Klimaatijver

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Een interessante vraag is waar Nederland nu eigenlijk staat in dit ondermaanse klimaatbeleid? En hoe zit het nu met de uitvoering van dat Parijse akkoord? Er circuleert deze lijst, die mij overigens niet uitputtend en ook niet helemaal correct voorkomt.

 

 

 

 

 

LANDEN DIE NIET MEEDOEN AAN HET KLIMAATAKKOORD

Afrika:
1,2 miljard inwoners, 714 x groter dan Nederland
Rusland:
144,5 miljoen inwoners, 402 x groter dan Nederland
Amerika:
325,7 miljoen inwoners, 231 x groter dan Nederland
China:
1,3 miljard inwoners, 225 x groter dan Nederland
India:
1,3 miljard inwoners, 77 x groter dan Nederland
Iran:
82 miljoen inwoners, 38 x groter dan Nederland
Colombia:
47 miljoen inwoners, 26 x groter dan Nederland
Turkije:
80 miljoen inwoners, 18 x groter dan Nederland
Irak:
39 miljoen inwoners, 10 x groter dan Nederland

_______________________________________________________+

4.517.100.000 inwoners 1.741 x groter dan Nederland

Het lijkt mij niet waarschijnlijk dat deze lijst uitputtend is. Het zijn namelijk maar 16 landen van de 197 die de doelstellingen van Parijs strikt volgen:

The 16 countries with targets in national policies and laws that are compatible with their NDCs are: Algeria, Canada, Costa Rica, Ethiopia, Guatemala, Indonesia, Japan, FYR Macedonia, Malaysia, Montenegro, Norway, Papua New Guinea, Peru, Samoa, Singapore and Tonga.

Bron.

Interessant is de vraag wat er van het klimaatbeleid van deze paar landen daadwerkelijk terecht komt. Ik krijg niet de indruk dat we hier te maken hebben met overal substantiële zware industrieën. Daarom maar eens gekeken naar de mondiale CO2-emissieranglijst van BP. Deze lijst geeft het volgende beeld (een paar landen zoals de Zuidzee-eilanden Samoa en Tonga) zijn te onbeduidend en komen dus niet voor):

Canada 1,6%

Peru 0,2%

Centraal America 0,2% waartoe Guatamala en Costa Rica behoren.

Noorwegen 0,1%

Algerije 0,4%

Oost Afrika 0,3%

Indonesië 1,6%

Maleisië 0,7%

Singapore 0,7%

Nederland* 0,6%

Denemarken* 0,1%

Duitsland* 2,1%

België* 0,4%

VK* 1,2%

Totaal 10,2%

Bron. Zie Statistical Review of World Energy all data XLSX.

*Ik heb die landen maar aan de lijst toegevoegd omdat deze, met name Nederland, zich vol ijver als planeetredders manifesteren.

Voor Nederland zijn de temperatuurvermindering door 49% minder CO2 in 2030 in 2100 berekend op 0,00027 graad C (Crok, wetenschapsjournalist) en 0,00007 graad C (Dorland, klimatoloog KNMI). Voor 100% in 2050 wordt dit dan: 0,00054 respectievelijk 0,00014. Dan vinden we voor deze groep landen: 0,0092 respectievelijk 0,0024 graad C. Wereldwijd wordt het overigens 167 x 0,00054 = 0,09 (Crok) respectievelijk 0,023 (Dorland). Lomborg kwam uit op 0,17 graad C.

Simon Rozendaal schreef in zijn jongste boek, ‘Warme Aarde, Koel Hoofd’, met zoveel woorden: bijna 0 x iets = bijna 0. Dit is hier het geval. Bovendien krijg ik niet de indruk dat veel andere landen staan te trappelen om de planeet te redden van een niet bestaand probleem. Die jaarlijkse COP-conferenties zijn eerder een leuk jaarlijks uitje dan een ernstige CAGW-aangelegenheid. Op Katowice spande Guinee de kroon met 406 klimaatfeestneuzen. Bron.

