Uitzending “De staat van het klimaat” NPO1; 24 oktober 2019; 20.35-21.30
Vier blunders in 3 minuten
In de uitzending van een uur ging het maar 3 minuten over de staat van het klimaat, namelijk in de uitleg van Gerrit Hiemstra. Hij werd terecht aangekondigd als meteoroloog en niet als klimaatwetenschapper. Want dat is hij niet, en geen enkele klimaatwetenschapper zou ook de volgende uitspraken durven doen.
De opwarming sinds 1850 van 1 graad is voor 100% het gevolg van de toename van broeikasgassen.
Zelfs het VN klimaatpanel IPCC gaat niet verder dan te stellen dat meer dan de helft van de opwarming in de periode sinds 1950 (ongeveer een halve graad) door broeikasgassen en andere menselijke invloeden komt, dus komen zij op 25% tot maximaal 50% van de opwarming van 1 graad uit, en dat is inclusief andere menselijke invloeden dan CO2.
De opwarming tussen 1900 en 1950 (ook ongeveer een halve graad, en ongeveer even snel) kan natuurkundig gezien niet door broeikasgassen veroorzaakt zijn. Niemand weet waardoor dan wel. Evenals niemand weet waarom een flink deel van de aarde na 1400 opeens zo sterk afkoelde. Het is onwaarschijnlijk dat de oorzaken van deze temperatuurveranderingen uit te sluiten zijn in de laatste 50 jaar.
Maar de 100% in 150 jaar van Hiemstra mist in ieder geval elke wetenschappelijke onderbouwing.
Zie de SPM van AR5, pag 4:
Anthropogenic greenhouse gas emissions have increased since the pre-industrial era, driven largely by economic and population growth, and are now higher than ever. This has led to atmospheric concentrations of carbon dioxide, methane and nitrous oxide that are unprecedented in at least the last 800,000 years. Their effects, together with those of other anthropogenic drivers, have been detected throughout the climate system and are extremely likely to have been the dominant cause of the observed warming since the mid-20th century. {1.2, 1.3.1}
De CO2 concentratie is vroeger nooit boven de 300 PPM gekomen
Dat geldt wel voor de laatste 400.000 jaar die in de grafiek getoond werden, maar historisch gezien zitten we op een zeer lage CO2 concentratie. 90% van de tijd sinds er leven op land is, is de concentratie hoger tot veel hoger geweest. De meeste huidige planten en dierensoorten zijn ontstaan in een tijd met een veel hogere CO2 concentratie. De lage CO2 concentratie in de laatste ijstijd, nog maar 20.000 jaar geleden, was ca 180 PPM, wat gevaarlijk dicht zit bij de 150 PPM waarbij de meeste planten dood gaan. Met de huidige 410 PPM zijn we wat plantenleven betreft gelukkig uit de gevarenzone.
De drie belangrijkste broeikasgassen zijn CO2, methaan en lachgas
Veruit het belangrijkste broeikasgas is waterdamp, dat ruwweg 70% van het broeikaseffect veroorzaakt. CO2 speelt een bescheiden rol van ruwweg 20%, de anderen zijn nog veel minder van invloed.
De hoeveelheid waterdamp is sterk variabel en heeft zowel opwarmende als afkoelende eigenschappen. Niemand weet hoeveel.
CO2 blijft meer dan 100 jaar in de atmosfeer
De verblijftijd van CO2 in de lucht is gemiddeld ruwweg 5 jaar.
Per jaar wordt ongeveer 20% van de CO2 in de atmosfeer opgenomen in de natuurlijke cycli zoals plantengroei en absorptie door de oceanen. De menselijke inbreng in die cyclus is ongeveer 5%.
Ruwweg lijkt ongeveer de helft van onze emissies meteen na uitstoot opgenomen te worden door de natuur. De mechanismen rond deze cycli zijn ingewikkeld, vooral de chemische evenwichten in de oceanen.
