Guus Berkhout.
Nederland: Hun slogan “Er is geen crisis“, hun mededeling “CO2 is heilzaam” en hun missie “Aanpassen aan klimaatverandering in plaats van te bestrijden”: de wetenschappers van CLINTEL waarschuwen voor klimaatalarmisme en het overhaasten van dure politieke klimaatbeslissingen. EIFELON sprak met de Nederlandse mede-oprichter professor Guus Berkhout over zijn motivatie.
Een gastbijdrage van Judith Schmitz.
De nieuwe Duitse EU-president Ursula von der Leyen wil een biljoen euro uitgeven om de klimaatverandering te bestrijden en roept de klimaat-noodtoestand uit. Aangezien ze geen geldpers bezit, noch een winstgevend bedrijf runt, zal zij de geschatte 1.000 miljard euro van ons burgers opeisen. Ze baseert haar acties op gepolitiseerde wetenschappelijke verklaringen van het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change), dat mensen vanwege hun CO2-uitstoot verantwoordelijk zouden zijn voor klimaatverandering en opwarming van de aarde. De voorgestelde maatregelen zullen verstrekkende gevolgen hebben voor onze activa, onze economie, onze energievoorziening, onze rechten en onze democratische vrijheden.
Het rommelt enorm onder de meer nuchtere wetenschappers die zich met het klimaat bezig houden. Eén van deze kritische stemmen is de Climate Intelligence Foundation (CLINTEL), een wereldwijde vereniging van meer dan 800 wetenschappers, waaronder een Nobelprijswinnaar. Ze richten een duidelijke boodschap tot de EU, de VN en de regeringen van de wereld: er is geen klimaatcrisis. Stop met het vernietigen van miljarden euro’s en complete economische systemen om klimaatverandering te bestrijden, waarvan we nog steeds niet weten hoe groot het door de mens veroorzaakte aandeel is, en of andere factoren zoals zonnestraling, wolkenvorming, oceaanfluctuaties en vulkaanuitbarstingen tezamen een veel grotere rol spelen.
Ter gelegenheid van de verklaring van het Europees Parlement van de klimaatsituatie op 28 november 2019, hebben tenminste enkele Duitse Europarlementariërs geëist dat het begrip ‘Notfall’ (noodgeval) moet worden gebruikt in plaats van een ‘Notstand’ (noodtoestand), aangezien de term ‘Notstand’ herinnert aan de noodverordening van 1933, een belangrijke stap in de richting van de machtsovername door Adolf Hitler en de daaropvolgende dictatuur van de nazi’s. In een democratie betekent een noodtoestand in het algemeen dat de wettelijke bescherming van burgers tegen soevereine maatregelen door de staat wordt verminderd. De overheden kunnen dan hun verplichtingen volgens de wet negeren.
Vanwege de explosieve elementen in de uitgeroepen klimaatcrisis, die invloed hebben op onze democratie en ons vrije bestel, geven we u, beste lezer, eerst een korte beschrijving van wat wetenschap is en wat de waarde is van een wetenschappelijke controverse.
Wetenschap is de zuivere zoektocht zonder oogkleppen naar kennis. Wetenschappers verwerven kennis uit experimentele resultaten die worden voorafgegaan door een veronderstelling (hypothese). Observaties uit de natuur, experimenten in het laboratorium en theoretische simulaties op de computer, zogenaamde computermodellen, leveren de wetenschapper resultaten op. Het belangrijkste van een test is niet het positieve resultaat, maar de negatieve controle. Resultaten bevestigen of weerleggen de onderliggende hypothese. In elk geval leiden ze tot kenniswinst.
Wetenschappers leven bij de gratie van twijfel: heb ik voldoende gegevens, heb ik genoeg gemeten? Heb ik aan alle factoren gedacht? Is mijn interpretatie werkelijk correct? De wetenschap leeft van het geschil, van de uitwisseling van kennis tussen de wetenschappers, die leidt tot een gevestigde stelling.
Kennisverwerving ontstaat niet door een democratische meerderheid en niet door het principe dat wie het hardst schreeuwt, of wie de slechtste horrorscenario’s verspreidt en de tegengestelde resultaten van anderen ontkent, of wie het meest door de media wordt waargenomen, dat die gelijk heeft. Kennis wordt niet verkregen door een meerderheidsbesluit, maar alleen door bewezen feiten.
Deze principes zijn voor veel wetenschappers vanzelfsprekend. Ook voor de Nederlandse emeritus professor Guus Berkhout. Hij richtte CLINTEL een jaar geleden op. De aanleiding werd gevormd door wat hij beschouwde als zeer vreemde profetieën van het IPCC over ons klimaat, de opwarming van de aarde en de zeespiegel. Als geofysicus bestudeert hij al meer dan 50 jaar geologische lagen door middel van seismologie en werkt hij samen met collega’s die fossiele vondsten van dieren en planten analyseren. Die arbeid maakt de geschiedenis van onze aarde zichtbaar met een dalende en stijgende zeespiegel, smeltende en groeiende gletsjers, warme en koude periodes en dus ook de verandering in het klimaat op aarde gedurende miljoenen jaren.