Mij lijken die landen verstandig en weldenkend genoeg om zich niet te voegen naar het eenzijdige beeld dat bijvoorbeeld de NOS en Hiemstra c.s. ons proberen voorspiegelen. Kost alleen maar geld dat er ook niet zal komen als zo weinig landen meedoen. Zelfs binnen Europa valt de NL-obsessieve klimaatijver wel mee, gegeven bijvoorbeeld het gasbeleid in Duitsland en kerncentrales in Frankrijk. Nederland blinkt uit door zelotische ijver, lees: collectieve maatschappelijke en economische zelfmoord. Niet iets om trots op te zijn, tenzij onze politici van de coalitie de ultieme klimaatwetenschappers zijn gebleken waar de hele wereld met smart op zit te wachten. Die indruk krijg ik niet. Wel die van apostelen van de ideologie van Maurice Strong onder leiding van GroenLinks, D66 en CU.

En immer ligt op de loer het menselijk falen door hoogmoed. Het is immers niet onrealistisch noch op voorhand onweerlegbaar incorrect te stellen dat de huidige herstelperiode na de Kleine IJstijd de natuurlijke cyclus volgend weer leidt tot een periode van afkoeling. Ook voor dit laatste zijn goede argumenten beschikbaar. In beide gevallen is sprake verwachtingen die door metingen in de toekomst bevestigd dan wel weerlegd kunnen worden.

De huidige obsessie voor de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) zou derhalve wel eens op een catastrofe kunnen uitlopen, maar dan door een totaal gebrek aan voorbereiding op koude. Het KNMI leunt immers uitsluitend op opwarmingsmodellen en ziet ze abusievelijk aan voor feiten. Dit is een fundamentele en voor Nederland mogelijk rampzalige denkfout.

De agitprop van diverse media, evenals de gesubsidieerde klimaatresearchwereld, poogt het beeld op te dringen dat de CAGW-hypothese, en impliciet die klimaatmodellen, een onbetwistbaar wetenschappelijk bewezen feit is en dat eenieder zich hier maar naar te voegen heeft. Men kan dan nog hooguit kibbelen over de effecten van klimaatbeleid zoals hierboven opgesomd, maar niet over de ‘wetenschappelijke’ fundamenten van die modellen. Die slag is dan alvast gewonnen, hoopt men van die zijde op te kunnen dringen. Scholieren zijn het opvallendste slachtoffer van die agitprop. Wie om welke reden dan ook in deze misleidende voorstelling van zaken meegaat, begeeft zich in een moreel drabbig gebied. Doet mij denken aan Schindlers List. Een helder betoog over zuivere wetenschapsbeoefening stelt bijvoorbeeld:

Met de toenemende stroom van opwarmingsberichten en klimaatstudies kan ik me voorstellen dat velen zich afvragen of het niet echt de mens is die het klimaat opwarmt door maar voortdurend CO2 in de atmosfeer te ‘pompen’. De materie is echter ingewikkeld hetgeen de discussie vertroebelt. Misschien ware het daarom te overwegen om het zwaartepunt van de discussie te verleggen naar de zin of onzin van het renewable-energiebeleid dat daarmee samenhangt? Daar zijn de feiten immers veel duidelijker. Toch is mijn reactie daarop: nee.

Dit is een logische constatering, evenals:

De vraag is dus hoe het staat met de correctheid van die aannames. Zijn het witte of zwarte zwanen? Dat waren vragen voor het VN-klimaatpanel (Intergovernmental Panel for Climate Change, IPCC) die spoedig de ene witte zwaan na de andere produceerde. Maar er zijn problemen, er is ook een zwarte zwaan. Simpel: Je kunt berekenen dat CO2 dat grote opwarmen niet kan doen. Dat gebeurt hier en hier die met twee verschillende methodes op vrijwel hetzelfde resultaat uitkomt; een resultaat dat bovendien strookt met empirisch onderzoek.

Bron.

