Een gastbijdrage van Chris Schoneveld.
Wat ik in deel 1 van dit drieluik al aanroerde (hier), wordt de invloed van de oceaan op korte-termijn-fluctuaties in atmosferisch CO2 niet of nauwelijks onderkend. Met “korte termijn” doel ik op de maandelijkse en jaarlijkse variaties in de gemiddelde stijging van de CO2-concentratie. Op langere termijn (= decennium +) weten we dat de CO2 concentratie nu met rond 2 ppm per jaar toeneemt, maar in hoeverre de oceaan daarin een rol speelt is niet duidelijk. Zes decennia geleden was de toename gemiddeld 1 ppm/jaar. Er is dus een duidelijke versnelling opgetreden sinds het begin (1958) van de reguliere Mauna Loa metingen.
De rol die de oceaan speelt in het jaarlijkse CO2 budget is aanzienlijk, omdat van de geschatte 220 GtC CO2 uitstoot de oceaan 90 GtC absorbeert. Het overige aan CO2 wordt door vegetatie opgenomen via het proces van fotosynthese of blijft in de atmosfeer. Bij de uitstootkant van het CO2 budget zijn drie grote spelers betrokken: oceaan, vegetatie en bodem. De vierde speler, de mens, doet met zijn magere 10 GCT van de 220 GCT dus voor spek en bonen mee, zoals de eerlijkheid ons gebiedt te vermelden.
Corrine Quéré (hoogleraar meteorologie aan de East Anglia University) is hoofdauteur van het regelmatig geupdate Global Carbon Budget (ref.1). Daarin wordt geen geheim gemaakt over hoe het budget ieder jaar sluitend wordt gemaakt:
“The difference between, on the one hand, fossil fuel and land-use-change emissions and, on the other hand, the growth rate in atmospheric CO2 concentration and the ocean CO2 sink is attributable to the net sink of CO2 in terrestrial vegetation and soils”.
Wat zij hiermee betoogt is dat iedere gemeten toename of anomalie in de atmosferische CO2 concentratie een antropogene verstoring (“pertubation”) van het budget betreft. Dat het CO2 budget voor 95% door natuurlijke processen wordt overheerst en dat die 95% procent niet onderhevig zou zijn aan grote jaarlijkse schommelingen, wordt daarbij dus zwijgend als een axioma aangenomen.(zie mijn deel 1). De 95% natuur fungeert dan blijkbaar slechts als achtergrondruis. Alleen in het geval waar een correlatie tussen natuurlijke verschijnselen en veranderde CO2 niet met goed fatsoen kan worden ontkend, is een deel van de klimaatwetenschap bereid de natuur een – zij het indirecte ̶ rol toe te dichten.
Dat laatste doet zich namelijk voor bij een verandering in zeeoppervlaktetemperatuur (∆SST) en verandering in atmosferische CO2 concentratie (∆CO2) tijdens een El Niño. Maar de gevestigde (klimaat) orde ontkent ieder mogelijk oorzakelijk verband tussen die twee; een beetje vergelijkbaar met de gevonden correlatie tussen een stijging van het aantal doden door haaienaanvallen en verhoogde verkoopcijfers van ijsjes. Die is niet toevallig, want er is een derde variabele in het geding: temperatuur. Bij warm weer eten meer mensen ijsjes en gaan ze ook vaker naar het strand om in zee te zwemmen, et voilà, de correlatie (d.w.z. niet een causaal verband, maar wel een gemeenschappelijke oorzaak) .
Om de frappante correlatie tussen korte termijn CO2-fluctuaties en korte termijn veranderingen in de zeeoppervlaktetemperatuur in de periode 1980 tot 2000 te kunnen aantonen, moet eerst de lange termijn CO2 stijging van 1.25 ppm per jaar uit de data worden verwijderd (figuur 1).
Vanwege de normale seizoenfluctuaties moet iedere maand vergeleken worden met corresponderende maanden in andere jaren. Daarmee wordt het door seizoenen veroorzaakte zaagtandpatroon gladgestreken en toont het resultaat slechts de maandelijkse CO2 anomalieën (∆CO2). Figuur 2 toont het resultaat, waarbij ∆CO2 (groen) en ∆SST (zwart) in één grafiek zijn samengebracht. Verder heb ik de belangrijkste El Niño’s, La Niña’s en vulkaanuitbarstingen gemarkeerd. Duidelijk is te zien hoe de CO2 concentratie steeds een aantal maanden achterloopt op de verandering in zeewatertemperatuur; net als bij de correlatie tussen temperatuur en CO2 concentratie in de ijskernen van Vostok, waar Al Gore z’n vingers aan brandde. Daar was de vertraging echter honderden jaren omdat het ging om opwarming van de hele oceaan en niet slechts het oppervlak.
Bij een El Niño hebben we te maken met 5 variabelen: zeeoppervlaktetemperatuur (SST), CO2, weersverandering, vegetatie en de mens. Het meest voor de hand liggende oorzakelijke verband tussen die variabelen is dat opwarmend zeewater minder gas kan bevatten en CO2 zal “uitademen”. Maar dat eenvoudige verband zou betekenen dat de CO2 toename een puur natuurlijke reactie is, niet iets dat klimaatgelovigen graag zouden willen erkennen. Volgens hen is de volgende verklaring veel aantrekkelijker: El Niño heeft invloed op het weer, het weer heeft invloed op de vegetatie, en daar reageert de mens vervolgens op! Die laatste twee (vegetatie en mens) worden dan gezien als de oorzaak van de CO2 toename.
Bijvoorbeeld, Bender et al. (2005) correleren een gemeten afname van zuurstof in de atmosfeer met de gelijktijdig gemeten CO2 toename en suggereren een oorzakelijk verband, een redelijke aanname. Na het zwaar masseren van de data menen ze ook een signaal te ontdekken (een vertraging in de verandering van de O2/N2 verhouding) en concluderen triomfantelijk (ref. 2):
The most dramatic climate event during this period, the 1997– 1998 El Niño, was accompanied by a rapid CO2 growth rate. Our data indicate that rapid CO2 growth was due to a diminished land sink (or small land source). This work thus supports many previous studies linking rapid atmospheric CO2 growth rates with diminished land carbon uptake during El Niño events. The primary mechanism is now thought to be increased aridity and biomass burning in tropical areas during El Niño events.
Tot eenzelfde conclusie komen A. Chatterjee et al. 2017 (ref. 3):
During the later stages of the El Niño (August 2015 and later), the OCO-2 observations register a rise in atmospheric CO2 concentrations. We attribute this increase to the response from the terrestrial component of the carbon cycle—a combination of reduction in biospheric uptake of CO2 over pan-tropical regions and an enhancement in biomass burning emissions over Southeast Asia and Indonesia. The net impact of the 2015–2016 El Niño event on the global carbon cycle is an increase in atmospheric CO2 concentrations, which would likely be larger if it were not for the reduction in outgassing from the ocean.
Met de OCO-2 data hoopt men natuurlijk te kunnen vaststellen waar die afwijkingen hun oorsprong vinden. Dat zou men kunnen doen door de digitale beelden/data van opeenvolgende jaren te vergelijken. Ik heb visueel geen opvallende verschillen opgemerkt (ref.4) waaruit zou kunnen worden opgemaakt of de CO2 anomalieen zijn ontstaan boven de oceaan (wat mijn vermoeden is) of door een afname in fotosynthese in de tropen samen met een toename van jaarlijkse brandhaarden in Zuid Oost Azië/Indonesië (zoals wordt geclaimd).
De ∆CO2 metingen van Mauna Loa en de ∆SST tijdens deze laatste El Niño heb ik uitgezet in de grafiek van figuur 3. Ook hier zien we een overtuigende correlatie met een vertraging van enkele maanden tot een half jaar.
De betoogde reductie in “biospheric uptake” wordt geweten aan een afname in fotosynthese door de droogte die El Niño in tropische gebieden veroorzaakte. Om meerdere redenen is deze verklaring niet waarschijnlijk. Ten eerste is dat in strijd met de waarneming dat in de tropen net primary production (NPP) van CO2 juist toeneemt bij droogte (ref. 5). NASA Earth Observations ( NEA) zegt er dit over:
[In] the tropics, there are variations in productivity over the course of the year. For example, in the Amazon, productivity is especially high from roughly August through October, which is the area’s dry season. Because the trees have access to a plentiful supply of ground water that builds up in the rainy season, they actually grow better when the rainy skies clear and allow more sunlight to reach the forest.
