Wat gebeurt er als groene energie faalt?

Een gastbijdrage van Marinus de Korte.

Generale repetities van wat er zal gebeuren als groene energie uitvalt, duiken over de hele wereld op, en geven een onheilspellend beeld van de toekomst.

Lessen uit Californië, Texas, Europa en Australië tonen aan dat als de “Keep it in the Ground“-beweging erin slaagt het gebruik van fossiele brandstoffen te stoppen, de samenleving wordt ontwricht.

In 2021 heb ik aan den lijve ondervonden wat de gevaren zijn van een te grote afhankelijkheid van wind- en zonne-energie. Hoewel een samenstel van factoren er de oorzaak van was dat de stroomvoorziening van Texas in een groot deel van de staat uitviel tijdens een periode van extreem koud weer die winter, dient de vervanging van betrouwbare kolengestookte elektriciteitscentrales door industriële windfaciliteiten in het westelijke deel van de staat toch als hoofdschuldige te worden aangewezen. Hoewel windpromotors en -apologeten probeerden de verantwoordelijkheid van de storing in de schoenen te schuiven van regelgevers en aardgascentrales, was het het tekort aan windenergie op een kritiek moment voor een groot deel van het elektriciteitsnet funest. Bijna volledig gedreven door politiek, niet door de marktvraag, zijn wind- en zonne-energie nu goed voor ongeveer 28 procent van de elektriciteitsvoorziening in Texas.

Gegevens van de Electric Reliability Council van Texas toonden aan dat vijf dagen voordat de eerste sneeuwvlok viel, wind en zonne-energie 58 procent van de elektrische stroom van de staat leverden. Toen vormden zich wolken, daalde de temperatuur en stopte de wind tijdelijk, waardoor meer dan de helft van de wind- en zonne-energie in drie dagen offline ging en tijdens de storm nooit meer terugkeerde. De problemen werden erger toen de windturbines bevroren en zonnepanelen met sneeuw en ijs werden bedekt.

Omdat het elektriciteitsnet van Californië steeds “groener” is geworden onder verschillende wetten die zijn opgelegd om klimaatverandering te bestrijden, moesten Californiërs elke zomer wennen aan black-outs en brownouts. Met wind en zonne-energie ter vervanging van kolen, aardgas en kernenergie op het net, en elektriciteit ter vervanging van aardgas voor koken, verwarming en verwarming van water, is het systeem onbetrouwbaar geworden.

Wanneer Californiërs het meest stroom nodig hebben – in de zomer voor airconditioning en om die elektrische voertuigen op te laden om op een normale dag naar het werk te gaan en boodschappen te doen, of om te ontsnappen aan seizoensgebonden bosbranden, valt de stroom uit, waardoor de bewoners in het donker snikheet zitten opgesloten en mogen hopen dat de wind de vlammen niet hun kant op blaast.

Californië onderscheidt zich door tegelijkertijd de slechtste luchtkwaliteit van het land te hebben, tussen de hoogste benzine- en elektriciteitsprijzen, de meeste elektriciteit opgewekt door hernieuwbare bronnen en het minst betrouwbare elektriciteitsnet. Dat laatste is geen toeval. Het is een direct gevolg van de Californische mandaten om elektriciteit te gebruiken die wordt opgewekt door wind- en zonne-energie.

Ook Europa heeft de afgelopen jaren te lijden gehad van grootschalige stroomstoringen. Europa nam het voortouw in de sprong naar hernieuwbare energie, met als gevolg snel stijgende prijzen en stroomtekorten.

Vooral de stroomstoringen van vorig jaar waren acuut. Zoals Reuters en andere media meldden, resulteerden de zwakke winden in heel Europa afgelopen zomer in industriële windinstallaties die veel minder elektriciteit opwekten dan verwacht en nodig was. Black-outs en gedwongen sluitingen van fabrieken waren heel gewoon.

