In de komende dagen, twee jaar na het verscheiden van klimaatonderzoeker Arthur Rörsch, plaatst Climategate.nl elke dag een artikel van zijn hand.
De Volkskrant schreef na zijn overlijden:
‘Hij stelde continu heersende wetenschappelijke inzichten ter discussie met drie grondvragen: Hoe weten we iets? Waarom geloven we het? Waar is het bewijs? Hij vond dat veel wetenschappelijke standpunten in feite politiek waren gemotiveerd.’
Guus Berkhout, president van Clintel, memoreerde tijdens zijn uitvaart hem als iemand die een breed wetenschappelijk terrein kon overzien:
‘En dat is noodzakelijk voor grote en complexe wetenschappelijke vraagstukken, zoals klimaatverandering. Rörsch zag heel goed dat er nu al veel bruikbare puzzelstukjes aanwezig zijn, maar dat er nog heel veel gedaan moet worden om van al die stukjes een totaal coherent plaatje te maken.’
Samen met de Amerikaanse co-auteur Roy Clark is een boek in voorbereiding wat eind dit jaar zal verschijnen onder de titel: ‘Finding simplicity in a complex world’.
De komende dagen treft u bijdragen aan, van en over Arthur Rörsch op Climategate.nl
***
Arthur Rörsch:
CO2 absorbeert infrarood straling (IR) – in het Nederlands ook wel warmtestraling genoemd – en deze stralingsenergie wordt door botsingen met de andere moleculen in de atmosfeer omgezet in kinetische energie die tot temperatuurverhoging van het gasmengsel (voornamelijk stikstof en zuurstof) leidt.
In een stilstaande luchtkolom is dit onmiskenbaar aangetoond. Het effect op de temperatuur verdeling in zo’n kolom is ook theoretisch fysisch onderbouwd. Hieraan wordt de stelling ontleend dat deze ‘eenvoudige’ natuurkunde voldoende verklaart waarom gedurende meer dan een eeuw een gemiddelde mondiale stijging van de oppervlaktetemperatuur is opgetreden (+0,8 C) als gevolg van de stijging van de CO2-concentratie in de atmosfeer.
De natuurkunde in het vrije veld is echter niet zo eenvoudig.
(1) Er treedt in de atmosfeer tussen een aantal verschillende processen een wisselwerking op.
(a) de zoninstraling gedurende de dag warmt het oppervlak op.
(b) Gedurende dag en nacht koelt het oppervlak echter ook weer af omdat het over een breed spectrum IR uitstraalt en daarmede warmte verliest.
(c) Deze stralingsenergie wordt gedeeltelijk door absorptie door waterdampmoleculen en CO2 weer omgezet in warmte in de atmosfeer tot 100 m hoogte. Hierdoor wordt potentieel een warm houdende deken over het oppervlak gelegd.
(d). Een potentiële opwarming van het oppervlak wordt echter weer gedeeltelijk ongedaan gemaakt door een opwaartse luchtstroom die daardoor ook warmte van het oppervlak afvoert.
(e) op de waterplaneet levert hieraan de verdamping van water de grootste bijdrage.
(f) Dit gas condenseert weer in de hogere luchtlagen wat aanleiding geeft tot een wolkbedekking van 60% die het doordringen van zonenergie tot het oppervlak belemmert en daarmede het opwarmend effect van de zon (gedurende de dag) vermindert.
(2) De optredende stralingsverschijnselen (a, b, c) kunnen op grond van bekende natuurkundige wetten degelijk worden beschreven, althans in een stilstaande luchtkolom. De uitwerking van de wisselwerking met de andere processen (d, e, f) die gezamenlijk zowel opwarming als afkoeling veroorzaakt, kunnen met niet-lineaire partiële differentiaalvergelijkingen worden beschreven. De uitkomst van deze vergelijkingen kunnen echter niet in lineaire relaties worden omgezet doch slechts met behulp van computerberekeningen worden gesimuleerd. Waarop dan toekomstvoorspellingen worden gebaseerd.
(3) Aangezien we in de atmosfeer niet met een stilstaande luchtkolom hebben te maken, rijst twijfel of de berekende uitwerking van de stralingsverschijnselen daarin dezelfde zijn als in de atmosfeer. Dit vergt vooraannamen in de simulatie over de uitwerking van elk van de werkzame krachten in de combinatie, vooral wat betreft de warmte dragende luchtstromen die over de gehele aardbol plaats vinden en over de breedtegraden warmte herverdelen.
(4) Met vooraannamen, in het bijzonder wat betreft de uitwerking van CO2-concentratieveranderingen, blijken de simulatiemodellen niet met waarnemingen overeen te komen. Bij herziening daarvan vergt in het bijzonder de aandacht dat bij de huidige CO2-concentratie de infraroodstraling reeds voor 98 % wordt geabsorbeerd en verhoging kan nauwelijks tot meer warmte absorptie in de atmosfeer tot gevolg hebben.
(5) Verondersteld mag worden – op grond van welbekende literatuur over de atmosferische processen – dat de waterplaneet een opmerkelijk sterke thermostaatwerking vertoont als gevolg van de optredende wind- en watercycli die zich over de breedtegraden afspelen. Ondanks de invloed van verandering van welke kracht dan ook.
(6) Blijft de vraag wat de oorzaak kan zijn van de recente temperatuurstijging over anderhalve eeuw, sinds het einde van de kleine ijstijd (1850). Daarvoor is een verscheidenheid van verklaringen op grond van bekende natuurverschijnselen gepresenteerd.
De theoretische vraag mag zelfs rijzen of de toename van de CO2-concentratie met toename van de intensiteit van de stralingsactiviteit in de atmosfeer de warmtebalans aan het oppervlak in positieve dan wel negatieve zin heeft beïnvloed. Met andere woorden, als men een mogelijke oorzaak voor de stijging van de temperatuur over een eeuw overwegend aan andere processen durft toe schrijven dan de verandering van de chemische samenstelling van de atmosfeer, deze dan mogelijk door die stijging door deze verandering van samenstelling beperkt is gebleven.
Samenvattend, de huidige broeikasgas theorie gaat uit van een beginsel dat de stralingsverschijnselen overwegend het broeikaseffect opwekken. Dit effect is in de wetenschappelijke literatuur tussen 1900 en 1965 niet herkend. Kunnen we hier dan spreken van vooruitgang van de wetenschap? Of moeten we onder de aandacht brengen dat men bij het nadruk leggen op de stralingsverschijnselen voorbij gaat aan inzicht in de atmosferische processen dat sinds de 18de eeuw (Hadley) is gevestigd?
Dit inzicht waarop critici van de CO2-hypothese nu opnieuw de aandacht vestigen, met de toegenomen kennis van de stralingsverschijnselen, komt hierop neer.
De instraling van de zon is in de equatoriale zone zo hoog dat zonder de onder 1 a tot f genoemde processen dit tot gevolg zou hebben dat lokaal de temperatuur – zoals gedurende de lange Maan-dag die 14 aardse dagen duurt – tot ongeveer 150 C zou oplopen. Dit gebeurt niet omdat de dagelijkse dag-nacht aan de equator slechts 24 uur duurt. Daarnaast vindt als gevolg van de scheefstaande as waarom de aarde draait, een seizoen wisseling plaats op hogere breedte graden. Vroegtijdig is door Hadley dit effect herkend en verklaard met een herverdeling van de ingevangen zonenergie aan de equator over de gehele aardkloot. Die begint met een verticale en horizontale luchtcirculatie tussen breedtegraad 0 en 30. Het gevolg is dat alleen al door het optreden van deze zogenaamde Hadley cell de equator wordt gekoeld en hogere breedtegraden warmer worden dan men op grond van geringer lokaal ontvangen zonenergie zou verwachten.
