Wie controleert het VN-klimaatalarmpanel IPCC ? Foutieve voorspelling over het smelten van het Himalaya-ijs afwijkende metingen theorieën

Groepsdenken en weren van alternatieve theorieën

Niemand controleert het IPCC en dat leidt tot grote blunders, zoals de foutieve voorspelling over het smelten van het Himalaya-ijs. Afwijkende metingen en theorieën worden genegeerd en eigen regels over kwaliteitsbewaking en het opnemen van alternatieve opinies worden niet nageleefd.

Groepsdenken en tunnelvisie zijn het gevolg, stelt natuurwetenschapper Ferdinand Meeus.

Een gastbijdrage van Ferdinand Meeus.

‘Zelfcontrole’

Het VN-klimaatalarmpanel, beter bekend als Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), is opgericht in 1988 door de World Meteorological Organization (WMO) en United Nations Environment Programme (UNEP) met als doel om deelnemende regeringen te voorzien van wetenschappelijke informatie, waarop klimaatbeleid kan worden gebaseerd. IPCC-rapporten zijn ook cruciaal als input voor internationale klimaatonderhandelingen (Kyoto, Parijs…).

Er is geen extern orgaan dat het IPCC controleert. Het is ‘zelfcontrole’ in het beste geval. De selectie van hoofdauteurs voor een nieuw rapport gebeurt door de hoofdauteurs van het vorige rapport om continuïteit van de boodschap te waarborgen. Critici beweren dat zo’n selectieprocedure de oorzaak is van de eenzijdige wetenschappelijke benadering door het bekende verschijnsel van groepsdenken & tunnelvisie.

Ja-knikkers

Wie controleert het VN-klimaatalarmpanel IPCC ? Foutieve voorspelling over het smelten van het Himalaya-ijs afwijkende metingen theorieënFeit is dat geen enkele klimaatwetenschapper met een kritische klimaatbenadering ooit is geselecteerd als hoofdauteur. Critici beweren dat er door deze vorm van selectie een groepsdynamiek ontstaat van hoofdzakelijk ja-knikkers. Zulke toestanden van normal science zijn uitvoerig beschreven door Thomas S. Kuhn in zijn klassieker The Structure of Scientific Revolutions. De meerderheid van wetenschappers werkt binnen een specifiek paradigma dat niet meer ter discussie wordt gesteld. Afwijkende metingen & waarnemingen worden niet naar waarde geschat en via ad-hoc hypothesen onder het tapijt geveegd.

In zo’n situatie van normal science ontbreken de gebruikelijke wetenschappelijke fundamentele discussies en IPCC-wetenschappers volgen zeker niet de gouden falsificatieregel van Sir Karl Popper: ga op zoek naar feiten die niet passen in uw theorie, verbeter & verander de theorie, en laat u niet misleiden door cherry picking.

Een mooi voorbeeld is de uitspraak: “The science is settled.” Dat wil zeggen: geen discussie met klimaatsceptici. Helaas wordt deze boodschap door de meeste media letterlijk genomen.

Hoe komen de IPCC-rapporten tot stand ?

Het IPCC heeft sinds zijn oprichting vijf Assessment-rapporten gepubliceerd. Het IPCC doet zelf geen onderzoek. De rapporten worden geschreven door een selectie van wetenschappers, die erkend zijn als expert op hun gebied, en die de taak hebben om de relevante wetenschappelijke publicaties te lezen en te analyseren en verschillende opinies af te wegen en samen te vatten. In de praktijk worden zij gekozen en voorgedragen door regeringen en de uiteindelijke selectie gebeurt door een klein groepje personen in dienst van het IPCC samen met de hoofdauteurs van het vorige rapport.

Daarna moeten de uitverkoren wetenschappers (de hoofdauteurs) hun eigen publicaties en hun eigen persoonlijke besluiten vergelijken met die van andere wetenschappers die, zoals dat in de wetenschap gebruikelijk is, soms afwijkende of tegenstrijdige resultaten publiceren. Er moet dus afgewogen worden. Is het wit, zwart of grijs, of we weten het niet zeker ?

Helaas vindt zo’n afweging van verschillende opinies niet of onvoldoende plaats. Door het selectieproces van hoofdauteurs ontstaat er een automatisme om het vorige rapport steeds maar te bevestigen en afwijkende onderzoeksresultaten niet mee te nemen in de besluitvorming. Vanuit de positie van de IPCC-Chair is er duidelijk een politieke boodschap voor continuïteit.

Meer dan 1000 klimaatwetenschappers zeggen in 2001 verschenen IPCC rapport dat je klimaat niet kan voorspellen vanwege chaotisch gedrag. Je kan enkel wat klooien met theoretische computer modellen. Hebben ze dan maar gedaan tot vandaag. En die modellen kloppen niet met metingen.

 

Wie controleert het VN-klimaatalarmpanel IPCC ? Foutieve voorspelling over het smelten van het Himalaya-ijs afwijkende metingen theorieën

Pikorde

Voor het schrijven van de uiteindelijke tekst van een bepaald hoofdstuk is er een duidelijke pikorde die begint bij de Contributing Author, vervolgens via de Lead Author naar de Coordinating Lead Author, om dan te eindigen bij het hoogste niveau van co-Chair en Chair. Het is echter vooral de Lead Author als expert in een bepaald vakgebied, die uiteindelijk zal beslissen of het wit of zwart is of grijs met spikkels. Per hoofdstuk is er één Lead Author (soms twee).

