Sterke groei windenergie? Een sprookje! Het wordt hoog tijd voor een parlementaire enquête. De ramp is anders niet te overzien.

Windmolens Urk. Foto: Shutterstock.

Een bijdrage van Hugo Matthijssen.

Eerst een stapje terug in de tijd. Deel 1 van een Brandpunt uitzending over windenergie in 2011 gewoon even kijken het kost weinig tijd. Met de kennis van nu is het ronduit schokkend. Zie hier.

Zie ook deel 2, onder andere over de overlast voor mensen, wat nu pas opgepakt wordt in de media. Zie hier.

En nu in 2021 zijn de CBS-cijfers over 2020 bekend. De levering van wind nu zou met de uitgave van vele miljarden subsidie sterk gegroeid moeten zijn. Maar dat is een sprookje gebleken.

Dit schrijft het CBS:

Het verbruik van energie uit wind nam met 7 procent toe tot 39 petajoule. De opgestelde capaciteit van windmolens steeg van 4.400 megawatt eind 2018 naar 4.500 megawatt eind 2019. Op zee veranderde de capaciteit van het windmolenpark niet en bleef ongeveer 1 duizend megawatt.

Bron CBS hier.

Het resultaat (16% van een beetje is nog bijna niets). Wind leverde 39 PJ in 2020 (een PJ is 277.777.778 kWh) aan weersafhankelijke stroom, stroom die nog moet worden ingepast op het vraaggestuurde netwerk. En dat kost extra brandstof in onze centrales zodat de werkelijke bijdrage nog veel minder is. Windenergie is weinig energie-intensief. Hoe dat komt kun je lezen in mijn open brief aan minister kamp destijds. Zie hier.

Wind en zon, nu in 2021 is het fiasco wel duidelijk. Het Nederlandse gebruik aan energiedragers in 2020 was 3050 PJ en na aftrek van de niet energietoepassingen en de verliezen van de elektriciteitsproductie is het totale finale energiegebruik in Nederland 2100 PJ waarvan 400 PJ elektriciteit.

Info totale finale energiegebruik CBS, zie hier.

39 PJ Windstroom is 1,86% van ons totale finale energiegebruik. Het gebruik van zonnestroom was 20 PJ, minder dan 1% van ons totale finale energiegebruik. Dit beleid is failliet en daarvoor is meer dan 55 miljard SDE + subsidie toegezegd. En recent kwam de claim van de netwerkbeheerders voor nog eens 200 miljard netwerkkosten. En waarvoor?

De politiek leeft in een bubbel. Ze willen de wereld redden met inzet van wind en zon als alternatieve energiebron, wat gezien de cijfers onmogelijk is, maar hebben niet in de gaten dat we nu bezig zijn het schoonste meest betrouwbare fossiele energiesysteem van de wereld te slopen.

In 2011 had ik al een discussie met RVO over dit onderwerp en veel begrepen ze er niet van. Uiteindelijk is de nationale ombudsman ingeschakeld. Uit deze discussie bleek dat wind niet 1 op 1 CO2 besparing zou opleveren omdat centrales moeten op en afregelen voor de inpassing van deze weersafhankelijke aanbodgestuurde bronnen en dat kost extra brandstof.

Ook bleek dat de opnamecapaciteit van het vraaggestuurde netwerk voor windenergie beperkt is. En de pieken van zonnestroom in de zomer zijn nog veel moeilijker in te passen.

Een stukje tekst uit het rapport van de nationale ombudsman.

In bijlage 4 van het rapport ‘Klimaatstrategie – tussen ambitie en realisme’ van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid worden kritische kanttekeningen geplaatst bij een eventuele keuze voor grootschalige toepassing van windenergie. Hierbij wordt gedacht aan 6500 megawatt (MW) of meer. Deze bevindingen worden tegengesproken door andere studies, waaronder die van Frontier Economics, uitgevoerd in opdracht van EnergieNed. Hierin wordt gesteld dat bij 12000 MW windvermogen in Nederland de grens van de mogelijkheden van het huidige energiesysteem wordt bereikt.

Een ander onderzoek van Kema (in opdracht van het Ministerie van Economische Zaken) uit september 2010 heeft als conclusie dat 12000 MW inpasbaar is. Het huidige in Nederland geplaatste vermogen bedraagt circa 2200 MW. Volgens deze bronnen is de systeemgrens dus niet in zicht. Daarom heeft Agentschap NL ervoor gekozen om op de website geen links op te nemen naar de onderzoeken.

Zie hier.

Dat betekent dat zonder inzet van grootschalige opslagmogelijkheden, en dan kun je denken in termen van vele duizenden MWh, wind en zon niet grootschalig toepasbaar is in Nederland En dan begint de politiek nu over waterstof.

De haarlemmerolie van het vastlopende beleid, de praktijk is ronduit triest te noemen.

Sterke groei windenergie? Een sprookje! Het wordt hoog tijd voor een parlementaire enquête. De ramp is anders niet te overzien.

Hugo Matthijssen.

Om van stroom waterstof te maken ben je 20% van je energie aan overgangsverliezen kwijt en ga je vervolgens waterstof opslaan onder hoge druk door compressie en koelen dan hou je ongeveer net 55% van je elektrische energie over in je waterstoftank. Ga je daarvan weer stroom maken dan zitten we uiteindelijk op ongeveer 27% van de stroom waarmee is begonnen.

Waterstof is geen energiebron. Het komt niet vrij in de natuur voor. Het is in de praktijk een zeer inefficiënte energiedrager. Ga je dat beetje stroom van wind en zon inzetten als waterstof buffer dan hou je minder dan 1% over van het totale finale energiegebruik. Zie ook dit artikel van prof. dr. Fred Udo.

De conclusie is dat er in Den Haag sprake is van een geloof in groene stroom en daarvoor moet alles wijken. Het resultaat zal chaos zijn iets wat we zeker niet moeten willen. Nederland zal terugvallen tot een derdewereldland met een ineenstortende economie en nauwelijks nog voedselzekerheid.

Het wordt hoog tijd voor een parlementaire enquête. De ramp is anders niet te overzien.

***