Ten tweede, uitdroging van de grond zal een afname in gronduitademing (soil respiration) tot gevolg hebben en juist tot minder CO2 uitstoot leiden. Borken et al. 2006 (ref. 6) hebben een daling in gronduitademing gemeten van 15 tot 30 % in een experiment waarbij een deel van een bos tegen regen werd beschermd om zomerdroogte te simuleren.
Ten derde lijkt het onwaarschijnlijk dat bij iedere fluctuatie in zeewatertemperatuur (∆SST) de tropische vegetatie en bosbrandfrequentie proportioneel over een periode van 40 jaar zo mooi in de pas blijft lopen om die mooie correlatie te produceren.
Ten vierde, door bosbranden zal ook de concentratie koolmonoxide CO in de atmosfeer toenemen en zou men verwachten dat de CO concentratie in de warme El Niño jaren hoger is dan in de koude La Niña jaren. CO en brandhaarden worden al 20 jaar door satellieten gemeten (ref. 7 en figuur 4).
Figuur 4 vergelijkt een periode met de laagste ∆SST en ∆CO2 waarden (La Nina, januari 2011) met een periode met de hoogste waarden (El Niño, januari 2016). De verschillen tussen de twee perioden zijn onbetekenend, terwijl Indonesië zich niet manifesteert als een belangrijke brandhaard.
In al mijn omzwervingen in satellietland ben ik uiteindelijk gestuit op een artikel van N. Ying et al. (ref. 8) over CO2 waarnemingen, gedaan door voorgangers van de OCO-2 satelliet, de Greenhouse Gases Observing Satellite (GOSAT) en de Atmospheric Infrared Sounder (AIRS). Beide plaatjes (figuur 5) vertegenwoordigen de gemiddelden van El Niño decembermaanden (2011/2014?) en La Niña decembermaanden (2011/2012?) gemeten in de periode juli 2009 tot april 2014. Zij concluderen onder andere dat:
It is worth noting that CO2 in the cold episode decreases by 4 ppm in Pacific Ocean, whereas it is enhanced in warm episode. During the decay stage, the CO2 patterns in the warm and cold episodes are similar. These results demonstrate that a warm ENSO episode has a remarkable impact on Northern Asia and the Pacific Ocean, especially in its onset and mature stages. ENSO regions in the AIRS data are more pronounced compared with GOSAT data.
Eindelijk dus een bevestiging van mijn vermoeden dat de Stille Oceaan de bron is van de CO2 afwijkingen en niet de aardse vegetatie. Sterker nog, Zuid Oost Azië laat zelfs een daling zien in CO2-concentratie tijdens de warme ENSO periode (= El Niño) vergeleken met de koude ENSO (= La Niña), niet direct een aanmoediging om de landvegetatie als dominante bron aan te merken.
Ik weet dat ik de knuppel in het hoenderhok gooi als ik suggereer dat de gestaag stijgende oceaantemperatuur (tot in de diepte), de gestaag stijgende zeespiegel (1.85 mm/jaar) en een gedeelte van de gestaag stijgende atmosferisch CO2 concentratie (nu 2 ppm/jaar) wel eens oorzakelijk aan elkaar verbonden zouden kunnen zijn. De korte-termijn schommelingen in CO2, die ik hiervoor besprak, staan daar geheel los van en liften gewoon mee op de bergopwaarts voortrazende CO2 trein.
Het is niet verbazingwekkend dat de warmer wordende oceaan (en atmosfeer) zowel ten grondslag ligt aan de zeespiegelstijging als aan een gedeelte (!) van de lange termijn CO2-stijging, de laatste door CO2-ontgassing van warmer wordend diep oceaanwater (wat op kleine schaal aan de oppervlakte gebeurt tijdens een El Niño) en de toename van terrestrische CO2 uitademing (zie deel 1). Dat de resultante van die twee processen, samen met de menselijke CO2 uitstoot, een versnellende invloed heeft op de reeds in de 18de eeuw ingezette opwarming is, voorzichtig uitgedrukt, niet uit te sluiten; CO2 is tenslotte een broeikasgas. De onvermijdelijke vraag rijst: wat heeft de aanzet gegeven voor het ontwaken van het klimaat uit de kleine-ijstijd-slaap?
Enkele handige conversies en getallen (niet in beton gegoten!):
1 gigaton C (GtC) = 3.67 GtCO2
1 ppm atmosferisch CO2 = 2.13 GtC = 7.8 GtCO2
Gehele atmosfeer: 417 ppm CO2 (huidige concentratie) = 888 GtC
Aardse biosfeer: ≈ 2190 GtC
Gehele oceaan: ≈ 43000 GtC
Menselijke uitstoot: 10 GtC/jaar
Oceaan uitstoot: ≈ 90 GtC/jaar
Plant uitademing: ≈ 60 GtC/jaar
Bodem uitstoot:≈ 60 GtC/jaar (98GtC ?)
Oceaan opname: ≈ 90 GtC/jaar
Land opname (fotosynthese): ≈ 120 GtC/jaar
Atmosferische toename 2019-2020: 2ppm = 4.26 GtC
***
Referenties:
1) C. Le Quéré et al.: Global Carbon Budget 2018. https://www.earth-syst-sci-data.net/10/2141/2018/
2) Bender et al. 2005: Atmospheric O2//N2 changes, 1993–2002: Implications for the partitioning of fossil fuel CO2 sequestration. https://agupubs.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1029/2004GB002410
3) A. Chatterjee et al. 2017: Influence of El Niño on atmospheric CO over the tropical Pacific Ocean: Findings from NASA’s OCO-2 mission. https://science.sciencemag.org/content/358/6360/eaam5776
4) Fixed Rank Kriging of Column Averaged CO₂ Data (XCO2) from NASA’s OCO-2 Satellite. https://www.youtube.com/watch?v=aogFbPOOFQI
5) Earth Observatory. Net Primary Production. https://earthobservatory.nasa.gov/global-maps/MOD17A2_M_PSN
6) Borken et al. 2006: Effects of experimental drought on soil respiration and radiocarbon efflux from a temperate forest soil. https://escholarship.org/content/qt3mk9v58k/qt3mk9v58k.pdf
7) NASA, Earth Observatory https://earthobservatory.nasa.gov/global-maps/MOP_CO_M/MOD14A1_M_FIRE
8) N Ying and Q Ye 2019 IOP Conf. Ser.: Earth Environ. Sci. 237 022009. https://iopscience.iop.org/article/10.1088/1755-1315/237/2/022009/pdf
Nice follow up.
And what causes ENSO?
And warming ocean in general
Chris, het verwijt dat je waarschijnlijk krijgt te horen, is dat je het betoog niet met rekensommetjes onderbouwt. En vervolgens komt iemand weer met andere sommetjes en dan blijft het stoeien over 90 GtC en de relatieve bijdragen van de 10 GtC humane emissie . Het is eigenlijk pas sinds kort dat ik begin te beseffen wat er aan alle berekeningen waarschijnlijk mankeert. Het is een kwestie van het verschil tussen een huishoudboekje dat een exploitatie rekening is, van in- en uitgaven, en een kapitaal berekening die accountants vastleggen in een balans. Die is voor een leek altijd moeilijk te lezen maar de betekenis er van is dat het in plaats van om winst en verlies echter gaat om tegoeden en verplichtingen. Als het kapitaal maar groot genoeg is, doet een beetje winst of verlies (verdubbeling van CO2) er dan niet zoveel toe om de gezondheid van het ‘bedrijf’ vast te stellen. Boven het aardoppervlak hebben we te maken met een paar duizend GtC . Daaronder met enige tienduizenden die onder hoge druk samengeperst zijn.
Je betoog over de El Nino spreekt me aan. Hij speelt een overeenkomstige rol bij verminderde opslag van het warmte kapitaal in het oceaan water door de hoge warmtecapaciteit daarvan. Wat in de lucht wordt vastgehouden is een schijntje. Al is het merendeel van de oceaan tamelijk koel ( 4 C) het zijn toch gigantische hoeveelhedenwarmte die daar worden vastgehouden en er wordt een grote toevoer in stand gehouden door de zoninstraling, zo’n 1 tot 10 miljoen Joules per vierkante meter per dag. Voordat die diepzee boven 4 C uitkomt, duurt wel even. Sommetjes maken over de uitwisseling van warmte tussen oppervlak en lucht (een winst- verlies rekening) hebben daarom volgens mij maar een geringe betekenis voor de wat langere termijn. Momenteel zie ik het als volgt. De oorzaak van het broeikas effect zit in de lucht. Maar het gevolg ervan is het vast houden van die warmte in het oceaan water en de ondergrond die sterk bepalend zijn voor welke temperatuur het oppervlak aanneemt.
