Vaticaan houdt klimaatsceptici angstvallig buiten de deur – religie en wetenschap: een ongemakkelijke relatie

E-mails uit 2015 onthullen dat de rector magnificus van de Pauselijke Academie van Wetenschappen en enkele van haar prominente leden gealarmeerd waren over de komst van een Franse wetenschapper naar een bijeenkomst op hoog niveau van het Vaticaan. Zij trokken de uitnodiging aan hem in.

Auteur: Edward Pentin.

Vertaling: Martien de Wit.

Binnen de Pauselijke Academie van Wetenschappen zijn vijf jaar oude e-mails opgedoken, die laten zien hoe gretig sommige Vaticaanse bureaucraten waren om alle stemmen te onderdrukken die sceptisch waren over klimaatverandering en klimaatwetenschap.

De geprikkelde uitwisseling van berichten, allemaal in dat jaar geschreven en uitgelekt naar de krant The National Catholic Register, hebben merendeels betrekking op een uitnodiging van de Academie aan professor Philippe de Larminat, een Franse klimaatscepticus, om te spreken op een belangrijke door de Pauselijke Academie van Wetenschappen georganiseerde top over ‘De morele dimensies van de klimaatverandering en duurzame ontwikkeling’. Zie ook hier.

Gericht op de vorming van consensus tussen wetenschappers en religieuze leiders over de ‘klimaatveranderingswetenschap’, viel de vergadering van april 2015 samen met zowel de milieu-encykliek Laudato Si van paus Franciscus (over de zorg voor ons gemeenschappelijk huis) die een maand later werd gepubliceerd, als met de presentatie dat jaar van de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling Sustainable Development Goals (SDG’s) van de V.N.

Onder de belangrijkste sprekers waren de toenmalige Secretaris-Generaal van de VN, Ban Ki-moon, de hoofdarchitect van de SDG’s, de econoom van de Universiteit van Columbia en de voorvechter van bevolkingscontrole Jeffrey Sachs, en vijf Nobelprijswinnaars.

De Larminat, die een boek schreef waarin hij betoogde dat zonneactiviteit in plaats van broeikasgassen de drijvende kracht achter de opwarming van de aarde is, was het evenmin eens met de conclusies van het IPCC van de VN. Hij had, naar verluidt, juist aan het symposium van 2015 willen deelnemen, om te proberen de mening van de paus over de wetenschap te veranderen.

De toenmalige president van de Pauselijke Academie, Werner Arber, een protestantse Zwitserse microbioloog en Nobelprijswinnaar, die in 2011 door paus Benedictus XVI was benoemd, stond sympathiek tegenover de zorgen van De Larminat en was terughoudend met het accepteren van ‘consensus over klimaatverandering’.

In een van de e-mails van Arber, gedateerd 23 maart en verstuurd naar de rector magnificus van de Academie, bisschop Marcelo Sanchez Sorondo, en Academielid Veerabhadran Ramanathan, benadrukte de Zwitserse wetenschapper dat het klimaat een “hoge mate van complexiteit” heeft en dat wetenschappelijke studies afhankelijk zijn van modellen die kunnen leiden tot “verschillende conclusies”. In het algemeen leiden deze tot een situatie met ‘onzekerheid’ over de wetenschap, zo schreef hij, waarover het Vaticaan en de paus moeten worden geïnformeerd.

Arber pleitte daarom voor het volgen van ‘het voorzorgsprincipe’ – het aanbevelen van het verlagen van de hoeveelheid CO2 die door menselijke activiteiten wordt uitgestoten, maar het niet publiceren van een “duidelijke verklaring” met voorspellingen over de klimaatverandering,  die “het vertrouwen in de wetenschap ernstig zouden kunnen schaden”. Als een postscriptum voegde hij eraan toe dat De Larminat “misschien bereid zou zijn om onze workshop op 28 april bij te wonen, als dat wenselijk is.”

