Eerder schonk Climategate.nl aandacht aan het overlijden van Arthur Rörsch. Zie hier en hier.
In zijn rubriek ‘Het eeuwig leven’ schreef ook Peter de Waard in de Volkskrant een in memoriam.
Ik pik er een aantal passages uit.
Arthur Rörsch was hoogleraar, vice-voorzitter van het bestuur van TNO en een klimaatscepticus.
Wetenschappelijke inzichten moesten continu ter discussie worden gesteld, en dat deed hij. Ivo de Wijs typeerde hem als wetenschappelijk diagnost, provocateur, showman, morsig type en beminnelijk mens.
Arthur Rörsch twijfelde zelfs aan de oorzaak van zijn eigen dood. ‘Er waren vlekjes op zijn lever ontdekt. Maar hij dacht niet dat het kanker was’, zegt zijn dochter Vivien Rörsch. Haar vader noemde ‘twijfel in de wetenschap de noodzakelijke grondhouding’. ‘Zijn de zaken echt zoals ze lijken?’
Hij stelde continu heersende wetenschappelijke inzichten ter discussie met drie grondvragen: Hoe weten we iets? Waarom geloven we het? Waar is het bewijs? Hij vond dat veel wetenschappelijke standpunten in feite politiek waren gemotiveerd.
Hij rebelleerde door zowel de van plagiaat beschuldigde René Diekstra te verdedigen als de in diskrediet geraakte Deense klimaatscepticus Bjorn Lomborg. Zelf stelde hij dat de opwarming van de aarde in toom zou worden gehouden door de stabiliserende werking van wolken, wind en waterdamp. ‘Waterdamp heeft een thermostaatfunctie en zorgt ervoor dat de gemiddelde temperatuur van onze planeet binnen nauwe grenzen blijft.’
Veel klimaatdeskundigen vonden dat een fabeltje. Maar omdat Rörsch een grote reputatie had als wetenschapper, kregen zijn inzichten veel weerklank. ….
Op zijn uitvaart prees ir Guus Berkhout, voorzitter van CLINTEL (Climate Intelligence), hem als iemand die een breed wetenschappelijk terrein kon overzien.
‘En dat is noodzakelijk voor grote en complexe wetenschappelijke vraagstukken, zoals klimaatverandering. Rörsch zag heel goed dat er nu al veel bruikbare puzzelstukjes aanwezig zijn, maar dat er nog heel veel gedaan moet worden om van al die stukjes een totaal coherent plaatje te maken.’
Zie verder hier.
Volkskrant. 100% Pravda.
Er is uiteraard goed over nagedacht. De man wilde kennelijk niet geloven dat zijn lever het begaf. Ach ja… scepticus hé? Dan heb je dat.
Arthur Rörsch was geliefd en werd bewonderd, maar werd ook gevreesd en gemeden omdat hij tot de kern van een gehouden betoog kon doordringen en aanvoelde wanneer ideologie en politiek de kritische wetenschap van haar onafhankelijke positie probeerde te duwen. We missen hem nu al. Het wachten is op de publicatie van zijn sluitstuk, het boek dat bijna af was.
‘Zijn de zaken echt zoals ze lijken?’
Hij stelde continu heersende wetenschappelijke inzichten ter discussie met drie grondvragen: Hoe weten we iets? Waarom geloven we het? Waar is het bewijs? Hij vond dat veel wetenschappelijke standpunten in feite politiek waren gemotiveerd.
En kijken we naar de huidige wereld dan blijkt dat deze uitspraken zijn tijd ver vooruit waren. Hoeveel wetenschappers, kennisdragers, onderwijswereld, politiek en media durven deze drie grondvragen daadwerkelijk toe te passen? Het is liegen en bedriegen om het eigen vege lijf te redden waarbij andersdenkenden…………………… ach we weten het allemaal maar accepteren het als onvermijdelijk, maar
Zijn de zaken echt zoals ze lijken?’
Na de periode van de verlichting met vanaf de 18e eeuw de rede en ontwikkeling van kritische wetenschap toenemend als leidend, tegenover dogmatiek en autoriteit van kerk en staat, bevindt de westerse mens zich al wat langer in regressie; terugkeer naar dogmatiek en autoritaire sturing inclusief het aanpassen van de data aan de hypothese, met wat positieve uitzonderingen, mensen die niet willen of wilden toegeven aan het verval, zoals bv Arthur Rörsch ..
@Prometheus, wat een aardige manier om te spreken over een overleden iemand…. Hulde!
Hier gaat het om iets heel naars wat er gebeurd in die krant.
Daar gaat het in het artikel over, denk ik.
En ik denk dat Prometheus zoiets ook bedoelde.
Ik zou me dan als ik Prometheus was iets genuanceerder uitdrukken.
Maar goed, wellicht heeft hij het anders bedoeld…
Zie hier de uitgebreide lijst van artikelen waarin de VK aandacht schenkt aan het werk van Arthur Rörsch
https://tinyurl.com/y38wj666
Met zijn visie betreffende water en waterdamp ben ik het helemaal eens.
Water in al zijn fysische vormen is DE thermostaat van moeder aarde.
Daar zou véél meer aandacht aan gegeven moeten worden.
“Hoe weten we iets? Waarom geloven we het? Waar is het bewijs?”
Drie vragen die de klimaatsceptici zich eens wat vaker zouden moeten stellen!
Hoe weten we dat zo goed als alle klimaatwetenschappers het fout hebben? Waar is het bewijs? Het is er niet… Waarom geloven we het? Omdat we het toch oh-zo-graag willen geloven…
Hoe weten we dat het KNMI corrupt is en de data manipuleert om zo hittegolven te doen verdwijnen? Waar is het bewijs? Het is er niet… (het werk van Crok en co is enkel suggestief en halfslachtige argumentatie) Waarom geloven we het? Omdat we het toch oh-zo-graag willen geloven…
Misschien eerst eens lezen waarom Eelde niet voldoet als referentiestation?
https://klimaatgek.nl/wordpress/2018/09/06/het-raadsel-van-de-verdwenen-hittegolven-deel-4/
En Erica laat zien dat zij vooral een gelovige is. Merk op hoe een kinderlijke reactie weer van deze eh… eh…. Erica.