Auteurs: Michael Limburg en A.R. Göhring.
Der Spiegel beschuldigt EIKE en een AfD-organisatie van het zaaien van paniek met waarschuwingen over een mogelijke black-out.
“Stop de dief!” riep de dief, is een mooie parafrase voor het Freudiaanse principe van projectie. Volgens deze beschuldigt een “dader” een ander, bij voorkeur een criticus, van precies wat hij zelf doet. De truc is simpel: volgens een bepaalde logica heeft degene die het eerst iets zegt, gelijk. Veel waarnemers richten hun aandacht vervolgens op de onschuldige beschuldigde, d.w.z. weg van de echte charlatan.
Der Spiegel, door grappenmakers ook wel Lügel genoemd, staat sinds de jaren tachtig bekend om zijn paniekcampagnes. Het begon met de wedstrijd aan het begin van het decennium wie de dood van het hele (West-)Duitse bos het vroegst zag aankomen zonder op de feiten te letten. Der Spiegel begon met een voorspelling van vijf jaar, maar Der Stern overtrof deze bewering met een voorspelling van slechts drie jaar.
Onvolledige selectie van SPIEGEL-titels met nepnieuws /paniekzaaien. Beeldcompositie T. Lackmann
In 1986 volgde Der Spiegel met twee doem- en ondergangsfantasieën: na de dood van Hollywood-ster Rock Hudson waarde hiv rond op Duitse redacties, maar alleen in de hoofden van de journalisten. In feite bleef het hardnekkige virus met een lage besmettelijkheid beperkt tot de mannelijke homoseksuele scene, en tot enkele van de seksueel hyperactieven, zoals aangetoond door de met een Oscar bekroonde Dallas Buyer’s Club.
Bovendien was er de “post-democratische stormram” die in hetzelfde jaar de Dom van Keulen zag zinken in de overstromingen van de Noordzee (of de Middellandse Zee – dat werd niet zo precies vermeld). In de jaren zeventig berichtte het Hanseatische kwaliteitsblad, net als andere kranten, nog over de ijstijd veroorzaakt door emissies (de jaren zeventig waren koel), maar nu schakelden ze over op de industriële hete periode (de jaren tachtig waren warm, dat klopt).
Oplageontwikkeling Der Spiegel.
Volgens een bon mot wordt Bild gelezen door Lieschen Müller en Der Spiegel door Dr. Lieschen Müller. Geheel terecht gezien de fouten die al in de jaren tachtig waren gemaakt, om nog maar te zwijgen van de laatste fase sinds 2010, toen het blad uiteindelijk het groene tijdgeest-orgel werd.
De ervaring leert dat mensen of instellingen die dergelijke fouten hebben gemaakt, agressief worden als hen daarop wordt gewezen en vervolgens overgaan tot de genoemde Freudiaanse projectietechniek. Het huidige nummer van Der Spiegel van 28 mei, onder de kop “Spelen met angst”, gaat over de landelijke stroomstoring, die steeds waarschijnlijker wordt door de energietransitie, en de AfD, die het onderwerp gebruikt voor “paniekzaaierij”.
Citaat:
De AfD heeft een onderwerp voor zichzelf ontdekt: de black-out. De partij zaait paniek over een massale stroomstoring, plunderingen en onrust. Ze gebruikt hiervoor ook ongevaarlijk klinkende clubs.
Dit betekent zowel wij (EIKE) als Energievernunft Mitteldeutschland en de Verein für Energiesicherheit, waarvan de AfD-politicus Steffen Kotré een vooraanstaand lid is.
We zouden nu de argumenten kunnen opsommen waarom de wiebelstroom van wind- en zonnepanelen het net destabiliseert, maar daar schrijven we al de hele tijd over. De journalistiek geeft sowieso niets om argumenten – maar hoe zit het met de waarschuwingen in andere openbare instellingen? Er loopt momenteel een succesvolle serie met Moritz Bleibtreu over het onderwerp, die op zijn beurt is gebaseerd op de bestseller van Marc(us) (Raf)elsberg(er). Sinds een half jaar adviseert deze ook het federale ministerie van Binnenlandse Zaken om voorzorgsmaatregelen te nemen in geval van stroomuitval – zij het met merkwaardig kleinerende stripfilms. Niettemin moeten we nu >20 liter water en houdbaar voedsel inslaan.
