Maarten van Andel.
Een gastbijdrage van Maarten van Andel.
Het wordt steeds duidelijker dat wij in een heilig streven om als eerste klimaatneutraal te zijn onze eigen economie ondermijnen. We verzwakken met het nieuwe regeerakkoord, aangevuld met ondemocratische juridische procedures, de concurrentiekracht van onze sterkste ondernemingen. We praten over extra CO2-taks, volharden in het afwijzen van aardgas, en stoppen met investeren in betere en schonere fossiele brandstoffen.
We hebben die fossiele brandstoffen echter nog hard nodig tot 2050, en de rekening van onze voorbarige banvloek ligt inmiddels op tafel: Torenhoge energieprijzen, gierende inflatie, schrijnende energiearmoede en maatschappelijke tweedeling.
Beleggen in fossiel is juist goed voor het klimaat
Pensioenfonds PMT heeft inmiddels inzicht en lef getoond door investeringen in fossiele energie niet zomaar in de ban te doen. Met nieuw leiderschap kunnen oude principes en gevestigde opinies worden afgelegd, en kan met objectiviteit naar optimaal milieuvoordeel worden gestreefd. Dan kan bijvoorbeeld investeren in aardgas en LNG relatief gunstig blijken, en is er geen reden om dat op principiële gronden af te wijzen. Het ABP zou er verstandig aan doen om hier samen met PMT nog eens goed naar te kijken, en de angst voor publieke opinie en rechtszaken van ongekozen organisaties af te schudden.
Meer Gronings gas voor Duitsland
De meest pijnlijke uitwas van ons wereldvreemde klimaat- en energiebeleid is de noodzaak om weer meer gas uit de Groningse bodem te halen. Dat moet vanwege leververplichtingen aan Duitsland. Onze oosterburen hebben al dat extra gas nodig, omdat ze van de bruinkool af willen en als zo’n beetje enigen in de wereld kernenergie blijven afwijzen.
Dan blijft er behalve aardgas niks over om betrouwbaar veel energie te kunnen leveren. Zon en wind zijn daarvoor nog veel te klein en vooral veel te variabel. Bovendien bestaan sterke twijfels of het stroomnet op tijd klaar kan zijn voor de voorgenomen vergroening. Het is een raadsel waarom zoveel politici en beleidsmakers in binnen- en buitenland dit niet kunnen of willen onderkennen.
Strategische afhankelijkheid
Met deze struisvogelpolitiek ondermijnen we niet alleen ons verdienvermogen en welzijn, maar maken we ons strategisch afhankelijk van andere werelddelen waar men iets minder fanatiek een koploperspositie op de duurzaamheidsranglijst nastreeft. Andere en vaak minder welvarende landen ontvangen graag de door ons verketterde multinationals, met als resultaat een verplaatsing maar geen reductie van de wereldwijde CO2-uitstoot.
En aangezien wij de producten van die multinationals (staal, cement, benzine, aardgas, chemicaliën) nog even hard nodig hebben krijgen die landen steeds meer strategische macht. Onze ontluisterende afhankelijkheid van Russisch gas is daar het duidelijkste maar zeker niet het enige voorbeeld van. Denk ook aan Chinese zonnepanelen en autobatterijen, Congolees kobalt, Noord-Amerikaanse houtpellets en Zuid-Amerikaanse biobrandstoffen.
Brussel zwijgt
Terwijl de inflatie, energiearmoede, Groningse aardbevingen en Russische aardgasperikelen zich voor iedereen zichtbaar ontrollen zwijgt Brussel. Europarlement en Commissie blijken gegijzeld door de eigen Green Deal, waarin onderbouwde kritiek kennelijk gelijk staat met politieke zelfmoord. Als er geen open discussie, met wederzijds respect en zonder last- of ruggespraak meer mogelijk is bedreigt dat onze kostbare democratie.
Dan verdwijnt het belang van een effectief energiebeleid naar de achtergrond, en vervallen we tot salonfähige symboolpolitiek waarin biomassa ‘groen’ kan blijven en aardgas en kernenergie het nieuwe duurzaamheidslabel ‘oranje’ verwerven. Dat kan momentane politieke verlichting in de EU geven, maar mens en milieu hebben er niets aan.
Grootste politieke schandaal
De koppigheid waarmee de EU biomassa als groen blijft aanmerken wordt door Fenna Swart van het Comité Schone lucht inmiddels het grootste politieke schandaal op internationaal niveau genoemd. Ik voeg daar zelf het schandaal van lithium-, kobalt- en siliciumwinning aan toe. Burgers en bossen in o.a. Portugal en Servië moeten wijken voor nieuwe lithiummijnen, evenals de inheemse bevolking van Noord-Amerika. In Congo delven kindslaven met de hand het zeldzame kobalt voor onze autobatterijen, en in China worden Oeigoeren misbruikt bij de siliciumproductie voor onze zonnepanelen.