Vanuit wetenschappelijk oogpunt noemt Berkhout de angstaanjagende scenario’s van het IPCC, die volgens hem zijn gebaseerd op onrijpe en falende computermodellen en die mensen afschrikken, ‘een schande’, zoals hij tegen EIFELON zegt. Wereldwijde beslissingen over het klimaat zouden alleen gebaseerd moeten zijn op wetenschappelijk bewezen stellingen. Hij was ook verbijsterd over hoe het IPCC en zijn aanhangers al jaren proberen onderzoekers met een andere kijk op klimaatverandering te blokkeren en hun wetenschappelijke resultaten te negeren.
Een actueel voorbeeld hiervan en precies op tijd gepubliceerd voor de klimaattop in Madrid is de oproep, inclusief een politiek pleidooi voor dringende klimaatmaatregelen, door de voormalige directeur van het Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung (PIK), Hans Joachim Schellnhuber. Hij is ook lid van de ‘Wetenschappelijke adviesraad van de federale regering inzake mondiale milieuveranderingen’ (WBGU) en lid van het IPCC. “Schellnhuber combineert in zijn artikel in het wetenschapsmagazine Nature vage wetenschappelijke uitspraken en persoonlijke politieke oproepen”, zegt Guus Berkhout.
Schellnhuber en zijn co-auteur Johan Rockström verwijzen naar een project van het Potsdam Instituut uit 2015, waaruit zou blijken dat in de onnauwkeurige periode van 5 (!) tot 10.000 jaar de zeespiegel meer dan drie meter zou kunnen stijgen. (In de afgelopen 20.000 jaar is de zeespiegel in Europa met 120 meter gestegen. Een stijging van de zeespiegel van drie meter in 10.000 jaar zou daarom als honderd procent natuurlijk worden geclassificeerd – noot van de redactie.) Recente wetenschappelijke publicaties die wijzen op een stijging van de zeespiegel door het smelten van het West-Antarctisch schiereiland van maximaal 40 centimeter tot 2100 worden niet door hen vermeld.
Als gevolg hiervan nemen de ‘main stream media‘ gretig de drie meter zeespiegelstijging op als schrikbeeld en verspreiden dit onder de mensen, die de politieke beslissingen op basis van dergelijke klimaatvoorspellingen nederig accepteren of zelfs goedkeuren en de ‘noodsituatie’ accepteren.
Berkhout en zijn wetenschappelijke collega’s, waaronder enkele Duitse, vechten voor een open debat over klimaatverandering, waarin beide partijen hun zegje doen: degenen die het door de mens veroorzaakte deel als de belangrijkste factor voor klimaatverandering beschouwen en pleiten voor een CO2-neutrale EU, en degenen die andere oorzaken primair verantwoordelijk achten voor klimaatverandering en het klimaatalarm afwijzen. CLINTEL plant een constructieve conferentie. Samenwerking in plaats van uitsluiting.
In september trad CLINTEL voor het eerst naar buiten met zijn Europese klimaatverklaring. ‘Er is geen klimaatcrisis’ was de titel van een open brief aan de secretaris-generaal van de VN, António Guterres. EIFELON heeft daarover bericht.
Publieke beschuldigingen zoals ‘verspreiding van halve waarheden’, lobbywerk (Berkhout werkte vijftig jaar geleden als wetenschapper voor de olie-industrie) en een ‘samenzwering’ volgden van de zijde van klimaatactivisten. De berichtgeving in de media over de CLINTEL-verklaring op Facebook werd tijdelijk gecensureerd. Een lijst van 11.000 voorstanders van de mainstream-opinie, inclusief professor Mickey Mouse, dat mensen de huidige klimaatverandering veroorzaken, werd in de media verspreid. “Als de klimaatalarmisten zo zeker zijn van de belangrijkste menselijke schuldige van de huidige klimaatverandering, waarom zijn ze dan zo vijandig tegenover ons? Waar is het wetenschappelijk bewijs?” vraagt Berkhout.
De Europese klimaatverklaring is intussen een wereldwijde verklaring geworden en de 500 wetenschappers die zich bij CLINTEL hebben aangesloten, zijn er nu meer dan 800 geworden uit 35 landen, meestal oudere. “Jonge onderzoekers worden bedreigd met hun ontslag als ze zich bij ons aansluiten”, zegt Berkhout. Hij herinnert eraan dat er in werkelijkheid geen enkele klimaatwetenschapper is die alle klimaatwetenschap beheerst, maar slechts één subdiscipline. Het klimaatsysteem is daarvoor veel te complex. Astronomen, geologen, meteorologen, biologen, tot dertig disciplines zijn betrokken bij de verkenning van het klimaat en de verandering daarvan. Klimaatonderzoeker Schellnhuber studeerde bijvoorbeeld vastestoffysica, klimaatonderzoeker Rockström, de opvolger van Schellnhuber bij PIK, studeerde bodemkunde, hydrologie en landbouw.