Het is hoofdzakelijk de mening van de hoofdauteur die zijn weg vindt naar de uiteindelijke tekst van elk technisch hoofdstuk. En die boodschap van de Lead Author komt dan meestal in de Samenvatting voor Beleidsmakers, die lijn per lijn wordt gecontroleerd door vertegenwoordigers van de deelnemende regeringen. Deze laatste controle is hoofdzakelijk om het klimaatverhaal in te passen in een breed politiek kader.

Zie ook hier.

Himalaya-blunder

IPCC-Chair en grote baas Pachauri kende de streek van de Himalaya en ook een aantal wetenschappers ter plekke, die maar al te blij waren met extra onderzoeksgeld om het risico te bestuderen van het wegsmelten van het ijs van de Himalaya. Een mogelijk unieke alarmboodschap, moet iemand gedacht hebben. Een blunder van formaat was geboren en de foute bewering dat de gletsjers van de Himalaya zouden wegsmelten tegen 2035 als we nu niks doen, werd opgenomen in het IPCC-rapport AR4 (2007).

Deze bewering was nergens te vinden in peer reviewed-publicaties over de Himalaya, alleen in een rapport/brochure van het WWF, een bekende groene activistische milieuorganisatie.

De blunder werd jarenlang niet opgemerkt, ondanks al die topwetenschappers en kwaliteitsprocedures. Erger nog, de bronreferentie van de blunder bleek een rapport te zijn van het WWF, dus geen peer reviewed-publicatie. Laat dat nu net één van de argumenten zijn van het IPCC: rapporten worden geschreven door de beste wetenschappers in hun vakgebied op basis van peer reviewed-publicaties.

De fout is pas officieel toegegeven drie jaar na publicatie van het rapport. Maar de schade aan de wetenschappelijke reputatie van het IPCC was en is een feit. Maar niet voor het IPCC, die de zaak ziet als een klein akkefietje: één klein foutje in een rapport van 900 bladzijden. Moet kunnen. Tja…

Niettemin heeft verantwoordelijke auteur Dr. Murari Lal, toevallig uit India, toegegeven dat hij de foute alarminformatie bewust heeft gebruikt om politici te overtuigen om actie te ondernemen.

Weet u nog, klimaatalarm wetenschappers van VN Klimaatpanel IPCC voorspelden dat gletsjers Himalaya zouden wegsmelten … Klopt niet met metingen: van 137 onderzochte gletsjers in Karakoram-Himalaya zijn er 129 die groeien … Netto balans is stabiel, geen afname.

Wie controleert het VN-klimaatalarmpanel IPCC

Groepsdenken

Vanwege de Himalaya-blunder is voor de eerste en voorlopig laatste keer in 2010 op het hoogste VN-niveau door Ban Ki-Moon, UN Secretary General, het initiatief genomen voor een audit van het IPCC door de Inter Academic Counsel (IAC) Verder was er de beschuldiging dat IPCC-Chair Pachauri ook betrokken zou zijn bij de transfer van klimaatonderzoeksgeld om de Himalaya te redden. Pauchauri gaf eveneens advies aan bedrijven over CO2-emissiehandel en was een tijdje directeur van TERI, een gletsjer-klimaatonderzoeksinstituut in India.

Aanbevelingen

Na de audit kwam het IAC op 30/08/2010 met een pakket IAC-aanbevelingen om zulke problemen te voorkomen bij de productie van de volgende IPCC-rapporten:

1. Meer transparantie en formele criteria voor de selectie van Lead Authors.

2. Expliciete criteria voor de selectie van non peer reviewed-materiaal.

3. Lead Authors moeten ook afwijkende meningen weergeven.

4. Betere kwantitatieve omschrijving van onzekerheden en onnauwkeurigheden.

5. Betere managementstructuur met duidelijke verantwoordelijkheden.

6. Implementatie van belangenconflict-regels voor al het personeel.

7. De IPCC-baas mag maar worden benoemd voor één termijn (één assessmentrapport-periode).

Die zeven punten waren volgens de IAC-audit dus niet voldoende meegenomen in de vier eerste IPCC-rapporten. Dit nieuws hebben we nergens gelezen in onze media.

Helaas: voor het vijfde en voorlopig laatste IPCC Assessment-report was er al een aantal beslissingen genomen en die werden niet meer aangepast om rekening te houden met de IAC-aanbevelingen. Vooral de aanbeveling voor de selectieprocedure van auteurs en het meenemen van alternatieve opinies in de besluitvorming werd niet gerespecteerd.

Deze IAC-aanbeveling Handling the Full Range of Views Recommendation luidt als volgt:

“Lead Authors should explicitly document that a range of scientific viewpoints has been considered, and Coordinating Lead Authors and Review Editors should satisfy themselves that due consideration was given to properly documented alternative views”.

Normal science

Het zesde rapport dat nu in de maak is voor publicatie in 2022 is helaas ook een mooi voorbeeld van normal science. Er is nog steeds onvoldoende aandacht voor de IAC-aanbevelingen, zeker wat betreft het weergeven van alternatieve en afwijkende meningen.

Wie controleert het VN-klimaatalarmpanel IPCC

Ferdinand Meeus.

Er bestaat een uitermate sterke groepsdynamiek in alle hoofdstukken om de hoofdoorzaak van opwarming te wijten aan menselijke CO2-uitstoot. Er wordt onvoldoende aandacht besteed aan alternatieve, natuurlijke verklaringen (zon, wolken, oceaanoscillaties, …) voor de opwarming van 1°C sinds 1850. Er zijn echter vele peer reviewed-publicaties verschenen van klimaatwetenschappers met alternatieve theorieën.

Over de auteur

Ferdinand Meeus is doctor in de wetenschappen (chemie, fotofysica, fotochemie); IPCC expert reviewer AR6.

Dit artikel verscheen eerder op OpineZ hier.