Foto: Shutterstock.
Een gastbijdrage van Ed Zuiderwijk.
Ergens halverwege de jaren 90, aan het begin van mijn mid-life crisis, had ik het plan opgevat voor een fietstocht in mijn vaderland, een tocht langs familie en bekenden.
Ik woonde in Cambridge en was al jaren in het buitenland. Dus gaf ik mijn oude trouwe Motobecane uit 1970 een goede service beurt, kocht een grote zijtas voor achterop, een ticket voor Hoek van Holland, en daar ging mijn jongere zelf. Zo’n drie weken rondgetoerd en mijn laatste stop was bij mijn broer die in Leiden woonde. De volgende morgen had ik geboekt voor de dagovertocht van 7 uur terug naar Albion. Leiden is zo’n 45 km van de Hoek, dus dat was om half vier opstaan en snel op weg, in het donker met geen kip op de weg.
Na een klein uurtje trappen ben je bij Den Haag en het ‘daghet inden oosten’. Dan word je plotseling gewaar dat gedurende het voorgaande kwartier een almaar luider wordend gemurmel en rommel opklonk uit de sloten waar ik langs reed. Bijna onmerkbaar eerst maar steeds luider. Bij Den Haag had ik eindelijk door wat ik hoorde: kikkers, bij de duizenden. En tot in de stad. Pas toen het stadsverkeer op gang kwam werd het kikkergebrul verdrongen door de moderniteit.
Tot die ochtend wist ik van die lawaaierige kwakers alleen maar uit de boeken van Dik Trom; in mijn jeugd, de 1950s, had ik het nooit buiten gehoord. Dan komt de wetenschapper bovendrijven en je realiseert je dat al die milieumaatregelen duidelijk vruchten hebben afgeleverd en dat Hollands waterwegen weer bewoonbaar waren zelfs voor kikkers, die goed schoon water nodig hebben.
De rest van mijn ritje naar de boot was er een van afzien. Er stond een kracht 6 bries waar ik recht tegenin moest en die sterker werd naarmate ik door het Westland ploegde. Haalde de boot met 20 minuten speling. Een tijdje later besloot ik om eens te kijken naar hoe dat opschonen van het vaderlandse milieu nu kwantitatief zat en met enige moeite en hulp van een bibliothecaresse bij de universiteit’s bibliotheek kreeg ik wat inzage in publicaties die de sterke teruggang van vervuiling documenteerden met echte waarnemingen. Ik ging naar huis met de indruk dat de opschoning zelfs zodanig was dat het vrijwel niet mogelijk zou zijn om nog meer te verbeteren. ‘Mission Accomplished’ leek het mij toe, en houden zo.
Vooruit met tien of meer jaren. Om een of andere reden was ik op de web plek van het Ministerie van Milieu verdwaald en las over nieuwe maatregelen om de milieuvervuiling tegen te gaan. Heh? Ja want die maatregelen waren nodig om de treurige toestand van het milieu te verbeteren. Maar die rapporten dan? Wat was er veranderd?
Wat er was veranderd was dat het Ministerie zich nu niet meer op echte metingen baseerde maar op voorspellingen uit een of ander model. En die modellen voorspelden kommer en kwel ‘als er niets gedaan werd’. Ik wist toen dat het ministerie en nu het RIVM bevolkt werden en worden door anarchisten, groene anarchisten.
Een wijs man heeft mij ooit eens uitgelegd wat het verschil is tussen een oproer en anarchie. Een oproer kan ontaarden in anarchie maar anarchie wordt nooit meer een oproer. Dat komt omdat het fundamentele karakter van anarchie niets met enigerlei geweld van doen heeft, maar met iets heel anders, namelijk het niet weten wanneer je moet ophouden en/of het onvermogen om dat te doen. Het is dus een geestesgesteldheid, een mentaliteit. En die mentaliteit kom je overal tegen, in het gedrag van individuen tot het gedrag van regeringen en instituten. Het is een lange lijst van voorbeelden.