De meeste wetenschappers gaan er vooralsnog van uit dat onze CO2 uitstoot leidt tot een hogere concentratie in de atrmosfeer en een trage reactie daarop van de grote cycli, waardoor er wel langere tijd een verhoogde concentratie zal blijven, tot een nieuw evenwicht ontstaat bij een hogere concentratie. Voorspellingen hierover zijn met grote onzekerheid omgeven.
Programmamakers steeds kritieklozer
Enige Jaren geleden alweer beschuldigde Hiemstra Thierry Baudet van 4 leugens in 4 zinnen over klimaat in een tweet.
Maar een Volkskrant fact-check toonde aan dat drie van de claims van Baudet voor 100% klopten en de laatste voor 95%. Een beschamende afgang van Hiemstra dus, waarna je zou verwachten dat hij zich voortaan tot het weer van morgen zou beperken. Maar sommige mensen zijn nu eenmaal hardleers.
Erger is het dat programmamakers een groots aangepakte uitzending over het klimaat niet baseren op klimaatwetenschap maar geheel ophangen aan een grotendeels onjuist verhaal van een overijverige weerman. Ook was er niemand in de uitzending die een deskundig kritisch geluid liet horen. Sterker nog, er was helemaal niemand in de zaal die iets van het klimaat afwist. Dat vond men blijkbaar niet nodig.
Jort Kelder is als Buitenhof interviewer een verademing, maar werd deze keer overduidelijk misbruikt als excuusdandy om het programma een neutraal imago te geven. Daar moest hij voortaan maar niet meer intrappen.
Theo,
Uitstekend betoog en geheel op z’n plaats! Ik wist voordat ik gisteren ging kijken dat ik me zou gaan ergeren….. Het was al triest genoeg dat het programma ‘De staat van het klimaat’ als titel droeg. Waarschijnlijk betiteld door mensen die het echte werk – namelijk het meer dan uitstekende boek van Marcel Crok met gelijknamige titel – niet tot zich hebben genomen, maar ik sluit een naargeestige pesterij niet eens uit. Dhr. Hiemstra mag beweren wat hij wil maar het is een journalistieke plicht om daar een weerwoord tegenover te stellen. Wat mij betreft is derhalve dhr. Jekel volledig gediskwalificeerd in dit opzicht want hij heeft laten zien nog weinig op de hoogte te zijn van het onderwerp.
Wat tevens weer naar voren kwam is dat met name onze jeugd, met activistisch onbenul Tim Hofman voorop, dusdanig betoverd lijkt met apocalyptische denkbeelden dat elke kritische vraag over de mechanismen van klimaatverandering ontbeert.
Als ik Marjan van Loon had geweest zou ik toch wel even heel hard reflecteren dat die literfles benzine het equivalent van 96 uur fietsen is, volgens dhr. Jekel himself, en het publiek de keuze voorleggen om – ter wille van het argument – terstond te stoppen met de productie van benzine en hen het alternatief te laten schetsen.
Uitzending was een partijtje / zaal vol adhesie aan extinction rebellion (ER).
Populisme was troef.
SHELL topvrouwe die voor windmolens was, maar het gaat te langzaam stelde ze populistisch vast om even later gelukkig te bekennen dat olie en gas exploitatie wel in noodzakelijke balans moest blijven ( alle SHELL aandeelhouders en beleggers tevreden dus).
Jort Kelder is een geval apart, quasi kritisch met wat flauwe reacties, die geen hout sneden. Een slechte vertegenwoordiger van de kritisch klimaat- en energie-economie.
Als ca. 1000 miljard Eu geinvesteerd moet worden door de belastingbetaler in zogenaamd “duurzame” energie die geen of zelfs meer CO2-uitstoot produceert en slechts een klimaatwinst van 0,00007 grC (4 nullen achter de komma!) als positief effect heeft, en je (Kelder) weet dat niet voor het voetlicht te brengen, dan ben je een journalistieke patsy.
Gelukkig was Simon Rozendaal in de ochtend WNL op NPO1, die dat klimatpopulisme toch even zorgvuldig rechtzette. Overigens zijn nieuwste boek gaat over Piet Hein, een van onze meest bekende nationale historische helden. Piet Hein moeten we in ere houden, tegen de overwegend socialistische pers in.
https://wnl.tv/2019/10/25/piet-hein-een-piraat-nee-hij-was-een-heldhaftig-en-fatsoenlijk-mens/
@Vraag (eerder ook aan Hans voorgelegd) aan alle welwillende Deelnemers: is het mogelijk een soort “Trollen List” samen te stellen?
Een lijst in de stijl van b.v. de serie “De Black List”.
Maakt het voor de welwillende een stuk makkelijker de “trollen” te herkenen, vervolgens met duimpje laag te negeren en er niet meer op te reageren.
Zal de Wetenschappelijke Meerwaarde van deze geweldige site tegoed komen.
Adam,
Voor zover wij hebben kunnen vaststellen, zijn er drie reguliere huistrollen die de discussie trachten te verzieken. Eén daarvan – ‘Guido’, maar met vele andere aliassen – gebruikt vele nep-identiteiten, e-mailadressen en ip-adressen en steelt bovendien de identiteit van reguliere bona fide respondenten.
‘Guido’ neemt de laatste tijd elke dag een nieuwe identiteit aan. Die wordt vervolgens in de spam gezet.
Ingewikkelder is het niet.
Maar Jessje Klavertje is wel met een groot vliegtuig even naar Ethiopië. Hoe bedoeld u meneer Klaver??? Je kan ook een roeiboot nemen, duurt lekker lang voor je terug bent.!
Wel ff in de problemen!
https://tpo.nl/2019/10/25/groenlinks-leider-jesse-klaver-in-de-problemen-in-ethiopie/
TW
En dan heeft Jesse bovendien even langer de gelegenheid na te denken voor hij als ware hij een buikspreekpop begint te praten. Een klavertje vier wordt het nooit.
Wie zou 33.000 euro betalen voor een dikke auto wat een actieradius heeft van nog geen 50 km?
https://www.manners.nl/mazda-mx-30-betaalbare-elektrische-auto/?utm_source=google&utm_medium=organic
“een Volkskrant fact-check”
Welnee. Een check van Simon Rozendaal, geplaatst in de Volkskrant is geen Volkskrant fact-check.
Dit artikel rammelt aan alle kanten.
Daar is Rob weer, verklaar je nader. Was je tevreden met mijn antwoord over de boompjes?
Nig even wat opmerkingen over de verschillende tijdschalen voor CO2 in de atmosfeer die langsgekomen zijn.
In de atmosfeer zit ~800 GtC (gigaton koolstof, ~400 ppm), per jaar wordt er ~200 GtC uitgewisseld. Dat levert een gemiddelde verblijftijd op van 4 jaar.
Echter veel van die 200 GtC komt het volgende jaar weer terug (zoals bv koolstof in de voedselketen).
De C14 piek, veroorzaakt door de kernbom proeven, laat zien hoe snel individuele CO2 moleculen voor langere tijd uit de atmosfeer worden gehaald. Daar volgt een gemiddelde verblijftijd van 14 jaar uit.
De oceanen zouden nu in evenwicht zijn met een CO2 gehalte in de atmosfeer van ~290 ppm. De atmosfeer bevat nu ~400 ppm. Daarom nemen oceaan en biosfeer netto CO2 op. Van de ~4 ppm per jaar die door verbranden van fossiele brandstoffen in de atmosfeer komt, wordt 2 ppm opgenomen. Dat levert een gemiddelde verblijftijd op van van ~55 jaar ((400-290)ppm / (2 ppm per jaar)).
Deze tijdschaal van 55 jaar (komt overeen met een halfwaardetijd van 38 jaar) heeft dus te maken met het herstel van het evenwicht en staat los van de tijdschaal van 14 jaar die geldt voor uitwisseling.
Dirk, dank voor de exacte gegevens, maar ik snap je niet helemaal.
Voor een molecuul geldt toch gewoon dat hij binnen 4 jaar gemiddeld weer uit de atmosfeer is? CO2 blijft dus 4 (5 in mijn verhaal, ik ging aan de zekere kant zitten) jaar in de atmosfeer. Dat sommige moleculen weer erg vlug terugkomen is een andere zaak. CO2 in bladeren zal meestal maar een jaar uit de atmosfeer blijven, maar wat maakt dat uit voor de uitspraak van Hiemstra?
