De onaanraakbaren

Een bijdrage van Reynier Pronk.

Er zijn mensen die goed in hun slappe was zitten. Er zijn mensen die rijk zijn en er zijn mensen die absurd rijk zijn. Die genoeg geld hebben verzameld om de komende pakweg zestig generaties nakomelingen een onbezorgd arbeidsvrij leven te bezorgen, mits die tenminste geen al te gekke dingen doen.

Die categorie rijken leeft onder en boven de wet. Zij bezitten overal huizen en mega grote jachten, rijden rond in peperdure auto’s en vliegen rond in privévliegtuigen om bijvoorbeeld ‘s ochtend koffie te drinken in Parijs, vervolgens te shoppen in Milaan en ‘s avonds in New York aan te schuiven aan een galadiner of Broadway voorstelling.

Begrijp me goed: van mij mogen ze! Het is ze van harte gegund, hoewel een klein beetje andere verdeling van de rijkdom, of het verminderen van de armoede wenselijk zou zijn. Al zouden ze maar net als iedereen netjes belasting betalen en hun geld niet via handige constructies wegsluizen en op die manier vermijden bij te dragen aan het algemeen belang.

Let wel: ik behoor niet tot de mensen die vinden dat vermogens moeten worden afgepakt en herverdeeld onder de armen. Systemen die dat hebben nagestreefd hebben de armoe juist vergroot en nieuwe, vaak dictatoriale zichzelf verrijkende elites gekweekt. Rijkdom is dus prima, mits aangewend als investeringsinstrument voor doelen die de mensheid vooruit helpen.

Een ander verhaal is het, wanneer die rijken zichzelf heilig verklaren en vanaf hun virtuele Olympus openlijk of heimelijk invloed uitoefenen om op die manier het publieke debat te sturen in een richting die past bij hun eigen overtuigingen.

Het klimaat is bijvoorbeeld zo’n thema. Dat kan zijn omdat zij zich oprecht zorgen maken over de planeet, zich een goed mens willen voelen, zijn beïnvloed door andere rijken, uit verveling, of gewoon vanuit een schier religieuze overtuiging. Zij zetten zichzelf in, of sponsoren klimaatclubjes die met dat geld zich toegang tot allerlei gremia kunnen verschaffen, reclamecampagnes kunnen opzetten, demonstranten kunnen betalen, tegengeluiden kunnen bestrijden en ongelimiteerd kunnen procederen om hun dystopische klimaatagenda af te dwingen.

Jane Fonda bijvoorbeeld, heeft zich inmiddels zonder enig risico, vier keer in de boeien laten slaan tijdens de z.g. vrijdagprotesten. Ze staat op de foto’s triomfantelijk met de handen omhoog in haar elegante en ongetwijfeld dure haute-couturepakje. Na het nemen van de foto’s is ze teruggereisd in een ongetwijfeld fossiel aangedreven voertuig naar haar miljoenenvilla in L.A. of één van haar andere huizen.

Leonardo di Caprio is een zelfverklaarde klimaatactivist, noemt Greta Thunberg ‘a Leader of Our Time’ en biedt haar vervoer aan naar de volgende klimaatconferentie op zijn luxueuze motorjacht. Daarna zal hij ongetwijfeld gaan uitrusten in zijn comfortabele villa nabij Hollywood.

Chris Martin heeft de tour van Coldplay afgezegd omdat reizen teveel CO2 uitstoot zou opleveren. Chris Martin woont zeer comfortabel in Malibu. Overigens: Als er iets energieverslindend is, dan is het wel een concert van Coldplay.

Dan hebben we nog de belasting vermijdende en daarmee zijn geliefde Ierland benadelende zanger Bono, die zich als een ware messias tussen de groten der aarde beweegt en ook natuurlijk ‘dik’ is met Greta Thunberg.

Ook de Windsors Harry en Meghan maken zich vanuit hun paleis ernstig zorgen over de planeet, net als vader Charles overigens.

Bij al deze lieden zit er kennelijk een waterdicht schot tussen het eigen gedrag en hun zorgen over deze planeet. Daar komt bij dat zij waarschijnlijk oprecht van mening zijn dat niet alleen met hun kapitaal, waarvan ze ongetwijfeld vinden dat ze het eerlijk hebben verdiend of er vanzelfsprekend recht op hebben, maar ook intellectueel ver uitsteken boven de massa en dat zij dus beter in staat zijn te overzien wat er op ons afkomt.

En… niet geremd door enige kennis van zaken.

Nog schadelijker overigens zijn mensen als Al Gore, die ons met zijn dystopische powerpoint-presentatie maande om de thermostaat een graadje lager te zetten. De ‘Inconvenient truth’ is, dat hij daarmee zijn vermogen wist op te krikken tot ca. 300 miljoen dollar. Hij bezit inmiddels een drietal energie-slurpende huizen.

Tenslotte George Soros, die bijna Engeland op de knieën heeft gedwongen met z’n parasitaire speculaties op de neergang van het Britse Pond en al doende, ten koste van anderen, multimiljardair is geworden. Diezelfde Soros besteedt een deel van dit enorme kapitaal om zijn ideale wereldbeeld te realiseren. Dat doet hij door het ondersteunen van globalistische, anti-nationalistische bewegingen en links-progressieve projecten, waaronder het klimaat.

Reynier Pronk.

Er is niet veel fantasie nodig om de vraag te beantwoorden waarom sceptici geen poot aan de grond krijgen. De petitie van CLINTEL werd bijvoorbeeld direct gevolgd door een tegen-petitie met maar liefst 11.000 handtekeningen. Die komt niet zomaar uit de lucht vallen.

NB: Ik hoorde zojuist Freek de Jonge zeggen:

‘Als de meerderheid een leugen accepteert, dan is de minderheid monddood’

Hij had het daarbij ongetwijfeld over Trump, maar dat dit ook zeer toepasbaar is op klimaatsceptici is evident.