Simon Rozendaal in Buitenhof.

Op zondag schonk ‘Buitenhof’ aandacht aan het klimaatthema, naar aanleiding van het verschijnen van het nieuwste boek van Simon Rozendaal: ‘Warme aarde, koel hoofd’. Volgens sommigen gaat het hier om de grootste bedreiging van de mensheid. Volgens anderen om de grootste ‘hoax’.

Zoals de trouwe lezers van Climategate.nl weten, is het eerste natuurlijk onzin, maar vele mensen geloven dit nu eenmaal – zulks na tientallen jaren indoctrinatie van de politiek, wetenschap en de media. En daar dient natuurlijk rekening mee te worden gehouden bij de themakeuze van TV-programma’s.

In dit licht had men dus mogen verwachten dat ‘Buitenhof’ hieraan regelmatig aandacht zou hebben geschonken. Maar voor de laatste – en eerste! – keer moeten we toch meer dan tien jaar teruggaan, tot november 2008 (!): een debat tussen voormalig staatssecretaris Pieter van Geel en ondergetekende. Zie hier.

In de recente Buitenhof–discussie stond Simon Rozendaal tegenover Diederik Samsom, oud–Greenpeace–activist, voormalig PvdA–leider en thans voorzitter van één van de klimaattafels. Gespreksleider was Jort Kelder. Zie hier.

Rozendaal verzet zich tegen de klimaathysterie. We handelen uit angst en emoties. In plaats daarvan dienen we na te denken over nuchtere maatregelen om de CO2-uitstoot omlaag te brengen. Volgens hem hebben zon en wind het grote voordeel dat ze bijna geen CO2 uitstoten. Maar de energiedichtheid van zon en wind is ontzettend laag. Daarvoor is veel oppervlakte nodig.

Samsom relativeerde deze opvatting door er op te wijzen dat er op aarde en op zee nog veel oppervlak beschikbaar is.

Vroeger dacht Simon Rozendaal dat de menselijke bijdrage aan de opwarming klein was. Maar als gevolg van voortschrijdend inzicht is hij thans van mening dat deze groter is en onderschrijft hij de stelling van het VN-klimaatpanel (IPCC), dat meer dan 50% van de opwarming van na 1950 aan de mens dient te worden toegeschreven.

Toch jammer dat Jort Kelder hier geen kritisch vraagje over stelde, want die stelling is bij handopsteken in een gezelschap van slechts enkele tientallen wetenschappers van IPCC–Werkgroep 1 tot stand gekomen. Wetenschap bij consensus! Nooit bewezen! En m.i. hoogst onwaarschijnlijk.

Simon Rozendaal gaat thans mee met de consensus dat we minder CO2 dienen uit te stoten. Maar waarom? CO2 heeft waarschijnlijk heel weinig invloed op de temperatuur. Maar het is geweldig plantenvoer (global greening!)

Hij wees er voorts op dat in de veertig jaar dat hij het energiebeleid als wetenschapsjournalist volgde, dit als aan ‘comedy of errors‘ had ervaren, waarbij de ene vergissing door de andere blunder werd afgewisseld. Hij verklaarde verder – en Diederik Samsom was het daarmee eens – dat hij van kolen af wilde.

Toch jammer dat Jort Kelder hier geen kritisch vraagje over stelde, want tegen welke prijs? En wie gaat daaraan meedoen in de grote boze buitenwereld? Chinese producenten hebben plannen voor de bouw van wel 300 kolencentrales in China en elders.

Simon Rozendaal bepleitte voorts kernenergie. Mooi! Ten aanzien van thorium als veelbelovende toekomstige optie van kernenergie leken de standpunten van Rozendaal en Samsom dicht bij elkaar te liggen. Maar toch jammer dat Jort Kelder hier geen kritische vraagje over stelde, want zowel Samsom als Rozendaal vertelden er niet bij dat het aandeel van elektriciteit in de totale energievoorziening slechts 15 – 20% bedraagt. Waar moet de rest dan vandaan komen? Het is weer een olifant in de zaal.

En dan dat eeuwig sprookje van elektriciteitsopwekking elders, bijvoorbeeld in de Sahara, dat door Diederik Samsom werd gesuggereerd.

Toch jammer dat Jort Kelder hier geen kritisch vraagje over stelde. Want zou dat soms Libië moeten zijn? Dat land staat nu bepaald niet bekend om zijn politieke stabiliteit. Bovendien is het plan daartoe, Desertec, eerder met veel fanfare gelanceerd, maar toch al spoedig roemloos ten onder gegaan.

Wikipedia meldt daarover:

Het Desertec idee was aanvankelijk erg gefixeerd op de levering van stroom uit de MENA landen ( MENA is de afkorting van Middle East and North Africa) aan Europa. Naar verwachting kan naast levering van duurzame energie in de lokale landen op lange termijn meer 15% van Europa’s elektriciteitsbehoefte concurrerend door diezelfde landen aan Europa worden geleverd. … Volgens het Duitse Siemens zou om een indruk van de betekenis van woestijnen te geven, een gebied van 300 bij 300 kilometer in de Sahara genoeg om de hele planeet te voorzien van energie.

Maar …

Eind 2012 kampte het project met tegenwind. Medeoprichter Siemens heeft besloten zich terug te trekken – in lijn met het besluit om te stoppen met de productie van zonnepanelen – en ook Bosch verliet het consortium.

We hoorden in interview wel – en terecht – over het enorme ruimtebeslag van wind- en zonne-energie, maar niet over de EROI, waarover Climategate.nl (Jeroen Hetzler als eerste!) toch uitvoerig heeft geschreven? Het is jammer dat Jort Kelder daarover geen kritisch vraagje stelde.

Ook over de noodzaak van 100% back-up voor de fluctuerende wind- en zonne-energie hoorden we niets. Het was jammer dat Jort Kelder daarover geen kritisch vraagje stelde.

Kortom, het had m.i. wat scherper gemogen. Maar misschien mogen we al blij zijn dat er toch heel wat verstandige opmerkingen werden gemaakt door Simon Rozendaal en dat de discussie met Diederik Samsom in een zakelijke en gemoedelijke sfeer verliep.