De verslaafde die niet wist wanneer te stoppen voor hij verslaafd werd en dat nu niet meer kan zonder serieuze hulp. De eeuwige evolutionair die steeds nieuwe redenen vindt om revolutionair te zijn en nooit aankomt bij het idee om eens iets op te bouwen. Instituten, zoals bijvoorbeeld indertijd de Inquisitie, waar constant nieuwe manieren worden bedacht om de mensheid van zichzelf te redden. De ‘cancel culture’ met hun beeldenstormen en de twitteraars die van geen ophouden weten. Regeringen en hun instellingen die voortdurend de doelpalen verzetten bij het regelen van alles en nog wat en geen idee hebben hoe daar mee te stoppen. Allemaal aspecten die onder de noemer ‘anarchie’ vallen.
We kennen de individuen. Onze eigen Frans Timmermans, bijvoorbeeld. Hij wordt als ‘klimaat paus’ betiteld maar ‘Grand Inquisitor’ zou beter passen. Frans ‘Torquemada’ Timmermans klinkt ook beter. Maar kijk eens naar de mentaliteit van die twee: een ongeremde drang om mensenzieltje te redden en steeds idiotere maatregelen om dat te bereiken. Om de ziel te redden mocht je met gemoedsrust iemand doodmartelen. Om de ziel te redden van hen die zondigen tegen het klimaat, het waanidee van de gedrevene, mag je best de mensheid in de armoede storten.
We kennen de instituten. Neem bijvoorbeeld het US Environmental Protection Agency. Bron van een eindeloze stroom regels en regeltjes om bedrijven en boeren te vertellen wat ze allemaal niet mogen doen, de meeste ervan totaal overbodig of zelf schadelijk en contra-productief. Een US president, die waarvan de naam niet mag worden genoemd, probeerde de bezem door die Augiasstal te halen maar slaagde daar helaas niet in, zodat onder de huidige bewoner van het Witte Huis de anarchie als een driekoppige Cerberus terugkwam. Ons eigen RIVM doet er niet voor onder met hun stikstof waanzin. Dat het beleid met betrekking to Covid niet veel beter is was voorspelbaar gezien de institutionele anarchie in dat clubje.
En dan zijn er die regeringen die maar niet ophouden met het maken van nieuwe vooral groen regels. De huidige US president probeert het ‘Build Back Better’ programma door het Congress te loodsen, een gigantisch pakket waarin zo ongeveer elke hobby van de linkervleugel van de Democrats is verwerkt; tot nu toe is het niet gelukt maar ze proberen het telkens weer.
Ed Zuiderwijk.
In Nederland is de regel brei voor de energievoorziening zo uit de hand gelopen dat er geen coherente politiek meer is; Jan en alleman bemoeit zich ermee, tot aan de rechters toe. Er is geen plan B en dus zal dat grandioos fout lopen. Nu zien we dezelfde waanzin uitgerold worden voor de voedselvoorziening. Den Haag, een paar uitzonderingen daargelaten, weet echt niet waar hun volgende maaltijd vandaan komt.
Maar waar het echt uit de hand is gelopen is bij onze buren in Duitsland, die nu gaan ontdekken dat hun volprezen groene beleid een gevangenis is waarin de verwarming en het licht verondersteld werden verzorgd te worden door de buren, die het echter laten afweten. Ze mogen zich gelukkig prijzen dat niet alle afgedankte kolengestookte centrales waren gesloopt. De groene anarchie als vijfde rijder van de apocalyps. We leven in interessante tijden.
***
Eindredactie: er zitten storende harde returns in dit stuk
Geregeerd worden door onwetende zielen omringd door gluiperds is het grootste gevaar.
Het beleid wordt dan ook ingewikkelder om iedereen te redden en te controleren. Steeds meer ambtenaren en consultants zijn hier voor nodig.