Dit effect van de luchtcirculatie wordt versterkt door de watercyclus. De rijk van oceanen voorziene equatoriale zone staat enorm veel warmte af door waterverdamping. Het zogenaamde verwijderen van latente warmte. Door condensatie komt die warmte in de troposfeer weer vrij met gevolg wolkvorming. Wat de zonenergie die het oppervlak kan bereiken, beperkt.
Anderzijds, de toename van waterdamp in de atmosfeer wekt een IR terugstraling naar het oppervlak op die daar ook het ontsnappen van warmte beperkt.
Twee processen die door de watercyclus worden opgewekt zijn daardoor voortdurend met elkaar aan het oppervlak in strijd: Afkoeling door verdamping, vermindering van de afkoeling van het oppervlak door terugstraling. En bovendien is er het effect op hogere breedtegraad tot toevoer van warmte die eerder aan de equator is ingevangen, niet door terugstraling. (door water gedragen luchtcirculatie en zeestromen).
Aldus, de verklaring van een aards broeikaseffect en waarom het binnen grenzen beperkt blijft, ligt in de competitie van voornoemde processen.
Het lijkt mijns inziens dat de onvoldoende herkenning van dit reeds verworven inzicht tot de formulering van een dreigende temperatuurstijging onder invloed van CO2 aanleiding geeft.
Er zijn inmiddels tal van publicaties verschenen die deze dreiging op goede gronden betwijfelen. Wie er geen kennis van wil nemen, het zij zo.
Recente literatuur.
Harde, Herman. Scrutinizing the carbon cycle and CO2 residence time in the atmosphere Global and Planetary Change 152 (2017) 19–26
“The anthropogenic contribution to the actual CO2 concentration is found to be 4.3%, its fraction to the CO2 increase over the Industrial Era is 15% and the average residence time 4 years.”
Ned Nikolov, Ned & Zeller, Karl. New Insights on the Physical Nature of the Atmospheric Greenhouse Effect Deduced from an Empirical Planetary Temperature Model. Environ Pollut Climate Change 1.2 (2017) 1-22
“Consequently, the global down-welling long-wave flux presently assumed to drive Earth’s surface warming appears to be a product of the air temperature set by solar heating and atmospheric pressure. In other words, the so-called ‘greenhouse back radiation’ is globally a result of the atmospheric thermal effect rather than a cause for it. Our empirical model has also fundamental implications for the role of oceans, water vapour, and planetary albedo in global climate. Since produced by a rigorous attempt to describe planetary temperatures in the context of a cosmic continuum using an objective analysis of vetted observations from across the Solar System, these findings call for a paradigm shift in our understanding of the atmospheric ‘greenhouse effect’ as a fundamental property of climate.”
Een zeer heldere verklaring van wat natuurverschijnselen wat betreft warmte transport.
Een aantal van die verschijnselen werden reeds beschreven in mijn studie boeken uit 1960.
Lof voor deze blog.
Ik mis eerlijk gezegd in het verhaal van Arthur de ‘positive feedback loop’ van de waterdamp, die het opwarmend effect van de CO2 zou verdubbelen. Nu heb ik de natuurkundige kennis om dat zelf te beoordelen niet in huis, daarom is het zo jammer dat het hierboven niet is meegenomen. Niettemin, als die positive feedback inderdaad bestaat wordt het verhaal wel heel anders.
Paai
Beste Paai,
Heb je mijn meest recent antwoord gelezen, onder Simon Rozendaal? Die positieve feedback kan niet worden aangetoond.
goedemorgen allen….redelijk begrijpbaar artikel voor deze gamma….de heer rorsch even gegoegeld….blijkt geen dikke vriend van mijn voornaamgenoot verheggen….daarbij ergens gelezen dat de atmosfeer inmiddels bijna verzadigd is van co2…nu 98%…rest 2%…dus als ik t goed begrijp wat dat betreft weinig zorgen meer…of valt dit buiten beoogde reacties?…mvg….bart.
De verzadiging betreft de op te nemen IR straling door CO2. Van de IR die het aardoppervlakte uitstraalt wordt het overgrote deel al geabsorbeerd door de huidige concentratie CO2. Een verhoging van de CO2 concentratie kan dan alleen de resterende IR straling opnemen. Dit zorgt voor een logaritmische schaal (1.1 graad celcius per verdubbeling van de CO2 concentratie, geen reden voor alarm inderdaad)
Beste Paai.
Deze info kreeg ik van Ferdinand Engelbeen op een stukje van mij en ik denk dat dat ook hier vermeldenswaard is
“Waar je moet op letten is dat de invloed van meer CO2 voornamelijk is in de 15 microm band, waar waterdamp niet actief is. Dus de werking van CO2 en waterdamp is grotendeels onafhankelijk van mekaar en CO2 geeft een (beetje) extra.
Een en ander is jaren geleden op laboratoriumschaal gemeten met een heleboel mengsels van verschillende broeikasgassen, inclusief waterdamp, bij verschillende luchtdrukken en dat werd laag per laag omgerekend naar de “1976 standaard atmosfeer” inzake bewolking, regen, enz… voor het Amerikaanse leger. Dat resulteerde in het HITRAN (high resolution transmission) programma, waarvan een middel resolutie programma werd afgeleid: Modtran, dat vrij ter beschikking staat op het Internet. Zie:
http://climatemodels.uchicago.edu/modtran/
MODTRAN Infrared Light in the Atmosphere
Model Output: Spectrum expanded 5-11-17, changing the IR out value.
climatemodels.uchicago.edu
Daarmee kan je de invloed van CO2 (en CH4) inschatten door de gehaltes te veranderen en te kijken hoe dat de uitstraling verandert. Door de temperatuur aan de grond te veranderen kan je de vermindering aan uitstraling weer naar de oude waarde brengen. Voor 2xCO2 (280 naar 560 ppmv) geeft dat ongeveer 1 graad opwarming.
Dat is uiteraard de theoretische waarde voor dat er enige positieve of negatieve feedback ingrijpt. De klimaatmodellen gaan allemaal uit van positieve feedbacks, de echte wereld geeft aan dat er meer negatieve zijn dan positieve: de wereld warmt veel minder snel op dan de klimaatmodellen aangeven. Convectie is inderdaad een van die negatieve feedbacks: dat koelt de aarde een heel stuk af (o.m. met cyclonen) als het te warm wordt.
Met vriendelijke groet,
Ferdinand
Zowel CO2 als H2O zijn actief bij 15 micron, CO2 absorbeert vrijwel 100% en H2O ca. 60%. Een toename in CO2 resulteert dan echter ook in minder absorptie door H2O, een remmend (negatief) effect dus op de temperatuurstijging.
Nog wel een vraag: volgens de wet van Wien vindt absorptie en het weer vrijkomen van energie bij 15 micron plaats bij temperaturen ver onder 0 C, dus op grondniveau zou dat dus geen effect hebben; klopt dat?
Marinus
Hier kun je de verschillende frequenties in een grafiek terug vinden.
http://klimaatgek.nl/wordpress/broeikastheorie/
Beste Hugo, die gegevens heb ik dus al gebruikt in mijn reactie. Begrijp dan ook niet wat het nut is van uw reactie.