Het is al veel langer bekend dat die CAGW-hypothese deze toets van zuivere wetenschapsbeoefening niet doorstaat, om de eenvoudige reden dat het om een pseudo wetenschappelijke ideologie gaat waarin geen zinnig mens zou moeten meegaan. Eender geldt voor de klimaatmodellen die het klimaatbeleid bepalen, maar door de metingen al lang weerlegd zijn en ook de toets van hindcasting niet konden doorstaan.

Zou het IPCC dit zich ook realiseren? Halen ze daarom nu opeens de bekende fabels over overbevolking en honger van stal? Voedselproductie en -distributie zijn verschillende grootheden. Honger is vaak het gevolg van onvoldoende distributie. Er is voedsel genoeg. Complicerende factoren zijn bovendien het irrationele verzet tegen genetische modificatie, de toename van biologische voedselproductie en zogenaamd duurzame biobrandstoffen. De laatste twee zijn pure verspilling, een luxe die het welvarende Westen zich meent te kunnen veroorloven, maar niets bijdraagt aan verbetering in de mondiale voedselvoorziening en welvaart, integendeel. Daarom is hier een lezenswaard artikel dat enig perspectief biedt:

In de jaren zestig hingen op veel scholen posters met daarop een wereldbol, afgeladen met mensen. Zo vol dat ze er aan alle kanten vanaf tuimelden. Het is een sterk beeld uit een tijd dat de wereldbevolking nog maar ruim drie miljard mensen telde. Het was ook een idioot beeld. Want had je die drie miljard mensen netjes naast elkaar gezet, iedereen op een tegel van een vierkante meter, dan hadden ze 4096 vierkante kilometer in beslag genomen. Dat is ongeveer het grondgebied van de provincie Gelderland. Vandaag zijn we met ruim zeven miljard mensen. Zou je ons opnieuw netjes naast elkaar zetten, dan nemen we met z’n allen 7056 vierkante kilometer in, de oppervlakte van Limburg en Noord-Brabant samen. Op de rest van de aardbol is dan geen mens meer te bekennen.

Dit lijkt mij een aardige poging tot relativering.

De grootste bevolkingsgroei ligt inmiddels al achter ons. De afgelopen vijftig jaar steeg de wereldbevolking immers al van 3,3 miljard naar de huidige 7,2 miljard. Dat was een toename van maar liefst 118 procent. Vergeleken daarmee stelt de aanstaande toename van 38 procent maar weinig voor.

Vooralsnog groeien we nog even door. En waarschijnlijk gaat ons dat goed bevallen. De groei van drie naar zeven miljard mensen ging in elk geval prima. Verrekend met de inflatie verdient de gemiddelde wereldburger vandaag drie keer zo veel geld als in 1965. Ook wordt de gemiddelde wereldburger vandaag de dag dertig procent ouder dan in 1965. De kans dat zijn jonge kinderen sterven, daalde met maar liefst zestig procent. Hongersnood komt enkel nog voor in Afrika. En het aantal mensen met ‘structurele honger’ zakte wereldwijd van 49 procent naar elf procent. In 1965 leden 1,6 miljard van de 3,3 miljard mensen honger, vandaag zijn dat er 795 miljoen van de 7,2 miljard.

Bron

Interessante constateringen die door het boek van Simon Rozendaal ‘Alles wordt beter’, en dat van Hans Rossling ‘Feitenkennis’ zijn bevestigd.

Conclusie: niet alleen al die klimaatijver is symboolpolitiek gebaseerd op Lysenkoïstische wetenschapsbeoefening en onvermijdelijk ondeugdelijke klimaatmodellen, ook het weerlegde Malthusiaanse alarmisme van Ehrlich over massale hongersnoden dat het IPCC weer van stal haalt als feit, is symboolpolitiek. Dit politiek ideologische kaartenhuis wordt overeind gehouden door de NOS, diverse media en zelotische linkse politici. Ik zou er niet trots op zijn.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden.)