Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Zo langzamerhand kunnen we vaststellen dat het gezonde verstand het wint van hysterie, toch? Zo mogen wij ons in elk geval weer verheugen over enig spitwerk van Leon de Winter, vaste columnist van de Telegraaf. Dit spitwerk leverde onder meer dit op:

In de top tien van warmste julimaanden in De Bilt, waar het KNMI zetelt, komt juli 2019 niet voor. Dit zijn ze: 2006, 1994, 1995, 1983, 2010, 1976, 1941, 1991, 1982. Ze variëren van 22,3 Celsius (2006) tot 18,9 Celsius (1982). De Bilt had in juli 2019 een gemiddelde temperatuur van 18,8 Celsius. Ja, de pieken naar boven waren opvallend hoog, maar de rest van de maand was gemiddeld minder warm dan het gemiddelde van de top tien.

Inderdaad is het maar hoe je het bekijkt en hoe alarmistisch je je ideologie c.q. verdienmodel wilt uitventen. Die homogenisatie van de data van vóór 1950 door het KNMI zorgt er in elk geval voor dat er slechts gesproken kan worden van records sinds 1951, niet 1901. Anders beduvel je de kluit door 2 verschillende reeksen als 1 te bestempelen. Ik ben niet zo onder de indruk van al die CAGW-fanaten (CAGW = ‘Catastrophic Anthropogenic Global Warming’), die ons via het NOS-journaal proberen bang te maken met warmterecords. Het komt weinig nuchter wetenschappelijk over, eerlijk gezegd. We gaan verder:

Pieken zijn heerlijk voor organisaties als het KNMI. De CO2-verhalen knalden ons om de oren, maar dat de gemiddelde maandtemperatuur van juli 2019 niet eens in de top tien voorkwam, werd ons door het KNMI onthouden. Doen alleen de pieken ertoe en niet de rest van de maand? Ik kon er online geen antwoord op vinden. Wel is duidelijk dat de pieken van het eerste deel van de twintigste eeuw zijn verdwenen omdat het KNMI de meetresultaten van die decennia heeft afgevlakt. Dat heet homogeniseren.

Bij dit laatste zijn de nodige vraagtekens bij gezet. Vandaar het rapport van Crok c.s. Hier.

Rond 1950 kwamen er nieuwe meetlocaties en -apparatuur, en op basis van verschillen tussen de oude en nieuwe locaties en apparatuur werden de oude temperaturen bijgesteld, en gek genoeg alleen naar beneden. Een onderzoeksteam onder leiding van wetenschapsjournalist Marcel Crok heeft daar uitvoerig over geschreven in het rapport Het raadsel van de verdwenen hittegolven (al een paar keer eerder vermeld hier), maar de media hebben daar weinig aandacht aan gegeven omdat Crok een lastpak is met vervelende vragen; Crok is een beetje een paria in het park van wetenschapsjournalisten, waar iedereen netjes over de aangegeven paden van het klimaatalarmisme schuifelt.

Vervelende vragen? Bedoeld is niet te beantwoorden vragen zonder de eigen ideologie of verdienmodel ter discussie te stellen, hoewel dit de basis is van goede wetenschapsbeoefening. Inmiddels hebben metingen de beweerde wetenschappelijke ‘feiten’ ter discussie gesteld. Het laatste citaat lijkt dit te bevestigen:

Crok is een integere man. Maar het KNMI wil niet met hem in discussie. Dat is toch vreemd voor een semi-overheidsinstituut dat de basis legt voor de meest diepgaande reorganisatie van onze samenleving sinds de Industriële Revolutie? Bron.

Het gezond verstand blijkt toch niet overal terug te keren, integendeel. Het blijkt namelijk dat de discussie in onze maatschappij niet evenwichtig en gelijkwaardig kan worden gevoerd, mede door de onevenredige invloed van vele vooringenomen media. Dit is wat het Kabinet zich zou moeten aantrekken.