Beste Marinus
Ik begrijp je antwoord niet. Je zegt dat bij 15 mu praktisch alle aanwezige infrarood straling door de huidige CO2 wordt geabsorbeerd. En daarna zeg je dat door H2O nog eens 60 % geabsorbeerd. Samen 160 % bij 15 mu?
koppeling werkt niet goed
Beste Erik, ik refereer aan de grafiek op klimaatgek, waaruit blijkt dat H2O minder effectief is in afvangen IR dan CO2.
Beste Ferdinand, ik kan met iedereen meegaan die vertelt dat het opwarmingsverhaal ontzettend ingewikkeld is en dat er veel meer factoren een rol spelen dan alleen CO2 en waterdamp. En zoals we hier ook zien, zelfs de interactie tussen die twee stoffen is al ingewikkeld genoeg.
Wat moet je dan als eenvoudige dorpsbewoner die straks weer in het stemhokje staat? Ik probeer de literatuur zo goed mogelijk te volgen al heb ik daar weinig opleiding voor. En ik probeer de denkprocessen van de acteurs zoveel mogelijk te doorgronden, waar ik qua opleiding wat beter beslagen ten ijs kan komen. En als er ergens (volgens mij dan) teveel fouten worden gemaakt raak ik natuurlijk bevooroordeeld.
Op dit ogenblik vrees ik dat ik het hele waterdampverhaal eerst maar weer eens opnieuw moet gaan bekijken, dus ik trek me wat dat betreft even terug.
paai
@Arthur Rörsch,
Wat is eigenlijk de waarde van simpele proeven zoals in:
http://notrickszone.com/2017/09/04/ph-d-physicist-uses-empirical-data-to-assert-co2-greenhouse-theory-a-phantasm-to-be-neglected/#sthash.Rb3AGMNI.cQDrQvM6.dpbs
In één van de reacties ook nog deze link:
http://www.schmanck.de/TreibhausMessung.pdf
Eh ja, we zijn weer terug bij af. Sommige auteurs beweren dat de positive water feedback niet bestaat en andere beweren dat ze wel bestaat. Laat de scheiding nou net toevallig over de grens tussen de reguliere wetenschap en sceptici lopen…
Wat overigens wel helpt is dat Arthur zich op bewonderenswaardige wijze heeft onthouden van vuile opmerkingen in de richting van de AGWers. Daardoor nodigt ze ook veel meer uit tot lezen en begrijpen.
Paai
@paai, eh ja, weer blijkt de angst voor ontslag in de reguliere wetenschap .. :-)
Beste Guus, als je echt bedoelt dat de normale wetenschappers hun denkbeelden over CO2 en waterdamp laten afhangen van angst voor ontslag, dan ben je het contact met de werkelijkheid een beetje kwijt.
Ik interpreteer dat zo: je houdt het voor onmogelijk dat de wetenschappers tot andere conclusies komen dan jij en je moet er dus van uit gaan dat ze stiekum ook niet in de AGW theorie geloven.
Dat ze dan toch iets anders zeggen kan dan alleen maar worden verklaard door het feit dat ze bang zijn voor ontslag. Boem! Alle schijnbare tegenspraak opgelost en de wereld according to Derksen kan weer doordraaien!
Paai
Ben je niet bang, Paai, dat anderen dit een nogal subjectief onwetenschappelijke reactie vinden? Nergens in de wetenschappelijke methode staat dat als voorwaarde voor juistheden een academische vorming vereist is. Het gaat er slechts om Popperiaanse falsificatie onverschillig of je grootste held of je ergste vijand die uitvoert.
Maar het klopt bovendien niet. Olavi Kärner, degene die aantoonde dat er geen positieve feedback kan worden gemeten in atmosferische datareeksen, heeft een PhD in atmosferische fysica. https://www.alibris.com/search/books/author/Olavi-Karner
@paai:
“reguliere wetenschap”
Bedoel je de klimaatwetenschap en waarin onderscheidt die zich van andere wetenschappen?
Het enige wat ik kan bedenken is dat klimaatwetenschappers een gesloten front lijken te vormen en dat heb ik bij geen enkele tak van wetenschap (die gebaseerd is op natuur- en scheikunde) kunnen bespeuren.
Een natuurwetenschap waar men af en toe niet “rollenbollend over gang gaat” is zo dood als een pier.
Beste Boels, er zijn een heleboel “gesloten fronten” in de wetenschap, al wordt dat doorgaans consensus genoemd. Het feit dat de aarde rond is, bijvoorbeeld,of de theorie van Wegener. Daarover wordt niet meer gerollebold, niettemin is geologie niet dood als een pier.
Mar nu moet ik eerst een coherente reactie op Arthur, Hetzler en een stel anderen zien te schrijven, en vooral uitvissen waar in deze doolhof ik die moet gaan plaatsen.
Paai
Over het vermeende versterkings effect van waterdamp op klimaat opwarming.
Indien meer waterdamp in de dampkring zou leiden tot een klimaatopwarming is het einde zoek.
Die waterdamp weet immers niet of die klimaatopwarming van co2 gas of waterdamp
afkomstig is. Dus extra klimaatopwarming door meer waterdamp zou nog meer waterdamp betekenen, nog meer klimaatopwarming etc.
In de meet en regeltechniek heet dit instabiliteit.
Gelukkig is het klimaat van de aarde niet instabiel.
Zelfs bij een ijstijd blijft de klimaat afkoeling beperkt.
Hier allereerst een aantal korte reacties op de eerste kanttekeningen.
Paai 12-9-2017 9.38 am en 12-9-2017 11.32 am
De mogelijke deelname van positieve feedback loops op de onder 1 a tot f genoemde interactieve processen vergt een uitvoeriger toelichting dan in een paar zinnen kan worden weergeven. Hierop zal ik later terugkomen maar vergt wellicht de behandeling in een afzonderlijk blog.
André Bijkerk 12-9 2017 10.54 am R. Bijsterveld 12-9-2017 1.04 pm
Het niet kunnen aantonen van positieve feedback loops betekent niet direct dat ze geen enkele rol in de interactieve processen zouden spelen. Maar ik onderschrijf de redenering van R. Bijsterveld : Er is geen sprake van een run-away effect.
Bart 12-9-2017 9.54 am
De 98 % (verzadiging) speelt wel een rol maar is een onderwerp van theoretische aard op zich zelf. Zie hieronder.