Berkhout heeft vele jaren onderzoek gedaan en weet hoe moeilijk het is om financiering te krijgen van de staat of de EU. “Ik heb het zelf gezien. Onderzoeksverzoeken van collega’s werden afgewezen. Als ze de zin ‘impact op door de mens veroorzaakte klimaatverandering’ aan exact dezelfde toepassing toevoegden, stroomde het geld”, zegt Berkhout. Onder dergelijke omstandigheden is onderzoek nooit echt open. Hij heeft ook last van het feit dat politici en klimaatactivisten geen duidelijk onderscheid maken tussen klimaatverandering en vervuiling, maar alles samenvoegen: zeespiegelstijging, plastic in de oceanen, CO2-stijging, luchtvervuiling, opwarming van de aarde, overbemesting van landbouwgrond. Daarbij versluieren ze het debat over wat ze echt willen. “Wij mensen zijn verantwoordelijk voor vervuiling. Daartegen moeten we strijden. Er zijn echter gegronde twijfels of wij ook verantwoordelijk zijn voor de klimaatverandering”, zegt Berkhout.
Naar zijn mening is aanpassing aan de klimaatverandering de beste oplossing. Als Nederlander spreekt hij uit ervaring: ongeveer 30 procent van Nederland, inclusief luchthaven Schiphol, ligt onder zeeniveau. Het voorbeeld laat zien dat mensen zelfs onder ongunstige omstandigheden goed kunnen leven als ze zich vakkundig aanpassen met een goede infrastructuur en hun geld niet aan iets anders verspillen. Het buurland staat ook wereldwijd op de tweede plaats in de voedingsmiddelenproductie. Deze branche werkt voortdurend aan de aanpassing van haar landbouwproducten zodat ze beter bestand zijn tegen droogte, vocht, kou, hitte, ziekteverwekkers en tegelijkertijd beter groeien.
Scholieren zoals Greta vertegenwoordigden niet alleen de toekomst, maar ook de waarheid, die, zoals ze eisten, op wetenschap is gebaseerd, zei Potsdam klimaatonderzoeker Rockström na Greta, toen ze het Potsdam-Institut für Klimafolgenforschung bezocht, te hebben geïnformeerd over de risico’s van onverminderde broeikasgasemissies en manieren om het klimaat te stabiliseren. Berkhout daarentegen vraagt: “Welk vreemd klimaatverhaal van angst en schuldgevoel vertellen we onze kinderen? Wat voor soort klimaatoorlog willen we voeren die zoveel energie, geld en welvaart gaat kosten in plaats van positief naar de toekomst te kijken en te zoeken naar kosteneffectieve oplossingen voor hoe we ons kunnen aanpassen aan de natuurlijke klimaatverandering?”
Lees in een van de volgende uitgaven van EIFELON: De wetenschap achter de CLINTEL-klimaatverklaring. Antwoorden op kritiek.
Professor Guus Berkhout begon zijn carrière 50 jaar geleden in de geo-energie-industrie. Van 1976 tot 2008 bekleedde hij een leerstoel geofysica en akoestische beeldvorming aan de Nederlandse TU Delft. Van 1998 tot 2001 was hij als vice-president van de universiteit verantwoordelijk voor onderzoek en intellectueel eigendom. In de afgelopen decennia heeft hij de Nederlandse regering geadviseerd over vliegtuiggeluidsproblemen rond Schiphol. Hij is één van de oprichters van CLINTEL (Climate Intelligence Foundation) aan het begin van het jaar en stelde halverwege het jaar de wereldwijde klimaatverklaring voor.
Berkhout is de auteur van enkele honderden wetenschappelijke artikelen (peer-reviewed) over seismische beeldvorming van het geologische archief van het binnenste van de aarde.
Professor Berkhout is lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW), senior lid van de Nederlandse Academie van Ingenieurs (AcTI), erelid van de American Society for Exploration Geophysicists (SEG) en erelid van de European Association of Geoscientists and Engineers (EAEG). Hij ontving de koninklijke onderscheiding “Officier in de Orde van Oranje-Nassau”. Geïnteresseerden kunnen meer informatie vinden op www.aj-berkhout.com.
500 wetenschappers zijn het niet eens met de VN: er is geen noodsituatie in het klimaat
Klimaatverandering? Een professor analyseert de situatie
Gastbijdrage: bekentenissen van een klimaatontkenning
Klimaatbescherming vernietigt bossen in de Duitse lage bergketens
Rolf Schuster: “De fysica van het elektriciteitsnet kan niet politiek worden gereguleerd”
Ik gooi hier nou even een gedachte in de lucht en ik kijk graag wat ik terug krijg vd lezers hier….
Ik weet dat heel veel fabrieken en kracht centrales (vooral nuclear) koel water gebruiken van de rivieren, zeeen, en oceanen.
Is het mogelijk dat de mens een bijdrage maakt aan de verwarming van de oceanen:
http://www.woodfortrees.org/plot/hadsst3gl/from:1964/plot/hadsst3nh/from:1964/plot/hadsst3sh/from:1964/plot/hadsst3gl/from:1964/trend
(ca. 0.7 graad C op sinds 1964)
Ik denk het niet, die hoeveelheid warmte valt in het niet ivm de warmteïnhoud van de oceanen. Lokaal is er wel een zekere warmtevervuiling van rivieren, dat is wel gekend.
