Pseudowetenschap van het klimaatbeleid Het EU-klimaatbeleid volgens de Strong-doctrine Timmermans zal zeker leiden tot dezelfde ondergang

Lysenko links / Stalin rechts

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

 

Klimaatmodellen pretenderen tot decennia ver in de toekomst te kunnen kijken. Laten wij dat ook eens doen en het dan genereus aanpakken. We slaan een geschiedenisboek van het jaar 2100 open en lezen:

 

“The story of the atmospheric sciences in the period 1980 to 2025 is one of the most puzzling chapters in the history of modern science. In a society claiming to be devoted to the improvement of  the lives of its citizens a cabal of ignorant fanatics, half-literate researchers, political hangers-on and the odd charlatan was allowed control over research in atmospheric science and its applications. This event not only stifled the development of science, but also had far-reaching and destructive influence on the economies of many countries through misdirection of resources on a truly epic scale. To the outsider it was completely incomprehensible that societies capable of sending man into space could have entrusted something as vital as the energy provision, transport and food production to exploitation by obvious quacks. Even more curious was that the aberration was all the while loudly applauded by a sycophantic press and endorsed by learned societies that ought to have known better. Scientists of the subsequent period have long speculated about the machinery of that takeover and about the circumstances that made it possible.”

Dit artikel gaat over hoe dit in zijn werk ging en trekt een parallel met het Lysenkoïsme. Op onze beurt kan een parallel worden getrokken met de doctrine van de ecoloog Maurice Strong, instigator van het IPCC. Ik noem dit de Strong-doctrine. Deze doctrine is inmiddels tot staatsdoctrine gepromoveerd en officieel beleid geworden waar zelfs de rechtspraak bereid is gebleken rechtsbeginselen te verkwanselen zoals de trias politica.

The twentieth century was one of great advances in physics, biology, geology and a whole raft of other branches of the scientific enterprise. It was unfortunately also the century that gave us the notorious pseudosciences Eugenics, Lysenkoism and the beginnings of Climate Alarmism, the current scientific aberration. The hypothesis of Catastrophic Anthropogenic Global Warming, aka. Man-Made Climate Change, is a textbook example of a pseudoscience. At the centre of every pseudoscience is invariably a false doctrine, a flawed hypothesis.  In our case that CO2 is the most important climate driver. In a real science the hypothesis evolves through testing against reality into a better one or is just abandoned. In a pseudo science the false doctrine becomes dogma which may descend into folklore, such as astrology, but occasionally is taken up by powerful  political interest and then does immense damage. Lysenkoism serves as a case in point.

Zeker is dit wanneer we kijken naar hoe de steun van de hoogste politieke organen is verworven. Pseudowetenschap wordt dan tot Staatsdogma verheven waarop het beleid wordt afgestemd. Veel hieronder is herkenbaar:

Although Lysenko was at best a mediocre botanist, he turned out to be an astute political operator. At the Second Congress of Collective Farmers in 1935 he gave in the presence of the head of the party, Joseph Stalin, a speech describing the debate with his geneticists opponents in the political terms of class struggle, a Marxist concept, with Mendelian genetics labeled as ‘bourgeois thinking’ and its practitioners basically as ‘enemies of the people’ or collaborators with capitalist imperialism. Medvedev writes: This speech of Lysenko greatly pleased Stalin who, at its end, exclaimed: ‘Bravo comrade Lysenko, bravo!’. From then on Lysenko had the backing of the highest authorities of the state and gradually his detractors became marginalized. Needless to say that he attracted a large following of active supporters and hangers-on who realized very well on which side their bread was buttered. It will also be no surprise that Lysenko used his influence to systematically get rid of his opponents.

Tja, de parallellen met de hedendaagse gang van zaken dringen zich op. Zie de toenemende invloed van de milieubeweging die dankbaar meelift met die Strong-doctrine. Zij voert uit wat deze doctrine beoogt, namelijk de ineenstorting van onze moderne welvaart. Zie voor vandaag, 26-5 de uitspraak van de rechter in de zaak Milieudefensie tegen Shell. Peter Ridd, Judith Curry, Susan Crockford en vele anderen die voor hun mening durfden op te komen, zijn slachtoffer geworden van dezelfde intolerante doctrine. Laakbaar zijn uitspraken van politici, activistische wetenschappers etc. dat sceptici berecht zouden moeten worden voor misdaden tegen de mensheid. Zie het voorportaal hiervan door de rechtszaken die zich thans beroepen op de mensenrechten volgens het EVRM met name artikel 2. Saillant: de rechter Larisa Alwin die vandaag uitspraak deed in de zaak Milieudefensie vs. Shell, heeft ruime ervaring met de EVRM. Bizar is dat toekomstige tol aan mensenlevens of leed door klimaatverandering niet kan worden bevestigd. Toch is dit de impliciete aanname in die uitspraak. Het argument is een onaannemelijke hypothese. Bovendien is de significante invloed van menselijke CO2-emissie door geen enkele meting of experiment aannemelijk gemaakt. Integendeel. Dus toekenning door de rechter o.b.v. art.2 van het EVRM berust op pseudowetenschap, net als het Lysenkoïsme. Toen de SU een netto importeur van graan werd, viel het Lysenkoïsme in ongenade. De parallel met het tot EU-klimaatbeleid verheven Strong-doctrine, is frappant. Gratis energie en groeiende welvaart zoals ons al decennia is beloofd? De schade van een dergelijke Staatsdoctrine is onmetelijk. Zo werd dit decennia geleden al verwoord door Sacharov:

“It is a matter of scientific conscience for each of the academicians who will vote as to how to interpret what is really hidden behind this ‘struggle against anti-Michurinist distortions’ and for the further development of the philosophical works of outstanding figures in biology, and so forth. I shall not read the excerpt a second time. As for myself, I call on those present to vote so that the only “ayes” will be by those who, together with Nuzhdin, together with Lysenko, bear the responsibility for the infamous, painful pages in the development of Soviet science, which fortunately are now coming to an end”.

Pseudowetenschap van het klimaatbeleid Het EU-klimaatbeleid volgens de Strong-doctrine Timmermans zal zeker leiden tot dezelfde ondergang

Jeroen Hetzler.

Bron hier.

Het EU-klimaatbeleid volgens de Strong-doctrine met als uitvoerder Timmermans zal zeker leiden tot dezelfde ondergang en vergelijkbare infamous, painful pages in the European science. Dit begint zich vanaf vandaag nog duidelijker af te tekenen. Zie het aangehaalde geschiedenisboek uit 2100.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).

***

Deel dit bericht a.u.b.
LinkedInMastodonWhatsApp

Gerelateerd: