NOS: aanwakkering klimaathysterie inzake Noordpool

In het kader van de stelselmatige aanwakkering van de klimaathysterie door de publieke omroep, heeft de NOS, en in het bijzonder Gerrit Hiemstra, Peter Kuipers Munneke en Heleen Ekker, de laatste jaren veel onheilsnieuws verspreid over een smeltende Noordpool. Nu het ijs weer aangroeit, blijft het oorverdovend stil.

Ik citeer:

Ongekende veranderingen rond Noordpool met verstrekkende gevolgen

Heleen Ekker

De gebieden rond de Noordpool veranderen wat hun klimaat betreft zo snel, dat ze bezig zijn helemaal anders te worden dan in de 20ste eeuw. De ontwikkeling gaat richting ‘een nog ongekende staat’, met gevolgen niet alleen binnen, maar ook buiten deze gebieden. Het leidt onder meer tot een netto ijsverlies van meer dan 450 kubieke kilometer per jaar. Dat blijkt uit een overzichtsstudie, die alle veranderingen in dat arctische gebied van de afgelopen vijftig jaar samenvat.

Bron hier.

En dan de smartelijke episode van een groep CEO’s die onder leiding van Bernice Notenboom op Spitsbergen nauwelijks hun tranen konden bedwingen bij het zien van smeltend ijs.

Citaat:

Van het hoofd naar het hart

Notenboom hoopt dat het met eigen ogen zien van de snelle veranderingen in het Noordpoolgebied ook nu weer zal leiden tot een beter bewustzijn van wat er moet gebeuren. “We moeten van het hoofd naar het hart, zodat we sneller duurzaam worden”, zegt ze. “Want hoe langer we wachten, hoe meer het gaat kosten, daarom is deze reis voor deze sector zo belangrijk.”

Onder de deelnemers zijn ING, Aegon, ASN, ASR en Triodos. Daarnaast gaan ook sommige energiebedrijven en onder meer Vereniging Eigen Huis mee. Ze zullen onder leiding van ruimtevaartorganisatie ESA ook bijdragen aan wetenschappelijk onderzoek.

Zo zullen ze ijsboringen doen op een gletsjer en monsters nemen van zeewater. Het onderzoek draagt bij aan een beter inzicht in de snelle veranderingen op de Noordpool. In het Arctische gebied gaat de opwarming sneller dan in de rest van de wereld. Notenboom wijst erop dat het sinds de ondertekening van het Klimaatakkoord van Parijs, in 2015, alleen nog maar harder gaat.

Bron hier.

Zie ook hier, hier en hier.

Nu is het ijs weer teruggekeerd rond Spitsbergen (zie afbeelding boven) en worden records gebroken. En hoe zit het met de berichtgeving van de NOS over deze gebeurtenissen? Oorverdovende stilte!

En hebben we al iets vernomen van de Duitse onderzoeksschip, de Polarstern, dat thans vastzit in het poolijs? Dat is toch een leuk nieuwsitem voor de mensen in het land, eens te meer daar er ook Nederlandse wetenschappers aan boord zijn.

‘Polarstern’ vast in ijs – bemanningswissel vertraagd

Bron: DPA.

Vertaling: Martien de Wit.

Het onderzoeksschip ‘Polarstern’ zit vast in de arctische winter. Dicht zee-ijs vertraagt de geplande personeelswissel aan boord, die regelmatig elke twee maanden plaats zou vinden. Nu groeit aan boord de ergernis.

Alles was eigenlijk goed gepland. De huidige bemanning aan boord van het Duitse onderzoeksschip ‘Polarstern’ zou half februari worden afgelost. Maar nu stokt dat: dicht zee-ijs in het centrale Noordpoolgebied vertraagt bemanningswissel met weken. De bevoorradingsijsbreker ‘Kapitein Dranitsyn’ maakt nauwelijks voortgang. “De stemming aan boord van de ‘Polarstern’ is erg gespannen,” zei hoofdwetenschapper professor Christian Haas. “Er is onzekerheid over hoe het verder zal gaan.” De collega’s zijn teleurgesteld dat er niet snel een thuisreis te verwachten is. De verzorging van de bemanning is echter niet in gevaar, de ‘Polarstern’ heeft voldoende voedsel en brandstof aan boord.

Het schip is momenteel op een unieke expeditie genaamd ‘Mosaic’. Een jaar lang drijft het door het centrale Noordpoolgebied, zonder eigen aandrijving, afgemeerd aan een enorme ijsschots. Honderd mensen, onder wie voornamelijk wetenschappers, zijn steeds voor een periode van twee maanden aan boord. Een bemanningswissel half december was goed verlopen.