De link die u gaf gaat wel over de energietoestand van het wateroppervlak ( 2- dimentioneel), niet de warmteïnhoud van de oceanen.
dank Willy.
Bedoel jy dat de metingen van hadsst3 van het oppervlak zijn en dus niet kunnen worden betrokken op de algemene temperatuur vd oceanen?
Inderdaad, temperatuur gemeten vanaf boeien, dus niet in de diepte.
sst in hadsst3 staat voor sea surface temperature.
Da’s een leuke vraag HenryP.
Ik sluit me aan bij het antwoord van Willy in combinatie met de volgende aanvulling:
Waarschijnlijk wordt de warmte al aan de omgeving (waaronder de atmosfeer) afgegeven voordat deze de oceaan heeft bereikt.
Overigens, gemiddeld is de temperatuur van het oceaanwater wereldwijd ongeveer 17 graad Celsius; echter de temperatuur van de rivieren is logischerwijs lager want die zorgen in principe voor de aanvoer van koeler water vanaf een hoger niveau (via o.a. gletsjers).
PS. Een paar dagen terug werd ik me bewust van het feit dat de ondergrens van de temperatuur anomalie voor het oceaanwater op basis van de maandelijkse waarden van de HadSST3 niet veel meer dan 0,2 graad Celsius hoger ligt dan de piekwaarde in januari 1878, zie:
https://www.metoffice.gov.uk/hadobs/hadsst3/data/HadSST.3.1.1.0/diagnostics/HadSST.3.1.1.0_monthly_globe_ts.txt
Hieruit blijkt dat de natuurlijke variabiliteit erg groot is; om precies te zijn gaat het om een verschil m.b.t. de ondergrens van dit jaar van +0,213°C t.o.v. de maand-piek van 140 jaar terug.
Martijn van Mensvoort,
De gemiddelde oppervlakte temperatuur kan die 17 graden C zijn, de gemiddelde temperatuur van al het oceaanwater is ~3.5 graden C.
Re: Dirk Visser
Inderdaad Dirk. Met de kanttekening dat de gemiddelde temperatuur van het totale oceaan water geen factor vormt die wordt gemonitord d.m.v. metingen; voor het oceaanwater beneden 2000 meter is bijvoorbeeld geen meet systeem beschikbaar waarmee fluctuaties kunnen worden gemeten die representatief zijn voor de wereldwijde situatie op de bodem van de oceaan. Je moet hierbij ook bedenken dat ongeveer pas niet veel meer dan 5% van de totale oceaanbodem daadwerkelijk onderzocht (afgezien van metingen vanaf een veel hoger niveau met bijvoorbeeld satellieten en sonarapparatuur vanaf een veel minder lage diepte).
Met andere woorden: ik ben blij dat je voor die lage waarde een “~” teken hebt geplaatst want dat betreft niet veel meer dan een grove inschatting op basis van theoretische inschattingen en berekeningen. In het perspectief van de opwarming kunnen we helaas helemaal niets met dit getal.
Martijn,
Dat ~ teken betrof mijn geheugen, uit onderzoek met edelgassen als proxy zijn nauwkeurige cijfers bekend, zie het artikel van Bereiter et al.
https://www.researchgate.net/publication/322233160_Mean_global_ocean_temperatures_during_the_last_glacial_transition
Wat resultaten daaruit: sinds de Last Glacial Maxium (~20 000 jaar geleden) is de gemiddelde oceaan temperatuur gestegen met 2.76 +-0.24 graad C, van 0.77 naar 3.53 +-0.27 graad C. De afgelopen 50 jaar is die temperatuur met 0.1 graad C gestegen.
@Martijn
@Willy
Maar is er niet een grote schommeling (mixing) elke dag vanwege de getijden – de beweging/ aantrekkingskracht vd maan en de zon? Dan krijg je toch uiteindelijk een vermenging, dus m.i. is de afgeleide van de SST trend lijn over tijd dan toch wel een redelijke aanduiding van de mate van hoeveelheid energie wat in de oceanen ging. We hebben inderdaad eigenlijk nog nooit een afname gehad in SST sinds 1964 en volgens mij is dat de reden waarom we ook nog nooit een daling hebben gezien in CO2 in de atmosfeer.
Bij ons in de Kaap (Koeberg) werd het oceaan leven in de omgeving aangetast door het koelwater van de atoom kracht centrale. Ik ben er dus nog niet helemaal uit of die hoeveelheid warmte van 7 miljard mensen en al die fabrieken en kracht centrales echt ‘niks’ is….
Henryp, ik heb dat eerlijk gezegd nooit nagerekend. Maar een natte vinger zegt me, dat dit niet alleen niks is maar zelfs 100x niks.
De mensheid en al haar warmtegedoe is echt wel nietig vergeleken met de warmtetransporten in de oceanen.