Hugo Matthijsen 12-9-2017 10.16 am en Marinus 12-9-2017 11.47 am
De betekenis van het feit dat de golflengten van H2O en CO2 niet volledig overlappen is dat hierdoor de DIRECTE IR uitstraling door het oppervlak (en daarmee de directe afkoeling daarvan) wordt belemmerd. Er gaat minder IR van het oppervlak direct naar het heelal en hierdoor wordt het zogenaamde ‘atmosferisch window’ verkleind. Dat is echter geen einde verhaal. De specifieke golflengten waarbij CO2 (na absorptie) uitstraalt gaat niet zondermeer als terugstraling naar het oppervlak. Ze worden immers door andere CO2 moleculen, lager in de atmosfeer weer ingevangen en die stralingsenergie weer voor een deel opwaarts uitgestraald. Hierdoor ontstaat, met sterke bijdragen van H2O moleculen, in de atmosfeer wat men noemt een stralings DICHTHEID. Maar ook dat is nog geen einde verhaal. Er is een tussenstap. Door IR afkomstig van het oppervlak worden de CO2 moleculen in een aangeslagen toestand gebracht die een opvallende lange levensduur hebben, van de orde van grootte van een seconde. Door botsingen met de in overmaat aanwezige N2 en O2 moleculen wordt die (even) opgeslagen energie in kinetische energie (dus voelbare warmte) omgezet. Daarop volgende botsingen met de meestal rijkelijk aanwezige H2O moleculen wordt die kinetische energie weer ingevangen en in hun specifieke aangeslagen toestand gebracht. Die vervolgens bij andere golflengten dan van CO2 IR weer uitzenden. Aldus, de invloed van de COMBINATIE van de aanwezigheid van zowel (een paar) CO2 moleculen als H20 moleculen mag niet worden onderschat als we het ontstaan van een stralingsdichtheid bekijken. Met andere woorden de stralingsvermogens van H2O en CO2 kunnen niet als afzonderlijk optredend in een beschouwing worden verwerkt. Hierop is overigens ook de mogelijkheid van een positieve feedback door toename van de waterdamp gebaseerd. In beginsel geen onzinnige gedachte. Echter ze gaat voorbij aan het effect van de a-f genoemde processen. Een potentiële toename van de temperatuur in de lage troposfeer (tot 100 m hoogte) door vergroting van de stralings dichtheid zal de opwaartse convectie van de lucht bevorderen. En daarmee aan de top van de troposfeer de uitstraling richting heelal zal bevorderen. Daarop is de (vooralsnog) gedurfde stelling gebaseerd, dat bij de grotendeels door H2O moleculen huidige opgewekte stralingdichtheid, de toename van CO2 juist het energietransport van oppervlakte naar heelal zal bevorderen in plaats van verminderen. Op die mogelijkheid kom ik later terug.
Guus Derksen 12-9-2017 11.21 am
De betekenis van deze beschrijvingen en theoretische berekeningen is eigenlijk een herhaling van zetten. Zetten die op het bord al begin 20ste eeuw zijn gedaan om de theorie van Arrhenius te weerleggen, o.a. door Wood. Tussen 1905 en 1965 zul je geen enkele aanwijzing in de literatuur vinden die naar die (stralings)theorie verwijst. Dat was de draagwijdte van mijn betoog: huidige AGW protagonisten (‘voorstanders’) negeren dit eerder verworven inzicht. En nog enige andere nieuwe die door andere disciplines dan de meteorologie/klimatologie zijn voortgebracht.
Niettemin het is niet allemaal onzin wat de AGW protagonisten verkondigen. Het is een kwestie van hoe waarnemingen kunnen en mogen worden geïnterpreteerd.
Dit in response op paai 12-9-2017 12.30 am, Andreé Bijkerk 12-9-2017 1.09 pm. Boels 22-9-2017 2.00 pm
Beste Arthur
Over:
Uit datareeksen kunnen we uiteraard niet nagaan, welk proces bijdraagt met hoeveel positieve of negatieve feedback. Kärner toonde slechts aan dat het totaal aan feedbacks negatief is. Inderdaad R.Bijsterveld’s observatie is een hele aardige, die het runaway effect van echte positieve feedback illustreert.
Een nauwkeurige gemiddelde wereldwijde temperatuur meting, zeker in de periode van voor de satelliet data en los van alle geconstateerde manipulaties, is zeer verre van betrouwbaar zo niet onmogelijk. Derhalve is de constatering van een mogelijke stijging hiervan met slechts 0,8 oC sinds 1850 te verwaarlozen. Met een verschil van > 140 oC over de absolute min en max temp ooit gemeten op aarde, verschil in dag en nacht temp welke oplopen tot soms wel 50 oC is ieder discussie over 0,8 oC volstrekt ridicuul. Daarnaast rijst de vraag welke authoriteiten ueberhaupt bepaald hebben dat de wereldwijde temperatuur constant dient te blijven? Aantal factoren welke invloed hierop uitoefenen is enorm.
Los van dit alles is de recente stijging van de atmosferische CO2 concentratie zeer waarschijnlijk te wijten aan de medieval warme periode. De oceanen (50x meer CO2 dan atmosfeer) reageren immers met een vertraging van ca. 800 jaar op deze stijging met uitstoot van CO2.
Het blijft een briljante scam.
Hierbij wordt voortgeborduurd op mijn laatste zinsneden in 12-9-2017 2.16 pm :
“Niettemin het is niet allemaal onzin wat de AGW protagonisten verkondigen. Het is een kwestie van hoe waarnemingen kunnen en mogen worden geïnterpreteerd.”
De controverse tussen (wetenschappelijk onderlegde ) voor- en tegenstanders van de AGW theorie is in feite een gevolg van een groot verschil in wetenschappelijk filosofische instelling.
‘Boos’ worden de tegenstanders op de voorstanders omdat de laatste zo nadrukkelijk hun zwak, wetenschappelijke veronderstellingen aan het publiek durven opdringen. Paai maakt echter niet geheel onterecht op dat menige AGW tegenstander zich daar ook aan schuldig maakt. Laat ons dit probleem nader proberen te bekijken. Waarbij ik dan echter vooral zal ingaan op de wetenschap filosofische instelling van de voorstanders die mijns inziens veel tekortkomingen toont.
Als eerste schot voor de boeg, het lijkt mij dat verkondigers van de AGW theorie voortdurend mogelijke oorzaak-gevolg relaties met elkaar verwisselen omdat zij zich vast blijven bijten in de veronderstelling dat de humane emissie DE oorzaak MOET zijn van de gemiddelde mondiale genoteerde temperatuurstijging van omstreeks 1 C over 150 jaar. (Op zich heeft dat signaal, bezien op een geologische tijdschaal, zoals door André Bijkerk toegelicht nauwelijks een betekenis).
Een recent voorbeeld over de verstarring die door verwisseling van oorzaak-gevolg relaties optreedt.
Sommige poolonderzoekers zien in de waargenomen mondiale temperatuurstijging een toenemende bedreiging dat hierdoor de permafrost ontdooit, CO2 en CH4 wordt vrijgemaakt wat dan vervolgens het broeikaseffect zou versterken. Laten we dat als uitgangspunt in eerste instantie aanvaarden, hoewel te betwijfelen op grond van de optredende interacties tussen processen die in de posting 1 a -f werden opgesomd. Vervolgens volgt een ‘jumping to conclusions’:daarom moeten we de humane emissies beperken.
Is dat nu echt een logischer redenering als we afstappen van de veronderstelling dat CO2 so-wie-so een primair effect heeft ? Volgens mij dus NEE.
De alternatieve benadering luidt als volgt. Er is sprake van het optreden van een natuurlijke klimaatvariabiliteit, die op vele gronden te verklaren is zonder daaraan een overwegende betekenis aan de toename van de CO2 concentratie een significante bijdrage toe te kennen. Tenminste op een geologische tijdschaal (afwisseling van ijs- en tusssen-ijstijden) lijkt de CO2 concentratie die van de oppervlakte temperatuur te volgen, niet omgekeerd.
Aldus volgt daarop mijn redenering, de toename van de gestage CO2 concentratie toename over een eeuw is het gevolg van een natuurlijk proces: de temperatuur steeg en verhoogde de CO2 concentratie. Niet omgekeerd.
En als gevolg daarvan werd de ophoping van enige humane emissies veroorzaakt. Steeg relatief veel minder dan in IPPC rapporten werd verondersteld. Waarvan het effect of theoretische gronden voor de oppervlaktetemperatuur ernstig te betwijfelen blijft.
