Door een onzer correspondenten.
In Amerika worden steeds vaker plannen voor nieuwe wind- en zonneparken afgewezen. In de provincies Lake en Colusa, nabij Sacramento, werd deze maand een groot turbinepark van 144 megawatt in een procedure stop gezet.
Opvallend: juist milieu- en diversiteitsargumenten gaven de doorslag om er vanaf te zien. Volgens critici betreft het een kwetsbaar gebied, ‘een speciale en spirituele plek die een verhaal vertelt over platentektoniek, diversiteit aan planten en dieren, en inheemse Amerikaanse bewoning gedurende duizenden jaren.’ In 2013 was al een kleiner windturbineproject met succes tegengehouden.
Ook in andere delen van Californië werden meer windmolenplannen naar de prullenbak verwezen. Het is opmerkelijk dat deze afwijzingen plaatsvinden juist in Californië, dat een van de meest zware beleidsregimes heeft waar het gaat om ‘decarbonisation’. Zo kent de staat het vereiste voor 100% koolstofvrije elektriciteitsproductie en een economie-brede doelstelling van koolstofneutraliteit tegen 2045.
Ook in Ohio werden eerder deze maand plannen voor een 200 megawatt park voor windenergie afgewezen.
De afwijzingen in Californië en Ohio zijn de nieuwste voorbeelden van de jarenlange strijd om de locaties voor windenergie. Het blijkt dat ten minste 325 overheidsinstanties van Maine tot Hawaï inmiddels windprojecten hebben afgewezen of beperkt sinds 2015. Deze afwijzingen vinden plaats op hetzelfde moment dat de windindustrie hoopt op nog een uitbreiding van de lucratieve federale subsidie die de afgelopen twee decennia de groei van windenergie heeft gestimuleerd. Maar de voorgestelde federale begroting die het Witte Huis zojuist heeft vrijgegeven voor 2023 kent geen verlenging meer van dit type belastingkrediet.
Op het gebied van mega zonneparken worden er soms ware ‘veldslagen’ gevoerd, waarbij staat voor staat en provincie gemeenschappen gedwongen worden na te denken over hoeveel ze bereid zijn op te offeren om de economie koolstofarm te maken. Ze hebben ook geleid tot een jacht op nieuwe locaties om miljoenen extra zonnepanelen te plaatsen. Lokale overheden in staten zoals Californië, Indiana, Maine, New York en Virginia hebben daarom een moratorium opgelegd op grootschalige zonneparken, aangezien een nationale drang naar schonere energie in botsing is gekomen met klachten over de slechte invloed van deze ingrijpende duurzaamheidsprojecten op flora, fauna alsook op de landschappelijke beleving.
***
Dit bericht is gebaseerd op een artikel van de Amerikaanse energie- en klimaatjournalist Robert Bryce. Zie hier.
***
Ook in Nederland! Experts vrezen overal windmolens en zonneparken in Nederland.
Zij zien grote problemen voor zo’n geplande 3180 windmolens en 68.900 voetbalvelden vol zonnepanelen.
Ze vrezen voor de verloedering van het landschap en voor veel weerstand van burgers en bijna niemand (zelfs GroenLinks diehards) wil windturbines van 250 meter hoog in zijn achtertuin.
Het is een duidelijk signaal aan en ook kantelpunt voor de Nederlandse transitie ideologische aanhangers die gestaag aan hun eigen politieke ondergang werken.
https://www.ad.nl/binnenland/experts-vrezen-overal-windmolens-ons-land-gaat-in-de-uitverkoop~a8590fbc/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F&cb=774df7c1df1154e8e18dd30b9fcffb8c&auth_rd=1
De honderden windmolens die de experts in januari 2021 op land voorspelden lijken van tafel.
In het stuk dat in april naar de kamer ging mijmert onze klimaatdrammer: “We gaan voor nog meer wind- en zonne-energie, waarbij we allereerst inzetten op wind op zee en zon op dak.”
Gedacht wordt aan aanvulling op zee tot ongeveer 21 GW. (0.46 x 21 GW x 8760 h = 85 TWh)
RVO (datum onbekend) blijft pleiten voor 35 TWh wind en zon op land…
Hou voor de zekerheid een emmer bij de hand en probeer zonder overgeven de eerste zinnen te lezen van het kamerstuk: ‘Klimaatverandering is dé uitdaging voor onze generatie. Onze aarde warmt op en we krijgen steeds vaker te maken met extreem weer. Dit bedreigt het leven van mensen, dieren en de natuur’.
Och, wij hebben 4 katten maar desondanks wordt de hoeveelheid kattenbakvulling steeds groter.
Dan toch maar gewoon in de fik buiten.
Gelukkig is er dicht bij huis ook hoopgevend nieuws. Een dertigtal kilometers naar het Noorden, in de Montagne Noir, is door de huidige groene minister voor de klimaattransmissie, Barbara Pompili, een gebied aangewezen waar nog een flink aantal molentjes moet worden geplaatst.
Met de vorig jaar met grote meerderheid aangenomen wet in de hand, die bepaalt dat de uiteindelijke beslissing bij de lokale bestuurders ligt, hebben die lokale bestuurders laten weten dat zij er niets voor voelen, OMDAT de lokale bevolking in MEERDERHEID sterk tegen is.