Het besluit om De Larminat uit te nodigen lijkt al te zijn genomen. Kardinaal Peter Turkson, toenmalig president van de Pauselijke Raad voor Rechtvaardigheid en Vrede, vertelde De Larminat in een e-mail van 30 maart: “Als u wilt deelnemen [aan de top], zou de academie erg blij zijn. Het enige wat u hoeft te doen, is het me te laten weten.”

De Franse wetenschapper reageerde met te vragen of zijn broer, professor Stanislas de Larminat, een expert op het gebied van christelijke ecologie, ook mee mocht doen. Stanislas had ooit geschreven dat “ecologisme een vorm van doodscultuur is die ons dwingt te dromen van een terugkeer naar het verloren gegane paradijs”. Hij had ook een boek geschreven dat van een voorwoord voorzien was door kardinaal George Pell, die bekend staat om zijn scepcis over de door de mens veroorzaakte klimaatverandering.

Bisschop Sanchez was tot 16 april, enkele dagen voor het symposium, niet op de hoogte van deze uitnodiging, wanneer Arber hem mailt om te zeggen dat hij de deelname van De Larminat “welkom zal heten.” De bijdrage van de wetenschapper, schreef Arber in de e-mail, zou “een dieper inzicht bieden in het complexe fenomeen van klimaatvariaties en in de voorspellende modellering door gebruik te maken van deze aanpak, die verschilt van de aanpak van het IPCC.”

In een e-mail die opende met de woorden “Beste vrienden”, die de volgende dag werd gestuurd naar de leden van de Academie, Ramanathan (nu bekend als de ‘klimaatwetenschapper’ van paus Franciscus), Peter Raven, een Amerikaanse botanicus, en Sir Partha Dasgupta, een Indiase econoom, verklaarde bisschop Sanchez geschokt te zijn  en noemde de suggestie van Arber aan kardinaal Turken om De Larminat uit te nodigen “ongelofelijk!”

Raven reageerde door zijn leedwezen te uiten dat Mgr. Sanchez “middenin deze belachelijke en ongelukkige situatie wordt geplaatst”, en voegde eraan toe dat “als we verschillen van wat de wetenschappelijke wereld op dit gebied heeft geconcludeerd, we voor gek zullen staan”. Een controverse op de bijeenkomst zal veel ophef veroorzaken, vreesde hij. Raven moedigde Bisschop Sanchez aan om “sterk te blijven” en beweerde dat Arber “niet luisterde”.

Dasgupta drong er bij de rector op aan om zich geen zorgen te maken over de situatie, “omdat er niets aan te doen is”, en voegde eraan toe dat zelfs als ze een wetenschapper hadden om de afwijkende mening te weerleggen, de hele bedoeling van de vergadering op de 28e verloren zou gaan. Ramanathan geloofde dat de enige optie was om de andersdenkende wetenschapper af te zeggen en alles te doen wat mogelijk was om “een ongewenste uitkomst af te wenden.”

Bisschop Sanchez schreef hen terug, “Maak je geen zorgen, want zelfs als deze professor De Larminat zou komen, heeft hij geen toestemming om te spreken of op welke wijze ook te interveniëren.”

Raven bleef bezorgd en reageerde door te zeggen dat hij zich kan voorstellen dat Arber en De Larminat “problemen gaan maken”. Ze zouden “al het nieuws over de bijeenkomst naar zich toetrekken”, schreef Raven in een e-mail van 21 april. “Ik denk dat we ons voor altijd zorgen zouden blijven maken. Het is triest om ons te moeten verzetten tegen onze eigen president, een wetenschapper voor wiens standpunt we veel respect hebben.” Hij voegde er aan toe: “Het zou maar al te gemakkelijk zijn” voor anderen om Arber te vergelijken met “Galileo en de vervolging van iemand die gedwongen wordt de waarheid te onderdrukken als ze het hard wilden spelen.”