Geloof me, ik heb me de laatste twintig jaar diepgaand in de verschijnselen die op klimaatverandering wijzen verdiept. Met enerzijds toenemende waardering voor het werk van AGW voorstanders. Maar ook met toenemende grote verbazing hoe zij de waarnemingen interpreteren. Alle waarnemingen over klimaatverandering tot dusver zijn mijns inziens volledig te verklaren zonder enige invloed van de CO2 concentratie in de atmosfeer toe te kennen.
Waarom durven de AGW voorstanders de discussie daarover niet aan?
Hierop wil ik graag nader ingaan op als vervolg op onze discussie op dit blog.
Op voorhand in het kort samenvattend, de AGW voorstanders kijken onvoldoende heen over de grenzen van hun eigen expertise gebied. Kunnen we daarover de discussie voortzetten als ik deze veronderstelde tekortkomingen nader (scherp) formuleer?
Arthur
Prof Miller heeft meer dan 30 jaar temperatuurmetingen op een station op de Zuidpool .
Kijk eens naar deze link.
https://www.youtube.com/watch?v=J8i9wYfyXa4
@Marinus U schreef: Zowel CO2 als H2O zijn actief bij 15 micron, CO2 absorbeert vrijwel 100% en H2O ca. 60%.
Kunt u dit verduidelijken? Ik hoop er mijn kennis mee aan te vullen.
Klimaatgek heeft hier een mooie grafiek voor online staan met Totaal, Zuurstof+Ozon, kooldioxide en water:
http://klimaatgek.nl/wordpress/broeikastheorie/
Hetzler september 12, 2017 5:46 pm
Wellicht refereert Marinus naar spectra zoals in figuur 6.3 in onderstaande link.
Bij 15 micrometer is de transmissie voor CO2 0 %, voor H2O is transmissie ongeveer 40 %.
Ik neem aan dat de getoonde spectra voor een standaard atmosfeer gelden.
Hier is de link
http://irina.eas.gatech.edu/EAS8803_Fall2009/Lec6.pdf
Beste Dirk, ook aan jou dezelfde vraag. Als we exact bij 15 micron kijken is alle infrarood geabsorbeert door CO2. Er is dan toch niets over voor H2O? Of ligt het niet zo scherp en moet ik het zoeken in lijnverbreding?
Dat klinkt niet logisch. Als H2O en CO2 beide IR absorberen bij 15 micrometer en H2O is 100 keer meer aanwezig in de atmosfeer dan zal H2O toch wel het meeste absorberen. IR fotonen hebben geen voorkeur voor H2O of CO2, het is gewoon welke ze het eerste tegenkomen.
Behalve natuurlijk dat er hoger in de atmosfeer een stuk minder waterdamp is en meer CO2
Je ziet dan ook een afname in de hoeveelheid OLR
De aarde verliest dus minder energie
Dat is gewoon gemeten en in overeenstemming met de modellen die dat ook voorspelden
Het is dan ook niet vreemd dat de aarde opwarmt wat als je minder energie verliest terwijl de hoeveelheid energie die je ontvangt toenemen warm je op
Het is echt niet zo moeilijk
1. wat ik altijd geweldig vond is het begin van de uitleg van de theorie, het plaatje toegeschreven aan Kevin Trenberth, met de energiefluxen die ALLES bepalen … ronde aarde (dat was wel correct !) met een aantal pijlen omhoog/omlaag/en wat afkaatsingen, met enige getallen daarbij … als ik dat zag dacht ik wel altijd dat ikzelf de zaken altijd nodeloos ingewikkeld maakte … het voorstellen van de hele wereld, hoe “God het indertijd heeft ontworpen”, in een paar pennetrekken, met een paar cijfers was te doen in pakweg 5 minuten … op die moment is ook het “Godsprobleem” opgelost … bestaat gewoon niet, want dat was echt niet moeilijk !
2. daarna is dat nog wat uitgebreid, met het ronde aardoppervlak vervangen door een rechte doorsnee van ergens aan de kust … je had het land, je had de zee, en je had de lucht … er werden nog wat meer pijlen getrokken, nog wat meer getallen erbij gezet … discussie was toen helemaal overbodig … DAT was HET schema van de aarde, en de “wetenschappelijke” formules daaraan verbonden zorgden voor die en die temperatuur 50 en 100 jaar in de toekomst …
3. prof. Rörsch schrijft hier een eerste aantal fenomenen neer die in die simpele plaatjes zijn “vergeten”, of “niet opgenomen” … maar het is een blog, en geen boek, en in een boek had hij kunnen doorgaan van “g” tot “ax”, en verder … wat er allemaal komt bij kijken weten we voor een deel, maar we zijn langs geen kanten op de hoogte van een aantal andere … dat is normaal ook … stel dat we dat wel hadden geweten, wel, dan waren we “God” … simpel en gewoon “God” … was er ook geen probleem met de economische cycli te voorspellen (een aantal processen oneindig veel keel simpeler dan ons klimaat) … en was er geen probleem met de uitslag van Bayern Munchen – Anderlecht seffens nu al hier te posten … want alles is dan 100% (100 percent) deterministisch …
4. quod non …
Ben 12-9-017 3.11 pm
In beginsel deel ik je twijfel aan de betekenis van een gemiddeld mondiaal temperatuur verschil van een enkele graad over een eeuw. Groter is nog mijn ergernis hoe men momenteel optredende extreme weersomstandigheden, eg Irma, durft toe te schrijven aan signalen dat er sprake zou zijn van een ernstige klimaatverandering. Waaraan allerhande fantasie veronderstellingen worden gekoppeld.
Niettemin, een klein meetbaar signaal kan wel degelijk aanleiding zijn om je in de oorzaak daarvan te verdiepen.
Kunnen we in vervolg op de (goede) inhoudelijke discussie die momenteel op dit blog plaatsvindt nader ingaan op vooral de theoretische aspecten van klimaatverandering? Als paai zich een beetje intoomt (wat woordkeus betreft) kan hij ook wel degelijk een goede kritische inbreng hebben die ons tot denken zet. (gelukkig hebben we tot nu toe geen last van ‘trollen’ die slechts verwarring zaaien. )
Het aantal deelnemers aan de inhoudelijke discussie blijft vooralsnog beperkt als we afgaan op handjes omhoog of omlaag. Laten we daaraan niet te veel aandacht schenken. De kwaliteit van commentaren die tot dusver worden geleverd geven hoop dat een aantal lezers bereid is zich nader te verdiepen in de grondslagen van de klimaatproblematiek waar we ons mee bezig houden.
ik vermoedde vanmorgen al dat de trollen even verstek zouden laten gaan…wat..tot nu toe….. bewezen is…duidelijk waarom heer rorsch…de umlaut zit niet op mn samsung…mvg..bart..
Beste Jeroen,
Heb ik hierboven ook al gevraagd.
http://climategate.nl/2017/09/12/arthur-rorsch/?replytocom=2187697#respond
Ducdorleans 12-9-2017 8.07 pm
Een beetje humor inbrengen en vergelijking met ‘voetbal’ spreekt mij wel aan. Ik ben een als geboren Rotterdammer Feyenoord fan en momenteel niet ongelukkig met de voortgang in de landelijke competitie.
Maar terzake over het Khiel Trenberth schema. Ook dat is geen complete nonsens. Maar om er enige betekenis aan te hechten om verloop van processen te beschrijven is een andere kwestie. (Kom ik later op terug).
