Trouwe lezers zullen zich misschien nog herinneren dat ik vele jaren geleden met Bart Strengers van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) heb gediscussieerd over een aantal aspecten van het klimaatthema. Het was een initiatief van de NOS (!). We hebben daarbij onder meer gewed op het toekomstig temperatuurverloop. Hij voorzag opwarming. Ik hield rekening met de mogelijkheid van afkoeling. Inzet was een fles wijn. Bart Strengers won de weddenschap. Bij een gezellig etentje heb ik de fles wijn persoonlijk aan hem overhandigd. Zie hier.

Het PBL heeft onze discussie in een prachtig uitgevoerd rapport gepubliceerd. Zie hier.

Ik kwam op basis van de literatuur tot een afkoeling van 0,8 graden C (bladzijde 55). Dat is het dus niet geworden.

Echter, vooral binnen de kring van astrofysici doken er steeds weer publicaties op waarbij de verwachting van een afkoeling werd uitgesproken. Hierbij heeft met name de astrofysica, Valentina Zharkova, verbonden aan de Universiteit van Northumbria, de aandacht getrokken.

Zharkova heeft eerder gewaarschuwd voor een zonneminimum: Grand Solar Minimum (GSM). Zij heeft daaraan destijds geen specifieke verwachting van een lagere temperatuur gekoppeld. Nu wèl! Ze noemde 1,0 graad Celsius. Dat is nieuw(s)!

Sean Martin rapporteert.

Vertaling: Martien de Wit.

De aarde zou een mini-ijstijd kunnen meemaken, want experts waarschuwen dat een zonne-energie-minimum tot 2050 kan duren.

Nasa voorspelt dat het zonneminimum op zijn laagst zal zijn in 2020.

Zonnevlekactiviteit op het oppervlak van de zon volgt een bekende, maar weinig begrepen cyclus van 11 jaar. De activiteit stijgt en daalt en creëert zo een zogenaamde zonne-maximum en vervolgens weer een zonne-minimum. Tijdens een zonne-maximum is de zon krachtiger en bezaaid met zonnevlekken.

Omgekeerd begint de energie van onze gastster te verminderen, wanneer de zon in een periode met een minimum aan zonne-energie terecht komt – wat ongeveer twee jaar geleden gebeurde.

Een expert heeft echter gewaarschuwd dat de zon dit jaar een periode van ‘slaapstand’ ingaat, in wat bekend staat als een Grand Solar Minimum (GSM).

Professor Valentina Zharkova, van de Northumbria University, afdeling wiskunde, natuurkunde en elektrotechniek, waarschuwde dat dit zou kunnen leiden tot een daling van de mondiale temperaturen met een graad Celsius.

Hoewel dat klinkt als een onbeduidende daling, kan het enorme gevolgen hebben voor de planeet, waaronder een vertraging en vermindering van de landbouwproductie.

De expert voegde eraan toe dat de winterslaap van de zon drie decennia zou kunnen duren, wat zal leiden tot nattere en koudere zomers.

‘Er zullen minder zonnevlekken worden gevormd op het zonneoppervlak en dus zal er minder energie en straling naar de planeten en de aarde worden gezonden.’

‘De verlaging van de temperatuur zal resulteren in koude weersomstandigheden op aarde, natte en koude zomers, koude en natte winters.’

‘We zullen mogelijk zeer strenge vorst krijgen zoals nu gebeurt in Canada, waar ze temperaturen van -50 °C meemaken.’

‘Maar dit is slechts het begin van de Grand Solar Minimum; er komt nog meer aan in de komende 33 jaar.’

De laatste GSM, die zich ongeveer om de 400 jaar voordoet, vond plaats in de 17e eeuw. Uit onderzoek van NASA bleek dat tijdens dit laatste verlengde minimum van de zon de daling van temperaturen op het noordelijk halfrond inderdaad werden versterkt door dat minimum. In 2006 zei NASA: ‘Van 1650 tot 1710 zakte de temperatuur op een groot deel van het noordelijk halfrond toen de zon een stille fase inging, die nu het Maunder Minimum wordt genoemd.’

‘Tijdens deze periode verschenen er heel weinig zonnevlekken op het oppervlak van de zon, en de algehele helderheid van de zon nam licht af.’

Foto: NOS.

‘Al in het midden van een kouder-dan-gemiddelde periode genaamd de Kleine IJstijd, raakten Europa en Noord-Amerika diepgevroren: alpiene gletsjers strekten zich uit over landbouwgronden in de vallei; zeeijs kroop naar het zuiden van het Noordpoolgebied en de beroemde grachten in Nederland bevroren regelmatig – een gebeurtenis die tegenwoordig zeldzaam is.’

Tijdens deze periode waren de temperaturen op het noordelijk halfrond op het land in de winter naar verluidt 1,3 °C lager dan nu, wat leidde tot kortere seizoenen en uiteindelijk tot voedseltekorten, in wat NASA omschreef als een ‘kleine ijstijd’. Prof. Zharkova zei: ‘We kunnen alleen maar hopen dat deze kleine ijstijd niet zo ernstig zal zijn als tijdens het Maunder Minimum.’

‘Dit zou dramatische gevolgen hebben voor de oogsten van voedsel op de middelste breedtegraden omdat groenten en fruit niet genoeg tijd hebben om oogstrijp te worden.’

Valentina Zharkova.

‘Het zou dus kunnen leiden tot een voedseltekort voor mensen en dieren, zoals we de afgelopen jaren hebben gezien toen de sneeuw in Spanje en Griekenland in april en mei groentevelden vernietigde en het VK een tekort kreeg aan broccoli en andere groenten en fruitsoorten.’

Andere experts zijn het echter niet eens met de theorie van prof. Zharkova en stellen dat elk koelend effect ‘enorm wordt gecompenseerd’ door klimaatverandering. Zonnewetenschapper Mathew Owens zei: ‘Er zal dus waarschijnlijk geen waarneembaar effect zijn op het wereldwijde klimaat.’

Bron hier.

Zie ook: https://www.klimaatfeiten.nl/oorzaken/zon

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: