Hoogmoed, hysterie en machtswellust

Een bijdrage van Jeroen Hetzler.

‘Tussen hoogmoed en hysterie’, was de titel van een boek enige jaren geleden van de onderzoeksjournalist Remco de Boer over de exploratie van schaliegas onder Nederlandse bodem.

De auteur demonstreerde het uiteenlopen van realistisch streven naar onafhankelijkheid van andere landen voor fossiele brandstoffen, tegenover het hysterische streven van Milieudefensie c.s. naar diezelfde, doch onhaalbare en onbetaalbare, onafhankelijkheid, maar dan met inferieure middelen en het verjagen of kapotmaken van multinationals.

De auteur beschrijft de gang van zaken rond testboringen naar schaliegas omdat er vermoedens bestaan dat onder grote delen van de Nederlandse bodem gas zit. Dit gas zit opgesloten tussen leemlagen en kan gewonnen worden door deze leemplaten te openen door een proces dat fracking heet. Tussen die leemplaten wordt een mengsel van water, zand en een beetje shampoo-achtige toevoeging geperst waardoor het gas vrijkomt en kan worden gewonnen. Niks aan de hand dus. Niettemin slaagde Milieudefensie erin het hele project in de ijskast te laten zetten puur door ongegronde emo-demonisering en valse voorstelling van zaken (“gevaarlijke chemicaliën”, verwoeste landschappen en aardbevingen) en een overheid die zich weer liet intimideren.

Winning van schaliegas is nu belangrijker gebleken dan ooit. Immers, de westerse wereld is nog verre van onafhankelijk van fossiele brandstoffen. Dit wordt onderstreept doordat na 50 jaar gemodder met windmolens, zonnepanelen en het verbranden van bossen slechts enkele procenten bijdragen aan de ‘oplossing’ van het fictieve klimaatprobleem.

Milieudefensie, evenals vele NGO’s zijn gevangenen van hun eigen fantasiewereld die verre staat van de werkelijkheid. Windmolens, zonnepanelen en bossen verbranden worden verkocht als de snake oil van weleer: de verkoop van een illusie. Want wat wanneer het niet waait? En wat te doen bij Dunkelflaute? Geen wind, geen zon. Ergo geen stroom, dunkt mij. Zou de burger nu eindelijk eens van Jetten mogen horen wat hierop zijn antwoord is? Zou hij deze vraag überhaupt snappen? Begrijpt hij bijvoorbeeld wat vermogensdichtheid is? Ik vrees van niet. Op zijn zachtst gezegd apart zo’n ministerspost in zijn handen, terwijl het voortbestaan van elke beschaving 100% afhangt van betaalbare leveringszekere energie.

Donald Pols, Milieudefensie.

Windmolens zijn auto’s die in tenminste 60% van de tijd stilstaan. In net geen 20% van de tijd is het goed; voldoet het aanbod toevallig aan de vraag zodat we kunnen rijden wanneer wíj dat willen. Dit dus allemaal zonder dat je weet wanneer. Voor zonnepanelen ligt dit nog ongunstiger. Wie zal ooit een dergelijke auto kopen? Niemand natuurlijk. Daarom worden ze de burger opgedrongen nadat eerst de democratie om zeep is geholpen. Wij burgers leven binnen de steeds totalitairder wordende machtssfeer van NGO’s als Greenpeace en Milieudefensie, en de waan van Kaag, Jetten, Timmermans, Samsom e.a. Het is Donald Pols, de leider van Milieudefensie, in het bijzonder kennelijk te doen om Nederland te slachtofferen op het altaar van zijn persoonlijke machtsstreven. Het gaat hem niet om het belang van de Nederlandse burger, ondanks zijn zalvende praatjes. Over Milieudefensie schrijft Wynia dit:

Zoals eerder aangekondigd in Wynia’s Week, wil een groep ‘Bezorgde Energie Gebruikers’ (BEG) zich gaan mengen in het hoger beroep dat Shell tegen Milieudefensie heeft aangespannen. In dat kader heeft BEG spoedoverleg met Milieudefensie aangevraagd. De reactie van Milieudefensie kwam laattijdig en getuigt niet van overmatige welwillendheid ten opzichte van energiegebruikers. In de strijd tegen de ‘gevaarlijke klimaatverandering’ lijkt Milieudefensie weinig oog te hebben voor andere belangen, zoals die van BEG.