Bovendien staat vast dat bij uitstek Nederland een ondoordacht en door groepsdenken gestuurd emotioneel beleid voert, blind en doof voor kritische geluiden. Een beleid dat onvermijdelijk tot ongelukken zal leiden zoals diverse projecten nu al hebben aangetoond, bijv. AEB.

Daarnaast rijst de vraag wat dit beleid nu denkt aan te kunnen tonen. Denk dit Kabinet nu echt van Nederland een Hof van Eden te kunnen maken met grote welvaart door gratis en oneindig beschikbare wind- en zonenergie? We weten echter dat zelfs mondiale inspanningen volgens het Parijse Akkoord geen substantiële temperatuurwinst oplevert.

De echte wereld, die met het gezonde verstand, houdt dan ook de boot af en kiest voor welvaartsgroei, minder honger, minder ziekte, meer kans op onderwijs, lagere kindersterfte etc. Genoeg redenen om het kalm aan te doen. De groeiende bevolking vereist efficiënter landgebruik, gewasbescherming, en -veredeling. Organisaties als Greenpeace houden dit laatste tegen – zie Gouden Rijst -, want die zien liever kinderen blind worden en sterven dan hun ideologie op te geven.

Met deze suggestieve kop laat het NRC zien hoe die ideologie ‘redeneert’:

De komende twee weken bespreken de ondertekenaars van ‘Parijs 2015’ hun afspraken. Is de wil er wel om de opwarming van de aarde een halt toe te roepen?

Het gaat over Katowice 2018. Er staat verder in dit artikel:

Ieder land heeft na ‘Parijs’ een lijst ingeleverd met maatregelen om bij te dragen aan de bescherming van het klimaat. Nu moeten landen ook gaan doen wat ze hebben beloofd. Daarvoor zijn regels nodig over hoe de reductie van broeikasgassen wordt gemeten en gecontroleerd, en hoe je dat met elkaar kunt vergelijken. De rijke landen dragen meer verantwoordelijkheid voor de opwarming dan arme landen. Juist doordat ze ongebreideld fossiele brandstoffen konden gebruiken, werden rijke landen rijk. Dus moeten de regels voor rijke landen strenger zijn dan voor arme landen, zoals het in de klimaatonderhandelingen eigenlijk altijd geweest is.

Dit is een belangwekkende opmerking. Op de eerste plaats: er moet helemaal niets. En verder, die arme landen willen ook diezelfde rijkdom verwerven door toegang tot fossiele energiedragers.

Dit is nu juist het kernpunt van de heersende klimaatideologie, want die energiedragers zijn bestempeld als rampzalig, vastgelegd in de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming). Met 2 graden opwarming wacht deze planeet kennelijk een gruwelijk lot. Waarom zou men zich anders zo druk maken op al die klimaatconferenties?

Ergo, we hebben een reden gevonden om arme landen toegang tot die energiedragers te ontzeggen. Die arme landen mogen eigenlijk blij zijn, want de overstap naar windmolens en zonnepanelen is een feest voor de portemonnee zoals Nijpels en andere adepten beweren.

Hoezo strengere regels voor de rijke landen wanneer windmolens en zonnepanelen de sleutel vormen tot de Hof van Eden? Waarom moet dan 100 miljard per jaar naar ontwikkelingslanden worden overgemaakt. Windmolens en zonnepanelen zijn toch concurrerend en kunnen toch zonder subsidie hoor ik steeds beweren? Wind en zon zijn toch gratis en een feest voor de portemonnee? Ze zijn kennelijk de meest lucratieve investeringen die je je kunt voorstellen en vergeleken waarbij kernenergie louter verspilling is. Ook dit hoor ik steeds beweren. Dus, waar dient die 100 miljard dan voor?

Wat beoogt de NRC nu eigenlijk? Wat denk men eigenlijk wel: andere landen decreteren hoe zij hun energiebeleid moeten voeren? Wat een kolonialisme! De NRC verraadt het eigen vooringenomen standpunt, terwijl het gezond verstand gebiedt zich verre te houden van deze hysterie. Bron.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar mij bekruipt het idee dat naarmate zichtbaarder wordt welke tegenstrijdigheden en welk falen die klimaatideologie ongeloofwaardig maken. Immers, modellen werken niet, projecten falen, de energierekening blijft maar stijgen, het succes is minder dan 1% mondiaal na ruim 30 jaar prutsen en ga zo maar door.

