Feiten zijn feiten. Visualisatie is kunst/wetenschap apart.

Een gastbijdrage van Ferdinand Meeus (België).

De heer Bart Janssen, en anderen op twitter, hebben kritiek op mijn grafiek “geen significante stijging temperatuur laatste 20 jaar”, zoals verschenen in doorbraak.

De verwijten variëren tussen “onzin, valse data, manipulatie, wegmoffelen van een piek,…” en “proficiat, eindelijk iemand die alles in perspectief zet”.

Een paar twitter-voorbeelden:

Joris Meys tw 11 maart : Ik vraag me af waar jouw data echt vandaan komt.
Samuel franssens tw 11 maart: kinderachtige onzin.
Hens 23 feb : fake news.
Bart Janssens: moedwillige misleiding, ik vraag me alleen af met welke agenda.

Laat een ding duidelijk zijn : de temperatuur gegevens van bovenstaande zijn correct. Zij komen rechtstreeks uit de officiële HADCRUT4 data bank. Vele twitter-“klimaat experten” kennen hun vak niet of onvoldoende.

Mijn grafiek verschilt van de mainstream visualisatie door het gebruik van de temperatuur as ipv een anomalie as. En deze temperatuuur is eenvoudig te berekenen door de waarde van de anomalie van HADCRUT4 op te tellen bij 14°C , de gemiddelde mondiale temperatuur van HADCRUT4 voor de (willekeurig) gekozen referentie periode.

De wetenschappers van HADCRUT vertrekken vanuit de mondiale temperatuur metingen van weerstations, berekenen dan een maandelijks gemiddelde temperatuur voor dat specifiek weerstation, maken het verschil met de gemiddelde temperatuur van dat meetstation voor de periode 1961-1990 (willekeurig gekozen referentie periode) en met een algoritme wordt dan de gemiddelde mondiale temperatuur anomalie (afwijking) berekend. De gebruikte weerstations zijn echter niet bedoeld om °t verschillen te meten van 0,1-0,8 °C. Zij worden gebruikt om de temperatuur te melden voor de weerberichten.

Rekening houdend met het feit dat planeet “Aarde” eigenlijk 70% “Water” als oppervlakte heeft, worden de landtemperaturen gecombineerd met metingen van de bovenste oceaanlaag. Tot begin 20ste eeuw hoofdzakelijk door schepen die met een emmer water scheppen, daarna via “engine room take-in” en drijvende boeien. Over de foutenmarges bestaat een hele literatuur. Echt betrouwbare oceaan temperatuur metingen pas vanaf 2005 met Argo floats, drijvende boeien die tot 2000 meter diepte temperatuur metingen doorsturen. Als we advies van WMO (World Meteorological Organisation) strikt volgen (klimaat is gemiddelde weer over 30 jaar) dan hebben we eigenlijk maar een betrouwbaar klimaat-meetpunt voor 70% van onze planeet.

Een ander verschil met mainstream visualisatie is de verticale as. Eigenlijk een normale temperatuur as. Maar de heer Janssen neemt daar aanstoot aan. Waarom? Ik zou daarmee een piek rond 2015/16 wegmoffelen. De piek in kwestie is een stijging van 0,3 °C, gevolgd door een daling van 0,2 °C. Je ziet die piek enkel als visuele piek als je de verticale as uitvergroot. Wat de heer Janssens en Tim Osborn dan ook goed demonstreren.

De keuze van een verticale as is een kunst/wetenschap apart. Men kan daarmee kleine verschillen uitvergroten of grote verschillen verminderen. De juiste keuze moet rekening houden met de grootte van de gemeten verschillen en de foutenmarge. Ik heb mij laten inspireren door de experten van het KMI-klimaatrapport met de gemiddelde temperatuur evolutie voor Ukkel. Het KMI-rapport gebruikt geen anomalieën, maar een verticale temperatuur as. Zulk een visualisatie ligt dichter bij gezond boerenverstand.

KMI gemiddelde temperatuur voor Ukkel.

Mijn keuze voor een verticale normale temperatuur as is dus zeker geen “wegmoffelen”.

Zoals blijkt uit de KMI-metingen voor Ukkel is gemiddelde temperatuur reeds gestegen met ongeveer 2°C vergeleken met pre-industriëel referentieniveau. Dit is boven de veilige zone van 1,5-2°C, zoals beschreven door de klimaatwetenschappers van het Intergouvernementeel Panel Climate Change (IPCC) en zoals vastgelegd in het klimaatakkoord van Parijs. Nochtans geen klimaatcatastrofen in België. De ad hoc verklaring is dat klimaatcatastrofen voorspellingen/projecties/scenario’s verband houden met de gemiddelde mondiale globale temperatuur. Dus ergens op onze planeet zijn er locaties met compenserende afkoelingen omdat de berekening van de huidige mondiale gemiddelde temperatuuranomalie ongeveer 1°C bedraagt. Ook het KMI analyseert de metingen laatste 20 jaar als een stabiele horizontale lijn, zonder opwarmingstrend.

