Vladimir Poetin

Van een onzer correspondenten.

In het diplomatieke spel tussen Rusland en de Westerse democratieën, speelt na de inval in Oekraïne, ook de Russische klimaatagenda een rol.

We kennen Poetin inmiddels als een strateeg die de kwetsbare plekken van de Europese energievoorziening heeft weten te raken, door ons afhankelijk te maken van zowel de fysieke fossiele energie zelf, olie en gas, alsook ferme greep heeft op de torenhoge prijs daarvan.

Landen zoals Duitsland, met de grootste economie in Europa, zijn zich doodgeschrokken en gooien in paniek alle groene beginselen over boord: aardgas mag, (is zelfs ‘groen’) olie mag, LNG mag en last but not least: kernenergie blijft voorlopig toegestaan.

En intussen maar hopen dat de onberekenbare Poetin de gaskraan zelf niet dichtdraait, als escalatiemiddel. De Duitse bondskanselier Scholz sprak zich, alsof het een overgave betrof, deze week uit tegen een voorlopig verbod op import van fossiele energie uit Rusland. Poetin’s gas giert met supersonische snelheid door de pijpen naar Europa, hoeveel moeders met kinderen ook worden gedood in Oekraïne, hoeveel vluchtelingen ook over ons continent zwerven. Met die Russische gasleverantie blijft er een enorm gapend gat in stand tussen alle andere Westerse sanctiemiddelen die juist Rusland op de knieën zouden moeten krijgen.

Maar Poetin kan ook nog met een ander wapen dreigen.

Als iets de regeringen van Westerse landen lijkt te verenigen is het de vrees voor klimaatverandering en de blinde wil om enorme budgetten daarvoor op te maken, zoals de miljardenverslindende Green Deal van Eurocommissaris Frans Timmermans. Op dit gebied zijn deze landen zeer kwetsbaar omdat de zelf aangewakkerde paniek van klimaatverandering en vermeende ondergang van de planeet, in de Westerse mainstream pers alsmaar eenzijdig versterkt en oneindig uitvergroot, een politiek sentiment is dat Poetin met gemak kan misbruiken.

Het Russische ministerie van Energie stelde deze week in dit verband dat internationale sancties tegen Rusland afbreuk zullen doen aan het vermogen van het land om de klimaatdoelstellingen te halen. Volgens een ministerieel rapport, gepubliceerd in de Russische krant Kommersant zouden de plannen om de nationale netto-emissies tussen 1990 en 2050 met 80% te verminderen, nu niet kunnen worden gerealiseerd. Russische investeerders in hernieuwbare energie hebben gewaarschuwd dat ze, vanwege sancties, hun projecten waarschijnlijk niet zo snel zullen bouwen als gepland en hebben de Russische regering gevraagd hen geen boetes op te leggen voor de vertraging.

Zo heeft Poetin niet alleen greep via het gascontract, maar kan hij ook het Akkoord van Parijs om zeep helpen door naar de sancties te wijzen. Klimaatbevreesde politici zoals onze Sigrid Kaag, bang voor de ondergang, zouden Poetin snel tegemoet moeten komen. Voor het te laat is.

***