Re: HenryP “We hebben inderdaad eigenlijk nog nooit een afname gehad in SST sinds 1964 en volgens mij is dat de reden waarom we ook nog nooit een daling hebben gezien in CO2 in de atmosfeer.”
Bij de temperatuur van het oppervlaktewater van de oceaan zien we regelmatig meerdere jaren op rij dat deze is gedaald.
Het meeste duidelijke recente voorbeeld betreft de periode vanaf 2003 t/m 2008 waarbij de waarde eigenlijk 5 jaar op rij daalde; op de website van de NASA kunnen we dit duidelijk maar ook bij de maandgrafiek voor de HadSST3 zien we in deze periode voortdurend dat de neerwaartse pieken steeds lager kwamen te liggen:
https://data.giss.nasa.gov/gistemp/graphs/
PS. Ik hoop dat je hier niet wilde suggeren dat de voortdurende stijging van CO2 zou kunnen worden verklaard door de temperatuur ontwikkeling van het zeewater, want je redenering mag op het eerste gezicht logisch lijken echter deze gaat wel helemaal voorbij aan wat de metingen daadwerkelijk laten zien. Vooral uit de periode 1941-1955 blijkt dat zo’n redenering eigenlijk kansloos is.
(Sorry Henry, ik merk helaas regelmatig dat je in je wantrouwen m.b.t. de cijfers nogal doorschiet, want je lijkt soms aannames te maken die eigenlijk niet helemaal realistisch zijn… vervolgens gebruik je eigenlijk je eigen wantrouwen m.b.t. de cijfers om bepaalde zaken te negeren)
Het is niet meer dan een wederkerend natuurfenomeen waar er niets aan te doen is.het enige wat we kunnen verbeteren is de luchtkwaliteit en de vervuiling in de oceanen voor onze gezondheid, duizenden jaren geleden waren er al grote natuurfenomenen en er was dan nog geen CO2 uitstoot, hoe is het dan allemaal gekomen. Het enige wat er nu zal gebeuren met al die geisha over de CO2 uitstoot is dat onze economie in Europa regelrecht naar de knoppen gaat.
@Martijn
Sorry, had ik even vergeten te zeggen. Ik ben natuurlijk erg sceptisch over de accuraatheid van thermometers van zoveel jaren geleden.
Ze wisten toen nog niet dat kwik glas aantast. Pas vanaf de zestiger jaren werden regels ingesteld voor het [jaarlijks] her-calibreren van thermometers.
Martijn
je zegt
PS. Ik hoop dat je hier niet wilde suggereren dat de voortdurende stijging van CO2 zou kunnen worden verklaard door de temperatuur ontwikkeling van het zeewater, want je redenering mag op het eerste gezicht logisch lijken echter deze gaat wel helemaal voorbij aan wat de metingen daadwerkelijk laten zien. Vooral uit de periode 1941-1955 blijkt dat zo’n redenering eigenlijk kansloos is.
Inderdaad. Dat beweer ik dus wel. De wet van Henry (dat was IK niet!) bepaalt dat de oplosbaarheid van CO2 in de vloeistof in evenwicht is met de concentratie van het gas CO2 in de lucht en alle carbonaten in het water. Als druk, pH en oplosbaarheid hetzelfde blijven (oplosbaarheid wordt mede bepaald door de concentratie van alle carbonaten in de wateren en we nemen aan dat die allemaal min of meer hetzelfde blijven) dan krijg je dus dat de concentratie van CO2 in de lucht afhangt van de hoeveelheid hitte die in oceanen terecht kwam. Dat is toch logisch? Dat kan niet anders. Anders waren jij en ik er niet…tenminste niet op deze aarde.
Dat de mens daar bovenop iets CO2 toevoegt, aan de atmosfeer, is eigenlijk een kleine bijzaak. Namelijk, zodra de temperatuur van de oceanen valt, herstelt het evenwicht [van Henry]
CO2 (l, in the oceans) + Heat => <= CO2 (g, in the atmosphere ) + Cold (3)
Nou, volgens de SST grafiek lijkt het alsof de temperatuur vd oceanen opging met ongeveer 0.1K per decade sinds 1964 [laten we niet verder terug gaan als 1964 vanwege dat probleem met die thermometers]
Dit klopt aardig met de UAH en RSS metingen? Dus, weer eens, de atmosfeer heeft geen massa. Hij kan niet echt de temperatuur vd planeet bepalen. Dat verhaal met die 'broeikast' gassen is dus echt alles onzin.
Het is de UV en IR vd zon dat door de oceanen wordt geabsorbeerd en dat bepaalt uiteindelijk de temperatuur op aarde.
Snap je dat?
Ik vreesde er al voor dat je inderdaad bedoelde te zeggen dat de stijging van CO2 geheel met de temperatuurstijging zou kunnen worden verklaard.
Volgens de experts kan op basis van de wet van Henry ongeveer slechts 15% van de CO2 toename worden verklaard, dus hieruit blijkt direct dat je redenering niet realistisch is. Ik heb er al op gewezen dat we regelmatig meerdere jaren op rij de temperatuur zien dalen terwijl de CO2 dan wel blijft stijgen; ook dit is in strijd met je redenering. Beide factoren lijk je te negeren met je redenering.