“Although the majority of the ocean is quite cool (4 C), it is still huge amounts of heat that are retained there and a large supply is maintained by the sun’s radiation.”
All the energy that comes from the sun over 12 hours, leaves over the following 12 hours.
The sun does not raise Earth’s temperature over tome. It merely makes things hotter in REAL TIME. Any heat capacity effect is just a time-shifting moderating phenomena.
The ocean is not above 0C at great depths 24hrs a day due to the sun, but geothermal.
Studying Argo buoy data we get some other impressions. OK All the energy that comes from the sun over 12 hours, leaves over the following 12 hours.That is our paradigm. But 0.3 C increase at two subsequent sunrises in summer makes still a considerable amount of difference over the seasons.
Yes, but we can’t count seasonality. If there’s more sun, then obviously …
That’s why I only consider for an averaged year.
Is het niet zo dat het water zich meer koelt door de golfslag.
Ik zie dit meer als een heatsink, de ribben zorgen voor extra koeling, de golfslag zijn de ribben en kunnen daardoor voor extra koeling zorgen aan het oppervlak.
Stiltaand, en niet stromend water zal veel warmer worden lijkt me.
Chris Schoneveld
Mooi dat je dit weer eens op een rijtje zet. Dat de mens CO2 aan de atmosfeer toevoegt staat als een paal boven water. Het komt namelijk versneld weer aan de oppervlakte uit de verbranding van de opgeborgen fossiele koolstofbronnen. Het lijkt me dus duidelijk dat de natuur hier een inhaalslag moet maken. Maar diezelfde natuur wordt daar door de mens door zijn oerwoud- en boskap door tegengewerkt. Er komt een kortcyclische koolstofkringloop voor terug. Daarbij logen we en putten we de bodems uit.
Permacultuur zou daar veel aan kunnen doen, het bodemleven verrijken en de bodems gezonder maken en en passant ook nog meer CO2 opslaan. Volgens mijn bescheiden mening hebben we dus eerder een opslag- dan een uitstootprobleem. Als je tenminste van een probleem wilt spreken.
Vanmorgen bij Buitenhof heeft zich weer eens een nieuwe spreker in het koor betreffende het klimaat gemengd. David van Reybrouck. Weliswaar een begenadigd schrijver/historicus, maar volgens mij geen klimaatwetenschapper. Desondanks roept hij de overheden op tot actie. Juist nu gebleken is hoe gehoorzaam de bevolking is geweest m.b.t. de beperkingen door het Coronavirus. Werk aan de winkel voor Clintel om deze invloedrijke gelovige bij te praten.
We moeten meer naar de wetenschap luisteren is zijn pleidooi.
Net als nu tijdens de crisis.
Wanneer hij de briefings van het RIVM versus de kamer bedoelt en dan op klimaatgebied daar zit wat in maar dat bedoelt hij vast niet.
Zolang hij zich er maar mee kan vereenzelvigen dan toch zeker.Zolang dit soort prominenten iets willen roepen ten faveure van de groene mongolen waaier krijgen ze altijd wel een podium op de NPO .
De partiële druk van CO2 boven zeewater neemt toe met 16 ppm/K. Zeg dat de oppervlaktetemperatuur van het zeewater vanaf 1850 met 1 graad is gestegen. Dat zou dan 16 ppm toegevoegd hebben aan de waarde van 280 ppm destijds. Echter is sindsdien ~135 ppm erbij gekomen.
Beste Dirk, Je smaakt een vrij simplistische berekening van hoe Henry’s Law op de ocean van toepassing is. De oceaan is geen homogeen medium, het is gelaagd; Henry’s law doet zijn werk alleen aan het oppervlak van de “skin” van de oceaan en waar dus de uitwisseling van gassen plaats vindt. De skin is de mixed layer waar turbulentieprocessen het water van de oppervlakte zich kan mengen met dieper water binnen de skin (tot 200 m diepte). Door de turbulentie kan het evenwicht, dat bestaat tussen de atmosfeer en het oppervlaktewater, zich uitbreiden naar de rest van de mixed layer, maar voordat het evenwicht de hele mixed layer bereikt kunnen er vele decennia over heen gaan. En dan heb ik het nog niet eens over het water in de thermocline layer (200 – 1000m diepte. maar is breedtegraad afhankelijk) en daaronder. De diepere koude lagen in de oceaan zijn veel rijker aan CO2. Die diepere lagen zijn zeker niet in evenwicht met het oppervlak. Dat kun je zien als dieper water door opwelling naar de oppervlak komt, want dan ontstaat er een enorme CO2 flux van water naar atmosfeer. Die ontgassing kan veel meer CO2 gas in de oceaan brengen dan dat er in de koude noordelijke en zuidelijke streken jaarlijks wordt gesequesterd. Er is uitgerekend dat als de thermocline wordt verstoord er zelfs 4 GtC/jaar naar de atmosfeer kan stromen. Zolang wij niet het gedrag van de diepere lagen hebben begrepen (processen die gaan over tijdsperioden van 1000-en jaren) kunnen we slechts speculeren wat de diepzee bijdraagt aan de toename van CO2 in de aardse atmosfeer. En dat heb ik het nog niet eens gehad over de biogene mariene processen die een belangrijke rol spelen in de CO2 huishouding.
Chris,
Er is een vrij stabiel circulatiepatroon in de oceanen. Bij elk van de polen wordt ~20 Sv (sverdrup, is 10^6 m^3/s) aan bodemwater geproduceerd bij een vaste temperatuur. Als de gemiddelde temperatuur van het oceaanwater toeneemt, gebeurt dat vooral in de laag boven de thermocline, ook kan de thermocline wat dalen. Onder de lysocline (~3.5 km) lost carbonaat vrij abrupt goed op. Stijgend water is dan oververzadigd, voor het overgrote deel van het oceaanoppervlak is dat het geval. Het aan de atmosfeer afstaan van CO2 in de tropen wordt dan vooral bepaald door de temperatuur.
mijn reactie is verdwenen op mijn naam na. Gebeurt heel vaak.
Zal proberen het opnieuw te formuleren,
Beste Dirk, ik waardeer jouw inbreng in de discussie.
De mixed layer is slechts 2% van het totale volume van de oceaan en dus onwaarschijnlijk als belangrijke opslag van energie. Volgens ARGO metingen wordt juist de meeste warmte gestored in de diepere lagen (500 tot 2000 meter en misschien zelfs dieper maar die zijn onbereikbaar voor de ARGO floats.
Ben blij dat je zegt dat het afstaan van CO2 in de tropen vooral bepaald wordt door de temperatuur. Dat is nou juist wat de global warming clique ontkent als het gaat om El Nino.
“Ben blij dat je zegt dat het afstaan van CO2 in de tropen vooral bepaald wordt door de temperatuur. Dat is nou juist wat de global warming clique ontkent als het gaat om El Nino.”
Kun je ook onderbouwen dat de ‘global warming clique’ dat ontkent? Dat lijkt me namelijk heel raar.
Het evenwicht tussen de CO2 concentratie in de atmosfeer en in de bovenste laag van de oceaan wordt natuurlijk mede bepaald door de temperatuur boven en onder water. Waarom zou iemand dat ontkennen? Maar er wordt zo veel CO2 uitgestoten in de atmosfeer dat er vaker CO2 in oplossing gaat dan dat er door het zeewater wordt afgegeven.
@Dirk Visser: zou je willen toelichten waar de waarde van 16 ppm/K precies vandaan komt? Is dit de waarde in een gesloten systeem, waarin de hoeveelheid CO2 gelijk blijft (hoe meer in de lucht, hoe minder in het water)?
Die waarde van 16 ppm/K komt uit de waarnemingen in de zuidpoolijskernen, zie ook Ferdinand Engelbeen over Jaworowski.
http://www.ferdinand-engelbeen.be/klimaat/jaworowski.html
Maria Martin,
De waarde van 16 ppm/K komt vooral uit de Vostok en Epica Dome C data van Antarctica. CO2 varieert daarin ~100 ppm en de lokale temperatuur ~12K. De mondiale temperatuurvariatie is ongeveer de helft daarvan zodat er een waarde van 100/6= ~16 ppm/K af te leiden is.