Dan aub, spreek mij niet aan met prof. Hoewel 30 jaar met die titel versierd te zijn geweest (als ‘deeltijd’ in de medische enW&N faculteit te Leiden) heb ik per definitie geen respect voor de mening van de beroepsgroep. Inhoudelijke argumenten tellen, ook die van de eenvoudige mensen (bijvoorbeeld van de thuiszorgers) die mij met vele lichamelijke gebreken vijf maal per dag komen verzorgen en dan soms een uur blijven hangen om over de wereldproblemen te discussiëren. Dat doe ik met plezier. Meer dan met ‘trollen’. Wat dan opvalt, is dat deze eenvoudige maar nuchtere burgers van Leiden helemaal niet zo verontrust zijn over de alarmistische berichtgeving die de media uitzenden. De laatste dagen keken we om 20 uur gezamenlijk enige malen naar de NOS. Over Sint Maarten. Waar menigeen wel een relatie heeft zitten. Onder meer een vriend die directeur/eigenaar is van het meest gerenommeerde hotel ter plaatse of een familielid dat daar werkzaam is (Holland house) . Gut-gut wat regent ut. Maar op welke gronden zou het enige relatie met mondiale klimaatverandering kunnen hebben? Dit terzijde. Ik wil graag terug keren tot een inhoudelijke discussie over wat we denken wat de oorzaak van het aardse broeikaseffect is.
@Arthur, “..vijf maal per dag komen verzorgen ..”.
Ik hoop dat ze goed voor je zorgen, aan de reacties op dit blog is goed te zien dat we je nog niet kunnen missen !!
Ben, Arthur
zoals uit bijgevoegde figuur blijkt is de opwarming 0,847 graad over de afgelopen 2010 maanden.
Dit levert een opwarmsnelheid van 0,00042 graad per maand.
Per eeuw vinden we dan 0,50 graad per eeuw. Hoeven we ons niet zo druk over te maken.
http://www.woodfortrees.org/plot/hadcrut4gl/last:2010/detrend:0.847/trend/plot/hadcrut4gl/last:2010/detrend:0.847
De hoeveelheid CO2 is in die tijd gestegen van 280 naar 400 ppm. Dus een stijging van 120 ppm in 2010 maanden. Dit geeft een gemiddelde stijging per jaar van (120/2010)*12 = 0,72 ppm per jaar.
Een CO2 verdubbeling met 280 ppm zal dus 280/0,72 = 389 jaar vergen. Dit vanaf 1850, dus we hebben de tijd tot 1850 + 389= 2238. Veel verder in de tijd dan de vaak geclaimde 2100.
Dan de klimaatgevoeligheid voor 2xCO2. De temp toename is 0,5 graad per eeuw en de CO2 toename dus 72 ppm per eeuw.
Als we ruwweg aannemen dat circa 50% van de temp toename door groei van CO2 komt, krijgen we dat 72 ppm CO2 dus een temp toename van 0,25 graad geeft. Dit wordt bij verdubbeling dus (280/72)*0,25 = 0,97 graad. Deze klimaatgevoeligheid , dwz temp toename bij 2xco2, wordt dus bereikt in het jaar 2238. Dan is het dus afgerond 1 graad warmer.
Maar de groei vd temperatuur kan ook aan geheel andere oorzaken te wijten zijn. Bijv el nino’s.
Voor wie het wil zien: licht heeft best veel overeenkomsten met geluid.
Waarbij de ‘bassen’ /laagfrequent de meeste energie hebben/genereren.
Zelfde geldt voor IR straling. (laagfrequent)
Maar wanneer gaat iets mee resoneren/reflecteren?
Vooral en bovenal als de resonator MASSA heeft.
En daar gaat CO2 eigenlijk al compleet mank: per kuub lucht van ca 1300 gram heeft CO2 een massa van ca 0,13 – 0,3 gram.
Denk bij geluid bijvoorbeeld aan een betonnen ondergrondse parkeergarage.
Of aan echo in de bergen.
Maar zowel bij licht of geluid is er sprake van een TIJDELIJKE absorptie/reflectie.
Ik heb de vraag al eerder gesteld: zelfs al absorbeert/reflecteert CO2 100% energie: dan nog: voor HOELANG!?
Het antwoord heb ik ook al eens berekend: op 100 ppm extra CO2 is dat per dag hetzelfde als dat de zon 8,6 seconden langer zou schijnen. (zie dit als een licht/stralings-echo)
Iets om je druk over te maken? NEEN!
Water/gas/damp is echter een héél ander verhaal.
Dat kan wel een factor > 300 in aantal/massa in lucht zijn tov CO2.
Plus dat daarbij je water kunt zien als een ‘heel orkest’ (alle bandbreedtes) CO2 hooguit een enkel eentonig pieptoontje is van een viool op de achtergrond.
Dat water een heel orkest kan vormen kun je ook gewoon zien.
Wolken in alle kleuren, wit/zwart/oranje/rood/paars/mintgroen/geel, de regenboog, sneeuw, regen, hagel, en ook gewoon water.
CO2 heeft/kan dit gewoon niet. Het is een van de weinige stoffen/elementen die geen vloeibare vorm kennen: het sublimeert. Direct van vast naar gas.
Net als het element koolstof. Het hele tussen spectrum daarin ontbreekt.
Maar wees er maar vreselijk blij mee dat zowel C als CO2 géén vloeibare vorm kennen! Anders zat je met gesmolten bomen, en wat deed dat C? Op water drijven? Zinken in water? Hoe dan ook: zou end of life betekenen.
Je kunt je afvragen. Toeval? Of toch bedoeld?
Is CO2 dan ook eigenlijk bedoeld?
Wat als er geen CO2 zou bestaan?
Wat als CO2 geen gas was geweest maar een vloeistof zoals water?
En waarom heeft water 64 anomaliteiten?
Waarom, “klopt” water niet, maar lijkt dit allemaal in teken van leven te staan?
Zou het kunnen dat het ‘klimaat’ ook anomaliteiten kent?
Dingen die we nu nog niet snappen, maar over een paar honderd jaar misschien wel?
Maar misschien moet je dan niet zozeer navelstaren/tunnelvisies op onzin als CO2 warmt klimaat op zoals nu: maar het gehele plaatje eens in een wat groter/filosofisch/goddelijk perspectief zien.
En dan ineens ‘klopt alles’.
Inmiddels al iets van 100 miljoen jaar of zo.
En ja, die ijstijden waren even nodig. Voor carbon based life wel te verstaan.
En nog even wat: Een molecuul CO2 (altijd gas) is een ‘octaaf’ zwaarder dan een molecuul water. Maaarr… water kan clusteren/klonteren van gas naar damp. Hiermee wordt water ineens een paar octaven ‘lager’ dan CO2 waardoor het dus lagere frequenties IR licht kan absorberen en DUS meer energie kan opnemen. Want: meer massa, meer ‘bas’.
Dit verschijnsel is duidelijk merkbaar in het verschijnsel “wolken” of mist.
Gewoon zichtbaar/voelbaar enzovoorts.
Maar ja. Het laatste wat een vis wel opmerkt is het water waarin ie zwemt. Dus de ‘discussie’ zal -ook hier helaas- nog wel even doorgaan.
Oh, was ik vergeten: hier een leuk en uitgebreid wetenschappelijk overzicht wat licht/EM straling etc nou is.
Oa: ” Licht wordt meestal gedefinieerd als elektromagnetische straling waarvan de frequentie in de buurt ligt van het frequentiebereik dat zichtbaar is voor het menselijk oog. Men onderscheidt daarom, naast zichtbaar licht, infrarood licht (lagere frequentie) en ultraviolet licht (hogere frequentie).”
http://slideplayer.nl/slide/10179951/
Ik zat gister een avondje de literatuur over CO2 en dan vo0oral de al dan niet positieve waterdamp terugkoppeling te googelen.