Henry, je lijkt er je eigen regels op na te willen houden want je voorstel om niet verder terug in de tijd te gaan dan 1964 lijkt me ook weinig realistisch; je vergeet denk ik dat hiervoor toch echt correcties zijn uitgevoerd dus hieruit kun je niet direct concluderen dat de data voor die datum onvoldoende betrouwbaar is. Overigens, uit de beschrijving van de HadSST blijkt dat de belangrijkste correcties betrekking hebben op de periode 1880-1941… dus je veronderstelling m.b.t. het jaar 1964 lijkt vooral op een soort van aanname te berusten waarvan mij ook niet duidelijk is hoe je hiertoe precies bent gekomen.
Uit de HadSST3 maand grafiek blijkt dat de temperatuur midden jaren ’70 het dieptepunt bereikte sinds het jaar 1964, zie:
http://www.woodfortrees.org/plot/hadsst3gl/from:1964.
Kortom, ook je suggestie dat er sprake is geweest van een stijging van “0,1K per decade” is feitelijk een onjuiste aanname; immers, we hebben bijvoorbeeld ook te maken met de multi-decennium cyclus…. welke niet (of nauwelijks) terug wordt gezien in het verloop van de CO2. Het ontbreken van de cyclus is in mijn ogen een belangrijke aanwijzing dat er geen directe relatie bestaat de stijging van de temperatuur en CO2 – welke in mijn ogen grotendeels berust op een spurieus verband waarbij de zon waarschijnlijk de drijvende kracht vormt. Bovendien blijkt dat de omvang van de wereldbevolking en CO2 verwijl hetzelfde verloop tonen, wat resulteert in een zeer hoge correlatie; deze correlatie is bovendien ook hoger dan de correlatie tussen CO2 en de temperatuur.
Die zon heeft ook een aandeel gehad in de groei van de wereldbevolking want dit is gepaard gegaan met betere omstandigheden om landbouw en veeteelt te bedrijven… waarmee alle mondjes van de wereldbevolking worden gevoed.
Ik denk trouwens ook dat de daling van de temperatuur in de stratosfeer en thermosfeer niet geheel los staan van de toename van CO2; want de toegenomen activiteit van de zon heeft via een relatief grote toename van UV (waarbij de verhoudingen voor sommige bandbreedtes tot wel 1000 keer hoger is dan bij de TSI) een bijdrage geleverd aan de afbraak van ozon – welke zeer waarschijnlijk een belangrijk deel van de temperatuurdaling heeft veroorzaakt met als gevolg een toevoer van C uit de hogere lagere van de atmosfeer die de vorming van CO2 ook makkelijker mogelijk maakt.
Je aanname lijkt dus te berusten op een simplistische redenering zonder een valide getalsmatige onderbouwing want je beschrijving “0,1K per decade” lijkt op niet meer te berusten dan het statistische gemiddelde sinds 1964… zonder rekening te houden met de dynamiek voor de decennia afzonderlijk eigenlijk totaal anders was dan wat je beschrijving suggereert.
Dat brengt mij terug bij mijn oorspronkelijke vraag. Zou het mogelijk zijn dat wij zelf, als mensheid, hitte aan de oceanen toevoegen?
Ik ben nog niet zo zeker vd natte vinger van Willy. Misschien toch maar eens gaan rekenen? Ik denk bv. net aan het maken van ijzer of aluminium? Daar is veel koelwater voor nodig? En zo zijn er misschien wel honderden processen waarbij veel koelwater nodig is.
Maken wij zelf de rivieren, de zeeen en dus ook de oceanen warmer en is dit de reden voor de opwarming van de aarde?
Henry,
Wij zijn met ongeveer 7,5 miljard mensen op aarde.
Voor elke mens zit er 180 miljoen ton (180 miljard liter) water in oceanen en zeeën.
We zouden het echt bond moeten maken om daar ook maar enige invloed op te hebben met warm koelwater.
Inderdaad Willy,
Het gaat om ongeveer 1,332,000,000,000,000,000,000 liter water in de oceaan.
En het gaat om 7,500.000.000 mensen.
Dat levert per persoon een hoeveelheid van 177.600.000.000 liter water die moet worden verwarmd.
Uitgaande dat een mensenleven gemiddeld 70 jaar duurt en een jaar 365 dagen per dag telt… betekent dit dat iedere mens per dag 6,95 miljoen water met 1 graad moet verwarmen.
Hieruit blijkt dat het inderdaad feitelijk totaal niet realistisch is.
Maar ik vrees nu al dat HenryP ook na onze uiteenzetting er gewoon zijn eigenlijk ‘regels’ op zal blijven nahouden.
(Enfin, ieder heeft natuurlijk het recht op het verkondigen van zijn of haar eigen ‘waarheid’… zelfs als de inzet een kansloze zaak lijkt)
Ik verschoot er zelf een beetje van. 180 kubieke kilometer zeewater, voor mij alleen! Hoeveel ton vis zou daar in leven? Wij zijn gewoon nietige mieren.
