Een volksraadpleging

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Het kabinet start een publieksconsultatie over de uitvoering van het Klimaatplan, dat beschrijft hoe Nederland tot 2030 het nationale klimaatbeleid vormgeeft. Aan de basis van het Klimaatplan ligt het Klimaatakkoord, dat op 28 juni 2019 gesloten werd. Het Klimaatakkoord bevat maatregelen om de nationale CO2-uitstoot tot 2030 met 49% te verminderen op een manier die voor iedereen haalbaar en betaalbaar is. De publieksconsultatie over het Klimaatplan vraagt naar de aandachtspunten bij de uitvoering van die maatregelen. Ook wordt gevraagd naar aandachtspunten die spelen op de langere termijn. De consultatie loopt tot 4 oktober, en is online te vinden op www.internetconsultatie.nl/klimaatplan. Tegelijk met het Klimaatplan consulteert het kabinet ook het Integrale Nationale Energie- en Klimaatplan (INEK).

Bron

Alvorens hierop in te gaan lijken mij enkele inleidende constateringen op hun plaats. Ten eerste is er geen klimaatprobleem. Dit is slechts een ecologistisch ideaal van Maurice Strong, de vader van het IPCC. Ten tweede is er geen acute noodzaak voor de in het energie- en klimaatplan vervatte overhaaste energietransitie. Ten derde worden de nefaste economische gevolgen van het klimaatbeleid zichtbaar in lijn met de wens van Maurice Strong die graag een einde zag komen aan de moderne geïndustrialiseerde maatschappij. Ten vierde komt door het klimaatbeleid de democratie onder druk te staan. Ten vijfde komt door het klimaatbeleid ook de Trias Politica (scheiding der machten) in gevaar. En ten zesde groeit een toenemende roep op censuur en zelfs vervolging van critici van dat Overheidsbeleid, lees: het vigerende paradigma dat beter bekend is als de CAGW-hypothese (vermeende door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming).

Over censuur las ik bijvoorbeeld dat sceptici zich buiten spel zetten, lees: niet gehoord worden, omdat ze de CAGW-hypothese bekritiseren (op grond van gedegen wetenschap). Dit is een cirkelredenering: wij hebben gelijk omdat wij gelijk hebben. Wat immers feitelijk wordt gepropageerd is dat die CAGW-hypothese als onomstotelijk bewezen wordt aangenomen, waar geen discussie over mogelijk is. Dit zou aanleiding moeten zijn voor debat, gegeven de verstrekkende maatschappelijke en economische gevolgen van het energie- en klimaatbeleid. In plaats hiervan zien wij systematische buitensluiting (exclusiviteit), ja zelfs censuur en oproepen tot vervolging.

Nu dan, wat moeten we denken van deze publieksconsultatie? De burger mag aan de hand van een vragenlijst meepraten over de afmetingen van zijn eigen graf. In bovenstaande aankondiging treffen we deze zinsnede aan:

Het Klimaatakkoord bevat maatregelen om de nationale CO2-uitstoot tot 2030 met 49% te verminderen op een manier die voor iedereen haalbaar en betaalbaar is.

Waarom toch die CO2 waar die met temperatuur niets te maken heeft? Haalbaar en betaalbaar, maar hoe dan? Ik zou verwachten dat de deelnemers aan de energie- en klimaattafels ook naar Duitsland gekeken hebben. Hier blijkt evenwel weinig van. Het afwijzen van kernenergie is sowieso een vergissing vanwege de aantoonbaar verkeerde uitgangspunten.

Kernenergie (vermogensdichtheid 1.000 maal die van wind en zon) is de goedkoopste vorm van energie. (Bron.) Echter, door in absurdum opgeschroefde veiligheidsmaatregelen op grond van het typisch Europese Voorzorgprincipe en achterlopende kennis zijn de bouwkosten van nieuwe Europese kerncentrales nodeloos zo buitenproportioneel gestegen dat die investeerders afschrikken en staatsgaranties nodig zijn. Net als bij marktverstorende subsidies is hier sprake van marktverstorende veiligheidseisen.

India en China zullen Europa dan ook binnen luttele decennia voorbij streven, ook op het gebied van thorium. Overigens lost kernenergie maar een beperkt deel van de energiebehoefte op, want elektriciteit vormt ca 20% van onze energievoorziening, weliswaar toenemend. Dit is dan ook de zwakke stee van het energie- en klimaatbeleid.