Een steeds terugkerende vraag bij de controle van bronnen, waarvan je niet de kennis in huis hebt om ze zelf te beoordelen is natuurlijk: hoe bepaal je je houding dan.
Ik zou graag van het minder fanatieke deel van de posters hier willen horen of ze daar een vaste strategie vo0or hebben.
Paai
Beste Paai,
Je hebt ongetwijfeld ‘Olavi Karner’ gegoogled en niets gevonden, behalve enige forumposten hier en daar waar steevast ook een zekere Andre opdook. Maar ook niets op skeptical science. Niemand die aandacht schijnt te besteden aan zijn analyses. Ik heb daarom getracht zijn werk te interpreteren op een meer toegankelijke, sterk vereenvoudigde manier hier. http://climategate.nl/2015/07/05/de-weerlegging-van-global-warming-de-feedback-is-negatief/ Maar dat heb je ongetwijfeld doorgenomen.
Zelf heb ik een vracht decennia geleden jaren geworsteld met “meet en regeltechniek” waarin terugkoppeling de materie domineert en vanuit die worsteling was het voor mij tenenkrommend contra-intuïtief dat er positieve feedback in natuurlijke processen de overhand hebben en ik ben dan ook teleurgesteld dat er niet meer materie-deskundigen hun mond opendoen.
Ik had inderdaad “olavi kaerner” (met umlaut) gegoogeld en daar heel weinig en dan nog voornamelijk Finse Wortsalat opgeduikeld. Dat is in mijn boekje geen aanleiding extra veel vertrouwen in zo’n auteur te hebben. (dat boekje is overigens mijn dissertatie en die houdt zich bezig met het bepalen van het belang van woorden en teksten op grond van kwantitatieve eigenschappen. All Hail Gerard Salton!)
En ik hoop niet dat in het kielzog hiervan allerlei mensen me nu gaan vertellen dat Kaerner met opzet uit google is geschrapt door de Men in Black.
Paai
Is dat niet een beetje een autoriteitsargument, argumentum ad populum? Een redenatie afwijzen niet omdat het foutief is, maar omdat het wordt genegeerd? Heb je je afgevraagd hoe het komt dat er geen vlammende refutatie te vinden is? Misschien omdat dat niet kan?
Destijds in 2002/2003 is zijn eerste studie best wel hier en daar behandeld. De teneur was toen: ja maar de datareeks die je hebt gebruikt is gereviseerd. Dit impliceert dus ook dat niemand zijn methode’s kon afschieten.
Beste Andre, ik heb vanochtend jullie mening gevraagd over hoe je houding te bepalen in strijdvragen waarbij je zelf niet voldoende kennis bezit. Uiteraard heb ik daar een mening over, maar ik zou ook graag die van anderen horen voordat ik daar verder op in ga.
Zoals ik al zei: kwantitatieve factoren spelen daar bij mij een belangrijke rol in.
Paai
Beste Paai,
Dat is volledig begrijpelijk. Het lijdt geen twijfel dat het al dan niet bestaan van positieve feedback een doorslaggevende factor is in ‘klimaatverandering’.
We bedenken natuurlijk ook dat dit een puur objectief proces is, dat geheel onafhankelijk is van de brenger van het nieuws.
Ook is het opvallend dat bij het opduiken daarvan zo’n 15 jaar geleden, de wetenschappelijke methode niet is gevolgd. Dan zouden twee uitkomsten mogelijk geweest zijn, óf iemand zou moeten aantonen dat Kärners werk foutief was, óf men zou hebben geaccepteerd dat in meteorologische processen negatieve feedback dominant is. In plaats daarvan werd Kärner gewoon genegeerd. Misschien kan dat in een tweede ronde worden rechtgezet?
Paai,
Ik heb Olavi Kärner ooit eens ontmoet op een klimaatkritische conferentie in Wenen. Een aardige vent! Hij heeft toen uitgelegd wat de conclusies waren van zijn onderzoek. Ik geloof dat er weinigen waren die dat hebben begrepen. Kortom, zijn werk is ondoorgrondelijk, zelfs voor klimaatsceptici. Ik denk dat dat de oorzaak is van zijn betrekkelijke onbekendheid.
In dit licht gezien is die opmerking over ‘men in black’ wat flauw. Je kunt beter.
Beste Hans Labohm, misschien was het je nog niet opgevallen, maar op deze site wordt herhaaldelijk beweerd dat data worden vervalst en dat bewijsmateriaal wordt achtergehouden. Als je wilt kan ik wel een bloemlezing voor je samenstellen.
Ik juich het langzaam groeiende wederzijdse respect toe, maar ik ben nadrukkelijk niet van plan mee te gaan in samenzweringstheorieen.
Paai
Beste Paai,
Dat is mij zeker opgevallen. Sterker nog: ik heb er zelf herhaaldelijk over geschreven. Het woord ‘vervalsing’ is misschien wat te sterk. In het vakjargon heet het ‘homogenisering’.
Het is alles goed gedocumenteerd, onder meer door Tony Heller.
https://vimeo.com/215628494
Waaruit weer eens blijkt dat je het beter meent te eten dan mensen die hun doe voor hun beroep, een soort scepticus universalus zeg ik maar…..
Henk 13-9-2017 1.19 pm
Er bestaat inderdaad zo iets als een scepticus universalis.
Zoals Andre Bijkerk opmerkt (13-9-2017 1.05 pm) “ opvallend is dat zo’n 15 jaar geleden, de wetenschappelijke methode niet is gevolgd,”
Je zou zo’n scepticus universalis zelf kunnen zijn zonder deskundigheid op het gebied van de klimatologie als je de zogenaamde wetenschappelijke methode kent zoals die in vele disciplines wordt gevolgd.
Je kunt Andre’s conclusie natuurlijk in twijfel trekken maar ik denk hem te kunnen onderbouwen in een volgende bijdrage ontleend aan de fysicus A.B. Arons . “Achieving wider scientific literacy.” Daedalus: Journal of the American Academy of Arts and Sciences 112(2), pp. 91-122; Arons, A.B. 1997. “Marks of scientific literacy.” In: Teaching introductory physics. New York: John Wiley and Sons, pp. 345-46.
Aanhaling: Discriminate, on the one hand, between acceptance of asserted and unverified end results, models, or conclusions, and, on the other, understand their basis and origin; that is, to recognize when questions such as “How do we know . . . ? Why do we believe . . . ? What is the evidence for . . . ?” have been addressed, answered, and understood, and when something is being taken on faith.
En die van Hodson, Derek. 1998. Teaching and learning science: a personalized approach. Philadelphia: Open University Press, p. 2vv.
De bovengenoemde drie vragen zijn in feite een herformulering van die welke Socrates steeds stelde in zijn dialogen met hen die zich met retoriek en autoriteit verschuilden achter hun verkondigde wijsheden. Het beantwoorden van deze vragen, zonder in moeilijk begrijpbaar vakjargon te vervallen of zich uitsluitend op autoriteit te beroepen, mag ook van specialisten worden verlangd. Van de niet-specialist wordt voldoende geletterdheid gevraagd om met gezond verstand de kwaliteit van de antwoorden te kunnen toetsen.
.
@paai, september 13, 2017 12:00 pm ,
@Hans, september 13, 2017 12:34 pm.