Henry’s constante voor CO2 (uitgedrukt in molair/atm) is bij 10°C 0.0043 en bij 20°C 0.0033. Zeewater bevat 2.3 mol/kg DIC, dissolved inorganic carbon, daarvan is bij een pH van 8.2 ~0.5 % CO2. Dan volgt hieruit een waarde van 8ppm/K. Deze waarde is de helft van de eerder genoemde waarde maar er is geen rekening gehouden met de temperatuurafhankelijkheid van het evenwicht tussen CO2, bicarbonaat en carbonaat. De respectievelijke verhoudingen tussen deze drie bestanddelen zijn 0.5 – 79 – 10.5 %.
2.3 mol moet zijn 2.3 mmol
Hoe is bepaald dat de mondiale variatie de helft zou zijn van de lokale? Dat is wel een hele cruciale aanname.
Chris,
Er zit grote variatie in de veronderstelde temperatuurschommelingen in het Pleistoceen met als laagste waarde 3 graden. Ik houd het op 6 graden. Wikipedia vermeldt een 6 graden lagere temperatuur tijdens het laatste glaciale maximum.
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Last_Glacial_Maximum
In de tropen varieerde de temperatuur nauwelijks, op de polen ~12 graden.
Chris Schooneveld, die 16 ppmv/K zijn overigens ook bevestigd door zo’n 3 miljoen zeewater monsters over alle oceanen.
Men heeft vandaag de dag ook op commerciële zeeschepen onderhoudsvrije continue automatische metingen van pH en pCO2. Om dat laatste te compenseren voor het temperatuurverschil van het zeewater bij de inlaat en de temperatuur bij het meetpunt, past men volgende formule toe:
(pCO2)sw @ Tin situ = (pCO2)sw @ Teq x EXP[0.0423 x (Tin-situ – Teq)]
waarbij Tin-situ de zeewater temperatuur is bij de inlaat en Teq bij het meetpunt (equilibrator).
Komt neer op ca. 16 ppmv/K rond 15 graden C.
Verder maakt het niet uit of men de pCO2 meet van een enkel monster of het gemiddelde van alle oceaanoppervlakken bij dezelfde gemiddelde temperatuur: de pCO2 is gelijk. ook al verdwijnt er ca. 40 GtC aan CO2 in de diepzee bij de polen en komt 1000 jaar later bij de evenaar weer aan het oppervlak.
Als de oppervlakte temperatuur van het hele oceaan oppervlak stijgt, dan zal dat overal een toename van de pCO2 geven van ongeveer 16 μatm (afhankelijk van de plaatselijke toestand) bij de opwelling dus nog hoger (vandaag rond 750 μatm, dan 766 μatm), dat geeft méér CO2 afgifte bij dezelfde pCO2 in de atmosfeer. Aan de zink kant bij de polen net omgekeerd (150 μatm wordt 166 μatm): minder pCO2 drukverschil tussen lucht en water en dus minder opname. Gevolg: het CO2 gehalte in de atmosfeer neemt toe.
Dat geeft dan weer minder afgifte bij de evenaar en meer opname bij de polen. Bij 16 μatm/K (~ppmv/K) extra in de atmosfeer is het (on)evenwicht van vóór de opwarming weer hersteld. Dezelfde 16 μatm als bij een enkel statisch monster geldt ook voor de hele dynamiek van het totale oceaan oppervlak…
Dirk, ik heb zo mijn twijfels over de betrouwbaarheid van getallen die op proxies zijn gebaseerd. Als we het nu al niet eens kunnen worden over hoe warm en hoe uitgebreid de Medieval Warm Period was, wat denk je hoe goed we weten wat de gemiddelde wereldtemperatuur was 100,000 jaar geleden? Als ex-wetenschapper weet ik maar al te goed hoe groupthink zich verspreid door naar elkaars papers te refereren en hoe men zodoende een schijnzekerheid creëert. Vooral de klimaatwetenschap lijdt daar onder. Het is een kleine clique die de narratieve bepaalt en de rest gebruikt hun research om verder op door te bouwen zonder terug te gaan naar de data en hoe conclusies tot stand zijn gekomen. Op die manier creëer je die zogenaamde grote consensus, die doorsijpelt in alle gelederen van de wetenschap; biologen die refereren naar klimatologen als startpunt van hun eigen research over bijvoorbeeld ecologische consequenties terwijl er nog helemaal niets uitzonderlijks is gebeurd. Ze schrijven nu al uitgebreide research papers over hoe erg het zal zijn als de oceaan gaat verzuren. Die researchers kunnen echt niet bepalen of Corinne Quéré en haar medeauteurs goed werk verrichten en alleen maar zekerheid veinzen. Zo wordt ook teveel vertrouwd op modellen.
probeer het nogmaals,
Ferdinand, Interessante informatie.
Overigens als jijzelf toegeeft dat bijvoorbeeld 40 GtC 1000 jaar later weer aan de oppervlakte kan komen impliceer je een balanssituatie die zich manifesteert over een hele lange periode en niet noodzakelijkerwijs de evenwichtssituatie van het moment hoeft te vertegenwoordigen. Dus op korte tijdschalen kan er wel een onbalans optreden die op lange termijn weer wordt hersteld, als ik je goed begrijp.
Ferdinand Engelbeen
Hoe kan er nu bij de Noordpool waarvan men zegt dat de oppervlakte aan drijfijs sinds de jaren 50 gekrompen is en er dus een kleiner oppervlak aan ijskoud oceaanwater is, méér CO2 worden opgenomen? De dampspanning is door meer CO2 in de atmosfeer weliswaar wat gewijzigd, maar dat lijkt me in géén verhouding te staan tot de krimp van het oppervlak aan ijskoud oceaanwater
Chris,
Het ultra-lange termijn evenwicht tussen diepe oceanen en atmosfeer vergt inderdaad duizenden jaren, maar op kortere termijn is het de oceaan oppervlakte temperatuur die het evenwicht met de atmosfeer bepaalt. Op langere termijn overigens ook maar dan samen met de diepzee tot alles in evenwicht is. Gelukkig grotendeels de oppervlakte temperatuur, want bij 5 graden diepzee temperatuur zou er niet veel CO2 in de atmosfeer overblijven…
Peter van Beurden,
De zinkplaatsen zijn niet alleen naast het ijs, maar overal waar de densiteit hoog genoeg is om naar de bodem te zakken. Dat is wel vooral naast het ijs, waar de zeewater temperaturen al onder nul zijn en de densiteit het hoogst. Maar ook in de buurt van Zuid-Groenland is er ook in de zomer een vrij grote opname. Rond Antarctica is het verspreid over zowat de hele cirkel rond het continent.
Zie: https://www.pmel.noaa.gov/pubs/outstand/feel2331/mean.shtml
Bovendien is temperatuur maar de helft van het verhaal, de overheersende zuidwestenwind die de Golfstroom voortstuwt aan de duwkant en de Passaatwinden aan de trekkant zorgen ook voor aardig wat stuwkracht.
“Hoe kan er nu bij de Noordpool waarvan men zegt dat de oppervlakte aan drijfijs sinds de jaren 50 gekrompen is en er dus een kleiner oppervlak aan ijskoud oceaanwater is, méér CO2 worden opgenomen?”
IJs neemt geen CO2 op, lijkt me …
Bart Vreeken
Vragen stellen is misschien een kunst, maar lezen zo te zien ook!
Voor het geval het je nog niet was opgevallen, het ging over de zône van het ijskoude zeewater naast het drijfijs aan de noordpool.
Ferdinand begreep dat wel gelukkig. Nu het kwantificeren nog.
Thanks for a systematic and careful examination of the manner in which CO2 accumulates. We can look forward to a continuing improvement in the carrying capacity of the planet if the ocean keeps warming and sea levels increase. Plants will grow faster using less water. Unfortunately, if the renewal energy zealots get their way,it will coincide with the decline of Western Civilization due to the increase in the cost of energy. China will zip ahead.
Sure, there has been warming. But its very uneven between the months of the year. The entire southern hemisphere has not warmed in January for three decades. The greenhouse effect can’t go on a vacation in January. So that rules out the greenhouse effect of CO2 or any other excitable gas.