Elektrisch gedreven productie van windmolens of elektrisch gedreven dijkverhoging? Enkele van de talloze open vragen waar de burger recht heeft op een fatsoenlijk antwoord. Mondiaal halen windmolens en zonnepanelen luttele procenten van de energieconsumptie.

Wij hebben de praktijksituatie van ‘duurzame’ energievoorziening bij de hand:

In June, Germany imported more electricity than it exported, and by 2023, Germany will become a net electricity importer, McKinsey predicted. The growing insecurity of German energy supply is made worse by the fact that its neighbors Belgium and Netherlands may shut down baseload capacity: coal plants in the Netherlands and nuclear plants in Belgium. As such, McKinsey worries that Germany may not be able to meet demand with imports. “In the medium term, there is a risk that there will not be enough supply capacity in the entire European network.” German consumers have paid dearly for the energy transition. German electricity prices are 45% above the European average, McKinsey reports. Green taxes account for 54% of household electricity prices. Electricity prices will continue to rise through 2030, McKinsey predicts, despite promises in recent years by renewable energy advocates and German politicians that they would go down. And higher prices will threaten the German industry’s competitiveness. “Even a modest increase of a few euros per megawatt-hour,” McKinsey says, “could jeopardize the competitiveness of energy-intensive industries in Germany.”

Bron.

Omgekeerd kan Nederland dan ook geen beroep doen op Duitse importstroom want het weer in deze landen is vrijwel eender. De hoge energieprijzen brengen nu al de Duitse industrie in gevaar. Allemaal conform het ideaal van Maurice Strong.

Deze man is dus de drijfveer achter Parijs en het klimaatbeleid.

Hoezo haalbaar en betaalbaar? Hier is geen schijn van kans van omdat windmolens en zonnepanelen vanwege hun belabberd lage vermogensdichtheid op het zelfde niveau staan als paard en wagen in verhouding tot het moderne vervoer. Het huidige klimaatbeleid leeft daarom in een parallel middeleeuws universum. De kosten hiervan bedragen in de komende decennia minimaal € 540 per maand per huishouden, kosten die de burger niet meer kan opbrengen en ook nooit kan terugverdienen omdat de economische levensuur van windmolens die van de technische levensduur met een factor 2 tot 3 overtreft.

Bron en Bron.

Een feest voor de portemonnee volgens Nijpels en een snelle terugverdientijd volgens Samsom. Kletspraat en doelbewuste misleiding, want eerst wordt de prijs van gas kunstmatig opgedreven.

Deze hele gang van zaken stemt niet verwonderlijk cynisch omdat het klimaatbeleid de burger door de strot wordt geduwd als ware de burger de gans voor de foie gras van de klimaatgelovigen. Iets voor Wakker dier? Deze consultatie poogt de schijn van democratie op te houden. Wat een cynisme. Minister Ollongren had toch juist volksraadpleging als democratisch instrument de nek omgedraaid?

Waarom waren burgers niet welkom bij zowel het energiebesluit van 2013 als de klimaattafels van 2018 voor het klimaatbeleid? Wat hebben die klimaattafelaars dan vergeten waardoor de burger nu opeens wel moet worden geraadpleegd?

De burger is jarenlang eenzijdig geïnformeerd, lees: gedesinformeerd, door de media. De boodschap is steevast de CAGW-hypothese (vermeende door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) met daaraan gekoppeld de boodschap dat wij burgers zelf hier de schuld van zijn.

Slechts religieuze boetedoening, lees: eigenhandige vernietiging van onze geïndustrialiseerde maatschappij, kan de voorgespiegelde boze geesten -pardon rampen die nooit zijn uitgekomen- afwenden. Dat schuldgevoel -een meesterlijke op christelijk zondebesef berustende PR-stunt- is mede bedoeld om bij de burger meer offergezindheid (hogere energiebelasting) en gedweeheid af te dwingen. Het aanpraten van schaamtegevoel voor zowat elke handeling van de moderne mens past hier naadloos in.

Men dient zich evenwel te bedenken dat de burger nauwelijks toegang wordt geboden tot kennis van kritische observaties. Die worden immers verbannen of geweigerd. Het beeld van een derderangs rampenfilm over verschrikkelijke opwarming, miljoenen doden en vluchtelingen, luchtvervuiling, ijsvrije Polen, verwoestende orkanen etc., is waar de belijders van de Strong-religie zich van bedienen.