Elsbergs boek en de Bleibtreu-film behoren niet tot de rampenfilms, zoals die van Roland Emmerich, die zowat elk onderwerp als sjabloon gebruikt voor verbazingwekkende sensatiefilms, of het nu gaat om de ineenstorting van het klimaat, de Maya-kalenders of buitenaardse parasieten. Nee, het onderwerp stroomuitval/black-out is zeer nauw gedefinieerd en technisch goed onderbouwd – niets voor complottheoretici.
Michael Limburg.
Welke argumenten voeren de drie Spiegel-auteurs tegen ons aan? Eigenlijk niets – we zijn gewoon “obscuur”, ontkennen door de mens veroorzaakte klimaatverandering en werken samen met de AfD en met de denktank Heartland, die donaties ontvangt van dezelfde miljardair als Donald Trump. Klimaatontkenning, AfD, Trump – dit zijn drie volledig voldoende argumenten voor politiek correcte journalisten. Welnu, in een kerkgemeenschap is zo’n argument logisch, aangezien alle aanwezigen hetzelfde Heilige Boek lezen en de dogmatiek kennen, anders zouden ze er niet zijn. Maar een journalistiek tijdschrift richt zich, althans officieel, niet op gelovigen, maar op een breed lezerspubliek. Zo was het tenminste vroeger.
***
Bron hier.
Een beetje OT maar toch.
Macron heeft zich keihard uitgesproken tegen de pogingen om de islam op slinkse wijze toch het onderwijs binnen te laten sluipen.
Daarbij wordt hij volop gesteund door zijn nieuwe minister van onderwijs.
Verder heeft hij aangekondigd, en daar raakt het al wat meer het onderwerp van CG, dat er komend schooljaar weer meer onderwijs moet komen in wiskunde. Mooi, dan krijgen we wellicht weer een generatie die zelf de nonsens van de klimaatkerk kan analyseren; die weten dat 2 + 2 nog altijd 4 is en geen 5 of 100 of zo iets.
Wanner gaat Rutte eens op die toer?
De Franse minister van Binnenlandse Zaken heeft vandaag in een telegram aan alle departementale politiechefs, de prefecten, opgeroepen om met komende Pinksteren extra waakzaam te zijn voor de veiligheid van de Joodse gemeenschap in het licht van de voortdurende dreigingen vanuit de radicale Islam.
Gaat de Nederlandse CDA minister van BZ dat vandaag ook nog doen of mag ze dat niet van haar D66 Staatssecretaris want racisme?
Tja, Der Spiegel… Google maar een keer op ‘Claas Relotius’.
De kans op een blackout acht ik ook nihil. De kans op een brownout is wel reëel. Dat zie je aan de lopende band in Californië en Texas vanwege stroomtekort door aircogebruik tijdens hittegolven.
Een blackout kan eigenlijk alleen ontstaan bij te weinig stroomopwekking. Te veel stroom is een niet bestaand scenario want netbeheerders kunnen stroomopwekkers afschakelen.
Bij te weinig stroom worden grootverbruikers of gebieden afgeschakeld. Dat heet een brownout.
Dat kan gebeuren door het ineens wegvallen van een grote stroomopwekker als kern/gas/kolencentrale. Naarmate er meer gridopslag komt neemt dat risico verder af want gridopslag voor frequentiebewaking (de 50 Hz) reageert veel sneller dan opspinnende fossiele centrales.
Vonkentrekker,
“Naarmate er meer gridopslag komt neemt dat risico verder af want gridopslag voor frequentiebewaking (de 50 Hz) reageert veel sneller dan opspinnende fossiele centrales.”
Leg dat eens goed uit. Graag met concrete feiten en cijfers onderbouwd.
Wat is ‘gridopslag’? Dat die elektro-magnetische golffunctie voor later gebruik in de stroomkabel gepropt blijft?
Of werd bedoeld ‘off-grid opslag’? Dat kan namelijk wel.
Laat je niet bedotten door het veronderstelde toekomstige grid vanuit het ideologische groene zooitje.
Langdurige stroomuitval kan ook in Nederland, en we zijn niet voorbereid!
https://nos.nl/artikel/2290118-langdurige-stroomuitval-kan-ook-in-nederland-en-we-zijn-niet-voorbereid
In principe zou je elektronica uit kunnen rusten met accu‘s, net zoals het met laptops gedaan wordt. Je laadt ze dan overdag op en gebruikt ‘s avonds de accu. Bjjvoorbeeld de TV. Ten opzichte van een grote huisaccu heb je dan kleine apparaataccu‘s. Het is ook veiliger dan een huisaccu want die heeft veel meer cellen en als een cel in een accu ontspoort gaat de rest mee. Bijeen kleine apparaataccu is de schade aanzienlijk kleiner.