Je 14 jaar is helemaal een vreemde maat. Dat is met meenemen van moleculen die in de tussentijd weer opduiken in de atmosfeer? Waarom is dat van belang?
Er zijn m.i. twee vragen:
[1] Hoelang blijft uitgestoten CO2 in de lucht?
[2] Hoelang blijft de verhoging van de CO2 concentratie door onze uitstoot in de lucht invloed hebben?
Voor [1] hebben we 4 a 5 jaar vastgesteld en dat is dus geen 100 jaar zoals Hiemstra zei.
Voor [2]: hoelang je de invloed blijft voelen is in mijn ogen haast niet te berekenen. Je hebt een zeer complex systeem met een enorme jaarlijkse cyclus (25% van het totaal!) van absorberen en weer uitstoten. Hoe is het veronderstelde evenwicht tot een eeuw geleden ontstaan? De plantenwereld kan veel opnemen maar dat komt grotendeels weer vrij en doet dus bijna niets aan het evenwicht. Wel groeit alles harder bij meer CO2, maar ook dat effect lijkt me niet elastisch genoeg om ten allen tijde een evenwicht te garanderen.
Het gaat dus om de oceanen. Maar die nemen niet alleen CO2 op, er is ook een chemisch evenwicht tussen allerlei verbindingen die koolstof kunnen opslaan. Allemaal afhankelijk van lokale mineralen, temperatuur en concentratie.
Als je dan ziet hoe enorm groot de hoeveelheid CO2 in de oceaan al is, en hoe weinig wij uitstoten, dan is het aannemelijk dat de oceaan dat op termijn grotendeels zal opnemen. Te meer daar er in de oceaan ook meer zal neerslaan naarmate de concentratie hoger is. De oceanen hebben dus hun eigen evenwichtssysteem, veel robuuster dan de atmosfeer, waar wij dan nog wel tijdelijk flink invloed op kunnen hebben.
Hier valt uiteraard weer heerlijk aan te modelleren, en dat kan ons inzicht flink vergroten. Maar aan de uitkomsten zou ik geen werkelijke betrouwbaarheid toekennen, daarvoor is het systeem te complex en is grondige verificatie aan waarnemingen te moeilijk.
Hier 100 jaar op plakken is in mijn ogen een willekeurige claim die niemand hard kan maken of kan weerleggen. Je kunt het in ieder geval niet als vaststaande wetenschap brengen. Nog los van het feit dat Hiemstra niet [2] maar [1] claimde.
Theo Wolters
Dat lijkt me een uitstekende en heldere onderbouwing.
Volgens mij ijlt de opname van het door de mens, middels fossiele brandstoffen, toegevoegde CO2 na wat de opnamen in de koolstof kringloop betreft.
Bij de vergroening die geconstateerd is duurt het een tijd voor planten en dieren met een korte koolstofkringloop plaats maken voor soorten met een lange tot zeer lange koolstofkringloop. Zoals bijvoorbeeld bomen. Het merendeel van de opslag die uiteindelijk erop volgt komt uiteindelijk terecht in sedimenten als calciumcarbonaat dat in massa’s in de zeebodem is opgeslagen. Het 4000 voud van wat er in de atmosfeer zit, meen ik.
Martijn van Mensvoort
Ik ben zeer benieuwd naar je betoog. Je formuleert helder. Daar kan ik nog een punt aan zuigen met mijn zinnen en bijzinnen.
(Dank voor je bemoedigende woorden Peter, ik doe mijn best… maar ik moet nog wel vragen om enig geduld hoor)
De verblijftijd van een molecuul CO2 in de atmosfeer is afhankelijk van het reservoir waarmee hij uitwisselt. Er zijn vele kringlopen met elk zijn eigen tijdschaal. Direct aan het wateroppervlak wordt een CO2 molecuul vele malen per seconde uitgewisseld. Vegetatie heeft een dagelijks en een jaarlijks ritme.
