De georganiseerde- en zwaar gesponsorde klimaatalarmisten doen er alles aan om het klimaat-probleem binnen de Nederlandse grenzen te houden

Greta Thunberg. Foto: Shutterstock. (Photoshop)

Een bijdrage van Reynier Pronk.

De georganiseerde- en zwaar gesponsorde klimaatalarmisten doen er alles aan om het klimaat-‘probleem’ binnen de Nederlandse grenzen te houden. Hiér moet de druk worden opgevoerd, hiér moeten bedrijven voor de rechter worden gesleept, hiér moet de regering achter z’n broek worden gezeten om zich aan hun afgedwongen belofte te houden en hiér moet de bevolking bang worden gemaakt om ze rijp te maken om ingrijpende en kostbare veranderingen (grotendeels verslechteringen) door te kunnen drukken.

Hadden ze zich werkelijk druk gemaakt over klimaatverandering, dan waren ze boven aan de trap begonnen met vegen: in China, India, Brazilië of Rusland, maar ja, dat ligt een beetje lastig want die regimes hebben creatieve oplossingen tegen demonstranten.

Daarom hebben wij Greta Thunberg nog niet met haar bordje op het Tiananmenplein kunnen zien zitten, Extinction Rebellion-adepten niet vastgeplakt op het Rode Plein zien liggen en is GreenPeace nog niet begonnen met het doven van de vele crematie-vuurtjes langs de Ganges.

Dus worden alle pijlen gericht op landen met een open samenleving als de onze. Hier valt wat te halen. Nu had ik graag dat grapje gemaakt over die dronken man die onder een lantaarnpaal z’n fietssleuteltje zoekt, terwijl hij het om de hoek in het donker had verloren, maar iemand was me voor.

Bovengenoemde landen liggen dus spreekwoordelijk ‘om de hoek in het donker’, terwijl in ‘verlichte’ landen als Nederland wordt geprotesteerd en geprocedeerd dat het een lieve lust is.

Dit fenomeen wordt ook nog eens versterkt doordat veel Nederlanders, in tegenstelling tot burgers van andere landen, weinig op hebben met hun land en daardoor nauwelijks iets weten over hun eigen geschiedenis. Met als gevolg dat ze geneigd zijn om alles wat anderen ze voor de voeten werpen, kritiekloos voor waar aan te nemen om vervolgens schichtig ‘sorry’ te zeggen tegen allerlei vermeende misstanden waaraan ze in feite part nog deel hebben, of hebben gehad.

Laatst hoorde ik een interviewer in z’n schulp kruipen omdat een Surinaamse schrijfster hem streng toesprak en zei dat ‘wit’ Nederland zich nu eindelijk eens rekenschap moet geven van hetgeen wij hen en hun slaafgemaakte voorouders hebben aangedaan.

Daarop moet toch makkelijk weerwoord gegeven kunnen worden, maar wij kronkelen liever van schuldgevoel over de grond dan deze dame uit te leggen dat de slavernij reeds in 1864 is afgeschaft, dat Nederland in 1975 Suriname niet heeft teruggegeven aan de oorspronkelijke, Indiaanse bevolking, maar cadeau heeft gedaan aan de toenmalige bewoners, met een flinke, langjarige bruidsschat en dat vervolgens de helft van de bevolking gekozen heeft om zich te vestigen in het land van die verschrikkelijke onderdrukkers, waarvan zij en anderen vinden dat het weer opnieuw door het stof moeten.

De georganiseerde- en zwaar gesponsorde klimaatalarmisten doen er alles aan om het klimaat-probleem binnen de Nederlandse grenzen te houden

Reynier Pronk.

Het lijkt wel of niemand zich realiseert dat Nederlanders zelf ook ‘slaaf zijn gemaakt’, als lijfeigene of bijvoorbeeld in de bezettingsjaren: dwangarbeid in o.m. Duitsland en Birma. Velen van hen zijn daarbij omgekomen door honger, ziekte of bombardementen. Allemaal iets korter geleden dan 1864 en, in tegenstelling tot de ‘slaafgemaakten’, zonder behoorlijke voeding.

Wat heeft dat met het klimaat te maken? Alles zou ik zeggen. Want het patroon is hetzelfde: weinig kennis van de lange termijn gecombineerd met veertig jaar kweken van schuldgevoel. Het klimaatkampioen van Europa willen worden van Rutte en Kaag is andere manier om sorry te zeggen tegen iets waaraan we niets kunnen (en hoeven) doen, waarvan op voorhand duidelijk is dat het niets oplevert, maar wel de potentie heeft om onze economie ernstig te schaden en mogelijk te verwoesten.

Ik denk dat Nederland snakt, nee niet naar een Chinees of Russisch regime, maar wel naar beter onderwijs, meer zelfbewustzijn en leiders zonder slappe knieën.

***