Windmolenwonden likken

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

Het gaat crescendo met de nieuwe windmolentoekomst …?

De minister van economische zaken van Saksen-Anhalt, Armin Willingmann (SPD), sprak van een harde klap:

‘Met circa 3.000 werknemers zijn Enercon en haar dochterondernemingen een van de grootste werkgevers in het noorden van Saksen-Anhalt. Als het waar zou zijn dat Enercon banen aanzienlijk vermindert, zou het een zware klap voor de regio zijn.’

De overheid is zich bewust van de moeilijke situatie van de windenergie-industrie in Duitsland. Daarom heeft het ministerie van economische zaken de onderneming in de zomer onlangs de mogelijkheid aangegeven om innovatie te bevorderen.

Gek, want hier te lande wordt volgehouden dat de windindustrie op zee een gouden subsidievrije toekomst wacht waar zelfs kolencentrales niet tegenop kunnen concurreren. Wat zou dan het probleem moeten zijn? Wind is toch gratis?

Ter ondersteuning van de geplande banenbesparingen verwees het bedrijf naar het energiebeleid van de federale overheid, dat leidde tot een daling van de onshore-markt voor windenergie.

‘Het huidige energie-en klimaatbeleid bedreigt niet alleen jarenlange knowhow en werkgelegenheid in onze industrie, maar ook klimaatbescherming en de energietransitie als geheel’, zei Kettwig.

Het marktvolume daalde met bijna 90 procent in 2019 ten opzichte van het voorgaande jaar. En dit zou een verrassing zijn? Kennelijk leeft men daar nog steeds in de illusie dat een moderne geïndustrialiseerde maatschappij in stand kan worden gehouden met middeleeuwse middelen. En dergelijke onnozelheid is een gevaar voor onze (klein)kinderen. We lezen verder:

In de eerste helft van 2019 kwam de uitbreiding van onshore wind power in Duitsland bijna tot stilstand. De belangrijkste redenen zijn lange goedkeuringsprocedures en veel klachten van burgerinitiatieven.

Klachten? Wat een verrassing is me dat. De burger heeft de buik vol van die dingen. In Duitsland zijn de burgers ook niet meer zo gedwee. En dan komt het zich een rad voor ogen draaien.

De milieu-en energie minister van Saksen-Anhalt Claudia Dalbert (Groenen) zei:

‘Het is een teken van armoede voor Saksen-Anhalt als er 1500 banen verloren gaan in windenergie. Saksen-Anhalt is tot op heden de grootste locatie in de windindustrie in Duitsland!’

Het verlies van hoogwaardige banen is al jaren het gevolg van een verkeerd energie-en industriebeleid in Duitsland.

‘In tijden van klimaatcrisis is het onze taak om de energietransitie vooruit te brengen om 100 procent hernieuwbare energie te creëren. Daarvoor moet de politiek de kadervoorwaarden scheppen. Ik roep op tot een consequente bevordering van hernieuwbare energiebronnen.’

Laten we ten eerste vaststellen dat er geen klimaatcrisis is – die duurt al 40 jaar, maar heeft kennelijk geen haast – en is overigens al lang weerlegd. Die crisis is slechts een hersenspinsel in het leven geroepen als kapstok voor de anti-industriële ideologie van Maurice Strong, waar onze marxisten maar al te graag met wapperende banieren achteraan marcheren mogelijk om hun trauma van de val van het communisme te compenseren.

Ten tweede, de ‘energietransitie met 100% hernieuwbare energiebronnen vooruit brengen’ is een enkele reis naar de middeleeuwen vanwege de vermogensdichtheid van die middelen die 1/1000ste bedraagt die van fossiele energiedragers en een miljoenste van die van kernenergie. Fijn voor de (klein)kinderen.

Duitsland zit, net als Nederland onder de plak van NGO’s en andere drabbige anti-maatschappelijke elementen. De emotioneel ingegeven Atomausstieg zal dat land nog zeer betreuren, want juist kernenergie is de sleutel tot in elk geval voldoende elektriciteit – 20% van de totale energie-met een leveringszekerheid van >95% en een leveringsperiode van tenminste 60 jaar.

Windmolens halen geen 30% en amper de 15 jaar. Geen wonder dat de terugverdientijd een veelvoud is van de technische levensduur: ergo welvaartsondermijning. En net als met de huidige nergens op wetenschap gestoelde stikstof- en pfas-regelgeving, zal de kostenverhogende regelgeving voor kernenergie eenvoudig kunnen worden verlaagd. Dit lukt al prima in diverse landen die beschikken over gezond verstand en niet lijden onder zelfhaat.

Hoogwaardige banen? Ze kannibaliseren per fte tenminste meer dan 2 fte vanwege subsidie. Windpark Gemini schopt het tot 60 fte in de zorgsector.

‘Terwijl windenergie wereldwijd bloeiende is, stort de industrie in Duitsland in elkaar’, zegt Krischer.

Wereldwijd bloeit? Minder dan 1% van de mondiale primaire energie na 30 jaar prutsen? Wat een belachelijke poging tot misleiding!

Dit is kenmerkend voor het parallelle universum waarin de adepten van de CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming) leven. Of het zijn de groene religieuzen en de verstokte haters van kernenergie die argumenten bijeen schrapen om hun denkbeeld in stand te kunnen houden.

‘Slimme concepten zijn nodig om zoveel mogelijk banen te behouden en de gevolgen voor de werknemers op te vangen’, zei Geiken.

Bron.

Het slimste concept ligt voor de hand: Atomwiedereinsteig. Dan kun je windmolens, zonnepanelen en bruinkoolmijnen opdoeken. Dan kun je ook de energiearmoede terugdringen. Het leven kan soms zo eenvoudig zijn, als je maar staatsman met visie bent i.p.v. ideoloog. Ieder die het akkoord van Parijs omarmt, is een ideoloog zonder visie. Een man als Trump heeft in dezen tenminste visie.

Derhalve blijft van kracht:

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de Klimaatwet vernietigd moet worden).

Zie ook:

Massaontslagen in Duitse windenergie-industrie.

Tienduizenden groene banen verdwijnen in Duitsland.