Willy, je spreekt zojuist over 180 kubieke kilometer… maar het gaat volgens mij om 0,18 kubieke kilometer gaat – wat overigens nog steeds veel te veel is, maar hiervan zul je wellicht iets minder schrikken.
(Immers 1 liter water gaat om slechts 0,1×0,1×0,1 m3; echter, volgens mij ben jij daarentegen uitgegaan van 1.0×1.0x1.0 m3 om via 177.600.000.000 liter op ~180 kubieke kilometer te arriveren, toch?)
Haha, klopt, die natte vinger van mij is niet altijd betrouwbaar.
Link
https://www.startpagina.nl/v/wetenschap/aardrijkskunde/vraag/361571/liter-water-zeeen-hele-wereld/
@Martijn
die 15% snap ik niet helemaal. Waar die vandaan komt? Is dat van Ferdinand?
@Willy
Het gaat er eigenlijk niet zoveel om hoeveel water er is pp ? Het gaat erom hoeveel water er gebruikt wordt om te koelen voor aller handen processen. bv. het maken van goud, ijzer, aluminium, etc. Noem maar op. Als 1( een) atoom kracht centrale het oceaan leven hier rondom veranderd heeft [omdat het water rondom warmer werd], wat dan van al die andere kern kracht centrales?
Ik gooide even een vraag in de lucht – in ieder geval bedankt voor de reacties.Ik waardeer het zeer!
Henry, graag gedaan.
Apropos, weet u hoeveel goud er op de wereld is, uitgedukt in een kubus met zijde gelijk aan x meter, hoeveel x is dus?
geen idee….
Ik heb hier wat zitten rekenen. Hou u vast.
Al het reeds door de millenia heen ontgonnen goud wordt geschat op 171.300 ton.
Als u daar een cubus van giet wordt dat een cubus van 21 meter x21 meter x 21 meter ( past perfect in mijn voortuin).
Als u deze cubus wilt smelten vergt dat 29.544.624.900 kJ .
Uw persoonlijk aandeel in het zeewater was dus 180 miljard liter.
Om deze hoeveelheid water op te warmen van 0° tot 100° C heeft u 75.348.000.000.000 kJ nodig.
U kunt dus al het goud op de wereld 2.550 maal smelten en enkel met uw part van het zeewater afkoelen tot 100° C .
Kunt u dit narekenen en bevestigen?
Re: “die 15% snap ik niet helemaal. Waar die vandaan komt? Is dat van Ferdinand?”
De bron betreft een onderzoek van Hansen & Sato uit 2005; op basis van de getallen heb ik zelf een berekening gemaakt waaruit blijkt dat het percentage inmiddels is gestegen van 14% over de periode 1850-2003 naar bijna 15% over de periode 1850-2018:
“The eventual GHG changes that might be associated with the
observed 0.7°C warming of the past century are, thus, 13 ppm
CO2, 34 ppb CH4, and 10 ppb N2O. These correspond to 14%, 4%,
and 25% of the observed 1850–2003 increases of CO2, CH4, and
N2O, respectively.”
https://cdn.october.codes/files/PMC526279.pdf
mijn schatting was ca 100 x 100 x 100….
Dat was dus goed mis!
maar je moet een keer hier op visite komen.
Gaan we samen in een goud mijn een paar km naar beneden
Ontmoet dan nog een olifant in de kamer waar niemand het ooit over heeft…
De warmte van fossiele brandstoffen en kernenergie komt neer op ruwweg 40 mW/m2, dat valt in het niet vergeleken met de zon, gemiddeld ~230W/m2, en is vergelijkbaar met de geothermische warmteflux, ~60 mW/m2. Met die 40 mW/m2 kun je het zeewater 0.002 graad C per jaar opwarmen.
En de onbalans (verschil tussen netto instraling en netto uitstraling) zou ongeveer 0,9 W/m2 zijn, oftewel 900 mW/m2.
Martijn
Je gelooft toch niet echt in die onzin dat [meer] CO2 [meer] warmte veroorzaakt? Daar zijn echt geen bewijzen voor geleverd.
kijk mijn artikel hier:
http://breadonthewater.co.za/2019/12/15/greta-thunberg-the-savior-of-the-world/
Wat wel waar is, is dat er een goede correlatie bestaat tussen delta CO2 en delta T vd oceanen. Dat komt vanwege het equilibrium van CO2 de lucht en CO2 in de oceanen. Kijken we naar de grafiek van SST sinds 1964 kom ik op ongeveer +0.65K over 56 jaar = 0.012K/jaar = 0.12K/decade
Dat is precies hetzelfde als wat ik bij 54 weer stations heb gemeten (laatste 4 decades) en UAH en RSS krijgen ook bijna precies hetzelfde.
De oceanen bepalen dus de temperatuur op aarde.
In diezelfde tijd ging CO2 op met 90 ppm = 1.6ppm per jaar =16 ppm per decade.
Nou zover ik kan mij herinner, is er een klein % van die 90 dat door de mens veroorzaakt wordt.
Iets te maken met de isotopen.
Maar, ik ben daar ook nog maar sceptisch over. Waarom is die CO2 [van fossiele brandstof] anders als de CO2 die uit gast van de oceanen?
Kim Kardashian biography | Early Life | Sex videos | Marriage
Kim Kardashian West is the star of the truth present ‘Maintaining Up with the Kardashians.’ She is married to rapper Kanye West.
Het klimaat verandert, ik ben zelf nog geen halve eeuw oud maar zelfs ik kan dat zien. Misschien kan er zelfs van een klimaatcrisis gesproken worden want als het klimaat zodanig verandert dat wij ons er niet aan aan kunnen passen dan wordt het hoofdstuk van menselijke heerschappij gesloten. Wat we ons af moeten vragen is waarom het klimaat verandert en in hoeverre wij, de mens, daar invloed op hebben.
Wat ik in alle klimaatdiscussies mis, en dat verbaast mij wel enigszins, is het aandeel dat de natuurlijke bewegingen van de aarde hebben op de hele klimaatverandering. Hierbij doel ik op de zogenaamde Milankovitch Parameters [1] die de heer Milankovitch in de jaren 30 heeft opgesteld. Deze parameters bestaan uit 3 cycli die de aarde beschrijft:
Obliquiteit: De verandering van de hoek van de aardas ten opzichte van het vlak waarin de aarde om de zon draait, deze varieert tussen de 22,1° en 24,5° en heeft een periodiciteit van 41.000 jaar. Hierdoor worden onze seizoenen bepaald, hoe groter de hoek des te groter de verschillen tussen de seizoenen.
Excentriciteit: Variaties in de excentriciteit van de aardbaan, deze varieert tussen een ellips en een cirkel en heeft een periodiciteit van 100.000 jaar. Tijdens een ellips is het verschil tussen het perihelium en het aphelium groter dan tijden een cirkelvormige baan. Dit heeft weer invloed op de hoeveelheid zon-instraling en dus op de temperatuur op aarde.
Precessie: De precessie van de aardas, de tolbewegingen die de toppen van de aardas maken als gevolg van de draaiing van de aarde en de hoek van de aardas, heeft een periodiciteit van 26.000 jaar. Deze bepalen het verschil in seizoenen per halfrond.
Mbv deze drie cycli heeft hij oa het ritme van de ijstijden en glacialen kunnen verklaren. Zijn onderzoek stamt dan wel uit de jaren 30 van de vorige eeuw maar werd pas in de 70 jaren ondersteund door onderzoek van andere wetenschappers. Vervolgens is zijn theorie bij onderzoek naar ijskernen in 2007 nogmaals bevestigd. Er kan dus wel enige waarde aan gehecht worden.
De vraag is in hoeverre de huidige klimaatverandering het gevolg hiervan is en in hoeverre wij er debiet aan zijn. En dus in hoeverre onze acties nog enige invloed kunnen hebben op de klimaatverandering. Is het bijvoorbeeld zo dat puur en alleen door deze cycli de aarde zodanig zou opwarmen dat de permafrost gaat smelten dan wordt dat een autonoom proces waar wij verrekte weinig aan kunnen doen.
Daarbij wil ik wel de opmerking maken dat we wel bezig zijn onze planeet te vernietigen, maar dat is meer een milieucrisis dan een klimaatcrisis. Gek genoeg zijn we met al onze intelligentie één van de weinige wezens die zijn eigen habitat vernietigt. Terwijl juist wij beter zouden moeten weten. Maar goed, zolang alles om de economie, en dus geld, draait zal daar weinig verandering in komen. De enige reden dat iedereen zo met de klimaatcrisis bezig is komt omdat het een (potentiële) financiële melkkoe is. We zien dat al met bepaalde CO2-gerelateerde bijdrages en met de “stikstofproblematiek”. Binnenkort voor iedereen een CO2-belasting omdat je nou eenmaal adem haalt en daarmee bijdraagt aan het CO2 probleem.
[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/Milankovi%C4%87-parameters
Héél wijs gesproken !
Het is wezenlijk dat Prof Berkhout wijst op de complexiteit van de klimaat variaties. Hij vergelijkt zich met Galileo die zijn leven zou hebben gelaten voor de waarheid van het heliocentrisch model. Alleen hoop ik dat hij nauwkeuriger zijn klimaat gegevens bestudeert dan het Galileo verhaal, want dat is een vervalste legende. Het heliocentrisch model was allang geaccepteerd, ook ik de katholieke kerk. Kardinaal Cusanus de tweede man in het Vaticaan in het midden van de 15de eeuw had er voluit over geschreven. Maar Galileo werd veroordeeld voor de religieuze conclusies die hij daaruit afleidde. Ook in het klimaatdebat spelen belangen een grote rol in de argumenten, aan weerszijde. Dat de veranderingen onze mogelijkheden ver te boven gaan, betekent niet dat we ons die feiten maar moeten veronachtzamen.