Ja ja, dat krijg je er van als je echte democratie invoert.
AnthonyF
Als de drammer vindt dat de mens de grote boosdoener is en er daarom aangaat, zou ik me daarom dan het minst druk maken. De natuur redt zich wel. En zo gezien, kan die natuur Robje ook uitstekend missen. Als koude pap.
Scheffer ik hoop dat het licht eindelijk doorbreekt.
Als het niet geluidloos, esthetisch op eigen kosten en eigen dak van de zonaanbidders kan, dan maar niet.
Het is tenslotte wel erg gemakkelijk om het op andermans kosten en de afbraak van andermans leefmilieu te doen.
Verzin iets beters. kernenergie bijvoorbeeld.
En dan te bedenken dat geen van deze projecten het jaar 2050 haalt. Er zal nog een mega operatie nodig zijn om alles wat nu gebruikt en gebouwd wordt voor die tijd te vervangen. Nieuwe subsies zijn dan hard nodig omdat ik een vermoeden heb dat de eerste investeerders dit niet zelf gaan betalen.
Ik vraag me af wat ze hier wel willen behalve molens en panelen.
Het ligt dich bij het kanaal, Maas, spoor en autoweg, ideale locatie, maar ze willen het niet.
Streep door bouw grootste mestfabriek van Nederland in Haelen: ‘Degene die dit goed nieuws vindt, wil dus graag afhankelijk blijven van Poetin
https://www.limburger.nl/cnt/dmf20220408_94392490
het is voor de verwerking van varkensmest. na verwerking komen de nitraten op het land wat de natuur verstikt. dat is de reden dat de bron weg moet. geen varken is dan ook geen mest van varkens.
Tja dat krijg je met een provinciaal bestuur wat van praktijk en praktische oplossingen geen kaas heeft gegeten. Bij het woordje mest zie je de meesten al richting toilet rennen, en dat terwijl het verwerken van mest heel veel mogelijkheden kan bieden maar zij zien het niet. Wellicht de moeite waard om die club bij de volgende verkiezingen naar huis te sturen en mensen aan het roer te krijgen die wel in kansen en mogelijkheden denken.
Mest is enorm nuttige grondstof voor talloze toepassingen : chemie, bouw, waterstof, mineraalrijke meststoffen
h ttps://edepot.wur.nl/138781 : Mest is enorm nuttige grondstof voor de chemische industrie
h ttps://veeteelt.nl/nieuws/mest-als-grondstof-voor-asfalt
https://opwegmetwaterstof.nl/waterstof-maken-uit-mest-en-tegelijk-stikstof-reduceren/
Mest is in de eerste plaats de natuurlijke manier om voor menselijk en dierlijk leven gebruikte grondstoffen opnieuw een bestemming te laten krijgen zodat andere organismen er weer voor planten opneembare voedingstoffen van kunnen maken. En niet te vergeten de bodems rul en beter vocht opnemend en vochtvasthoudend te maken. Essentieel in de natuurlijke kringloop en voorwaarde voor een grote biodiversiteit.
Andere toepassingen rieken naar subsidie om van een verondersteld probleem af te komen. Zo pikt iedereen een graantje mee van een opgeklopt “probleem”.
Als je veronderstelt dat mest een probleem oplevert voor de lokale omgeving, dan zijn er nog genoeg plekken waar een mesttekort is en de uitgeloogde landbouwbodems om verbetering vragen.
Je kunt bodems ook braak laten liggen om zelfstandig te laten herstellen, maar dat duurt langer en je hebt dan meer landbouwgrond nodig. En dat gaat dan weer ten koste van de nog resterende spaarzame “natuur”.
Heel Afrika en Azië heeft een fertilizer tekort zo stelt WUR-CEO Louise Fresco in haar spraakmakende kritische boek ‘Hamburgers in het Paradijs’.
Nadat het windenergiebedrijf ESI Energy een boete opgelegd had gekregen van 8 miljoen dollar vanwege het shredderen van 150 adelaars, schreef Michael Shellenberger op Twitter: “A lot of people think you’re not allowed to kill bald eagles, but you are. You just have to pay $53,333 for each one. And you have to make sure you kill them with a wind turbine. Because it’s necessary to kill eagles to save them from climate change.”
Zou hij het Amerikaanse equivalent van onze ‘eab’ zijn…?
Windmolens plaatsen en daarvoor toestemming geven is langzamerhand een juridische en politieke kwestie waarin juristen (rechters) een uitspraak doen zonder kennis betreffende nut en noodzaak met betrekking tot het te bereiken doel van de windmolen. Want politici en juristen denken dat de functie en doel van windmolen plaatsing is de conversie van wind energie in elektrische energie, en ook over die transitie is hun kennis verwaarloosbaar. Zeker als die energietransitie begrepen moet worden als middel tot mitigeren van klimaatverandering en strekt tot middel om de temperatuur van Moeder Aarde reguleren.
Inderdaad, klimaat en energietransitie zijn geworden tot politieke en geloof kwesties, waaover in de rechtszaal uitspraken worden gedaan door juristen zonder kennis van zaken.
Het is een continue herhaling van de Urgenda zaak. Wat een wetenschappelijke droevenis, wat een aanslag op gezond verstand.