Auteur: David Wojick (VS).
De klimaat’crisis’ lijkt een stille dood te gaan sterven, nu nog ver weg aan de grens van de wetenschap. En dus heeft het nieuws over deze aanstaande dood de mainstream nog niet bereikt.
De hoogleraren William van Wijngaarden (Canada) en William Happer (VS) hebben zeer belangrijk onderzoek gepubliceerd naar de stralingsverzadiging van de belangrijkste broeikasgassen. Hun eerste rapport is simpelweg getiteld “Relative Potency of Greenhouse Molecules“. Het is gebaseerd op grote doorbraak in de stralingsfysica.
William van Wijngaarden.
Tot voor kort waren de schattingen van de potentie van de broeikas gebaseerd op benaderingsbanden van geabsorbeerde stralingsgolflengten. Nu hebben de auteurs lijn voor lijn spectrale analyse gedaan, waarbij ze hebben gekeken naar meer dan 300.000 individuele golflengten binnen deze banden.
Het blijkt dat verzadiging veel sneller optreedt dan eerder werd gedacht. Met name de primaire broeikasgassen, CO2 en H2O, blijken bij de huidige atmosferische concentraties “extreem verzadigd” te zijn.
Deze resultaten suggereren sterk dat de gevaarlijke opwarming van meerdere graden die wordt verondersteld door de klimaat’crisis’ eenvoudigweg niet kan plaatsvinden. Is CO2 significant onwerkzaam? Dit zou nu een belangrijke onderzoeksvraag moeten zijn.
Het eerste artikel, Dependence of Earth’s Thermal Radiation on Five Most Abundant Greenhouse Gases, is hier te vinden. Het tweede artikel hier.
Het tweede artikel breidt het onderzoek uit tot methaan, lachgas en ozon. Alle drie hebben belangrijke implicaties voor het klimaatbeleid, waaronder het landbouwbeleid. Vooral methaan is het doelwit geworden van een heksenjacht op het gebied van klimaatbeleid. Professor Happer heeft een verhelderende video over dit onderwerp gemaakt. Bekijk mijn introductie en de video hier.
Een jaar geleden schreef ik voor het eerst over dit baanbrekende onderzoek, zie mijn artikel hier. Sindsdien ben ik verder gedoken in hun onderzoek. Over broeikasgasverzadiging staat bijna niets in de wetenschappelijke literatuur en daar moet verandering in komen.
William Happer.
Terzijde: er is een enorme literatuur over ‘CO2-verzadiging’, maar het gaat over de verzadiging van poreus gesteente tijdens diepe putinjectie. Dat is een groot probleem bij de zogenaamde CO2-vastlegging, waarbij CO2 uit onze uitstoot wordt gehaald en (hopelijk) ondergronds wordt opgeslagen.
Er is ook wat verwarring. Zoals hieronder wordt uitgelegd, is verzadiging niet absoluut, maar gradueel. Er bestaat niet zoiets als volledige verzadiging, dus als een wetenschapper zegt dat CO2 verzadigd is, bedoelen ze sterk verzadigd, niet volledig verzadigd. Dit is belangrijk omdat ik verschillende artikelen heb gevonden waarin de auteur zegt dat sceptici beweren dat CO2 verzadigd is en er vervolgens op wijst dat het niet volledig verzadigd is.
Dit is slechts een stropop-argument, want sceptici die de wetenschap kennen, beweren nooit volledige verzadiging.
CO2-verzadiging uitgelegd
Het oppervlak zendt een beperkt aantal fotonen (of stralingseenheden) uit van het soort dat atmosferisch CO2 absorbeert. In feite strijden de moleculen om de beschikbare fotonen. Dus naarmate het aantal CO2-moleculen toeneemt, neemt de absorptie per molecuul af. Steeds meer moleculen proberen hetzelfde aantal stralingsfotonen te absorberen.
De broeikasopwarming is gebaseerd op de opname niet op het aantal moleculen. Het opwarmend vermogen van de CO2 stijgt dus lang niet zo snel als het aantal moleculen. Dit afnemende effect wordt “verzadiging” genoemd. De opwarming neemt eerst snel af naarmate het aantal moleculen toeneemt. Dit betekent dat de meeste opwarming plaatsvindt wanneer het aantal moleculen relatief klein is, veel minder dan we nu hebben. Daarna verandert de opwarming heel weinig naarmate er steeds meer moleculen worden toegevoegd.
