishment ‘Bureaucratisch Academisch Complex’: de onheilige drie-eenheid van (door de overheid en Postcode Loterij in belang opgeblazen) Niet Gekozen Organisaties (NGO’s), milieubureaucratie (vazallen van bv multinationals als Unilever en internationale clubs) en gekochte academie-wetenschap
Dat zijn de rapportfabrieken als Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) die sinds de jaren ’90 betaald door de Milieubureaucratie haar beleid verkopen, maar ook het voormalige Alterra, Imares, CBS: alles dat financieel aan de bureaucratie hangt en tegelijk een beetje ‘onderzoeksmarktje’ speelt.
PBL krijgt zo’n 30 miljoen euro per jaar voor beleidsreclame verpakt als ‘de’ wetenschap.
Het is het samenspel tussen schijnbare tegenstanders (‘links’, de moraalridders en ‘rechts’, de kapitalisten) elkaar wederzijds bevoordelen.
http://www.interessantetijden.nl/2018/10/01/vork-zet-mes-in-bureaucratisch-academisch-complex-bac/
Het verklaart ook het waarom het belang van continueren van de Crises & Herstelwet.
Linker vestzak vult rechter broekzak en omgekeerd.
Als de heer van der Heijden zijn tijd eens nuttig besteedde aan het lezen van de IPCC rapporten. En niet alleen het rapport van 2001, maar ook de tussenliggende rapporten (2007) en vooral die van november 2017. En dan niet alleen de politiek gekleurde samenvatting, maar vooral ook de onderliggende informatie. Wellicht dat hij dan wel begrijpt waar het overgaat.
DIt is een aanrader voor nog heel wat andere personen die hier geregeld reageren.
Indien wat meer mensen zouden doorhebben dat er wel degelijk een zeer solide onderbouwing is voor de AGW-theorie en dat dit een goede (en de enige) verklaring is voor de huidige opwarming van de aarde, dan zouden de discussies hier veel interessanter kunnen zijn.
Nu is een discussie over beleid volledig nutteloos, indien het basisprincipe van de opwarming op irrationele wijze ontkent wordt. Als je niet wil inzien dat CO2 tot opwarming leidt, dan vind je het beleid verkeerd, maar dat is omdat je eigen vertrekpunt gewoon verkeerd is!
Nee, het klimaatbeleid is bagger.
Daar hoor ik je niet over en de AGW-klimatisten zwijgen er ook in alle talen over.
Wel profeteren dat we er anders aan gaan en dan de slechts mogelijke opties om de toegezegde ramp tegen te gaan klakkeloos accepteren.
” klimaatbeleid … Daar hoor ik je niet over”
Boels, ik geef inderdaad mijn oordeel niet over het klimaatbeleid, omdat -ik herhaal- “een discussie over beleid volledig nutteloos is, indien het basisprincipe van de opwarming op irrationele wijze ontkent wordt”.
ZOlang jij en een aantal anderen steeds maar met irrationele loze beweringen kritiek op mij (of JvdH of Ronald en zo) blijven geven en doordrammen met allerlei leugens en verdraaiingen over de klimaatwetenschap , dan ga ik niet over beleid reageren.
Ik kan de AGW-wetenschappers onmogelijk serieus nemen als men niet wil inzien dat hun roep volledig genegeerd wordt door de beleidsmakers.
Zij vragen om bloedtransfusies en de beleidsmakers komen met tweedehands pleisters.
Wen maar aan kritiek als je de politiek geinspireerde IPCC-wetenschap blindelings blijft verdedigen.
Boels, wat is dat nu voor een dommer drogredenering! Jij neemt de ene groep niet serieus, omdat een andere groep hen negeert? Jou argument om de AGW-klimaatwetenschappers niet serieus te nemen is niet gebaseerd op een kritisch oordeel over wat die AGW-klimaatwetenschappers concluderen, maar is gebaseerd op wat beleidsmakers doen?
DIt bevestigt alleen maar wat ik als schreef: het is volledig nutteloos om met jou over beleid te discussieren…
Henk dJ, welk basisprincipe van de opwarming wordt op irrationele wijze ontkent?
Burger heeft geen rechten, hij heeft tijdelijke privileges
Gedenk goed dat we nog altijd horigen zijn, het laagje vernis is om de meute zoet te houden.
Meer en meer zien we dat de elite haar gang gaat, het vernis brokkelt af en het zal ze een zorg zijn.,
Onrechtmatigheden zien we al veel langer: kwartje van Kok, Griekenland gaat alles terugbetalen mèt rente (Jan Peter Balkenende) en in een weekeind even de parlementaire democratie passeren door geld naar een bank te smijten (Wouter Bos).
Er werd vroeger iets beter nagedacht hoe de burger te bedonderen zodat het niet teveel opviel. Dat hoeft tegenwoordig niet meer, geen hond die zich er nog wat van aantrekt.
Zet een mens op een positie met macht en je ziet die persoon veranderen.
De mens, een experiment van de natuur dat zichzelf meer dal welk ander wezen dan ook intelligent het leven zuur maakt.
Goed stuk.
De totale nutteloosheid van wind “energie” is bekend bij iedereen die daar meer dan 15 minuten onderzoek naar doet. Het is raar dat 80% van de politici en 99% van de beleidsmakers dat nog nooit gedaan heeft.
En ondertussen is onze democratie min of meer afgeschaft. En dan heb ik het niet eens over het referendum, dat vrij nieuw was; 3 keer geraadpleegd, en 3 keer genegeerd.
Dan heb ik het vooral over de kartelvorming; alle “middenpartijen” voeren hetzelfde beleid. Beleid dat vaak tegen hun eigen programma’s ingaat;
– “referendumpartij” DDR’66 schaft het referendum af;
– “ondernemerspartij” VVD laat Nederlandse ondernemers opdraaien voor de dividendbelasting van buitenlandse SHELL-aandeelhouders.
Zo zijn er talloze voorbeelden van beleid waar alle partijen zogenaamd tegen zijn. Zelfs Rutte noemde afschaffing van de dividendbelasting (waar hij al 10 jaar naar streeft) “bizar”, maar voerde die dus wel door. Niemand heeft daar voor gestemd, VVD-kiezers niet maar kiezers van CDA en D’66 al helemaal niet.
Niemand wil een windmolen in zijn achtertuin. De dode vogels en het aanzicht zijn weinig aantrekkelijk, en het constante geluid kan zelfs ziekmakend zijn. Huizen worden onverkoopbaar, daarom mogen belastingbetalers daar niet over mee beslissen.
Even helemaal los van de vraag of er nu of geen “noodsituatie” is, wat betreft klimaat. Als windmolens rendabel zouden zijn dan zou het ondemocratisch opdringen daarvan te verdedigen zijn; nu dus niet.