Nederland en de EU zouden met nieuwe leiderschap en een beter energiebeleid werkelijk iets kunnen doen aan deze mensenrechtenschendingen, en bovendien minder wereldwijde milieuschade en CO2-uitstoot veroorzaken. Het is hoog tijd om onze export van zware arbeid en milieuvervuiling te stoppen. Dat is twintigste-eeuws kolonialisme, en kan zich op langere termijn tegen ons keren in de vorm van strategische afhankelijkheden.
Decadentie en bureaucratie
Al dat Brusselse en Haagse zwijgen en wegkijken is een symptoom van decadentie. We zijn kennelijk niet meer in staat om te beseffen dat onze welvaart niet vanzelfsprekend is, dat we ons geld eerst moeten verdienen voor we het kunnen uitgeven, en dat we niet in alles voorop kunnen lopen.
Wat overblijft is een almaar toenemende regelzucht en bureaucratie op de vierkante millimeter. Werkgevers zouden de CO2-uitstoot van hun reizende werknemers moeten gaan bijhouden. Het valt te verwachten dat daar vervolgens nieuwe normen en reductiedoelstellingen aan worden toegevoegd. Dat betekent dan voor grote en kleine bedrijven de zoveelste vergroting van de administratieve last en verkleining van hun ondernemersruimte en concurrentiekracht.
Het lijkt wel alsof we wereldwijd straks de keurigste en schoonste met weinig geld willen zijn, in plaats van een sterke middenmoter met veel geld. Een beetje zoals sommige oude adel, chic maar arm. Ik ben liever iets minder verfijnd en rijk, en ik verwacht van de door ons gekozen en betaalde politici dat zij onze nationale en Europese belangen behartigen. Dat maakt ons des te sterker om met verve aan verduurzaming te blijven werken.
Over de auteur
Maarten van Andel is directeur Toegepaste Natuurwetenschappen van Fontys Hogescholen. Hij werkte eerder als ingenieur en manager voor internationale energie- en duurzaamheidsprojecten samen met bedrijven en instanties. Hij noemt zich ‘klimaatneutraal’: even bezorgd over het klimaat als over de maatregelen die het klimaat moeten redden.
***
Bron: Wynia’s Week.
Hopelijk is het inmiddels duidelijk. Al die milieuclubs moeten terug in hun hok. In plaats van actief te zijn op plekken waar zij dat op basis van het gemis aan democratische legitimiteit en gebrek aan kunde niet zouden moeten mogen. Optreden namens mij op basis van een wrakke met grote haast in elkaar geknutselde wet. Nota bene onder invloed van diezelfde geïnfiltreerde figuren in de politiek en begonnen bij één van die clubs.
Inmiddels doen ze overal hun slopende zgn. ideologische werk.
Prima en realistisch artikel. Vrij van de waan van de dag. Als de samenleving het moet stellen met de verderfelijke windturbines en de zonneakkers dan is het gedroomde “groene” beleid ver te zoeken. Groene elektrische energie bestaat niet. Elke vorm van elektrische energie geeft vervuiling en milieuschade. Die elektrische energie die de minste milieuschade en het minste ruimtebeslag oplevert is te verkiezen.
De huidige minister van EKZ geeft blijk van enige realiteitszin. Hopelijk dat dat zo blijft en dat zij in staat is allerlei overijverige nitwitten te corrigeren in hun wanen.
Terechte punten van dhr. Van Andel.
“..en ik verwacht van de door ons gekozen en betaalde politici dat zij onze nationale en Europese belangen behartigen” , lezen we. Ja dat zou je mogen verwachten. Echter, in werkelijkheid wordt op ideologische wijze louter het belang van de Sustainable Agenda gediend. Een agenda die in het leven is geroepen om welvaart te herverdelen en te decimeren door Moeder Aarde meer lucht te geven.
Dat dat een onnozele gedachte is is voor steeds meer mensen duidelijk. Moeder Aarde is juist gebaat bij ons gebruik van fossiele brandstoffen en het waardevolle restproduct, CO2.
De CO2-concentratie was gedaald tot bijna gevaarlijk lage waarden voordat de mens grootschalig begon te stoken. Wij hebben gezamelijk de concentratie reeds weten te verhogen tot zo’n 420 ppm en hij blijft nog even stijgen. Het wordt overigens steeds lastiger om de stijging in stand te houden. Oceanen en biosfeer trekken er hard aan; als een kind met een lollie in de mond zo blij!
Ooit zal de mens zijn massale gebruik van fossiele brandstoffen staken en daarmee de helende werking van CO2 op de natuur over moeten laten aan Moeder Aarde zelf. Ik hoop dat ze het zonder ons redt op de lange termijn…want het ging de foute kant op!
Ja maar dat is de bedoeling ook kleine bedrijven en de boeren moeten vernietigd worden want die zijn een gevaar voor de uitrol van de grote reset. Die grote bedrijven zitten ook in het komplot dus koop alleen bij kleine lokale bedrijfjes en direkt bij de boer. Kijk maar eens wat er in Canada gebeurt de banken moeten de rekening van de truckers blokkeren. Dat is al een inkijkje wat er in de toekomst staat te gebeuren. Het leger moet ingrijpen want ook zij worden de dupe van deze maatregelen als ge wone burgers.
