Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Alles overziend, al die decennialange discussies laten één overdonderende zekerheid achter. Voor de vermeende onbetwistbare zekerheid van een nakende door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming, de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming), is twijfel gerechtvaardigd.

  1. De bevindingen van de chemicus Arrhenius (CO2 warmt de aarde op) waren van meet af aan onderhevig aan discussie wegens gebrek aan experimenteel bewijs voor de mate van die opwarming.
  2. De instigator Maurice Strong van het IPCC als VN-orgaan om bewijs voor genoemde hypothese te vinden handelde niet uit wetenschappelijke, maar uit ideologische en politieke motieven.
  3. Al Gore maakt met zijn film een verdienmodel van die hypothese door wereldwijde angst zaaien.
  4. Het mandaat van het IPCC is eenzijdig op de menselijke invloed van CO2 gericht.
  5. Er is geen twijfel over menselijke invloed door CO2 op het broeikaseffect, wel over de mate van die invloed en de klimaatgevoeligheid.
  6. Projecties van modellen en observaties lopen uiteen (overschatting door modellen).
  7. Modellen hebben een beperkte projectiehorizon -zeker geen 10 jaar of langer. Geen der geprojecteerde rampen of toenemende weersextremen is dan ook uitgekomen.
  8. Al die rampen en toenemende weersextremen schuiven al decennia met de wijkende horizon mee.

Als ik dit allemaal overzie, dan valt een aantal zaken op:

  1. Als het bewijs van de CAGW-hypothese zo overdonderend zou zijn, hoe komt het dan dat er zo veel extra moeite wordt gedaan om met een beroep op een, vermeende, 97%-consensus en met hulp van mediapropaganda van Noord-Koreaans proporties de burger te overtuigen?
  2. Het eenzijdige mandaat van het IPCC, alsmede de onjuiste toepassing van statistiek roepen twijfels op over het correcte wetenschappelijk gehalte van de politieke beleidsaanbevelingen van dit orgaan.
  3. De dubieuze hockeystick-grafiek van Mann en gedoodverfd als het ultieme bewijs, is onjuist gebleken. Sindsdien is er geen vervangend bewijs gevonden.
  4. Er lijkt geen aandacht voor de rol van waterdamp, waar dit het krachtigste broeikasgas is.
  5. Er is geen aandacht voor de povere effecten op temperaturen in 2100 door het terugdringen van CO2. Ergo, hoe groot is dan het menselijke effect op al die geprojecteerde toekomstige rampen van de CAGW-hypothese?
  6. Er wordt zelfs gesproken over bewijs voor de toekomstige rampen in de komende 100 jaar. Dit is een eigenaardig zonder daadwerkelijke observaties, nog afgezien van de irrealistisch lange projectietijd.
  7. De rol van de natuurlijke invloeden, ook in het verleden, is onderbelicht; zie ook Grain in Greenland tussen 800 en 1200. Bron.
  8. Vanwaar toch die welhaast vijandige houding tegenover wetenschappers die een andere mening zijn toegedaan over de oorzaken van klimaatveranderingen?

Dit is een kleine greep uit wat opvalt aan de hele discussie over catastrofale mondiale opwarming. Wat ik er zo uit bespeur, is een voor wetenschapsbeoefening ongebruikelijke animositeit. Opvallend is bovendien de gretige bemoeienis van linkse politiek die ook op dit terrein, dat van van planeet redden, morele superioriteit claimt.

Wat moet die politiek met iets wat een neutraal wetenschappelijk vraagstuk behoort te zijn? Waarom storten de media zo dweperig het ene na het andere angstaanjagende bericht onze huiskamer in? Wat zit er achter dan alleen geloof in die 97%-consensus? Vanwaar die oplaaiende propaganda bijvoorbeeld wanneer er een beslissing (bijv. klimaatwet) op handen is of als alarmisme een poosje minder aandacht heeft gehad? Waarom moet toch zo nodig die angst er in worden gehamerd door het journaal, andere media en via het lespakket op scholen?

Al dat angst zaaien past naadloos in datzelfde beeld waardoor irreële angst en gevoel van onveiligheid het vacuüm opvullen van het genoemde ontbrekende, bewijs. Deze manipulatie, besproken door Sitskoorn in haar boek Hersenhack, drijft beleidsmakers tot even irrationele beslissingen in dit security theater mede op grond van het Voorzorgprincipe. Dezelfde irrationaliteit die kernenergie het nodeloos moeilijk maakt. Deze irrationaliteit vormt een gevaar voor onze maatschappelijke cohesie en onze welvaart door de anti kapitalistische en oikofobe sentimenten die aldus worden opgeroepen.

De roep om het bewijs dat de CAGW-hypothese niet juist is, is wat wonderlijk. Zo werkt het namelijk niet in de echte wetenschap. Dit is wel usance in de wereld van het occultisme: bewijs maar dat ik niet met doden kan communiceren. Net als in het occultisme zal het medium dan een veelheid aan aannames, hypotheses, moeten bewijzen. Bestaat de ziel? Hoe komt de communicatie tot stand? Hoe komt de selectie van juist die ene ziel van opa tot stand? Et cetera. Zou het niet verstandiger zijn om het spaarzaamheidsprincipe van Ockham te volgen bij het zoeken naar het volledige beeld i.p.v. het, krachtens het mandaat, eenzijdige IPCC-beeld? Zie hier.

Dus de wetenschappelijk correcte weg volgen en alle politieke en ideologische invloeden buiten de deur van laboratoria en veldobservaties te houden. Mij lijkt dit de meest wetenschappelijke en logische weg en is op zich al een enorme opgave bij dit aardse en kosmische chaotisch niet lineaire systeem. Het zou daarom sieren zich wat bescheidener op te stellen. Immers, Science is not settled, maar alle reden tot twijfel.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.)