De 14C afkomstig van kernbom proeven is een ideale tracer die niet afhankelijk is van een bepaald reservoir. Uit de afname van 14C gehalte valt op te maken dat er uitgewisseld wordt met een groot reservoir (zeer waarschijnlijk de oceanen, die bevatten 50x meer CO2 dan de atmosfeer) en dat de gemiddelde verblijftijd voor een individueel molecuul CO2 in de atmosfeer 14 jaar is. Die 14 jaar is de enige objectieve maat, alle reservoirs zijn daarin betrokken. In de waarde van 4 jaar speelt het jaarlijks koolstofbudget een dominante rol.
Op dit moment is de tijdschaal voor herstel van evenwicht ~55 jaar. De opname capaciteit van de oceanen zal wellicht verminderen waardoor die tijdschaal oploopt (fat tail effect) en waar het nieuwe evenwicht komt te liggen hangt af van de totale hoeveelheid nog uit te stoten CO2. Op lange tijdschalen (~1 miljoen jaar) zal het CO2 gehalte zijn daling hervatten, plantengroei wordt wordt uiteindelijk onmogelijk.
Dirk, je herhaalt jezelf, dus doe ik dat ook: als je de gemerkte moleculen meet, neem je de teruggekeerde moleculen ook mee. Dat geeft dus niet de werkelijke verblijftijd in de atmosfeer. Hoe langer je meetperiode, hoe onjuister de uitkomst.
De 5 jaar is inderdaad gebaseerd op de jaarlijkse cyclus. Gezien de snelle verspreiding van CO2 over de atmosfeer pak je daarmee de grote cyclus met daarin de door de mens uitgestoten moleculen.
Als je de nog kortere uitwisselingen van individuele moleculen meeneemt op het wateroppervlak (vele malen per seconde volgens jou, dat neem ik graag aan) dan is de verblijftijd nog veel korter dan 5 jaar en heeft Hiemstra nog minder gelijk.
Je laatste zin geeft aan hoe er in de klimaatwetenschap over de langere termijn gedacht wordt. Dan kom je op 55 jaar, wat niet 100 jaar is zoals Hiemstra zei, en ook niet de verblijftijd van CO2 in de atmosfeer aangeeft.
Ik zet heel grote vraagtekens bij de 55 jaar.
De stijging of daling van de concentratie gaat om een heel klein verschil tussen twee heel grote variabelen. Daarbij horen alle alarmbellen te gaan rinkelen. Als je die berekent (in dit geval modelleert) en je geeft de nauwkeurigheid op de variabelen aan dan krijg je lachwekkende resultaten, dat weet elke ingenieur.
Laten we dit voorbeeld eens bekijken:
Jaarlijks stijgt de CO2 concentratie met ca 0,5%, dat wordt gemeten.
Stel dat je de opname van het hele complexe systeem berekent/modelleert op X Gton +/- 10% (is m.i. voor een gemodelleerde atmosfeer + plantengroei + oceanen al erg gunstig) en de uitstoot op Y Gton +/- 10%.
Stel daar komt uit: X = 200 en Y = 201.
Dat zal beslist uit de modellen komen, want die uitkomst weet je al, dus worden de modellen daarop getweekt.
Dan is de uitkomst van je modellering 1 +/- 20 Gton toename per jaar. Dat zegt dus helemaal niks. Kan net zo goed een afname van 19 Gton zijn.
Dat je weet dat het 1 Gton is, en niet -19 Gton doet niets af aan de onnauwkeurigheid van je berekening!
Als je uit zo’n uitkomst de evenwichtsperiode (55jr) en evenwichtswaarde berekent ben je bezig met pseudo-wetemschap. Geen enkele ingenieur zou dat in zijn hoofd halen.
Maar klimaatwetenschappers hebben nu eenmaal niks anders, dus als het ze lukt om de modellen zo in te stellen dat ze op de 0,5% per jaar toename komen, hebben ze het idee dat ze alles best goed gemodelleerd hebben. Dat kan, maar het kan ook best dat er geen snars van klopt. Zo kunnen ze bijvoorbeeld de toename van de opname van de natuur te hoog en de neerslag in de oceaan te laag hebben ingeschat. Geeft dezelfde uitkomst, maar leidt tot een heel andere evenwichtssituatie.
