Cassandra

Een bijdrage van Kees le Pair.

Over Cassandra, de Trojaanse waarzegster, gaan heel wat legenden. Ze hebben één ding gemeen. Haar voorspellingen kwamen uit, maar niemand geloofde haar. Wanneer zij narigheid voorzag – dat was vrij vaak, het was een roerige tijd – waren de toekomstige slachtoffers dikwijls boos. En sommigen probeerden hun woede op de onheilsprofetes te koelen. Zij overleefde. Naar het schijnt, omdat haar koninklijke vader juist om deze dochter veel gaf.

Wraak op de onheilsboodschapper is repeterende domheid. Tal van machthebbers nadien hebben hem nagevolgd. Een oproep voor vrijwilligers om als koerier een verlies van een veldslag aan een vorst te gaan melden, bleef daarom doorgaans onbeantwoord.

Nu weten we weliswaar heel wat meer over het gedrag van mensen dan ten tijde van de Griekse helden en hun veroveringen. Maar ik denk dat in die tijd de mooie, ongelukkige prinses ook haar pappenheimers goed kende. Dat hielp haar vast bij voorspellingen.

Ik ben niet met bovennatuurlijke gaven begiftigd, maar ik heb wel het een en ander geleerd over het gedrag van de mijne. Zo weet ik, als veel mensen iets geloven, is dat geloof nagenoeg onuitroeibaar. Daarbij denk ik niet alleen aan de honderd miljoen tweevoeters, die overtuigd zijn dat de wereld door enkele witte olifanten wordt gedragen; of aan Columbus’ bemanning. Die beraamde muiterij om niet van een platte aarde af te vallen. Dat was zo’n tweeduizend jaar nadat Egyptische astronomen ontdekten dat de aarde rond was. Ze hadden zelfs de straal van ons bolletje al op 5% nauwkeurig gemeten. De Amerika ontdekker zelf, die wel wist van een bolvormige aarde, dacht overigens dat de omtrek half zo groot was. Daarom heetten de toenmalige Amerikanen nog eeuwenlang Indianen.

Ik was er bij toen een Roomse Paus een ander hardnekkig geloof herriep. Dat was bijna 400 jaar nadat rechters van zijn kerk Galilei huisarrest en publicatieverbod oplegden. Die mocht het volk niet misleiden met zijn verhaal over een om de zon draaiende aarde. Dat vonnis werd overigens uitgesproken op grond van het getuigenis van de geleerdste Italiaanse astronomen in die tijd. Je zou dus kunnen zeggen dat het conform was aan de ‘gesettelde’ wetenschap. 400 Jaar verstreek voor een grote kudde een verkeerd geloof werd ontnomen. Op mij heeft dat een grote indruk gemaakt. Niet omdat een Paus eindelijk eens naar mij en mijn fysische collega’s wilde luisteren, maar dat er vierhonderd jaar overheen was gegaan voor het zo ver was. En dat nadat we ons al eeuwen verlicht waanden.

Ik heb bij die gebeurtenis de kerkvorst nog gewaarschuwd. Hij vertelde mij, dat hij binnenkort ons land wilde bezoeken. Ik zei hem dat hij zich er dan op moest voorbereiden dat er tomaten naar hem zouden worden gegooid. Hij vroeg tamelijk verbaasd, tomaten? Ik herhaalde, ja tomaten; geen stenen. Dat doen ze bij ons niet zo gauw. Misschien eieren, indien u kort te voren iets naars over homo’s of abortus hebt gezegd. Hij heeft toen erg gelachen en hoopte mij in Nederland weer te ontmoeten. Ik vraag me nog steeds af, of hij het zich herinnerde, toen hij in Utrecht door relmakers met tomaten werd bekogeld. (Voor eventuele kwaaddenkenden voeg ik hier maar aan toe, dat ik tijdens zijn bezoek ver van Utrecht in Amerika vertoefde.) Deze Cassandra scène van mij eindigde dus met gelach.

Nu, na het lezen van Hillary Bailey’s roman(1) met de zoveelste legende over haar leven, besef ik dat ik geluk had. Ik kwam er in Rome beter vanaf dan veel voornoemde onvrijwillige vrijwilligers. En heel veel beter dan ketterse voorouders wier leven op de brandstapel eindigde. Voorgangers van mijn Paus staken die vuren niet allemaal zelf aan. Dat deden gelovige volgelingen. Zij vreesden Gods toorn voor onbestrafte ketterse zonde. Die gek genoeg doorgaans niet verder ging dan dat de slachtoffers meenden dat ook een Paus wel eens een foutje maakt. Of dat hun overige zonden niet met een aflaat konden worden afgekocht.

