Groen gas heeft toekomst?

Foto: Shutterstock

Een bijdrage door Jeroen Hetzler.

Onlangs verscheen van energiebedrijf Vattenval een advertentie waarin groen gas werd aangeprezen onder de kop Groen gas heeft toekomst. Natuurlijk heeft groen gas toekomst op voorwaarde dat de vraag ernaar wordt afgedwongen door verplicht van het aardgas af en de kosten van het gesubsidieerde onrendabele groen gas gedwongen door de burgers zelf worden betaald via ODE o.i.d.

Han Slootweg, directeur netstrategie bij netbeheerder Enexis Groep en hoogleraar Smart Grids aan de TU Eindhoven, opperde in de advertentie het idee om groen gas te leveren aan woningen die niet van het gas af kunnen, omdat deze woningen simpelweg te oud zijn en niet voldoende geïsoleerd kunnen worden om een warmtepomp te plaatsen. Zo stelt hij:

„Met een ongelimiteerde hoeveelheid tijd en geld is alles mogelijk”, zegt Han Slootweg, Directeur Netstrategie bij netbeheerder Enexis en hoogleraar SmartGrids aan Technische Universiteit Eindhoven. „Maar het gaat natuurlijk ook om kosteneffectiviteit. Bij een oude woning, bijvoorbeeld, heb je naast kosten voor isolatie ook vaak te maken met kosten voor vervanging van de huidige verwarming door een lage temperatuurvariant. Op echt koude dagen wordt de woning niet goed warm en verbruikt een warmtepomp veel elektriciteit. Kortom: je hebt hoge kosten voor een resultaat dat veel te wensen overlaat.”

Slootweg en zijn collega-netbeheerders zien daarom voor woningen in historische kernen en woningen die te verspreid liggen om een warmtenetwerk toe te passen meer heil in gas – duurzaam of groen gas, welteverstaan. „We moeten van het aardgas af, maar niet van alle soorten gas. Groen gas heeft dezelfde samenstelling, kwaliteit en eigenschappen als aardgas. Alleen de herkomst is anders: aardgas komt uit fossiele bronnen, groen gas uit hernieuwbare.

De achterliggende gedachte is: groen gas stoot bij verbranding weliswaar CO2 uit, maar de biomassa die er voor gekweekt moeten worden, neemt die CO2 weer uit de atmosfeer. Zou het echt zo simpel zijn? Hoe zit het dan met mestvergisting of rioolslib voor de productie van groen gas? Wordt het niet allemaal nodeloos veel te gezocht door die fixatie op de klimaatdoelen terwijl duidelijk wordt dat deze onmogelijk haalbaar zijn? En ontstaan er niet door deze fixatie ongedachte kwalijke bijwerkingen? Zie deze opmerkingen van prof. Louise Vet:

Het is niet alleen concurrentie met voedselproductie, daar heeft u vast wel over gehoord, maar er zijn nog meer nadelen aan dit biomassamisbruik. Door de grotere vraag naar landbouwgrond wordt nieuw waardevol land ontgonnen. Ook ons voedsel moet tenslotte ergens vandaan komen. Als ecoloog waarschuw ik voor nóg een nachtmerrie, misschien wel de ergste. Als ieder stukje plant geld oplevert wordt het wel heel onaantrekkelijk om biomassa terug te geven aan de bodem. En die bodem heeft biomassa juist hard nodig om te kunnen blijven functioneren. Zonder teruggave van biomassa aan de bodem, het gaat dan vooral om de koolstof, verarmt de bodem, wordt onvruchtbaar, bevattelijk voor erosie, kan geen water meer vasthouden, en uiteindelijk niets meer produceren. Maar ja, dat is narigheid op de iets langere termijn dus meestal even niet aan de orde. […] Biomassa is uiterst waardevol. Gebruik het voor hoogwaardige chemische en farmaceutische toepassingen. Daar liggen de kansen voor duurzame innovatie, zeker ook voor de BV Nederland. Biomassa voor energie gebruiken is misbruik. En ook nog onzinnig als je bedenkt dat planten eigenlijk heel inefficiënt zijn in het opvangen van zonlicht en het omzetten hiervan in biomassa.

Bron

In Elsevier Weekblad lezen we bovendien een belangwekkend aspect door die klimaatdoelenfixatie:

Al die zonneparken die in Nederland verrijzen, van wie zijn die eigenlijk? […] China heeft héél ambitieuze klimaatdoelen, en dat is iets om héél argwanend over te zijn, aldus de twee auteurs. Want: ‘Ideologisch verbindt Xi het streven naar een Chinees wereldleiderschap met de voortrekkersrol bij het bereiken van koolstofneutraliteit, waardoor zijn klimaatbelofte niet los kan worden gezien van China’s geopolitieke ambities,’ aldus beide auteurs. Met andere woorden: als China én de klimaatagenda domineert én de wereldwijde markt voor zonnepanelen, zowel technologisch als economisch, ligt dat wereldleiderschap binnen handbereik.