Dat is waar we nu staan, met iets meer dan 400 ppm aan CO2-moleculen. De CO2 is extreem verzadigd. Zelfs een verdubbeling van het aantal moleculen tot meer dan 800 ppm zou relatief weinig opwarmend effect hebben. Dat H2O ook extreem verzadigd is, is erg belangrijk. Veel van de versterkte opwarming die in de voorspellingen van de klimaatmodellen is ingebouwd, is gebaseerd op een sterke positieve waterdampterugkoppeling van de relatief bescheiden door CO2 veroorzaakte opwarming. Maar omdat waterdamp al extreem verzadigd is, kan deze sterke feedback niet optreden, zelfs niet als het aantal waterdampmoleculen sterk toeneemt.
David Wojick.
Meer in het algemeen zijn alle angstaanjagende IPCC-opwarmingsprojecties volledig gebaseerd op deze vijf gassen die voor veel toekomstige opwarming zouden zorgen. Geen van de klimaatmodellen houdt rekening met de hoge verzadigingsgraad die de hoogleraren van Wijngaarden en Happer hebben gevonden. En volgens deze onderzoekers worden hun baanbrekende resultaten bevestigd door satellietmetingen van straling. Kortom, het lijkt erop dat de klimaatmodellering van het IPCC gewoonweg achterhaald is. De modellen moeten opnieuw worden ontworpen om met al deze verzadiging rekening te houden.
En natuurlijk is er nog veel meer onderzoek te doen naar de broeikasgasverzadiging zelf. Maar intussen lijkt het erop dat de zogenaamde klimaat’crisis’ achterhaald is. Deze is afgelast door een grote doorbraak in de stralingsfysica. Het broeikaseffect werkt niet zoals de angstaanjagende computermodellen allemaal hebben aangenomen, maar wordt gedomineerd door verzadiging.
Dit is hoe wetenschap zou moeten werken: hypothesen worden weerlegd naarmate de wetenschap voortschrijdt.
***
Over de auteur David Wojick, Ph.D. is een onafhankelijk analist op het snijvlak van wetenschap, technologie en beleid. Zie hier. Voor meer dan 100 eerdere artikelen voor CFACT zie hier. Beschikbaar voor vertrouwelijk onderzoek en advies.
***
Bron hier.
LOL
https://breadonthewater.co.za/wp-admin/post.php?post=3004&action=edit
sorry.. verkeerde link
ja. ja. we are getting older…
https://breadonthewater.co.za/2021/05/27/together-we-can-do-anything/
Hier is nog iets
https://youtu.be/Loe3yoPP4X8
{kijk mooi: ze zit in een rolstoel…_)
Het is goed dat David Wojick het werk van Van Wijngaarden en Happer voor een niet-natuurkundig publiek voor het voetlicht brengt. Voor mij is het “nu hoor je het eens van een ander.” We weten al een hele tijd dat de IR bijdrage aan de onbalans van het warmte transport in en uit onze woonschil (dat is niet “de aarde”) slechts onderdeel is en afhankelijk van andere energie transporten. Als de woonschil warmer wordt warmer kan de aarde best afkoelen en omgekeerd. De verzadiging van zelfs dat kleine beetje uitgaande IR-energie door al aanwezig CO2 was al lang bekend, zie bv.
http://www.clepair.net/witteman-CO2+IR.pdf
Maar dat “de wetenschap” het werk van een wetenschapper niet accepteert, is zo oud als de wetenschap. Gelukkig zijn er altijd wel, die de uitzondering accepteren. Als onze jonge en grootste multinational ASML, Witteman’s CO2-laser werk niet had gekend, zou ze nu geen producten à 100 miljoen Euro per stuk kunnen verkopen.
Goed om een belangrijk artikel van bijna een jaar geleden nu weer onder de aandacht te brengen.
Dat meer CO2 niet voor meer opwarming zorgt, heb ik op verschillende manieren gemeten.
Als je goed kijkt zul je zien dat de warmte vh noorden komt en heel langzaam naar het zuiden uitbreidt.