Critici beweren dat de IPCC klimaat voorspellingen-projecties enkel bestaan in de virtuele wereld van de klimaatmodellen, die net zoals weervoorspellingen onbetrouwbaar zijn.

Verschil tussen weer en klimaat
Nog even over verschil tussen weer en klimaat. Klimaat is gemiddelde weer op bepaalde locatie over een zekere periode. Volgens de WMO-aanbeveling is dit het gemiddelde weer over periode van 30 jaar. Deze aanbeveling wordt bijna nooit gevolgd, we horen steeds klimaat alarm berichten die betrekking hebben op 1 specifiek jaar. Bijna nooit wordt dit in een historisch kader geplaatst of wordt een 30 jarig gemiddelde vermeld.

Het IPCC gebruikt dikwijls 10 jarige periodes om trends te detecteren. Daarom kan ik mijn keuze voor een 20+ jarige grafiek verantwoorden. Zeker omdat de uitstoot van CO2 versneld is toegenomen de laatste 20 jaar. Als CO2 de hoofdoorzaak is voor stijging temperatuur dan moet er zeker een duidelijk stijgende trend zijn in de °t metingen. Maar dat klopt niet met waarnemingen.

Als voorbeeld nog even wat dieper ingaan over het “wegmoffelen van een piek”. De focus door de heer Janssens op een jaarlijkse piek die vervolgens weer daalt is geen CO2-klimaattrend discussie maar eerder een opmerking over een mogelijk natuurlijk weersfenomeen. De heer Janssens moet dit weten want in de link die hij geeft naar AIRS satelliet metingen wordt de “piek” toegeschreven aan een natuurlijke warme oceaanstroming oscillatie, bekend als El Niño, zie onderste grafiek met ENI °C als verticale as.

Is dit wegmoffelen van info of een vergetelheid van de heer Janssens of een misleiding?

Hier is de link van de heer Janssens:

Mondiale gemiddelde temperatuur en CO2 uitstoot
Volgens de CO2-broeikasgashypothese stijgt de mondiale temperatuur met stijgende-CO2 concentratie. Dat CO2 is gestegen is duidelijk uit de volgende grafieken:


Uitstoot CO2 door menselijke activiteiten, mondiaal, top 5 absoluut en per inwoner

Volgens het IPCC wordt ongeveer 40-50% van de menselijke CO2-uitstoot opgenomen door de natuur (voeding voor planten en bossen door fotosynthese en opname in de oceanen). De andere helft blijft in atmosfeer en zorgt voor een stijgende concentratie en een toename van het broeikaseffect.

De concentratie van CO2 in de atmosfeer wordt vanaf 1958 gemeten op Mauna Loa, Hawaï. De oscillatie weerspiegelt het seizoengebonden proces van planten- en bomengroei door opname CO2 via fotosynthese.

Concentratie CO2 in atmosfeer: van 315 ppm (0,031%) naar 410 ppm (0,041%).

Tussen 1960 en 2018 is CO2 in de atmosfeer sterk gestegen met ongeveer 30 %. Als de CO2-broeikas theorie klopt, dan moet ook de globaal gemiddelde temperatuurtrend duidelijk stijgen in deze periode. Deze stijging is echter niet te vinden in de metingen van de laatste 20 jaar. Er zijn dus andere, natuurlijke, factoren die een belangrijke rol spelen. Vooral veranderingen in de invallende stralingsenergie van de zon en oceaanstromingen komen hiervoor in aanmerking. En feedback koppelingen door aerosolen en wolken.

Er is een groot temperatuurverschil tussen de oceanen van de tropen en de koude noordelijke wateren. De motor is het grote temperatuur-energieverschil tussen polen en evenaar aangedreven door de invallende zonnestraling op de evenaar. The Science is not settled.

Een recente studie (Oktober 2018) van de Sea Surface Temperature (SST), door een team van 8 Chinese klimaatwetenschappers voor de tropische wateren van de Zuid-Chinese Zee: natuurlijke temperatuur schommelingen van 1-2°C zonder oorzakelijk effect van stijgende CO2 over een periode van 1893 tot 2011:

Een klimaatbeleid dat eenzijdig is gericht op het verminderen van de menselijke CO2-uitstoot kan wel eens een dure grap worden zonder effect op klimaat.

Vandaar mijn suggestie tot denkoefening voor beleidsmakers :
1. Het bestaan van klimaatverandering is een vaststaand feit. Geen discussie. Maar klimaatverandering is van alle tijden. En er zijn ook mogelijk belangrijke natuurlijke factoren. Denk aan ijstijden, denk aan natuurlijke fluctuaties Zuid-Chinese Zee, …

2. De belangrijke vraag is: wat is de meest waarschijnlijke oorzaak van klimaatverandering? Is het de uitstoot van CO2 door de mens of een andere natuurlijke oorzaak? Of een combinatie.

3. Het huidige mondiale klimaatbeleid is uitsluitend gericht op het reduceren van de menselijke CO2-uitstoot en loopt het risico om als Don Quichot te eindigen, waarbij miljarden euro’s worden geïnvesteerd in waardevermindering voor de maatschappij en een veel duurdere energiefactuur voor de burgers.