Waar premier Mark Rutte bij zijn aantreden in 2010 nog pleitte voor een zo klein mogelijke overheid, zijn er de afgelopen jaren tienduizenden ambtenaren bij gekomen.
DEN HAAG – Ministeries hebben het afgelopen jaar 2,3 miljard euro uitgegeven aan de inhuur van externe krachten. Daarmee is de rekening voor consultants en andere externen in vijf jaar tijd geëxplodeerd. Dat gaat lijnrecht in tegen afspraken met de Tweede Kamer.
Volgens de zogenoemde ’Roemer-norm’, ooit bedacht door toenmalig SP-leider Emile Roemer, mogen ministeries maximaal tien procent van hun totale personeelskosten uitgeven aan externen. Maar ze zitten al jaren boven die grens. In 2017 ging 1,3 miljard euro naar externen: dat bedrag is nu bijna verdubbeld. Bij sommige ministeries gaat zelfs meer dan twintig procent naar inhuur, blijkt uit recente jaarcijfers van het Rijk.
Tegelijkertijd dijt het ambtenarenapparaat flink uit. Waar premier Mark Rutte bij zijn aantreden in 2010 nog pleitte voor een zo klein mogelijke overheid, zijn er de afgelopen jaren tienduizenden ambtenaren bij gekomen. In zijn vierde kabinet doet de VVD-leider daar een schepje bovenop met vijf nieuwe bewindspersonen: die kosten in totaal 7,5 miljoen euro per jaar extra.
„Het Rijk heeft de laatste tijd steeds meer personeel nodig, vanwege de energietransitie, de toeslagenaffaire, corona en andere grote maatschappelijke problemen”, zegt hoogleraar arbeidsmarkt Ton Wilthagen. „Maar in deze tijden van krapte is dat extreem lastig én kostbaar.”
https://www.telegraaf.nl/nieuws/69387521/externen-cashen-bij-ministeries
„Het Rijk heeft de laatste tijd steeds meer personeel nodig, vanwege de energietransitie, de toeslagenaffaire, corona en andere grote maatschappelijke problemen”, zegt hoogleraar arbeidsmarkt Ton Wilthagen. „Maar in deze tijden van krapte is dat extreem lastig én kostbaar.”
Ja en niet alleen bij het Rijk. Er vindt een verschuiving plaats in werk van werk met hoge nuttige toevoeging ( goed voor bbp) naar werk met slechts de ‘toevoeging’ om boel draaiende te houden en dit gaat ‘ten koste’ van bbp [1]
Tijden van krapte idd op veel terreinen. Krapte of Schaarste dat gaan we vaker meemaken.
[1] bbp. En bnp.
“Het BBP geeft de waarde aan van alle goederen en diensten die in een land worden geproduceerd. Het BNP geeft de waarde aan van alle goederen en diensten die door inwoners van een land worden geproduceerd. Dit kan ook in het buitenland zijn.”
Bron: google zelf voor meer info.
Parasitisme heeft de overhand gekregen. Ambtenaren zonder vakinhoudelijke kennis zijn een simpel doelwit geworden van activisten en gebakken lucht verkopers. (zie Rijkswaterstaat) Wel las ik dat zo’n extern ingehuurde kracht maximaal €240 per uur mag verdienen. (een consultant is iemand die je horloge afpakt om je te vertellen hoe laat het is)
Liep het daarom storm bij die banenmarkt op Schiphol? Pamela Hemelrijk (zaliger) zag het lang geleden al aankomen: https://meervrijheid.nl/?pagina=979 (Flatgebouw Nederland)
Inderdaad, de toegevoegde waarde en bijdrage aan het nationaal produkt is voor managers, politici en bestuurskundigen moeilijk meetbaar, als her al uitgedrukt kan worden in geld.