Dat Milieudefensie zich laat leiden door ‘de wetenschap’ wordt door het vonnis zelf tegengesproken. Terwijl Milieudefensie de term ‘klimaatcrisis’ vaak in de mond neemt, heeft zelfs het IPCC die term nog nooit gebruikt en geeft ook de Europese Commissie toe dat dit een politieke slogan is. Ook de term ‘gevaarlijke klimaatverandering’ zal men tevergeefs zoeken in de rapporten van het IPCC. Desalniettemin heeft Milieudefensie de rechter zo ver gekregen om op de ‘gevaarlijke klimaatverandering’ haar oordeel te steunen; de term komt 39 keer voor in het vonnis. Milieudefensie shopt selectief in de wetenschap en geeft de voorkeur aan samenvattingen die voor beleidsmakers bestemd zijn, de zogeheten ‘SPM’ van de IPCC. Niet de inhoud van de wetenschap, maar vooral de door het IPCC uitgedragen ‘consensus’ staan daarbij op de voorgrond. Het idee dat deze wetenschappelijke consensus de rechter kan leren of het noodzakelijk of wenselijk zou zijn om te proberen de wereldwijde temperatuurstijging tot 1,5 C te beperken, zoals het Parijse klimaatakkoord suggereert, is een vorm van sciëntisme – het geloof dat wetenschap alle natuurlijke en sociale problemen uitputtend en alomvattend kan oplossen. Milieudefensie houdt die mythe graag in stand, hoewel daardoor de rechten en belangen van energiegebruikers en burgers worden gedegradeerd. Bron.

Nee, zij allen hanteren dwang om een gefabuleerd probleem op te lossen. Poetin doet hetzelfde wat betreft zijn geopolitieke ambities (gefabuleerde genocide en denazificatie). De uitkomst van dergelijke wanen zijn verwoestend. Zo kunnen wij dit nu niet alleen dagelijks op tv zien, maar ook kunnen we stellen:

Inspanningen om de wereld van fossiele brandstoffen te ontdoen, zullen de mensheid terugwerpen op een welvaartsniveau van de middeleeuwen. Bron.

Hoe dit komt? Hierdoor:

“Hij die weigert het rekenwerk te doen, is gedoemd onzin uit te kramen.” John McArthy.

En dit is precies wat nu gebeurt. Groenen kunnen/willen niet rekenen. Het lot van Nederland kon niet in slechtere handen zijn dan die van Jetten, gespeend als de man is van enige bèta-opleiding. Kent hij wel de zorgen van de Nederlandse burger? Ik denk van niet, en het interesseert hem ook niet. En dus betaalt de burger de prijs voor het waanbeeld van een immanente klimaatcatastrofe. Er is na 40 jaar geen bewijs voor deze stelling, wel weerlegging. Bron en Bron.

Bovendien wil die verschrikkelijk opwarming maar niet komen.

Over the 42-year period, global average temperature has increased at a rate of 0.13 degree Centigrade per decade. At that rate, it would take 80 years for average temperature to rise one degree. That is much less than the forecasts produced by alarmist climate models. The failure of reality to match alarmists’ projections has been recognized for some time. In 2009, in a moment of honesty–privately, off the record–alarmist scientist Kevin Trenberth wrote, “The fact is that we can’t account for the lack of warming at the moment and it is a travesty that we can’t.” Since then, the lack of warming, in comparison with the models promoted by Leftists, has continued. Bron.

Jeroen Hetzler.

Conclusie is dat de burger wordt geknecht en uitgezogen door organisaties en individuen die niet weten waar ze het over hebben, maar klimaattotalitarisme toepassen.

Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.

(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).

***