Het fanatisme van diverse media en de NOS is enghartig omdat die klimaathysterie gewoon een marxistische ideologie is. Planeet redden? Zou het echt? Ongeloofwaardig, want als de CAGW-hypothese echt zo overtuigend zou zijn, waar komt, naast eenzijdige berichtgeving, nu ook de toenemende tendens naar censuur vandaan?

We kennen NU met zijn verbod op kritiek. Hier. We kennen Hagoort als de baas van de NOS met zijn verbod op een andere mening dan het opgedrongen klimaatverhaal met de mens als zondebok. Hier.

En waarom probeert men de wereld die ideologie op te dringen door misbruik van kindsoldaat Greta, een gemankeerd kind dat speciaal onderwijs behoeft? Dit is een stuitende vertoning die een belediging is voor wetenschapsbeoefening.

Nu mogen wij ons verheugen in een rondschrijven waarin wordt opgeroepen de publicaties van degenen op de bijgevoegde lijst te weren. Het getuigt ook hier van een ziekelijke obsessie en van onmacht door gebrek aan overtuigingskracht.

Ik kan mij indenken dat het frustrerend is als het wensdenken door de feiten wordt weersproken. Alleen, dit mag geen reden zijn tot censuur. Censuur is iets voor het marxistische Sovjettijdperk, Noord Korea en dat soort landen. Kan ik concluderen dat GroenLinks, D66, de VVD en CU hierin willen meegaan? Wij lezen deze verkrampte poging om de vermeende consensus overeind te houden:

“There is a new paper published in Nature, entitled Discrepancies in scientific authority and media visibility of climate change scientists and contrarians.

Abstract:

(…)

Here we show via direct comparison that contrarians are featured in 49% more media articles than scientists. Yet when comparing visibility in mainstream media sources only, we observe just a 1% excess visibility, which objectively demonstrates the crowding out of professional mainstream sources by the proliferation of new media sources, many of which contribute to the production and consumption of climate change disinformation at scale. These results demonstrate why climate scientists should increasingly exert their authority in scientific and public discourse, and why professional journalists and editors should adjust the disproportionate attention given to contrarians.

This ranks as the worst paper I have ever seen published in a reputable journal.

Een andere mening wordt niet geduld door de wereld van de CAGW-hypothese. We lezen dan ook:

The real travesty is this press release issued by UC Merced:

“It’s time to stop giving these people visibility, which can be easily spun into false authority,” Professor Alex Petersen said. “By tracking the digital traces of specific individuals in vast troves of publicly available media data, we developed methods to hold people and media outlets accountable for their roles in the climate-change-denialism movement, which has given rise to climate change misinformation at scale.”

Etc.

Here is the list of ‘contrarians’ identified in the paper [link]

Bron.

En dan volgt een lijst van de bekende namen van gerenommeerde wetenschappers met zelfs de naam Tennekes en die van Nir Shaviv. Ja ja, dezen uiten onwelgevallige geluiden die onze linkse broeders en zuster niet aanstaan. Reden voor censuur, doodzwijgen en ontkennen.

En links maar roepen over democratie -en die door Ollongren laten afschaffen-, en de Crisis- en Herstelwet handhaven als dwangmiddel en zonder geldige reden iemand 6 weken opsluiten. Zie hier.

En ander inzicht is niet iets wat door links getolereerd wordt, overtuigd als het is van de eigen morele superioriteit, zeker w.b. de CAGW-ideologie. Tja, dan ligt censuur in de lijn als niet iedereen even kneedbaar blijkt dan gewenst. Een beproefd middel eigen aan elke dictatuur. Gelukkig zijn er nog enkele media met gezond verstand.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.)

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: