Open brief aan Doutzen Kroes

Lieve Doutzen,

Ik was vorige week blij verrast door je kritische uitspraken op Instagram. Je hebt de rust van de Corona periode gebruikt om je te verdiepen in hoe we door de overheid en de media van informatie voorzien worden, en je kwam tot een essentiële vraag en een uitstekend advies:

“Do they want the best for us? And with ‘they’ I’m talking about the media, the pharmaceutical industry, our governments and all the huge companies that have interests very different to ours it seems like and with ties in everything.”

”Ask your own questions, follow the money and connect the dots!”

Doutzen Kroes (Foto: Denis Makarenko / Shutterstock.com)

Bij missverkiezingen verwachten we van de winnares een stralend uiterlijk, een lieflijk innerlijk, en bij het in ontvangst nemen van de tiara het vaste voornemen om in haar miss-jaar de wereldvrede dichterbij te brengen.
Ook van andere beroemdheden wordt een idealistische instelling verwacht: als beroemdheid kunnen ze met idealistische uitspraken bijdragen aan een betere wereld, en dat wordt ook van ze verwacht.

Probleem is dat het niet hun vak is om zich in die onderwerpen te verdiepen. Dus klinkt in wat de idealistische beroemdheden zeggen heel vaak door wat hen (en ons) voortdurend door de media wordt voorgehouden als een moreel hoogstaand standpunt.
Aan de moreel goede kant van de lijn staan is een fijn gevoel, dus eenmaal in die positie zullen weinigen nog diep gaan zoeken naar de echte feiten. Bijna iedereen is het toch al met je eens, zeker de goede mensen, dus waarom twijfelen?
Want bij die morele superioriteit hoort ook de keerzijde: wie het niet met je eens is, is dus slecht, immoreel, en moet met de grond gelijk gemaakt worden.

Nou, dat heb jij inmiddels ook ervaren! Je hebt – redelijk voorzichtig en genuanceerd – een van de norm afwijkende mening naar buiten gebracht en je bent dus neergemaaid.

Misschien dat je denkt: “dat eens maar nooit meer” en dat je je afwijkende gedachten voortaan voor je houdt. Dat is misschien wel het verstandigste, maar toch hoop ik echt dat je dat niet doet. We hebben dringend zelfstandige denkers nodig, die niet meer als lemmingen achter de grote media aanhollen.

En ik ben ervan overtuigd dat je voortaan in ieder geval anders kijkt naar wat je hoort en leest in de media over wat je overal van moet vinden. Want Corona is niet het enige gebied waar grote belangen en machtsposities bestaan, en waar ons een mening opgedrongen wordt door groepen met een eigen agenda, die niets met het belang van de mensen te maken heeft.
Het is mijn eigen ervaring, en die van veel mensen om me heen, dat als je eenmaal op één gebied doorgrond hebt dat je voor de gek gehouden wordt, je een bullshit-detector begint te ontwikkelen, en er achter komt dat je op veel meer gebieden bij de neus genomen wordt door de overheid en de belangrijkste media.

Ik ga eindigen met een oprecht verzoek. Ik zou je willen vragen om de speurneus, die je de laatste maanden ontwikkeld hebt, even kort op een ander onderwerp te richten, namelijk de verwachte catastrofale klimaatverandering, waar we zo bang voor gemaakt worden. Ik vraag maar twee “checks” van je:

Kinderboek over ijsberen van Susan Crockford

[1] Deze week brachten RTL en NOS nieuws het alarmerende bericht dat de arme ijsberen deze eeuw nog uitsterven als we geen drastisch klimaatbeleid gaan voeren. Had je dat gezien?
Maar nu de wetenschappelijke feiten: er zijn tegenwoordig drie tot zes maal zoveel ijsberen als 50 jaar geleden, terwijl het zeeijs rond de noordpool intussen flink is afgenomen. De aantallen blijven maar stijgen en ze beginnen op meerdere plaatsen een plaag te vormen. Daarbij heeft de ijsbeer al meerdere periodes van duizenden jaren overleefd waarin het veel warmer was dan nu. Toch wordt de uitstervende ijsbeer al 20 jaar gebruikt als mascotte van het klimaat-alarmisme.
Maar hij sterft alleen uit in de hoofden van degenen die dat voor hun boodschap nodig hebben.
Hoor het hier van ijsberenonderzoeker Susan Crockford, in haar lezing in de prachtige haaienzaal in Blijdorp (met haai in de 12e minuut!)

[2] Lees hier de publieke bekentenis van Michael Shellenberger (Nederlandse vertaling). Een milieu- en klimaatactivist die 20 jaar lang alarm geslagen heeft over het klimaat en nu zijn excuses aanbiedt voor de boodschap die hij zo lang verspreid heeft.
Er zijn meer “bekeerde” alarmisten, maar deze is recent en uitgebreid: hij heeft er zelfs een boek over geschreven.

Veel mensen zullen door deze twee punten niet van overtuiging veranderen. Maar ik denk dat jij inmiddels al voldoende kritisch bent naar de media, om aan te voelen dat er met de klimaatpaniek iets mis is: de feiten kloppen niet, het wordt er bij ons overdreven ingedramd, en er zijn miljardenbelangen in de industrie en het klimaatonderzoek. Wat zei je ook alweer:

”Ask your own questions, follow the money and connect the dots!”

Welkom in de wereld van de dwarsdenkers!

Theo