De vergelijking met de klimaatmodellen is duidelijk. Die kunnen ook helemaal niks voorspellen.
Ik sprak ooit met iemand die jaren met de modellen gewerkt had en toegaf dat er op hoofdpunten nog een heleboel niet klopte, zoals convectie, wolken en neerslag. Met andere woorden de drie voornaamste variabelen in het klimaat. Zo’n model is voor een ingenieur niets waard. Maar hij vond dat ze nu eenmaal het beste waren wat we hadden, en dat ze elk jaar beter werden. Dus moesten we het er maar mee doen. Had ik soms een alternatief?
Tsja…. dat had ik niet. Maar daardoor wordt een aantoonbaar slecht model nog niet opeens betrouwbaar.
Nee Theo je hoeft de kortcyclische biologische wisselstromen niet mee te nemem in het systeem (het cavia-effect). De co2 cyclus is lineair net als bij electrische stroom of hydraulica, daar gelden precies dezelfde vergelijkingen. In electronica neem je de brownse beweging ook niet mee in de vergelijking.
https://klimaathype.wordpress.com/2009/06/06/de-co2-cyclus/
Mag ik ook in herhaling vallen?
https://www.climategate.nl/2019/03/de-energietransitie-de-huidige-stand-van-zaken-van-zonne-en-windenergie-op-land-de-sommetjes/#comment-2239717
Mooie discussie Dirk & Theo Wolters.
Zonder jullie interactie te willen verstoren, mis ik bij wat jullie beide hebben beschreven nog het lange termijn perspectief dat door de NASA als volgt wordt beschreven:
Bron citaat:
h ttps://earthobservatory.nasa.gov/features/CarbonCycle/page5.php
Zou het wellicht kunnen dat dit aspects in het verhaal van Hiemstra veel zwaarder is meegewogen?
(Excuus dat ook ik hierbij in herhaling val want ik had de punt eerder in de discussie gisteren al 2x ter sprake gebracht; ik heb overigens wel begrip voor de laatste opmerking van Theo dat het systeem dusdanig complex dat het wellicht aan de uitkomsten van de berekening weinig waarde kan worden gehecht.. maar tegelijkertijd vraag ik me af of de berekening van Theo wellicht een onvolledig beeld schetst doordat hierbij vooral wordt ingezoomd op microniveau waarbij de aandacht enkel wordt gericht op wat er lokaal gebeurd rond de vegetatie)
Theo,
Ik bekijk de uitwisseling van CO2 vanuit een natuurkundig perspectief. Voor mij is die verblijftijd van 14 jaar de enige objectieve maat.
Die 55 jaar gemiddelde tijd (de e-folding time) voor het herstel van evenwicht is een momentopname. Er zit geen verschil in tussen twee grote getallen en is simpelweg het quotiënt tussen de forcering (110 ppm) en de reactie daarop (2 ppm opname per jaar). Die 2 ppm is, zoals Martijn laat zien, ongeveer de helft van de menselijke uitstoot van ~4 ppm per jaar.
Martijn,
Die 20% van NASA komt goed overeen met de opnamecapaciteit van de oceanen als je rekening houdt met de Revelle factor. Die is ~10 en stijgt met toenemende CO2 gehalte in de atmosfeer. De Revelle factor is de verhouding tussen relatieve verandering van CO2 in de atmosfeer en die van DIC (dissolved inorganic carbon) in de oceaan. Bij een Revelle factor van 10 kom je in evenwicht uit op 1/6 ofwel 17% resterend in de atmosfeer en 5/6 opgenomen door oceanen. Hierbij is uitgegaan dat de oceanen 50x meer CO2 bevatten dan de atmosfeer.
Dat dit slechts voorzichtige pogingen zijn om een tipje van de sluier op lichten valt te zien aan het gedrag van CO2 in de plaatjes in de volgende link:
://euanmearns.com/the-vostok-ice-core-and-the-14000-year-co2-time-lag/
Na het Eemien daalde de temperatuur gedurende 14000 jaar met 6 K (Vostok temperatuur) maar CO2 gehalte gaf geen krimp.