In Groot-Brittannië zorgden zwakke of afwezige wind ervoor dat turbines tegen het najaar van 2021 op meer dan 65 dagen minder dan 10 procent van de verwachte capaciteit produceerden, ondanks beloften van energiebedrijven en de regering dat windinstallaties niet minder dan 10 procent van hun nominale vermogen zouden produceren gedurende meer dan zeven dagen per jaar. De productie van windenergie daalde dit jaar met 20 procent.

Toen viel het tweede kwartje. Elektriciteit uit zonne-energie ging tijdens de late zomer en vroege herfst sterk achteruit. In december bedekten sneeuwstormen enorme zonnepanelen in Engeland. Industriële zonne-energie leverde in december dagenlang minder dan 2 procent van het verwachte vermogen.

Het antwoord van Europa op deze problemen was het heropenen van enkele eerder gesloten kolencentrales en het vertrouwen op meer aardgasimport uit Rusland. We weten hoe dat laatste is verlopen.

In een reactie op Europa’s aanhoudende energiedebacle vertelde Ralph Schoellhammer, een assistent-professor internationale betrekkingen aan de Webster Vienna Private University in Wenen, aan Newsweek:

“De huidige energietransformatie in Europa is waarschijnlijk de grootste geopolitieke blunder sinds de Tweede Wereldoorlog, de laatste keer dat de verkeerde ideologieën dompelden miljoenen mensen onder in wat met recht de donkerste periode van de menselijke geschiedenis kan worden genoemd.”

Nu stelt Duitsland, dat de anti-kolenstrijd in de EU leidde, zijn havens en energiemarkten open voor uit het buitenland geïmporteerde kolen. Engeland heroverweegt zijn de facto moratorium op fracking. Geconfronteerd met de brute energierealiteit en een boos electoraat, lijken energiezorgen de klimaatproblemen in Europa te overtreffen, althans voorlopig.

Ondanks het feit dat Australië over veel steenkool en een van de meest betrouwbare energiesystemen ter wereld beschikt, is het het afgelopen decennium ook grotscheeps op wind- en zonne-energie overgestapt. Zoals overal waar regeringen deze overgang hebben afgedwongen, stegen de stroomprijzen, ondanks herhaalde beweringen dat wind- en zonne-energie goedkoper zijn dan traditionele stroom, en de verslechterde de betrouwbaarheid van de elektriciteitsvoorziening.

Zoals beschreven op de website “Stop deze dingen”, hebben Australiërs de afgelopen jaren te maken gehad met zowel hogere prijzen als herhaalde, wijdverbreide stroomstoringen tijdens hittegolven, waarbij duizenden huishoudens en bedrijven zonder elektriciteit zaten, soms urenlang.

Wanneer de wind ging liggen, heeft de Australische energiemarktexploitant een stroomstoring en stroomonderbrekingen opgelegd aan bepaalde industriële faciliteiten om te voorkomen dat het hele netwerk in een regio instort. Om te voorkomen dat de verplichtingen van de klimaatovereenkomst van Parijs worden geschonden, heeft de Australische regering de stroomvoorziening stopgezet in plaats van kolencentrales te laten draaien als een draaiende reserve om in tijden van piekvraag de productie op te voeren.

Marinus de Korte.

Ondertussen gaan China, India en de rest van de ontwikkelingslanden vrolijk verder met het bouwen van nieuwe kolencentrales, waardoor de uitstoot stijgt en hun economieën blijven groeien. China, India, Pakistan en anderen delen niet het magische denken van het Westen over energie.

Ik hou niet van gedwongen bezuinigingen voor dwaze doeleinden. Het is dwaas te geloven dat we het klimaat kunnen beheersen door ons energieverbruik. Wat er in Europa aan de hand is, toont aan dat anderen moe worden van het dragen van het energieboetekleed als straf voor de zonde van het gebruik van fossiele brandstoffen. Ik hoop dat deze trend zich voortzet.

***

Bronnen: Niet veel mensen weten dat; Boston Wereldbol; het Heartland Instituut; Nieuwsweek; Reuters; Stop deze dingen.

***