Helaas, nu zie ik andere voortekenen. Die waarschuwen dat ik ook eens moet gaan omzien naar een beschermende vorst. Omdat ik, zoals ik al schreef, niet met bovennatuurlijke gaven ben gezegend, vergt dat uitleg. De leerzame gebeurtenissen hierboven, wekken de suggestie dat de mensen vroeger dommer waren dan nu. Zo is het echter niet.

Toen Lenin en zijn kompanen in 1917 een nieuwe heilstaat ging inrichten, bouwde hij voort op de leerstellingen van geleerde maatschappij wetenschappers van zijn tijd. Van de bekendste onder hen, Karl Marx, is zelfs de naam van de staatsfilosofie van dat nieuwe Utopia afgeleid. (Hoewel Marx zelf niet gelukkig was met Vladimir’s interpretatie.) Onder de bewoners daar waren er nog al wat, die niet blij waren met de innovatie. Wie zich verzette, werd door de voorstanders gedood. Lenin’s opvolger Stalin ging verder. Die beperkte zijn zuiveringen niet tot wie daadwerkelijk verzet bood. Ook de verspreiders van een afwijkende leer kwamen aan de beurt en tenslotte zelfs enkele miljoenen, waarvan slechts het vermoeden bestond, dat ze een verkeerd geloof hadden. Die gebeurtenissen zijn vrij recent. En de, gelukkig sporadische, gelovigen leven nog steeds onder ons.

Ongeveer even lang geleden waren er geleerden, die de erfelijkheidsleer uitbreidden met de gedachte dat die ook geldt voor menselijke gedragskenmerken. Dat geloof infecteerde in veel Europese landen maatschappij denkers. Ook al weer niet per se de lui aan de zijlijn. Hun leer vond veel aanhang. Daaronder was het een kleine stap om een of andere misdraging van iemand, die op grond van volstrekt andere kenmerken tot een bepaalde groep gerekend werd, aan de hele groep aan te rekenen. Dit keer waren Joden en Zigeuners de boosdoeners. Zij werden gezien als de oorzaak van ’s werelds gebreken. Ze werden geschuwd. Hun bestaan werd bemoeilijkt. Hitler c.s. bedienden zich van dat geloof om aan de macht te komen. Ze werden allereerst geïsoleerd. Hij zou de wereld gaan zuiveren. De gevolgen zijn bekend. Met de geallieerde overwinning kwam er een eind aan. Maar mijn indruk is, dat ook het funeste geloof daarmee nog niet is verdwenen. Ideologie is verderfelijk bestendig.

Ook in onze tijd leidt geloof aan bepaalde mythen tot veel menselijk leed. En passend in de huidige mode verheffen gelovigen ze tot “wetenschappelijk bewezen” waarheden.

Genetisch zijn Palestijnen meer oorspronkelijke Joden dan die in Israël. Het volk daar is sterker gemengd met Europese, West Aziatische en Afrikaanse. Al kwam er natuurlijk wel eens een Arabier of een kruisvaarder langs in de Levant, die wat zaadjes strooide. Het verschil tussen beide groepen kwam vooral door vasthouden aan geloof door gedwongen geëmigreerde, en zich elders vermenigvuldigende immigranten. En door bekering tot het Christendom en de Islam van de achterblijvers na het vertrek van de Romeinen. Deze experimenteel door o.m. genetici in Tel Aviv bevestigde, explosieve conclusie, accordeert historische onthullingen van historici als Shlomo Sand(2).

Maar in mijn ogen is het daar een tragische, ideologisch gemotiveerde strijd van Joodse afstammelingen tegen Joodse afstammelingen. Hoeveel doden en ontheemden het gevolg zijn van de weerlegde mythe dat alleen de immigranten afstammen van de oude Joodse bevolking, weet ik niet. Maar de nieuw opgelaaide strijd in Mei 2021 heeft alweer meer dan 240 nakomelingen het leven gekost. En daarvoor waren er al diverse oorlogen en opstanden met een veelvoud aan slachtoffers. En het einde is nog niet in zicht.