Dankjewel Dirk, ik kan de impact van je antwoord niet helemaal overzien maar ik begrijp uit je antwoord dat je de uitspraak van de NASA niet tegen wilt spreken.
Wellicht dat dit onderwerp in de toekomst nog wel een keer met meer details wordt uitgediept in een artikel.
@ Dick en Theo,
Raar ik krijg last van déjà vue momenten.
Eerst die discussie over klimaatgevoeligheid of beter klimaatgevoeligheden want het waren er nogal wat. Vreemd want gezien de definitie is er maar een waarde juist echter we weten nog niet hoe eea werkt binnen het proces van klimaatverandering.
Nu en dat heeft natuurlijk ook met bovenstaande te maken gaat het over hoe lang het duurt dat een CO2 molecuul binnen de koolstofcyclus en binnen al die andere processen in het systeem wordt verwerkt. Dit alles weer in verlengde van die AGW achtergrond van menselijk CO2 dat dus door problemen van verwerking in systeem accumuleert zoals stijging CO2 niveau moet verklaren.
Hierop dan weer de discussie over hoe die CO2 moleculen een rol spelen in die warmtehuishouding van onze planeet resulterend in een als verklaard of aangenomen door mensen veroorzaakte opwarming.
Heren mag ik ook ik herhaling concluderen dat we met zijn allen, de wetenschap verdeeld over alarmisten en sceptici gewoon NIET voldoende weten om ons over onze mogelijk beïnvloeding van klimaatverandering druk te maken en dat er zeker GEEN grond is voor het nemen van ingrijpende maatregelen die ook nog eens slechts uitsluitend vervelende bijwerkingen hebben.
En over die modellen ik herhaal het weer die zijn NUTTELOOS.
Mvg,
Frans
Het is Dirk i.p.v. Dick
Frans,
Over die modellen morgenochtend weer een mooie ‘posting’.
“….dat we met zijn allen, de wetenschap verdeeld over alarmisten en sceptici gewoon NIET voldoende weten om ons over onze mogelijk beïnvloeding van klimaatverandering druk te maken en dat er zeker GEEN grond is voor het nemen van ingrijpende maatregelen…”
Hear, hear!
Zie wat de science advisor van Obama daarover schreef:
http://climategate.nl/2014/09/22/onverdachte-topwetenschapper-maakt-einde-aan-klimaathype/
Cijfertjes , onderzoeken en theorieën genoeg over het klimaat , maar ze vergeten één niet omstreden feit : Onze wereld en is gevormd en ontstaan uit vuur en dodelijke giftige dampen.. Nu dus aan de wetenschap te verklaren hoe deze natuurkrachten zijn geneutraliseerd..
Goddelijke ingreep?
De betrokkenheid van kosmische planetaire constellaties in het complex van cycli dat bij de zon wordt aangetroffen (de zon deed afgelopen decennia meer zijn best dan in de afgelopen 8.000 jaar)… doet vermoeden dat van enige vorm van “ingreep” geen sprake is.
Althans, niet van goddelijke hand; voor de mens blijft er in dit perspectief niet veel meer over dan slechts een bescheiden invloed.
Bovendien vind onze enige echte Kim Holland die Gerrit Hiemstra maar saai. Misschien moet zijn vrouw hem wat opwarmen. Is het wel zo erg als alles wat heter wordt? Meer blote benen, meer een zuid-Frans klimaatje, een gezond kleurtje (ook voor Gerrit niet verkeerd)…
Waar is de transparantie? Waar is de eerlijkheid? Waarom worden niet alle kanten belicht? Waarom……. Omdat er te grote belangen zijn. Belangen gaan voor de waarheid. https://youtu.be/K_8xd0LCeRQ
Ik heb net een klacht ingediend bij Margo Smit de ombudsman voor de media die opdracht had gekregen om Ongehoord Nederland te veroordelen voor het verspreiden van nepnieuws en desinformatie iets wat de publieke omroepen dagelijks doen. Wanneer massaal geklaagd wordt moet ze in actie komen.
Margo Smit