Bron (achter betaalmuur waarschijnlijk).

Idem betreft de bouw van kerncentrales. Europa schaft zich ook op dit punt af door verwaarlozing van kennis en kunde door alle innovatie en durf te smoren in een bureaucratische moeras dat Voorzorgprincipe heet. In dit geval de weerlegde CAGW-hypothese (vermeend door mensen veroorzaakte catastrofale opwarming). Voor gas, dus minder afhankelijk van Russisch gas is het streven, maar tegelijkertijd wel meer afhankelijkheid van China. China dat voortvarend ook zijn macht uitbreidt in Afrika door o.a. de bouw van kolencentrales. China snapt als geen ander dat de weg naar macht via fossiele en kernenergie loopt in ruil voor grondstoffen. Dit waar Europa nu al 30 jaar moddert met inferieure windmolens naast Chinese zonnepanelen, en zich hierdoor ook totaal afhankelijk maakt van Chinese zeldzame aardmetalen. Tot overmaat van ramp kunnen wij constateren dat de ene na de andere met veel tam tam geïntroduceerde groene hype de revue passeert zonder projectmatige haalbaarheidsstudie en kosten baten-analyse. Alle regie en ratio is zoekgeraakt.

Tijd dus voor een paar sommetjes en het groene gas. Ik lees dat 40 tot 50% van de woningvoorraad beter af is met groen gas, aldus Slootweg.

Die woningvoorraad staat nu op 7,9 miljoen evenals het aantal huishoudens. Het gasverbruik per huishouden staat op 1240 kuub/hh (2017) dit x 50% = 4,9 miljard kuub afgaand op de milde winters van de afgelopen jaren. Dit getal moeten we afzetten tegen de opbrengsten van biovergisters. Dan komen we op 4,9 miljard kuub x 14.000 kuub/ha = 350.000 ha voor suikerbieten +bietenloof als meest opbrengende materiaal. Nu is dit oppervlak van suikerbieten en het loof 81.450 ha. Dus zou een verviervoudiging nodig zijn om de gewenste hoeveelheid gas te kunnen produceren, waar het totale akkerbouwareaal 420.000 ha. omvat met andere gewassen die zeer beperkt bruikbaar zijn voor vergisting. Vraag is dus hoe haalbaar het plan is van groen gas?

Het gebruik van drijfmest is niet anders. De opbrengst per ton drijfmest (varkens en rundvee) bedraagt ca. 40 kuub. Dus is 122,5 miljoen ton drijfmest nodig voor die 4,9 miljard kuub. Productie nu van dunne mest varkens en rundvee is: 70 miljoen ton tabel 6.5.2. Dit is dus te weinig. Ook hier botst realiteit met wensgedachte, al helemaal bij de huidige roep om substantiële krimp van de veestapel.

De opwekking van groen gas kan bovendien niet zonder subsidie. Dit is niet verwonderlijk vanwege de vermogensdichtheid van deze energiedragers en kosten van het vergisten, aanvoer, afvoer etc. Tja, en dan al die puntbronnetjes verspreid over het land die het gas geschikt moeten maken en op het net moeten plaatsen. Hoe en wat kost dit niet allemaal? En wat zijn dan die klimaatbaten uitgedrukt in €? Niet onbelangrijk is verder de vraag hoe bij een strenge winter groen gas kan worden opgeschaald naar de gegroeide vraag. Er wordt wel eens gesproken over verslaving aan fossiel. Tijd om dezelfde vraag te stellen over verslaving aan opwarming. Er is namelijk geen bewijs dat de opwarming na de Kleine IJstijd eeuwig blijft oplopen. De klimaatgeschiedenis toont dit aan. Er is evenmin bewijs dat menselijke CO2-emissie een dergelijke eeuwig oplopende opwarming domineert. Ergo, wat als het voor jaren zal afkoelen vanwege dominante natuurlijke cycli?

Ik kan niet anders dan concluderen dat groen gas de zoveelste hype is van Klimaatutopia. Het stemt soms tot meewarigheid hoe sommigen zich desondanks inspannen om dat Klimaatutopia aan te prijzen als het Aards Paradijs. De Boom der Wunderwaffenkennis zoals spotgoedkope en concurrerende windenergie krijgen wij er gratis bij. Wij weten inmiddels hoe het afliep na het plukken van deze vrucht der anti kennis. Na 30 jaren bedraagt het aandeel groen amper 3% van alle energiegebruik en is de prijs van subsidieloos gratis stroom verre van €0. Die is ruim 3 keer zo hoog geworden dan voordat de klimaatwaan zijn intrede deed. De beloftes over een duurzaam Aards Paradijs zijn na 30 jaar modderen nog steeds onhaalbaar en onbetaalbaar gebleken, slechts de rijke belanghebbenden financieel ten goede komen en planeconomische dictatuur naderbij brengt.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).