Kortom, ideologische tegenstellingen, die zogenaamd op wetenschappelijk verkregen waarheden berusten, zijn doodgevaarlijk. En dat brengt mij terug op de tragische Cassandra. Haar foto hebben we jammer genoeg niet, want ze was erg mooi. Schilders fantaseerden over haar. Een reproductie siert de kaft van Bailey’s boek (1), waaraan ik de kopfoto ontleen.

Tegenwoordig heerst een fervente wetenschappelijke strijd over het wereldklimaat. De ene partij beweert zeker te zijn. CO2 is de oorzaak van de opwarming van de aarde sinds ongeveer 1880. De andere twijfelt, of meent dat meer atmosferisch CO2 een nauwelijks waarneembaar gevolg heeft. De bevolking hangt naar het schijnt in meerderheid de eerste overtuiging aan. En regeringen eveneens. Het is thans de leidende ideologie. De argumenten daarvoor kan men dagelijks wereldwijd in alle publieksmedia vernemen.

De tegenpartij staat zwakker in het debat. Er is geen eensgezind antwoord op de vraag: Als niet CO2, wat dan wel? Toch zijn de tegenargumenten alleszins gedegen wetenschappelijk. Een goed overzicht ervan, geschreven door Willis Eschenbach, stond deze maand op het web. Zelf heb ik mijn overwegingen als tegenstander grotendeels eveneens op een webstek publiek gemaakt. Zie hier.

Veel wetenschappelijke disputen lossen op in eigen kring. Zij interesseren het grote publiek nauwelijks en laten meestal de regeringen koud. Maar bij de klimaatstrijd is dat anders. Net als in de voorbeelden in dit opstel, werpt de aanhang zich op als wereldredders. Nu eens niet door zondaars te bestraffen, maar door de CO2 uitstoot te elimineren. En dat plaatst mij in de benarde rol van Cassandra. Ik voorspel namelijk dat de CO2-jacht en de daarbij behorende overhaaste energietransitie een wereldramp inleidt.

De welvaart en het welzijn van de bevolking is te danken aan voldoende energie. Zonder voldoende energie wacht armoede en honger. Alles, wat mensen doen, eten, wonen, verwarmen, vervoeren en produceren hangt daarvan af. En omdat de rijkdom in de wereld ongelijk verdeeld is, zullen de armen bij tekorten eerst het loodje leggen.

Voorspellen van onheil was het ene merk van Cassandra, maar de woede van haar toehoorders het andere. Een tijd lang heb ik gedacht, och kom. De wal zal het schip wel keren en ik wacht wel, hoe het afloopt en wie er gelijk krijgt. Dat is nu niet meer het geval. De eerste voortekenen van een nare afloop zijn al verschenen. In Nederland hebben rechters partij gekozen. Wereldredders onder de naam van Urgenda zijn als zodanig erkend. En dwingen nu de regering tot draconische stappen. Zonder die zou zij de Mensenrechten schenden.

Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg legt daar nu een schep bovenop. Het heeft clubs, die zich namens de mensheid presenteren, met hun klachten ontvankelijk verklaard. Tot nu toe beletten procedure fouten dat. Zie hier.

En de rechters die straks oordelen hebben zich bij diverse publieke optredens al partijgangers getoond. Aan de orde is: Is te weinig CO2-jacht een misdaad tegen de menselijkheid? Het vonnis van deze magistraten is in mijn ogen onafwendbaar (Cassandra-1). Als er een misdaad is, zijn er misdadigers en medeplichtigen. Dus ook mijn toekomstig vonnis is voorspelbaar. Het CO2-arrestatie team kan zich al voorbereiden. De straf op zulke delicten is niet mis (Cassandra-2).

Ik ben al geïsoleerd door mijn weigering van een coronavaccinatie. Nu komt de klimaatdetentie en dan de Goelag? Dat is nog onzeker. Maar bij mijn weten zijn de Nederlanders nog niet tegen Stalins of Hitlers gevaccineerd. En er zweeft al een zgn. Rutte-Kaag-virus.

Vroeger was er in Europa nog wel een klein plekje aan de Noordzee, waar om hun geloofsweigering elders vervolgden, als ze veel geluk hadden, op bescherming mochten hopen. Maar sinds wij hier de Europese klimaatpaus en zijn waarschijnlijke topinquisiteur hebben geleverd, lijkt voor uw Cassandra die mogelijkheid verkeken.

Wie weet een geschikt onderduik adres?

***

Bron hier.