De militairen worden wel naar dictaturen gestuurd om daar de democratie te herstellen maar in eigen land moeten ze straks het tegenovergestelde doen. Zw moeten zich niet voor dat karretje laten spannen maar de kant van de bevolking, waar zij zelf onderdeel van zijn, kiezen.
meestribbelaar
IJzer met handen breken lukt niet. Maar met lithium i.p.v. ijzer lukt het wel. Zo denken de slinksgroene politici.
IJzer met wind breken lukt ook:
https://www.thesun.co.uk/news/17663010/20million-wind-turbine-falls-storm-dudley-gusts/
Gronings gas is prima.
Om te beginnen eindelijk eens de groningers ruimhartig schadeloosstellen.
Druk op peil houden –> stikstof injectie
Frenske en Died hebben de kop onder 12000 (!!!!) pagina’s begraven
En daarmee ook het laatste restje geveinsde eu ‘democratie’
NL geen haar beter met 3 dagen stemmen en obscure poststemmen.
Hoezo gesjoemel
Mens geen enkele invloed op CO2 concentratie atmosfeer.
Zie lockdown effect in Mauna Loa
Maarten van Andel.
Uitstekend en genuanceerd verhaal! Ik betrap mezelf erop dat ik de laatste tijd steeds vooral boos word met al die politieke onzin die ons in armoede gaat storten. En dat helpt dan niet om discussies aan te gaan.
Blijf vooral deze boodschap uitdragen, eens zal de wal het schip keren.
Hans, aan de peilingen te zien is dat proces van keren al lang begonnen, zowel in Nederland als daarbuiten.
De door angst voor verlies van verdienmodel stevig vastgesnoerde oogkleppen zullen best wel een keer verdwijnen en laten we hopen dat we dan als ‘beschaafde’ westerse samenlevingen de guillotine gewoon in het museum laten staan.
Moet trouwens nog zien dat die kop van Timmerfrans daar in zou passen.:)
Goed artikel en jammer van dat ene toch wel storende foutje Maarten van Andel.
Ik bedoel dit: ‘Zon en wind zijn daarvoor nog veel te klein en vooral veel te variabel’.
Denk je nou echt dat zon en wind ooooooooit voldoende zullen zijn om onze behoefte aan betrouwbare stroom te kunnen dekken?
Foei.
AnthonyF
Het zal wel kunnen, met de massale inzet van waterstof en de complete verwoesting van het leefmilieu van vele organismen.
De vraag is dan wel of je deze anti”groene” ruimtevretende milieuverpestende oplossingen moet willen. Mij niet gezien.
Alles wat niet op een aanvaardbare manier midden in de stad en in, op de bestaande gebouwen en infrastructuur kan deugt niet en is een of meerdere stappen achteruit.
Mijn ochtendblad vermeldt verontwaardigd dat Tata Steel schepen betaalt om de na lossing op het dek achtergebleven kool- en ijzererts stof op zee van het dek te spoelen. Maar dat zijn toch natuurproducten? Er is een hetze gaande tegen de industrie die n.b.
onmisbare producten levert. Er is dringend een nieuw schoolvak nodig: “zegeningen tellen”.
De huidige koers is suïcidaal.
Morgen het eerste debat in de TK met Rob Jetten. Ben benieuwd of er door de volksvertegenwoordigers verstandige dingen worden gezegd en stelling wordt genomen tegen onhaalbare en onbetaalbare plannen die Nederland kapot maken.
Een kanttekening mijnerzijds,bij dit informatieve verhaal, want in de titel het woord ‘onhaalbaar’vervangen in ‘niet realiseerbaar’, haalt de lezer uit het paradigma van geloven naar niet in staat zijn de temperatuur te brengen binnen de door het klimaatverdrag en klimaatakkoord aangegeven grenzen. Het maakt niet uit wat je gelooft, maar is de mens in staat het door haar gestelde doel te bereiken.
Want de aandacht moet verschuiven van de hoeveelheid kooldioxide naar de hoeveelheid geabsorbeerde energie in de atmosfeer. Dit omdat de opwarming van een systeem en de verhoging van de gemeten temperatuur is gerelateerd aan de opgenomen, vermeerderde hoeveelheid energie, waarbij het niet uitmaakt welk soort energiendoor door en binnen de atmosfeer geabsorbeerd word. Warmte, bewegingsenergie, nucleaire energie, chemische energie of de beweging van elektronen (elektriciteit),.windkracht en waterkracht vinden hun vermogen tot energieopwekking immers in de beweging van materie, het opgewekte en gebruikte drukverschil in het systeem. Elk soort energie levert zijn eigen bijdrage aan de temperatuursstijging (van de atmosfeer).