Ach, we weten toch dat indien er waarschuwingen komen dat er problemen zitten aan te komen met de energie leveringen, dat er meteen een blik met gelovigen opstaat om dat allemaal te ontkennen of met een verklaring te komen waar je geen touw aan vast kunt knopen. Toch zullen wij in dit land binnen een jaar weten wat het is om vol in te zetten op hernieuwbaar, wat het overigens niet is. Ben dan eens benieuwd welke bevolkingsgroep dan nog steeds vrolijk achter dit Kabinet aan blijft hollen.
Een beetje off-topic, maar wel de moeite waard om te lezen.
Een stukje uit de ‘position paper’ van SOMO (Stichting Onderzoek Multinationale Ondernemingen) bij het rondetafelgesprek over het ECT.
RWE heeft een zaak aangespannen onder het ECT om een schadevergoeding af te dwingen voor de wettelijke opgelegde (vervroegde) sluiting van de centrale in Eemshaven in 2030.
De Nederlandse Staat probeert daar onderuit te komen door samen met andere landen en de EU het ECT verdrag op te zeggen. Alles moet wijken, ruim baan voor de energietransitie.
“Het ECT als struikelblok voor klimaatbeleid”
Het nieuwste IPCC rapport laat zien dat de toename van CO2-uitstoot nooit eerder zo groot was als in het afgelopen decennium en dat snelle en grootschalige actie nodig is om de opwarming van de aarde onder 1,5°C te houden en gevaarlijke klimaatverandering te voorkomen.
De wereldwijde transitie naar ‘netto-nul’ vergt een ongekende verschuiving van investeringen naar schone en hernieuwbare energiebronnen, het afbouwen van bestaande fossiele infrastructuur en geen investeringen in nieuwe energieprojecten op basis van fossiele brandstoffen.
Dit omvat Het ECT staat haaks op deze doelstellingen. Net als andere investeringsverdragen is het ECT ontworpen om de economische belangen van investeerders in de energiesector, ongeacht hun klimaatimpact, te beschermen tegen overheidsmaatregelen die een nadelig effect op hun investeringen hebben. Via investor-to-state dispute settlement (ISDS) kunnen investeerders overheden buiten de nationale
rechter aanklagen en compensatie eisen voor tal van maatregelen, en daarmee klimaatactie duurder maken of vertragen. Er zijn reeds claims ingediend tegen het beperken of verbieden van olie- en gaswinning, of tegenhouden van nieuwe pijpleidingen.
Het IPCC erkent ook dat ISDS-zaken ertoe kunnen leiden dat overheden afzien van van maatregelen om fossiele brandstoffen af te bouwen, of deze maatregelen uitstellen.
Klimaatministers van Denemarken, Nieuw-Zeeland en Frankrijk hebben openlijk toegegeven dat zij
hun termijnen voor de beëindiging van olie- en gaswinning naar achter hebben geschoven uit vrees voor
arbitragezaken.
De RWE en Uniper claims tegen Nederland scheppen een zorgwekkend precedent. Zij openden in 2015 en 2016 nieuwe kolencentrales ten tijde van sterk opkomende klimaatafspraken en (toen) verslechterde marktvooruitzichten voor kolen. Hoewel vanuit de overheid steeds is uitgedragen dat de toekomst van de kolencentrales in Nederland afhankelijk was van vergaande emissiereductie door de sector,
bleken de exploitanten van de centrales niet bereid daarvoor de benodigde investeringen te doen (met name wat betreft CO2-opvang en -afvang). Door de centrales alsnog te openen, wogen zij hun commerciële belangen zwaarder dan het risico op maatregelen om CO2-reductie af te dwingen. Mochten zij hun claims gehonoreerd zien, dan is dat feitelijk een beloning voor hun riskante investeringsbeslissingen, wetende dat ze met hun centrales flink bijdragen aan klimaatverandering. Investeringsverdragen als het ECT zijn als een gratis verzekering waarmee investeerders de risico’s en kosten van de energietransitie grotendeels af kunnen wentelen op de samenleving en minder snel geneigd zullen zijn uit fossiele brandstoffen te stappen.
Te lezen en terug te kijken via:
https://www.tweedekamer.nl/debat_en_vergadering/commissievergaderingen/details?id=2022A03944