De toegevoegde waarde en het nut van hun arbeid is tevens vergelijkbaar met de bijdrage van rechters en juristen aan vermeerdedering van het BBP, ook vergelijkbaar met de beoordeling van het werk van de dominee of priester binnen hun geloofsgemeenschap.
Dan verricht de boer in relatie tot stikstof nuttige arbeid, levert met zijn arbeid eennpositieve bijdrage, maar moet de arbeid van regering, politici en de arbeid van ambtenaren in het openbaar bestuur als uiterst negatief beoordeeld worden, met als uiteindelijk gevolg vermindering van de voedsel opbrenst van het land. Want zij delen het geleende geld uit om vernindering van het Nederlandse landbouw en veetelt opbrengst te realiseren, subsidiegeld dat ook eens gegenereerd zal moeten worden dor belastingbetalers.
Hoe worden de kosten van afname van de hoeveelheid stikstofdeponering op en in natuurgebieden begroot en berekend, want daarover dient de politiek ook eens inzicht te krijgen bij het voorgenomen stikstofbeleid.
David, wat een geweldig verhaal van Wout en Nolleke :-)
Bedankt voor het delen.
johan van Leeuwen
Inderdaad, de B.V. Nederland in een notendop. Leuk als het niet zo triest was.
Precies, het is een verslaving en een logische opeenvolging van gebeurtenissen. ( arbeid en kapitaal )
De digitale revolutie triggerde het klimaatverhaal en de energietransitie, maar ook een revolutie in de medische wereld. Digitale meettechnieken en computermodellen maakte dat mogelijk.
In de 70er jaren was de vervuilingsindustrie al opgekomen (vogelenmeerpolder ) omdat de vervuiling gewoonweg uit de hand liep.
Gaandeweg werden de kosten van afval verlegd naar de burger via gedwongen winkelnering. (afvalstoffenheffing ) Het was het begin van het tijdperk van afvalbaronnen die slapend rijk gingen worden en waarin voor het eerst in het industrieel tijdperk afval meer waard was dat het product zelf. Het principe van kosten verleggen, zoals dat voor het eerst werd toegepast op de afvalsector, aan de burger vormt de rode draad doorheen de artikelen die ik al sinds 2015 schrijf. In mijn boekje over het bedrijf Alterra, waarvan de aandeelhouders onbeschoft rijk werden met deze truc. Het laatste artikel is getiteld ‘ de fuik’ en beschrijft de energietransitie vanaf 1973 toen een eind kwam aan de naoorlogse economische boom en men deze truc bedacht, gebaseerd op onvers neden oplichting en diefstal http://bureaulesswatts.nl/de-fuik/ Lees ook het artikel “ocean Clean up , gefinancierd door oa Coca Cola en het ministerie van BUZA.
Dat principe van gedwongen winkelnering is van toepassing op de energietransitie en het milieu. Het is geen complot, maar de werkelijkheid, zoals die zich voordoet; al decennia, sinds de industrie vertrok, culminerend in de huidige kleptocratie ( die van Rusland naar de Zuidas verhuisde )
Na het fijnstof komt nu het ultra-fijnstof want dat kon gemeten worden.
Bij ons kwamen ook de kikkers en vissen weer terug in de ’s Gravelandse vaart omdat de wasserijen verdwenen die daar waren sinds de 18 de eeuw en werd de vuilnisbelt gesaneerd waar een chemisch bedrijf uit Hilversum haar afval stortte.
Wat heb ik dit verhaal met plezier gelezen!
Ik heb ook gefietst! Het was in de Algarve, in Portugal. We hadden onze eigen fietsen meegenomen, vastgeknoopt aan de caravan. Als je mij zou zien dat besef je onmiddellijk hoe belangrijk het was dat ik op mijn eigen versterkte fiets zou rijden daar..
Het was ongeveer halverwege de jaren tachtig en we reden op een landweggetje, een onontgonnen stukje kust langs de Atlantische Oceaan. Het was op een zaterdag. De grond was heideachtig en hier en daar zaten zonkjes en kuilen van oude konijnenholen.