Volgens mij komt de opwarming van meer vulkanische activiteit onderzee en meer vergroening. Bewijsbaar, beide voegen meer warmte aan de aarde toe.
Hier wat commentaar op Witteman:
Pagina 5:
The air density is about 2.78 x 10^19 molecules per cm3. The present content of CO2 is 400 ppm or 0.04% so that = 1.1 x 10^16 cm-3. At atmospheric temperatures practically all molecules are in the vibrational ground state.
Dat is niet zo, bij 288 K is 7.2% aangeslagen (buigingmode). Dat zijn ruim 10^14 moleculen/cm3.
Pagina 8:What happens with the absorbed energy? It is not very likely that the excited molecules will lose their energy by radiation because the emission time is much larger than the relaxation time by molecular collisions. At atmospheric condition the relaxation processes10,11 are in the order of 10-6 sec, whereas the emission time may be of the order of 10-3 sec or larger
Hoewel de botsingstijd korter is dan de emissietijd, wordt de geabsorbeerde energie nauwelijks omgezet in warmte. Het aantal 15 μm fotonen bij 288 K is de orde van 10^8/cm3. Dat is een factor een miljoen keer minder dan het aantal door de thermische activiteit aangeslagen moleculen. Alleen als er geen evenwicht is tussen de Plancktemperatuur van de straling en de temperatuur van de atmosfeer kan vibratienergie omgezet worden in warmte of omgekeerd.
Dirk
Was jij al ooit in een vliegtuig geweest die over continenten vloog? Heb je toen nooit gezien dat de aarde een constante uitstraling heeft die op 10km hoogte een temperatuur van ca. -50C bewerkstelligt? Waar komen jullie dan aan Planck voor de aarde? Dat kan toch echt niet?
Henry,
Het bijzondere aan de 15 μm band van CO2 is dat tussen 14 en 16 μm (of 630 en 710/cm) de straling van CO2 op dat traject zich gedraagt als dat een zwarte straler. Die band straalt in dat gebied verzadigde Planckstraling uit behorende bij de heersende temperatuur. Waarom dat zo is, heb ik enigszins duidelijk gemaakt in bovenstaand commentaar. Er is een overmaat aan aangeslagen moleculen (tov de fotondichtheid), net zoals in de wand van een echte zwarte straler.
Bij toenemende hoogte komt er, afhankelijk van de CO2-concentratie, een moment waarop de druk zo laag is dat de 15 μm band uiteenvalt en waar CO2 kan uitstralen naar het heelal. De straling in die band is dus verzadigde Planckstraling behorende bij de op die hoogte heersende temperatuur. Hieruit blijkt direct dat er nooit verzadiging van CO2 kan optreden. Steeds hogere concentraties verhogen simpelweg de emissiehoogte. Omdat CO2 vooral in de troposfeer naar het heelal uitstraalt, zal toename van CO2 altijd afname van straling in de 15 μm band veroorzaken, in de troposfeer daalt de temperatuur met toenemende hoogte (en zwarte stralers zenden minder uit bij lagere temperatuur).
Dat het op 10 km hoogte -50 °C is, komt door de lapse rate. Die is gemiddeld 6 K/km. Dat is lager dat de droogadiabaat van 10 K/km. Vooral waterdamp is voor die verlaging verantwoordelijk (minimumwaarde voor de natadiabaat is 2K/km). In opwaarts bewegende lucht kan omzetting van geabsorbeerde IR-straling door CO2 in warmte mogelijk een geringe bijdrage leveren.
Dirk
Bestudeer het verslag van Turnbull over de uitstraling van een bewoonbare planeet. Vooral Fig6 bottom. En dan laat je mij zien dat het netto effect van meer CO2 dat is van opwarming eerder als afkoeling en hoe dat berekend is….
Turnbull bekijkt het near-infrared zien. Dit is een lastig stuk in het spectrum voor metingen omdat in dat frequentiebereik de zon ook significant straling uitzendt. Vandaar de onorthodoxe methode van Turnbull. Maar voor het algehele begrip is het goed om te beseffen dat het merendeel van de straling die de aarde uitzendt, in het long- en far-infrared zit. Die frequenties heeft Turnbull niet bekeken.