We need to look elsewhere for the cause of the change in climate. A systematic change in cloud cover or the prevailing wind is consistent with warming that varies according to the month of the year and also from one solar cycle to the next and from one location or latitude band to another. Look to the nature of the warming and the cause of the warming will be revealed.
It’s long been known that surface pressure rises and falls in the Arctic giving rise to an inflow of warmer air or the reverse. That’s known as the Arctic Oscillation and there is a very good correlation with geomagnetic activity indexes that is likely more valid than the correlation between the sale of ice cream and shark attacks.
It’s no good barking up the wrong tree. It’s well recognized that the major mode of inter annual climate variation is the Annular Modes phenomenon. Why do I see so little reference to this phenomenon and no effort to charts its progress over solar cycle intervals.
“We need to look elsewhere for the cause of the change in climate. A systematic change in cloud cover”
http://phzoe.com/2020/03/11/40-years-of-climate-change/
http://phzoe.com/2020/03/13/geothermal-animated/
Weer een heel mooi pleidooi met mooie grafieken.
Een heel aannemelijk verhaal niet moeilijk te begrijpen.
Met een regel die ik me al heel lang af vraag, maar dacht dit zal wel een domme vraag zijn, omdat er theorieën over lopen.
Maar inderdaad wat is nu de echte reden waardoor de aarde uit de kleine ijstijd is gekomen.
In den tijde van de Romeinen zijn warme periodes geweest vergelijkbaar met nu of zelfs nog warmer.
Stuur dit artikel maar eens de wereld in, compleet vertaald naar het Engels, er word veel gedaan om niets, allemaal natuurlijke processen, de mens moet maar eens ophoren met de wereld te regelen, dat lukt toch niet.
Goed artikel.
Ik heb geen verstand van de atmosferische chemie, maar heb een groot deel van mijn leven complexe berekeningen gemaakt, en dat er grafieken zijn die heel nauwkeurig het CO2 verloop in de atmosfeer over de afgelopen 400.000 jaar laten zien wekt bij mij argwaan.
Hier nogmaals de NASA time-laps die ik al vaker heb geplaatst.
https://www.youtube.com/watch?v=x1SgmFa0r04&t=8s
Het zou wel leuk zijn als er op climategate een artikel zou komen over hoe de metingen in zijn werk gaan.
De boringen in het ijs op Groenland en Antarctica, en de -weinige- informatie uit luchtbelletjes in hars et cetera.
Toppie! Deze hadden we dus al:
https://www.climategate.nl/2018/01/bepaling-temperatuur-en-co2-gehalte-aardatmosfeer-verleden/
Dit lukt dus nooit en te nimmer met deze nauwkeurigheid:
https://klimaatveranda.nl/2018/03/28/de-relatie-tussen-co2-en-temperatuur/
Zeker niet omdat er sterke wisselingen in de seizoenen zijn en een groot verschil tussen het noordelijk en zuidelijk halfrond.
Ook ijstijd verklaringen uit de astronomie, dus de baan van de aarde om de zon en de schommeling van de aardas raken kant nog wal.
Van de temperatuur van de zon over de afgelopen 400.000 jaar is niets bekend. Wel is met in staat een verwachting van de variatie op te stellen.
Hoeveel Chris? Dat is de vraag.
Those who feel geothermal is insignifant number due to an irrelevant number will become an embarassment in the future.
http://phzoe.com/2020/05/22/equating-perpendicular-planes-is-plain-nonsense/
Zoe, Kun je ook inhoudelijk reageren in plaats van continu je off topic clickbait te plaatsen?
I’m on topic.
Geothermal denial leads to all sorts of nonsense.
I hope people want the truth, and not to be stuck in a brain-dead paradigm.
Fourier admitted that no amount of layers of glass raised the surface temperature. Yet people believe in magical greenhouse gases that do exactly that: raise the surface temperature.
Just because [climate] science has steered off a cliff, doesn’t mean you should follow it there.
Be free.Be smart. Don’t appease people lost in fantasy land.
If the truth is clickbait, I am guilty.
Ga toch weg Zoe het het gaat hier om de co2 cyclus, niet om temperatuur.
Oh really?
Look at the first chart in this post. What does it say on top?
SST vs. CO2
My understanding is this article about gauging how much CO2 is due to SST.
Maybe the Dutch-to-English translation feature is not working properly.
@Hans Erren:
Of Zoe al dan niet gelijk heeft laat ik in het midden, maar als de koppeling tussen de zonnestand t.o.v. het oppervlak en oppervlaktetemperatuur nader wordt bekeken dan rest er een niet goed verklaarde hoeveelheid energie.
Dat kan de niet gemeten UHI zijn of “iets anders”.
Als onderdeel van een nog aan te bieden stukje tekst:
http://boels069.nl/Q%20and%20Tk%20vs%20Solar%20Elevation%20KNMI-Cabauw%202004-2020.pdf
Het is me niet helemaal duidelijk wat je in de figuur weergeeft, Chris. Je zegt dat je eerst de langjarige trend van 1,25 ppm/jaar verwijderd hebt, maar het gemiddelde van de stijging van de CO2 in de figuur is nog steeds ongeveer 1,25 ppm, dus kennelijk is dat toch niet zo.
Je vergelijkt steeds de concentratie CO2 in een bepaalde maand met die van een jaar eerder, om de jaarlijkse fluctuatie uit te sluiten. Maar daarmee geef je in feite de gemiddelde stijging over de afgelopen 12 maanden weer. Het is dus een soort voortschrijdend gemiddelde. Dat kun je in de figuur dan beter 6 maanden naar links schuiven. En dan is er van het vertraagd effect ten opzichte van El Nino niet zo veel meer over.
De evenwichten tussen de CO2-concentratie in de atmosfeer, en in de bovenste laag van de oceaan zijn voor zover ik weet goed bekend. Die hangen mede af van de temperatuur van het zeeoppervlak en de atmosfeer daar boven. Als het zeeoppervlak relatief warm is, zoals tijdens een El Nino neemt het even minder CO2 op. De geringste stijging van de CO2-concentratie zien we over de periode juni 1992 – juni 1993. Toen kwam er maar 0,2 ppm bij in de atmosfeer. De oceaan nam toen 1,05 ppm meer op dan gemiddeld.
Erg interessant, maar wat is hier nieuw aan?
Sorry Bart, als je basic detrending en het berekenen van anomalieën niet snapt dan kan ik je echt niet verder helpen.
Nee, ik snap niet goed wat je doet. Zal wel aan mij liggen dan. Nog een: ergens bij eind 1992 lees ik: Pinatubo Eruption. Maar die was toch echt in juni 1991.
De vulkaan bleef actief tot 1993 en het vertraagde effect op het klimaat werd pas duidelijk in 1992 en dat is waar die pijl naar wees: dus de klimaatresponse niet de feitelijke datum van de eerste eruptie die was inderdaad in juni 1991. De klimaat response vergelijk ik met de nog verder vertraagde CO2 response.
OK, de Pinatubo is duidelijk. Even gechecked: tijdens de temperatuurdip in 1992 was zelfs een positive ENSO. Die werd dus nog overruled. Best interessant.
Maar verder snap ik het echt niet. Je haalt een groot deel van het signaal (de doorgaande opgaande trend) eruit, tenminste dat zeg je, en je zoomt in op de ruis veroorzaakt door voornamelijk de ENSO. De jaarcyclus haal je er ook uit. Als het echt een anomalie zou zijn zou ik verwachten dat de waardes rond de 0 liggen, dus ook negatief kunnen zijn. Maar dat is niet zo, je geeft de stijging in ppm over 12 maanden. Voor het plaatje maakt het niet zo veel uit, behalve dat de CO2 data dan beter een half jaar naar links weergegeven kunnen worden.
En we stellen vast dat er een duidelijk verband is tussen de SST en de snelheid waarmee het overschot aan CO2 opgenomen wordt door de oceaan. Maar dat geeft verder geen nieuw inzicht in de rol van CO2 in klimaatverandering.
Natuurlijk moet je eerst het de lange trrmijn trend er uithalen als je een korte termijn signaal (el nino)l wil analyseren. Maar ook moet je het seizoen effect zien te ontwijken. Als we nu bijvoorbeeld willen kijken of de lockdown een effect heeft op de verandering in de concentratie dan gaan we niet de concentratie van de maand mei vergelijken met bijvoorbeeld september vorig jaar ( die maand zit juist in het diepste dal van de seizoencyclus). Je vergelijkt natuurlijk met mei van vorig jaar, maar omdat er een overall upward trend is van 2ppm/ jaar trek je die er ook vanaf om een eerlijke vergelijking te maken. Als dan blijkt dat de mei piek van de lockdown maand duidelijk lager uitkomt dan de meimaand an vorig jaar of een aantal jaren ervoor dan weet je dus dat de lockdown een relatieve daling in CO 2 heeft veroorzaakt. Nou, precies hetzelfde heb ik gedaan om te kijken wat het effect was van La Nina’s. Vergelijk een La nina met een lock down en een El Nino met whatever causes a sudden increase in CO2 ( engels is zo veel gemakkelijker). Gesnopen?
Ja hoor, ik heb het gesnopen. Maar ik snoopte het al :-)
Als je nu het effect van de Corona wilt onderzoeken kun je de toename van dec. ’18 – dec. ’19 vergelijken met mei ’19 – mei ’20. In die laatste periode zitten 5 maanden lockdown van wisselende intensiteit. Je meet dus een verzwakt effect waarvan je moet hopen dat het sterker is dan de ruis. Als je je alleen op Mauna Loa baseert heb je ook nog te maken met plaatselijke effecten, zoals windrichtingen.
Maar goed, met je onderzoekje wil je aantonen dat de oceaan een belangrijke bron is van CO2. Daar haak ik af; de oceaan neemt juist CO2 op met wisselende snelheid.
Nee je hebt mijn verhaal helemaal niet goed begrepen want ik wilde juist helemaal niet aantonen dat de oceaan een belangrijke rol speelt op de lange trend (dat getik juist in het midden) maar alleen op de korte termijn fluctuaties. Wat mij stoorde en niet waarschijnlijk leek is de claim dat El Nino helemaal geen effect zou hebben op oceaan uitgassing. Ik wilde dus blootleggen hoe oneerlijk er met de data wordt omgegaan en hoe men in een tunnelvisie elkaar napraat.
En wat die andere maanden betreft die je kan kiezen als vergelijking, ik wil voorkomen dat bijvoorbeeld bij een anomalie andere seizoeninvloeden een rol spelen. Bijvoorbeeld bij een vergelijking van temperatuurstijging waarbij wellicht bijvoorbeeld de wintermaanden meer opwarmen dan zomermaanden (of nachten meer dan overdag) dan verlies je dat onderscheid als je een zomerperiode vergelijkt met een winterperiode. Hetzelfde met een dag of nacht als ze een verschillende trend vertonen. Hetzelfde geldt voor opwarming op het zuidelijk halfrond, die is minder dan het noordelijk halfrond. Je wil dus het liefst de vergelijking per halfrond uitvoeren. Of opwarming van land ten opzichte van de zee. Als ze verschillende mate van opwarming vertonen dan wil je ook dat vermijden in je vergelijking.
Net in buitenhof, van Reybroek als gast.
Vertrouwen moeten we hebben in de wetenschap. Corona ga je nu dood aan, Klimaat over 10, 20 of 30 jaar. Voor klimaat moeten we achter de deskundigen staan van het IPCC.
In Frankrijk burger commite’s die klimaat maatregelen gaan bedenken.
Klimaatbeleid gaat dan van onderaf.
Voorstel burgerberaad voor klimaat van willekeurige burgers. Hier gaan absolute leken spreken over klimaat maatregelen. Wel op grond van de conclusies van wetenschappers.
Met geen woord of de uitgangspunten en de bijbehorende conclusies van de wetenschappers kloppen. Dus uitzoeken en concluderen dat co2 concentratie afhankelijk is van lange termijn temperaturen van oceaan water is een totaal non issue. Het is tenslotte bepaald door wetenschappers dat het omgekeerd is. En vraag in de straat of iemand het snapt. Niet dus.
Ze kunnen dan net als in nederland gaan praten of de windmolen voor of acher het huis gaat staan.
“Ze kunnen dan net als in Nederland gaan praten of de windmolen voor of achter het huis gaat staan.”
Maar liever nog in de tuin van de overbuurman. Al helemaal als die een groot voorstander is van windenergie.
@eab:
De NPO krijgt gratis geld: 800 miljoen per jaar (plus 200 miljoen jaarlijks aan reclamegelden).
De verspilling en verloedering aldaar ligt al jaren onder politiek vuur.
Maar als de NPO doet wat de politiek/overheid wil dan wordt er verder niet over gepraat.
Vandaar de reclame/propaganda over klimaat en klimaatbeleid, er wordt gewoon voor betaald.
eab
Je reactie zie ik nu pas. Ook ik vond het stuitend. Eerst de bevolking door MSM en bestuurders zo ongeveer compleet hersenspoelen en de jeugd de straat opjagen om te gaan klimaatspijbelen en vervolgens oproepen om een duit in het zakje te doen over klimaatmaatregelen.
En schone taak voor Clintel om van Reybrouck even aan de tand te voelen over zijn klimaatkennis. Blijkbaar is die kennis het gelovigenniveau nog niet ontstegen.
Net ook Buitenhof gezien en de parallel (?) tussen Corona en Climatechange.
In beide gevallen zijn niet alle wetenschappers het met elkaar eens. Echter: een groot verschil is dat bij Corona telkens naar de getallen/feiten gekeken wordt en daarop vervolgens het beleid aangepast wordt. Bij Climatechange gebeurt dit niet; Wiebes schijnt ooit gezegd te hebben;” Ik heb niets aan feiten, ik baseer me op de modellen.”
“Wiebes schijnt ooit gezegd te hebben: Ik heb niets aan feiten, ik baseer me op de modellen.”
Als je zo graag feiten wilt, kijk dat dan nog even na.
Modellen produceren geen feiten.
Het gaat er natuurlijk om of Wiebes die uitspraak echt gedaan heeft. Lijkt me van niet.
Re: Renso “Net ook Buitenhof gezien en de parallel (?) tussen Corona en Climatechange.
In beide gevallen zijn niet alle wetenschappers het met elkaar eens.”
In de wetenschap wordt men het niet zo gauw eens over complexe zaken.
Bovendien wijst de geschiedenis uit dat in de loop van de tijd veelal het ene paradigma door het andere wordt vervangen.
Martijn van Mensvoort
Helemaal juist. Niet het weten is wetenschap, juist het continu onderzoeken is wetenschap.
In deze context is het volgende artikel wellicht interessant. https://doi.org/10.4236/jdaip.2018.62003
Abstract:
One of the ingredients of anthropogenic global warming is the existence of a large correlation between carbon dioxide concentrations in the atmosphere and the temperature. In this work we analyze the original time-series data that led to the new wave of climate research and test the two hypotheses that might explain this correlation, namely the (more commonly accepted and well-known) greenhouse effect (GHE) and the less-known Henry’s Law (HL). This is done by using the correlation and the temporal features of the data. Our conclusion is that of the two hypotheses the greenhouse effect is less likely, whereas the Henry’s Law hypothesis can easily explain all effects. First the proportionality constant in the correlation is correct for HL and is about two orders of magnitude wrong for GHE. Moreover, GHE cannot readily explain the concurring methane signals observed. On the temporal scale, we see that GHE has difficulty in the apparent negative time lag between cause and effect, whereas in HL this is of correct sign and magnitude, since it is outgasing of gases from oceans. Introducing feedback into the GHE model can overcome some of these problems, but it introduces highly instable and chaotic behavior in the system, something that is not observed. The HL model does not need feedback.
We hebben de briefings van het RIVM kunnen zien versus een tweede kamer vertegenwoordiging.
De politiek vond het dit keer belangrijk om de wetenschap achter de maatregelen publiek te delen in de hoop op draagvlak.
Waarom doen ze dit soort van publieke confrontaties niet tussen klimaatwetenschappers versus de tweede kamer of denken ze dat er al voldoende “green deal” draagvlak is ?
Maar goed achteraf denk ik toch ook dat we naar een toneelstuk hebben zitten kijken. Zeker nu ze zichzelf op de borst kloppen van kijk eens hoe goed onze modellen en maatregelen hebben geholpen. Statistiek, onderzoek en gedeelde ervaringen buiten het RIVM worden genegeerd of afgedaan als kwakzalverij en volksverlakkerij. Een gedreven heldere geest zonder titel of toneelervaring mag niet meepraten .