Er stonden wel tien auto’s in het terrein en de eigenaren hadden deze allen met de aftapplug van hun carterpan boven een zonkje, cq een konijnenholletje gereden.
Ze waren hun olie aan het verversen!! Zaterdag olieverversdag!
De code was; Niet zomaar weg laten lopen, nee zoek een holletje. Zorg dat de olie netjes onder het oppervlakte blijft. ‘Wat jammer dat we hier niet met de caravan zijn’, dacht ik. ‘Dan hadden we hier mooi ons chemisch toilet kunnen legen’.
Kijk lezer, toen hadden we ècht een Frans Timmermans nodig, een nijvere koddebeier, die opeens achter de struiken tevoorschijn was gekomen met zijn dienstfiets, teneinde ons te bekeuren en te verjagen.
Maar is de Frans van nu niet wat doorgeschoten? Ed Zuiderwijk heeft gelijk, het institutionele, anarchistische gehalte van NGO’s en landsbesturen is vergeven van dit soort lui.
Trouwens, zijn ze niet allen te beroerd om nog ouderwets tegen de wind in te fietsen?
Troubadour.
Trouwens, zijn ze niet allen te beroerd om nog ouderwets tegen de wind in te fietsen?
Ben je gek, fietsen? Die hebben toch hun dienstauto en chauffeur!
Ik zou voorstellen dat Timmermans en vrienden allemaal een dienstfiets krijgen. Mag wel een elektrische zijn…
Eab
De expertise die noodzakelijk is voor goed bestuur wordt uitbesteed aan belanghebbenden. En op deze wijze krijg je de gekochte wetenschap als vanzelf keurig opgemaakt opgediend. Zonder er overigens enige notie van te hebben waar het over gaat, Een reeks van doorgeefluiken achter elkaar.
Uitstekend stuk.
Vooral een eyeopener is deze zin:
Is ook de conclusie van Omtzigt: Den Haag heeft de realiteit door modellen vervangen. Klimaat, Stikstof, Corona, fraudebestrijding….
Artikel met veel plezier gelezen.
Kijk vroeger hadden ze veel punten om iets aan het milieu te doen, rioleringen die in beken uitkwamen, vuilnisbelten in natuurgebieden die ook nog een keer het grondwater vervuilde, veel te veel gevaarlijk gif en noem maar op.
Met andere woorden er is heel veel gebeurd wat goed is.
Maar nu zijn ze aan het mieren-neuken, dingen aan het zoeken met uiterst gevoelige apparatuur.
Ik weet nog dat vroeger een vraag werd gesteld, kun je een dikke stalen H balk indrukken met je duim, nee natuurlijk niet was het antwoord, maar het antwoord was fout, je kunt hem indrukken en met een uiterst gevoelige meter die was uitgevonden het grapje meten, oftewel bewijzen.
Ik bedoel maar, er is altijd wel wat te vinden maar je moet ook de grenzen weten, en die zijn ze heden kwijt, iedereen wil in de belangstelling staan met wat hij gevonden heeft, maar de vraag blijft hoe belangrijk is het, er bestaat geen ideale wereld.
Theo
Het begint met de vragenstellers, de kijkers en de denkers. Die veranderen wat fout lijkt te lopen. In hun kielzog komen de volgers met hun kudde-instinct aan het bewind. Die kunnen, omdat zij volgers zijn, niet opereren zonder de leiding. Is de leiding verdwenen, dan volgt het dictaat en de tunnelvisie als enige oplossing.