Hoe anders is de werkelijkheid. Van alle op deze zelfde basis voorspelde rampen is er in de afgelopen 55 jaar niet één uitgekomen. Waarom zou men dan de ‘voorspellingen’ van diezelfde alarmisten nu wel moeten geloven? Hoe breed is thans bovendien de kenniskloof waar de burger met opzet het slachtoffer van is gemaakt door decennialang alarmisme, doelbewuste desinformatie en onthouding van het hele verhaal door boycot van sceptici?

En deze klimaatgedrogeerde burger zou mogen meepraten over de afmetingen van zijn eigen graf. De onvermijdelijke banaliteit van het kwaad bij mensen die zich moreel verheven voelen, in dit geval de redder van de planeet, Salvator Mundi. Het is een bekend en verklaarbaar verschijnsel.

Na het bijwonen van het proces [Eichmann; JH] kwam Arendt tot de conclusie dat het kwaad niet voortkomt uit boosaardigheid of uit het genot om slechte dingen te doen. De reden waarom mensen volgens haar zulke dingen doen, is dat ze het slachtoffer worden van een gebrek aan oordeelsvermogen. ….Hierdoor worden we uitgedaagd om erover na te denken dat het kwaad iets is waartoe we allemaal in staat zijn. We moeten ons beschermen tegen de gebreken van onze politieke regimes, zegt Arendt, en tegen het mogelijk falen van ons eigen oordeelsvermogen.

Bron

Vandaar mijn cynisme over die publieksconsultatie: opzettelijk toegebracht gebrek aan oordeelsvermogen door decennialange eenzijdige berichtgeving bij de burger leidt tot het gewenste resultaat namelijk het ecologistische ideaal, lees: de destructie van de geïndustrialiseerde maatschappij, van Maurice Strong dat onvermijdelijk tot een al even gewenste planeconomische dictatuur leidt. Geen wonder dat links zo dol is op de klimaathoax, want zo kan, menen zij, geld van rijk naar arm worden overgemaakt hetgeen mede het uitgangspunt van het Parijse Klimaatakkoord van 2015 is. Solidariteit met het bijbehorende naïeve warme linkse gevoel.

In de praktijk gaat het geld echter van arm naar rijk, de windmolenbouwers en -eigenaren bijvoorbeeld, zoals de energiebelasting en de kosten netbeheer van de energierekening laten zien. In welk universum leeft links eigenlijk? Ik denk onwillekeurig aan de vooravond van de Franse Revolutie. Waar denkt de zelfingenomen klimaatelite mee bezig te zijn? Onderstaand lijkt mij een duidelijk voorbeeld hiervan:

Energiereus Uniper klaagt de Staat aan. Het bedrijf wil compensatie voor de sluiting van de hagelnieuwe kolencentrale op de Maasvlakte. Het is de wrange oogst van zwalkend energiebeleid en een waarschuwing dat toekomstig beleid overeind moet blijven in een veranderende wereld, schrijft Rob Ramaker.

Het gaat om €1,2 miljard.

Waar is onze Overheid nu uiteindelijk mee bezig? Deze vraag dringt zich op of de Overheid wel genoeg vermogen als achtervang in stand wil houden, want een windstille winteravond lijkt mij niet het ideale moment voor windmolens en zonnepanelen om een IC-afdeling in een ziekenhuis in stand te houden. Wij kunnen dus wel het naïeve idealisme van Jetten c.s. volgen, maar veel heil valt hier niet van te verwachten, omdat de man geen benul heeft van de feiten. Ik krijg niet de indruk dat Jetten ook maar enig idee heeft waar hij het over heeft, hetgeen toch wel minimaal vereist is om gericht beleid te voeren in het belang van de kiezer. Idem geldt voor Klaver. We lezen verder:

In plaats van op steenkool zet Nederland nu in op zon en wind. Ook daar moet goed worden gekeken welk effect kleine veranderingen hebben op de basis van het beleid. Om maar eens wat te noemen: Wat als de opslagtechnologieën die zonne- en windstroom bewaren voor bewolkte en windstille momenten minder praktisch blijken? En wat als nieuwe reactortypes uranium veel concurrerender maken? Het mag niet zo zijn dat energiebedrijven over tien jaar op de stoep staan bij het ministerie. Of erger nog, dat de leveringszekerheid in gevaar komt.

Bron.

Wij kunnen sowieso vaststellen dat de leveringszekerheid van stroom zonder achtervang zal dalen naar ca. 30%, waar deze nu 99% bedraagt. Wij zitten dan 70% van de tijd zonder stroom zonder te weten wanneer. Mag de invuller van de publieksconsultatie ook helemaal zelf “kiezen”.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden).