Vanuit de mainstream media krijgen we dagelijks bakken vol klimaatellende over ons heen. Volgens de planeetredders zou er een klimaatcrisis zijn.

Maar gelukkig zijn er ook uitzonderingen die het hoofd koel houden en aantonen dat dit onzin is. Eén daarvan is Robert Jensen, die er steeds weer in slaagt om dwarse – maar goed onderbouwde – geluiden onder onze aandacht te brengen.

Hier volgen enkele elementen uit het interview van Robert Jensen met Marcel Crok. Het interview waaierde breed uit en is een lange zit, maar wèl eentje waarbij je op het puntje van je stoel blijft zitten.

Sluipende uitholling van onze democratie en nationale soevereiniteit door de EU

Robert Jensen maakt zich zorgen over de uitholling van onze nationale democratie omdat deze door de groeiende invloed van de Europese besluitvorming steeds verder van de mensen af komt te staan.

Marcel Crok erkent dat hij daar als wetenschapsjournalist tot voor kort te weinig kennis van heeft genomen, maar door zijn contacten met FvD en de ‘bijbel’ van Thierry Baudet (Alexis de Tocqueville: ‘Democracy in America’, een geniaal boek!) zich daarvan bewust is geworden. Democratie moet dicht bij de mensen blijven.

Wereldprimeur

Marcel Crok was de eerste wetenschapsjournalisten die kritisch over de hockeystick–grafiek van Michael Mann et al schreef (in 2005), naar aanleiding van de kritiek van Steve McIntyre en Ross McKitrick.

De hockeystick–grafiek heeft een cruciale rol gespeeld in de aanwakkering van het klimaatalarmisme en de internationale besluitvorming rond het klimaatbeleid. Maar zowel wat de data als de methodiek betreft is deze onjuist gebleken.

Het was tevens het eerste artikel van Marcel Crok over klimaat. Daarvoor had hij zich daar nooit mee bezig gehouden. Hiermee brak hij internationaal door. Maar hij werd onmiddellijk gebrandmerkt als klimaat’ontkenner’.

Crok’s artikel werd eerst in Natuur & Techniek gepubliceerd en snel daarop in de Canadese Financial Times. Aanvankelijk kreeg hij van het KNMI te horen dat over deze terechte kritiek zou worden gesproken op de eerstvolgende internationale klimaatbijeenkomst. Maar het KNMI werd teruggefloten en ontkende vervolgens dit ooit te hebben gezegd.

Climategate

De uitleg van Marcel Crok over de achtergronden van het Climategate–schandaal en de rol van verschillende spelers daarin, alsmede het daarop volgende grootschalige witwassen, was ronduit spannend.

Onlangs heeft Michael Mann, de hoofdauteur van de hockeystick een rechtszaak tegen Tim Ball verloren op grond van het feit dat hij de rechtbank geen inzage wilde geven in cruciale informatie over de constructie van zijn curve.

Marcel Crok wees er in dit verband op dat Michael Mann in een van de e–mails van het Climategate–schandaal, die op straat kwamen te liggen, had geschreven dat hij zijn dirty laundry voor zichzelf wilde houden. Hoe duidelijk zou je het willen hebben dat iets niet in de haak was? Deze opmerking zou een verklaring kunnen vormen voor zijn opstelling in het proces tegen Tim Ball.

Stelselmatige mediamanipulatie

Ook gaf Marcel Crok een inkijkje in de stelselmatige mediamanipulatie rond klimaatverandering, waarin hij vooral aandacht schonk aan het redactionele aanwijzingen van de Britse Guardian, een vurig apostel van het klimaatalarmisme. IJsberen mogen niet meer worden gebruikt als iconen van klimaatverandering, want de ijsberenpopulatie is de laatste decennia dramatisch gegroeid. Er zijn er eenvoudig te veel van. Ook de woorden climate change mogen niet meer worden gebruikt. Zij moeten worden vervangen door climate disruption.

Maar ondanks de dagelijkse massale mediapropaganda blijkt uit internationale enquêtes dat de mensen zich weinig zorgen maken over klimaat. (Dat geldt ook voor de nationale publieksconsultatie die tot dusver zowel door de overheid als de mainstream media is doodgezwegen.)

Klimaatoorlog

Toch woedt er een klimaatoorlog. Zo heeft de website van Marcel Crok een DDoS–aanval te verduren gekregen en is de bankrekening van CLINTEL door hackers geplunderd. Dat is gelukkig allemaal hersteld. Maar klimaatdrammers zijn kennelijk bereid ver te gaan om hun zin door te drijven.

Politiek correct klimaatcorset

Ook het bedrijfsleven wordt in het politiek correcte klimaatcorset gesnoerd. Shell CEO, Ben van Beurden, hield bijvoorbeeld onlangs een voordracht van drie kwartier in de Rode Hoed. Die bestond voor het grootste deel uit greenwash – bijna geen woord over olie en gas, waarop het bedrijf toch trots mag zijn, omdat deze vormen van energie cruciaal zijn voor het niveau van welvaart waarvan we reeds zo lang hebben mogen genieten.

Belangrijke politieke keuzes

De uitvoering van het klimaatbeleid zal ingrijpende gevolgen hebben voor onze samenleving en leiden tot maatregelen die slechts door ‘dictatoriale’ ingrepen in onze democratie kunnen worden doorgevoerd. De kiezers zullen zich dit goed moeten realiseren en zullen bij de volgende verkiezingen duidelijk moeten maken of zij dit al dan niet wensen.

Klimaatdepressie

Ook werd aandacht geschonken aan de nieuwe ziekte: klimaatdepressie. Naar aanleiding daarvan verklaarde Marcel Crok dat hij – om deze te bestrijden – graag nog eens seminars zou willen organiseren om duidelijk te maken dat vele ontwikkelingen in de wereld nog steeds de goede kant op gaan, waarbij hij verwees naar het werk van Hans Rosling (‘Gapminder’) en Matt Ridly (‘The Rational Optimist’).

Naschrift

Nogmaals, dit interview is een lange zit. Maar toch een aanrader! Het gaat immers om toekomstig beleid, dat de grootste bedreiging vormt van onze welvaart, onze vrijheid, onze democratie en onze nationale soevereiniteit. Niets minder! Het is dus aan de kiezer om zijn of haar verantwoordelijkheid te nemen.