@Johan van Leeuwen:
Deels was het niet meer dan weergeven van aantallen “erkende” besmettingen en overledenen per dag in de acute zorg..
Wat er in andere zorginstellingen plaatsvond werd niet geteld.
Dat is gewoon turfen en geen wetenschap.
De opgelegde beperkingen hebben m.i. het belangrijkste doel bereikt, nl. voorkom overbelasting van de acute zorg.
Over het andere doel van massa-immuniteit is niets bekend; kan ook een fabeltje zijn.
Het opsluiten/detineren in afzondering van ouderen in zorginstellingen heeft ook gewerkt tegen de verspreiding, maar niet binnen die zorginstellingen zelf.
De luchtverversing in het algemeen, maar zeker bij instellingen met kwetsbare mensen is aan de aandacht van het RIVM “ontsnapt”.
Logisch toch als je kunt scoren met luchtverontreiniging langs snelwegen en met stikstof rond de maakbare natuur van Natura-2000 gebieden.
Toch een afgang van het RIVM.
De politiek is besmet met het groene virus dat prima gedijdt bij mensen waar iets mis is tussen de oren: het onvermogen om de juiste oorzaken te koppelen aan de juiste gevolgen.
Niets aan te doen, tenzij er anders gestemd wordt.
Boels,Ik ben het helemaal met je eens maar blijkbaar blijkt dat niet uit mijn verhaaltje:-)
I was hoping the author could address ENSO.
The mainstream explanation boggles my mind, and makes no sense.
Take a heat lamp over a pot of water.
You can stir the water, tilt it from side to side (tidal), swirl it, shake it, or blow on it, and the temperature will still never exceed what the maximum the heat lamp can make it. All those mechanical motions have no effect on the temperature. I’ve seen the evidence from a FLIR camera.
So how does solar radiation go in the pacific, and then emerge HOTTER near south america?
This is thermodynamically impossible.
By analogy, they claim a submarine can go underwater, and then emerge somewhere else bigger in size.
Thoughts?
Jawel Johan,
dat blijkt wel uit jouw reactie (‘verhaaltje’)
@ 19:42.
Maar Boels wilde kennelijk het failliet van instellingen zoals RIVM en de publieke show van de Tweede Kamer nog eens uitvergroten.
Beste Chris:
Je zegt hier:
“Eindelijk dus een bevestiging van mijn vermoeden dat de Stille Oceaan de bron is van de CO2 afwijkingen en niet de aardse vegetatie.”
Het spijt me je te moeten teleurstellen, maar je vermoeden is fout.
Tijdens een El Niño keren de passaatwinden voor Zuid-Amerika om en in plaats van landafwaarts (waarbij ze koud water en extra CO2 uit de diepzee ophalen) gaat de wind landinwaarts en brengt véél warmer zeewater uit het Westelijk deel ban de Stille Ocaan naar het Oosten. Er is dus géén opwelling van CO2-rijk bodemwater meer en daardoor minder CO2 uitstoot van de oceanen. Het zijn wel degelijk de tropische oerwouden die de bron zijn van de bulk van de natuurlijke variatie aan CO2 in de atmosfeer, zowel bij ENSO als bij de Pinatubo eruptie.
Hoe weten we dat? Als de oceanen een bron van CO2 zijn, dan verhogen ze de 13C/12C ratio, omdat de oceanen rond nul per mil δ13C zitten en de atmosfeer vandaag rond -8.2 per mil δ13C. Bij vegetatie net omgekeerd: meer CO2 uit vegetatie (ca. -24 per mil) geeft een behoorlijke daling van δ13C in de atmosfeer. Daaraan kunnen we zien wat de dominante factor is van de variaties.
Hier voor de periode 1991-2012, dus inclusief de Pinatubo eruptie en de 1998 El Niño en 2000 La Niña:
http://www.ferdinand-engelbeen.be/klimaat/klim_img/temp_dco2_d13C_mlo.jpg
Zoals je kan zien is er een vertraagde respons van de CO2 verandering op de temperatuurverandering, maar CO2 verandering en δ13C verandering zijn exact gesynchroniseerd elkaars tegenpolen, dus planten zijn de dominante factor in de jaar bij jaar variaties in opname van CO2 uit de atmosfeer. Op langere termijn zijn ze echter een bewezen netto opnemer van CO2…
Ferdinand,
https://www.whoi.edu/wp-content/uploads/2018/11/ElNinoLaNina_83611_250533_410915.jpg
For El Nino,
You really believe that the hottest water in the pacific originates in the West Pacific (but fails to show up on satellite), and then gets blown by wind to show up in the East Pacific?
How?
You think hot can dive into cold, fail to be detected at entry, swim in the cold, and then emerge somewhere else?
You think wind does this? There is no wind in the water. The wind is above water. Above water is detectable by satellite.
And what is the origin of this hot water in the West Pacific? And if it disappears and emerges else where, then there is no net gain in energy.
I think the mainstream explanation for ENSO is some kind of an IQ test.
Zoe Phin,
If the Trade Winds can bring cold, dense waters from the deep oceans to the surface before the coasts of Peru and Chile, I don’t see a problem to push that towards the West part of the Pacific, while it has the time to warm up underway. As the water flow must go somewhere, part may return under the surface, even warmer than at the surface, as there is a lot of evaporation in the tropics, so density may be higher, despite the higher temperature…
And the sun is our main source of energy, especially in the tropics…
Beste Ferdinand,
Om je commentaar te beginnen met “je zit fout” of zoals gisteren “oh daar gaan we weer” geef je de indruk dat jij de autoriteit bent en dan kom je met een uitgebreide herhaling van wat ook ik in de literatuur heb gelezen, dus de gevestigde opinie. Je doet echter geen moeite om punt voor punt mijn tegenargumenten (5!) te ontkrachten.
Hetzelfde gebeurde hierboven over de evenwichtssituatie aan het oceaanoppervlak. Een uitgebreide herhaling van de gevestigde kennis over de consequenties van Henry’s Law waar de processen aan het zeeoppervlak door worden bepaald. Maar het zijn juist de lange termijn processen die in de oceaan “tijdelijke” (van honderden jaren) verstoringen kunnen veroorzaken en niet aan Henry’s Law per se hoeven te voldoen. Zo’n tijdelijke verstoring kan een poging zijn van de natuur om een lange termijn evenwichtsituatie te herstellen en kan als consequentie een periode van toename in atmosferisch CO2 inluiden.
Het lijkt erop dat je je kennis wil etaleren maar niet in staat bent “outside the box” te denken. Dat is niet een houding die de wetenschap doet evolueren. Mijn proefschrift over rotatiepatronen in kristallen was een aanval op de al honderd jaar door iedereen herhaalde verklaring en opende een nieuwe kijk op het onderwerp. Mijn natuurlijke reactie op bijvoorbeeld jouw argument over de verhouding C13/C12 is: kan daar een andere verklaring voor bestaan waardoor mijn 5 andere argumenten toch ook hun kracht behouden. Ik ben van nature een scepticus en dat heeft mij ook in de hoek van de klimaatsceptici gedreven.
Beste Chris,
Vergeef me mijn “autoriteit” op het gebied van de CO2 huishouding, maar ik ben zo’n 40 jaar bezig met klimaat, na het lezen van een interessant boek over de invloed van de zon op het klimaat op aarde… En heb in de afgelopen 20 jaar al tientallen discussies over dat onderwerp achter de rug en ben het eerlijk gezegd beu aan het worden dat sceptici steeds weer dezelfde foute theorieën boven halen.
Het verbaast me dat je de literatuur hebt gelezen en dan nog met zo’n verhaal als hierboven afkomt. In principe had je dan moeten weten dat de schommelingen in CO2 toename (dus niet de toename zelf) gedomineerd worden door schommelingen in CO2 opname (of zelfs tijdelijke afgifte) van de (tropische) bossen en in veel mindere mate door de oceanen.
Dat heeft niets te maken met beroep doen op de “autoriteiten” of de “consensus” (waar ik een gloeiende hekel aan heb), maar wel kijken naar de resultaten van metingen. Zowel wat betreft O2 als wat betreft δ13C veranderingen. Die tonen aan dat vegetatie de bron is van de variaties.
Wat betreft de lange termijn evenwichten, ook zo iets. Het evenwicht van CO2 in de atmosfeer met het oceaan oppervlak is in principe gevestigd in 2-3 jaar: de uitwisseling tussen de “mixed layer” en de atmosfeer heeft een uitwisselingssnelheid (tau) van minder dan een jaar. Omdat de mens CO2 blijft toevoegen loopt het oceaanoppervlak nu gemiddeld zo’n 7 μatm achter op de verandering in de atmosfeer (*), dat is zo’n 3 jaar in gemiddelde toename.
De “snelste” uitwisseling qua temperatuur met de diepzee was in het verleden op het einde van een ijstijd en de start van een nieuwe warme periode: ca. 6 graden in 5000 jaar of 0,0012 graden/jaar. Zelfs op een eeuw amper te meten. Na een warme tussenperiode weer naar een nieuwe ijstijd is nog veel trager…
Wat niet wil zeggen dat de diepzee géén rol kan spelen. maar dan op zéér lange termijn en mogelijk wel de oorzaak is van de 1000-1200 jaar cyclus tussen warmere en koudere periodes op deze aarde.
Ik ben van nature ook een dwarsligger, maar als een mooie theorie botst op waarnemingen die niet kloppen met je theorie, dan moet je ook kunnen toegeven dat het je theorie is die niet klopt… Op basis van bovengenoemd boek was ik ook lange tijd voorstander van de dominante rol van de zon op ons klimaat, maar als de zonneactiviteit afneemt, terwijl de temperatuur blijft stijgen, is dat niet vol te houden…
(*) Zie Feely e.a.: https://www.pmel.noaa.gov/pubs/outstand/feel2331/exchange.shtml
“had je dan moeten weten dat de schommelingen in CO2 toename (dus niet de toename zelf) gedomineerd worden door schommelingen in CO2 opname (of zelfs tijdelijke afgifte) van de (tropische) bossen en in veel mindere mate door de oceanen.”
Dat van de tropische bossen is voor mij ook nieuw. heb je daar een goede bron van, Ferdinand?
Bart,
Inzake de CO2 opname door bossen algemeen, vergeleken met de oceanen, zie:
http://www.bowdoin.edu/~mbattle/papers_posters_and_talks/BenderGBC2005.pdf
Fig. 7 (laatste pagina) geeft de berekende opname van CO2 op basis van het zuurstofverbruik of -productie door vegetatie. Tijdens de 1998 El Niño was de totale wereldvegetatie bijna een jaar lang een bron van CO, terwijl de oceanen nog volop CO2 opnamen.
Specifiek voor de tropische regenwouden als voornaamste bron van die CO2 afgifte had ik in een ander artikel gelezen, voor de 1998 El Niño, maar daarvan heb ik geen referentie meer. Wel van verschillende onderzoeken over de 2015-2016 El Niño, waar men al veel meer meetmogelijkheden had:
Algemeen:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6178427/
met veel referenties en specifiek:
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30297465/
@Chris: “Ik ben van nature een scepticus en dat heeft mij ook in de hoek van de klimaatsceptici gedreven.” Dus niet de feiten drijven jou in een bepaalde hoek maar omdat je als scepticus in het leven staat ben je dus ook toegetreden tot de club van klimaatsceptici.
Klinkt niet heel intelligent als ik eerlijk mag zijn.
Zoë en Ferdinand,
De passaatwinden transporteren het opwarmende oppervlaktewater naar het westen van de Pacific waar het zich min of meer verzameld. Er wordt nauwelijks bodemwater door verdamping gevormd, het verdampte water regent lokaal weer uit. Als de passaatwinden verzwakken of wegvallen stroomt een deel van het warme water door het wegvallen van de windopzet terug naar het oosten en vormt zich een groter oppervlak van warm water: El Niño.
Dirk,
“The trade winds transport the warming surface water to the west of the Pacific where it more or less collects.”
You didn’t explain why the sun didn’t make the water as hot in the west pacific as it did in the east.
You didn’t explain the origin of the hotter water, just that it gets shuffled around. That’s not what I wanted.
Hi Zoe, you’re back.
I’m still interested in your answers on
1) how much energy actually the sun emits through radiation (you may express it as a fraction of the energy standard science says)
2) how these numbers would change if the universe would end/recycle in a reverse big bang.
Dirk,
Klopt wat je zegt, maar toch heb ik gelezen dat er af en toe een deel van het warme water een stuk onder het oppervlaktewater terugkeert naar het oosten en daar soms bovenkomt met als gevolg een El Niño (dus mede oorzaak)… Maar het is een onderwerp waar ik me niet zo in heb verdiept…
De opwarming van El Niño bij Zuid Amerika is niet zozeer het terugstromen van warm water vanaf Indonesië; zeker niet het “upwellen” van warm water, maar vooral het wegvallen het “upwellen” van koud dieper zeewater voor de kust van Zuid Amerika.
Voorbijganger,
Het upwellen is geen zelfstandig fenomeen maar een gevolg van windgedreven circulatie. La Niña is een systeem met positieve terugkoppeling dat na verloop van tijd instabiel wordt. Boven het warme water is de luchtdruk laag wat de westwaartse aanvoer versterkt totdat een soort van verzadiging wordt bereikt waarna een El Niño zich kan ontwikkelen. Bij het verzwakken van de passaatwinden kan het warmte water zich wel degelijk oostwaarts verspreiden.
Beste Chris,
Als je naar koolmonoxide en branden kijkt is het nuttig om ook naar de juiste periodes te kijken, CO heeft maar een levensduur van 2 maanden. Dus vergelijk september en oktober (het brandseizoen in Indonesie) 2015 eens met andere jaren, dan is het duidelijk dat een El Nino zorgt voor meer branden in o.a. Indonesie die een deel van de hogere groeisnelheid van CO2 kunnen verklaren. Die inderdaad volgt op variaties in temperatuur, iets dat veel sceptici verwarrend vinden.
In aanvulling van wat Ferdinand schreef is het ook inzichtelijk om alleen naar CO2 en O2 concentraties te kijken. Hier de data voor 1991-2017: https://www.geo.vu.nl/~gwerf/temp/CO2_O2.png. Er zitten een paar versimpelingen in maar het idee is vast duidelijk: bij het verbranden van fossiele brandstoffen wordt zuurstof verbruikt, bij fotosynthese komt het vrij, en uitwisseling met de oceaan heeft geen invloed op de zuurstofconcentratie.
Zoals je ziet moet er netto opname zijn door de oceaan in plaats van de door jou geclaimde afgifte om de metingen te kunnen verklaren. Daar zijn ook veel andere bewijsredenen voor.
Groet
Guido
Guido van der Werf,
Mooie aanvulling op de Bolin grafiek over de periode 1990-2000 !
Pick Your A-Team: Arrhenius or Ångström
“Those who cannot remember the past are condemned to repeat it.”–George Santayana 1905
Interesting that Svante Arrhenius was elevated as the founder of AGW belief system. He was ignored for many decades after Knut Ångström and his assistant Herr Koch showed that reducing CO2 concentrations did not affect the amount of IR absorbed by the air. That’s almost as interesting as discovering that shutting down the global economy over fear of Covid19 has little effect on atmospheric CO2 concentrations.
As a fellow Scandinavian, Ångström agreed with Arrhenius that his projected warming would be a good thing, even in the lower estimates Svante made later on. Still, Ångström had two objections to Arrhenius’ conjecture about global warming from increasing CO2. In 1900, Herr J. Koch, laboratory assistant to Knut Ångström, did not observe any appreciable change in the absorption of infrared radiation by decreasing the concentration of CO2 up to a third of the initial amount. This result, in addition to the observation made a couple of years before that the superposition of the water vapour absorption bands, more abundant in the atmosphere, over those of CO2, convinced most geologists that calculations by Svante Arrhenius for CO2 warming were wrong.
Ångström’s 1900 paper (english translation) was About the importance of water vapor and carbon dioxide during the absorption of the Earth’s atmosphere Title is link to pdf. Conclusion:
https://rclutz.wordpress.com/2020/05/25/pick-your-a-team-arrhenius-or-angstrom/
Weet niet of dit artikel al gemeld is; de moeite waard, inclusief alle reacties.
https://wattsupwiththat.com/2020/05/22/the-global-co2-lockdown-problem/
En ook deze https://wattsupwiththat.com/2020/05/22/there-is-no-climate-emergency-2/