Een gastbijdrage van Michelle Stirling (Friends of Science, Canada).

Lomborg’s ‘False Alarm’ maakt korte metten met de Reset van het WEF.

Net nu elke klimaatactivist en investeerder in koolstofarme energie op het punt staat het plan van The Great Reset van het World Economic Forum te omhelzen, verschijnt het boek van Bjørn Lomborg: ‘False Alarm: How Climate Change Panic Costs us Trillions, Hurts the Poor, and Fails to Fix the Planet‘.

In zijn zeer leesbare, geruststellende en inspirerende betoog, ontmaskert Lomborg de inmiddels 50-jarige onheilsvoorspellingen van de Club van Rome, met grenzen aan groei, ontvolking en klimaatcrisisclaims. Het boek van Lomborg is doorspekt met feiten, bewijzen en gedetailleerde economische analyse, waaruit blijkt dat de klimaatcrisis vooral voortvloeit uit de verbeelding van groene miljardairs en hun proxy-activistische milieugroepen.

Lomborg erkent dat door de mens veroorzaakte klimaatverandering reëel is. Maar hij laat zien dat het geen catastrofe is. Hij verwijst naar de rapporten van het mainstream Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) en de economische evaluaties van William Nordhaus over schade die klimaatverandering kan aanrichten. Lomborg stelt zelf dat aanpassing goedkoper, sneller, slimmer en voordeliger is dan investeringen in zinloze en dure koolstofarme energie. De klimaatcrisis is dood – weerlegd door rede en logica.

False Alarm‘ is net op tijd om de WEF en haar eisen voor een klimaatgerelateerde ‘Great Reset’ te voorkomen, waarbij de elite van plan is de mondiale economische orde van de ene dag op de andere op zijn kop te zetten. Het WEF dringt aan op snelle actie en dat alles vanuit het perspectief van een virtuele klimaatcrisis. Maar angst en urgentie zijn gevaarlijk ingrediënten die een belemmering kunnen vormen om tot verstandig beleid te komen.

De Zweedse deskundige op het gebied van volksgezondheid en openbaar bestuur, wijlen Hans Rosling, schreef in zijn boek ‘Factfulness‘ dat ‘Angst plus urgentie leiden tot verkeerde, ingrijpende beslissingen, met onvoorspelbare bijwerkingen.’ Hij sprak vanuit zijn eigen praktijkervaring met pandemieën zoals ebola.

Een nieuwe video van Friends of Science Society stelt dat het WEF verantwoordelijkheid draagt voor de economische ineenstorting als gevolg van de pandemie, niet in de laatste plaats omdat het ‘pandemie’ ooit in 2007 als een wereldwijd economisch risico had gesignaleerd, maar het in de loop der jaren van de agenda had afgevoerd ten gunste van klimaatverandering.

In het WEF-rapport van 2020 had het WEF ook 200 jongeren ondervraagd om te zien wat volgens hen de grote mondiale risico’s waren. Klimaatverandering was de overweldigende reactie van de ‘Global Shapers‘-jongeren van het WEF – duidelijk gedreven door Greta-geïnspireerde existentiële angst.

 

Het grote publiek in Canada en Europa vraagt ​​al jaren aandacht voor de volksgezondheid en andere kritieke sociale kwesties – maar de WEF-elite richt zich op hun vierde industriële revolutie, die rücksichtslos wordt doorgevoerd, zonder democratische toetsing.

Het gebrek aan aandacht van de WEF voor de realiteit is een belangrijke reden waarom de wereld niet bereid was een pandemie te ondergaan. Canada’s post-SARS-pandemieplan voorspelde correct de timing en waarschijnlijke oorsprong van de volgende cyclische pandemie.

CLINTEL-voorzitter, professor Guus Berkhout, bevestigt het feit dat de klimaatcrisis voorbij is en heeft een open brief gestuurd aan de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW), waar hij lid van is, waarin hij oproept tot academische vrijheid en stelt dat de integriteit van de wetenschap op het spel staat met het ‘consensus’ groepsdenken over het klimaat.

CLINTEL heeft een ‘Wetenschappelijk Manifest’ gepubliceerd: ‘Audiatur et Altera Pars’ (Laat beide kanten horen). Zie hier.

Prof. Berkhout wijst erop dat het fundament van de Overeenkomst van Parijs gebrekkig en onwetenschappelijk is. De klimaatwetenschap is veel te complex om te kunnen beweren dat men nu reeds voldoende inzicht heeft.

Er is geen klimaatcrisis zoals Lomborg en CLINTEL hebben aangetoond. Een Green New Deal / Great Reset riskeert alleen maar een verdere catastrofe en kost biljoenen, terwijl, zoals Lomborg opmerkt, het milieu van de planeet elk jaar verbetert naarmate de aarde groener wordt en de vervuiling afneemt.

Over Friends of Science
Friends of Science Society is een onafhankelijke groep van aard-, atmosferische en zonnewetenschappers, ingenieurs en burgers, die haar 18e jaar van het verspreiden van klimaatwetenschappelijke inzichten viert. Na een grondige bestudering van een breed spectrum van literatuur over klimaatverandering, heeft Friends of Science Society geconcludeerd dat de zon de belangrijkste motor is van klimaatverandering, en niet kooldioxide (CO2).

***

Bron hier.