Rob Jetten. Foto: Shutterstock.

Van een onzer correspondenten.

Je kunt natuurlijk op elke slak zout leggen, maar dat Klimaat- en Energieminister Rob Jetten (D’66) niet het verschil weet tussen C02 en Stikstof is een blunder van jewelste. En dan hebben we het nog maar niet over stikstofnitraat.

In tegenstelling tot voormalig D’66 Minister van Volksgezondheid Els Borst, kent hij als jurist niet de inhoudelijke finesses van zijn departement. Borst wel, zij was gepromoveerd arts. Sommige bewindslieden landen met de vreemdste argumenten pardoes op een departement. Zou je denken dat de expertise van boerenzoon Tiemen Brouwer in het kabinet Den Uyl hem op Landbouw en Visserij deed belanden, het was de bourgondische wijndrinker in hem die formateur Jaap Burger ‘ook relevant’ vond. Voor de goede sfeer.

Het summum van departementale expertise treffen we aan bij de Delftse ingenieur Cornelis Lely, later trouwens Eredoctor aan dezelfde hogeschool. Naast voortreffelijk politicus en bestuurder, kon niemand inhoudelijk om hem heen. Hij was begonnen als waterpasser, met lieslaarzen in de blubber. Zonder hem zou er geen IJsselmeer zijn, geen grote inpolderingen, geen afsluitdijk. Als iemand een transitie in gang heeft gezet is hij het geweest. Terecht dat een stad naar hem is vernoemd, standbeelden zijn verrezen en ruim dertig straten zijn naam dragen. Minister Lely had inhoudelijk kennis van zaken.

Dat heeft Rob Jetten per definitie niet. En de vraag is of de direct aanspreekbare topambtenaren van Klimaat en Energie op Economische Zaken die grondige inhoudelijke kennis wel hebben. Hier ziet u een deel van het organogram:

Minister Mr. Rob Jetten

Organogram Minsterie Klimaat en Energie

Sandor Gaastra is jurist, Niels Kastelein is bestuurskundige, Esther Pijs heeft een managementopleiding, Ernst-Paul Nas is jurist, (Marc Hoenders is alleen voor Groningen en levensmiddelentechnoloog), en last but not least want net benoemd: Kimberley Wedage is econome.

Dit is het kernteam rond Rob Jetten wat de energietransitie ten uitvoer moet brengen. Je ziet ze bij elkaar zitten en Kimberley neemt natuurlijk taart mee. Van wetgeving en processen zullen ze stellig veel weten, over het doorgronden van echte inhoudelijke keuzen is dat maar zeer de vraag.

***