Maar sindsdien is het zee-ijs in het winterse noordpoolgebied gestaag gegroeid, het is tot 160 centimeter dik en door stormachtige winden zijn er veel dichte ijsruggen ontstaan. Open plekken en dun ijs zijn zeldzaam. En dus worstelt de ‘Kapitein Dranitsyn’ zich langzaam vooruit – met zo’n hoog energieverbruik dat de brandstof niet genoeg zal zijn om terug te kunnen keren naar Noorwegen. Er wordt nu overwogen dat een andere ijsbreker van de ‘Kapitein Dranitsyn’ op de huisreis tegemoet komt en het schip onderweg bijtankt.

De bemanning is uitgeput

In het ideale geval bereikt de ‘Kapitein Dranitsyn’ de ‘Polarstern’ in de komende dagen, zegt de expeditieblog onder auspiciën van het Bremerhaven Alfred Wegener Instituut (AWI): “Het weer en de ijscondities zijn echter nog steeds ongunstig.” Voor Mosaic-leider Markus Rex, die er tijdens de eerste etappe van de reis bij was, blijven de vertragingen nog binnen de perken: “Iedereen die ervaring heeft met expedities in de poolgebieden weet dat er altijd onverwacht vertraging kan ontstaan.” Rex rekent erop dat de ‘Kapitein Dranitsyn’ de ‘Polarstern’ in de komende dagen bereikt. “Hij is nog maar 50 zeemijlen ver, dus die zien ze snel verschijnen.” In de afgelopen 24 uur heeft hij goede vorderingen gemaakt.

Expeditieleider Christian Haas zegt dat elke deelnemer zich ervan bewust was dat er vertragingen konden optreden. “Maar we vertrouwden op de logistieke plannen en hoopten dat het niet zou gebeuren”, zegt Haas. Nu blijkt dat het wat roekeloos was om te geloven dat medio februari een conventioneel gemotoriseerd schip het centrale Noordpoolgebied zou bereiken. Er is geen ervaring mee, zelfs niet met de ‘Kapitein Dranitsyn’.

De ‘Polarstern’ was in september 2019 uit Tromsø vertrokken en drijft momenteel zonder aandrijving op slechts 150 kilometer van de Noordpool. Als de ‘Kapitein Dranitsyn’ erin zou slagen de ‘Polarstern’ te bereiken en weer terug te varen naar Noorwegen, zou dat een “groot nautisch succes” zijn, zei Haas. Een andere variant voor het aflossen van personeel is volgens de AWI het gebruik van helikopters aan boord. “Maar dit vereist weercondities die zich momenteel niet voordoen”, zegt de blog. Rex zegt dat er ook vliegtuigen in Canada beschikbaar zijn. Maar voor de inzet daarvan is ook beter weer nodig.

Haas is van mening dat er een langere winterse reisduur had moeten worden voorzien dan de nu geplande twee maanden. “Natuurlijk hebben we een luxeprobleem”, geeft hij toe. Anders dan in de tijd van poolreiziger Fridtjof Nansen (1861-1930) en zijn driejarige verblijf op drijfijs in het Noordpoolgebied, dat model stond voor de Mosaic-expeditie, willen onderzoekers tegenwoordig niet langer dan twee of drie maanden van huis zijn. “We zijn blij en enthousiast om hier te zijn”, benadrukt Haas. Ook de catering is goed. Maar het team is nu erg uitgeput van het werk en verlangt naar een wat meer ontspannen tijd.

Bron hier.

Eerder hebben De Groene Rekenkamer en Climategate.nl een klacht ingediend tegen het NOS-journaal bij de ombudsman (een vrouw) van de NOS vanwege tendentieuze klimaatberichtgeving. Zie hier. Die klacht is destijds afgewezen door hem (haar). De slager die zijn eigen vlees keurt?

Maar te oordelen naar de vele reacties op Climategate.nl en andere sociale media, die daarna zijn verschenen, bleek toch dat vele respondenten het met onze bezwaren eens waren. De NOS produceert vele uitstekende programma’s. Op politiek gebied bijvoorbeeld getuigen NOS-journalisten elke dag weer van hun professionele, neutrale en kritische benadering van ontwikkelingen in ons land en daarbuiten. ‘Klimaat’ vormt daarop echter een uitzondering. Op dat terrein maakt de NOS zich schuldig aan aanwakkering van de klimaathysterie, met funeste gevolgen voor de welvaart, vrijheid, democratie en nationale soevereiniteit van onze samenleving.

Dat is in strijd met de mediawet en dient te stoppen.

Is onze klacht tegen het NOS-journaal over de klimaatberichtgeving achteraf gezien succesvol geweest? Niet wat betreft de reactie van de NOS-ombudsman (een vrouw). Maar gezien de reacties op de sociale media wel degelijk! Laten we hopen dat de NOS deze kritiek in de toekomst ter harte neemt.

Internationale vrouwendag

Zes vrouwen die het klimaatrealisme verdedigen