Het is een variatie op de wet van de verminderde meeropbrengst. Stikstofuitstoot was al met ca. 60% afgenomen; nu gaat men € 25.000.000.000 uitgeven om deze verder te verminderen. Vroeger stookte iedereen en alles kolen. Nu zijn er nog maar enkele, goed gefilterde kolencentrales over. Die moeten dicht. De wettelijk afgedwongen reductie tot 35% capaciteit kost ons 200.000.000 per jaar. Vroeger rookte 90% van de mannelijke bevolking. Nu zijn de resterende rokers gemarginaliseerd en gaan ze € 40 of meer voor een pakje betalen. De CO2 reductie in NL is al gigantisch gedaald en de aardtemperatuur lijkt te stagneren. Juist nu gaan we € 35.000.000.000 besteden om de resterende uitstoot te minimaliseren, overigens met dubieuze middelen en een onzeker resultaat. Welkom in Neverland.
Ed, uitstekend verhaal!
Zoals Ayn Rand het al voorspelde gaan de niet productieven bepalen wat er moet gebeuren en hoe we het moeten doen onder het mom van eerlijk verdelen etc. Daarbij proberen ze de productieven om te kopen met baantjes, geld en status. Meer belasting, meer uitgeven. Tijdelijk gaan enkele productieven veel gesubsidieerd geld verdienen maar dat is eindig. De productieven haken uiteindelijk massaal af en instorting is nabij.
De processen die er voor gebruikt worden zijn in 1948 beschreven door Orwell. Ze kennen hun theorie, die communistische groenen. Dat dan weer wel.
Helaas heb ik geen oplossing. De wal zal het schip keren maar waarschijnlijk is het dan te laat en kunnen we niet meer herstellen van de enorme kapitaalvernietiging die plaatsvindt. Of China dan met een soort Marshal plan komt waag ik te betwijfelen.
Het is nog erger. Ze denken allemaal al dat de modellen echte metingen zijn. Ik heb nog nooit ergens echte ‘ stikstof’ metingen gezien, dag voor dag. Volgens mij zijn die er niet.
Henry,
“Volgens mij zijn die er niet.”
Misschien helpt deze info je verder. Werkt de nieuwe knie goed?
https://www.knmi.nl/kennis-en-datacentrum/uitleg/meetmast-cabauw
Hallo Frans
Er staat:
Op verschillende hoogtes van de mast zijn instrumenten opgesteld voor metingen van temperatuur, wind, vochtigheid en straling.
Ik zie geen metingen van NH3/NOx concentraties met een trend analyse over tijd ? Waar komen ze aan die onzin over de ‘crisis” zonder enige data die dat bewijzen?
Ik heb een totale knie vervanging gehad. Was vandaag bij de physio therapist. Ze was erg tevreden. Ik kan al 100 graden buigen. Het gaat dus erg goed. Na 4 weken loop ik feitelijk niet meer met een hulpmiddel.
Henry,
Ik ben er (ECN) te lang weg om de ontwikkelingen die ik toen nog om mij heen zag en vanuit ontwikkelingen meetmethoden zijdelings bij betrokken was om de vooruitgang na 2005 goed te kennen.
Je zou je vragen dus direct moeten stellen aan bv de man (JWE) die nu als stikstofprofessor bekend is.
Voor meer info Google op combinatie – onderzoek – ECN – stikstof
Advies mail Albert Bleeker (ik weet niet of deze er nog werkt)
Dank. Ik zal kijken.
Leuk en mooi geschreven en zo herkenbaar..
Onlangs een weekje op een van de vele Friese meren vertoefd en de kakofonie van kikkers werd daar aangevuld met koekoek en roerdomp .
De enorme pelotons rovende aalscholvers werden geobserveerd door een zeearend en die wist wat aangeschoten vis te bemachtigen .
Onder water barste het van de vis en de paling is minder dan in vroeger jaren maar de soorten diversiteit is enorm toegenomen.
Geen wetenschap want ik ben meer een belever met een hengel in een bootje.
Het zal dus wel ruis zijn wat ik beleef want de trend is uiteraard neerwaarts , zeker wanneer die trend uit de RIVM modellen rolt.