Drie dagen later, op 24 april, slechts vier dagen voor de bijeenkomst, stuurde Mgr. Sanchez een e-mail naar Marta Infantino, de eventmanager van de Academie, om haar te vragen “De Larminat, die niet langer door kardinaal Turkson is uitgenodigd, te verwijderen”. De Washington Post meldde in juni 2015 dat De Larminat zijn vliegticket van Parijs naar Rome had gekocht, maar dat hem werd gezegd dat er geen plaats meer was.

“Ze wilden geen afwijkend geluid horen,” zei De Larminat tegen de Washington Post.

De conferentie haalde niettemin ongewenste krantenkoppen voor de organisatoren toen twee klimaatsceptici, Lord Christopher Monckton, een voormalige beleidsadviseur van de Britse premier Margaret Thatcher, en Marc Morano, de oprichter van Climate Depot, een non-profit organisatie die het bestaan van door de mens veroorzaakte klimaatverandering ontkent, uit de conferentie werden gezet, nadat de organisatoren ontdekten wie ze waren.

Het Heartland Institute, dat ook sceptisch staat tegenover deze wetenschap, was gastheer van een goed bekendgemaakte parallelle conferentie in de buurt. In een e-mail van 19 juni die antwoord gaf op vragen van de Washington Post, erkende Mgr. Sanchez hun aanwezigheid: “Ik denk dat er een groep was in het Columbus [een hotel in de buurt van het Vaticaan], maar ze deden niets serieus; het zijn amateurs,” zo schreef hij.

Op een andere vraag, over dat De Larminat eigenlijk was uitgenodigd voor de bijeenkomst in april, antwoordt Mgr. Sanchez: “Ik weet dat deze [uitnodiging] niet is verstuurd, omdat de uitnodigingen door de Academie zijn verzonden en niemand deze auteur heeft benaderd.”

Op de top werd gevraagd waarom de bijeenkomst anders was dan een soortgelijke Vaticaanse conferentie over klimaatverandering in 2007 die voor beide kanten openstond, zei bisschop Sanchez: “Er is maar één kant.”

Sinds de conferentie van 2015 heeft het Vaticaan zich steeds nauwer aangesloten bij het standpunt van het IPCC over klimaatverandering en de agenda van de V.N. in het algemeen, met name op het gebied van onderwijs en de SDG’s, ondanks de bezorgdheid dat de agenda een dekmantel is voor bevolkingsbeperking.

Het meest recente voorbeeld vond vorige week plaats toen de Academie zijn vijfde jaarlijkse Vatican Youth Symposium organiseerde in samenwerking met het Sustainable Development Solutions Network (SDSN) – een organisatie die door Jeffrey Sachs wordt geleid en die deels wordt gefinancierd door de pro-contraceptie en de pro-gendertheorie van de Bill en Melinda Gates Foundation.

De bijeenkomst werd gebruikt voor de lancering van Mission 4.7, een door de V.N. gesteund initiatief om SDG-doelstelling 4.7 te helpen promoten, die tot doel heeft jongeren op te voeden in duurzame ontwikkeling en gendergelijkheid. Bisschop Sanchez is een van de vier covoorzitters van Missie 4.7.

***

Bron hier.

Over de auteur: Edward Pentin

Edward Pentin begon met verslaggeving over de paus en het Vaticaan voor Radio Vaticaan voordat hij correspondent in Rome voor The Register werd. Hij heeft ook verslag gedaan over de Heilige Stoel en de katholieke kerk voor een aantal andere media, waaronder Newsweek, Newsmax, Zenit, The Catholic Herald, en The Holy Land Review, een Franciscaner publicatie gespecialiseerd in de Kerk en het Midden-Oosten. Edward is de auteur van The Next Pope: The Leading Cardinal Candidates (Sophia Institute Press, 2020) and The Rigging of a Vatican Synod? An Investigation into Alleged Manipulation at the Extraordinary Synod on the Family (Ignatius Press, 2015). Volg hem op Twitter via @edwardpentin.