Ik heb ook een lijst samengesteld, maar dan van fraudemeldingen op andere sites. Nadat ik er een dozijn of zo had ben ik gestopt. Was ik door gegaan dan was het aantal verdubbeld. En inderdaad, klopt het allemaal wel?
‘Goed gedocumenteerd verslag van fraude’ zit dicht tegen een contradictio aan. En het kan dan tòch nog fake zijn.
Of er sprake is van ‘samenzweringstheorieen’ ? Ik herken dat niet, dikwijls zijn het gegronde vermoedens omdat er (kennelijk/misschien) iets niet klopt. Als je daar niets mee doet blijf je met twijfels blijft zitten. En dat is jammer. Op een site als Climategate, de naam zegt het eigenlijk al, zou nu juist kunnen worden gediscussieerd over specifieke gevallen van al of niet fraude. Het valt mij op dat er hier in de reacties zoveel disciplines samenkomen, dus is er best veel kans op duidelijkheid.
En wat de laatste dagen steeds naar voren komt, het moet wel netjes blijven. Een beetje sturing is ook nuttig, lijkt me.
@Paai Goede vraag, want dat is moeilijk te doen. Meestal raadpleeg ik bronnen als Wattsup, klimaatgek e.d. al 7 jaar lang omdat die zelf verwijzen naar de echte wetenschappelijke rapporten. Ik heb in de loop der jaren zo goed mogelijk kennis opgebouwd, bijvoorbeeld door Rörsch en Thoenes, te raadplegen. Al deze informatie heb ik opgeslagen in een elektronisch archief. En verder heb ik grondig het historisch perspectief bekeken. Dus mondiale temperatuurreeksen vanaf de laatste grote ijstijd, neerslagverloop et cetera. En verder heb ik een halve bibliotheek aan betrouwbaar studiemateriaal (Kroonenberg), bijvoorbeeld hoe de statistiek van de hockeystickgrafiek in elkaar zit. De rest is gezond verstand. Eén is glashelder al spoedig naar voren gekomen, wat mij betreft: er is zo veel mis met de AGW-hypothese, dat die niet met goed fatsoen te handhaven is. De rest bestaat uit talloze hiaten als voer integere wetenschappers.
Probeer je bronnen eens te veranderen en de spin van WWUT/klimaatgek/etc te voorkomen, zij hebben een duidelijke politieke agenda en geen enkele vorm van kwaliteitscontrole.
Ze worden dan ook steeds weer betrapt op koeien van fouten. ]
Dus gooi je archief door de schredder en begin opnieuw. Ook Kroonenburg is een gekleurde bron.
Paai,
het is hopelijk niet verboden om zelf na te denken. Ik ben niet zo’n strooier met linkjes als bv Henk.
Hierboven liet ik in een wft grafiek zien dat de opwarm snelheid 0,50 graad per eeuw gemiddeld is, vanaf circa 1850. Ik heb hierboven ook laten zien dat als je aanneemt dat de helft van de snelheid door CO2 wordt bepaald, dit tot een klimaatgevoeligheid van circa 1 graad per 2xCO2 leidt.
Maar dit zit me niet lekker omdat ik om verschillende redenen de rol van CO2 eerder nul acht dan substantieel.
Ik heb daarom eens gekeken naar El Nino’s.
De grote EN van 1998 resulteerde in een blijvend ophogen van de temperatuur van circa 0,15 graad. De volgende grote EN was in 2016, een kleine 20 jaar later. Ik zie na deze EN tot op heden, sept 2017, geen sterke afkoeling, dus nog geen sterke La Nina. Ik ga nu maar even wat speculeren. Stel dat we iedere 20 jaar zo’n sprong omhoog in de temperatuur zien, dan wordt dat per eeuw 0,75 graad. En het heeft dan geen band met CO2, tenzij men kan aantonen dat EN door CO2 bepaald is. Qua grootte orde verschilt de uitkomst niet zoveel met de gemeten 0,5 graad per eeuw.
Zie de UAH figuur met 3 trends, een tot 1998 en 2 daarna tot 2016.
http://www.woodfortrees.org/plot/uah6/from:1998/to:2016/trend/plot/uah6/from:2001/to:2016/trend/plot/uah6/from:1980/to:1998/trend/plot/uah6
Ja Erik je verzint het liever zelf en geeft daarmee eigenlijk aan dat je het beter meent te weten dan de specialisten. Geeft niet, maar nu iets waar ik al veel langer om vraag, hoe krijgt een El Nino het voor elkaar om duurzaam de temperatuur te verhogen?
Daar moet je toch eens een duidelijke fysische onderbouwing voor geven.
Trouwens als we nu eens gaan aannemen dat 100% van de opwarming door CO2 wordt bepaald (de zonneactiviteit is tenslotte hetzelfde als aan het begin van de vorige eeuw) dan kom je met jouw beperkte methode al op een klimaatgevoeligheid uit van 2C per verdubbeling
Henk,
maar nu iets waar ik al veel langer om vraag, hoe krijgt een El Nino het voor elkaar om duurzaam de temperatuur te verhogen?
Ik weet het niet, kan wel speculeren dat het met AMO te maken heeft. Maar deze verklaring is voor mijn beschouwing niet direct relevant. Ik concludeer dat na 1998 ahw een stap functie in de temperatuur optreedt. Dat kan iedereen zien.
Wat er momenteel gaat gebeuren is nog speculatief. Ik zie nog steeds een verhoogd niveau en wacht af.
Je hebt gelijk wat 100% CO2 bijdrage betreft, dan wordt de gevoeligheid voor 2xCO2 2 keer zo hoog. Maar ik heb van vele alarmisten begrepen dat ze dit niet vinden en van oordeel zijn dat CO2 zeker niet de enige driver is. Ik dacht dat ook een zekere Henk dit wel eens te berde heeft gebracht.
Erik,
Je hebt gene verklaring voor de step change, en ook niet waarom deze niet weg gaat en creëert dus energie uit het niets zonder enige verklaring (tenslotte verliezen we meer energie als het warmer wordt)
Je hebt ook geen enkele wetenschappelijke of statistische onderbouwing van je grafiek, maar je verwacht wel dat mensen je serieus nemen ondanks dat je geen enkel teken laat zien dat je er ook maar iets van begrijpt.
Verder is de zonneactiviteit terug bij het begin van de vorige eeuw, en is de afkoelende werking van aerosolen veel hoger dan toen
Het kan dus heel goed zijn dat het % > 100%
Henk denkt af en toe wel na wat hij schrijft en
@Henk,
Het is nochtans een bekend warmista die reeds meerdere jaren geleden de optie opperde “El Niño zorgt voor stapsgewijze temperatuurstijgingen”.
De bewijzen zijn zelfs te vinden op de blog die “het evangelie” predikt: https://skepticalscience.com/global-warming-here-to-stay-trenberth-converstion.html
Misschien hem een keer contacteren?
Danny,
Misschien moet je een keertje Engels leren lezen in plaats van alleen plaatjes kijken en conclusies trekken
Niemand (behalve dan een paar “sceptici” zal beweren dat el nino zorgt voor sprongsgewijze opwarming , het lijkt alleen maar zo, Erik creëert een grafiek met 2 stapjes en concludeerd dat hij dus gelijk heeft zonder wetenschappelijke onderbouwing
Henk,
Hahaha… schitterend, je bent echt grappig.
Ik kom hier op terug, als ik wat meer tijd heb
Henk,
Ik citeer niet direct uit de klimaatbijbel, maar toch uit de verduidelijkende geschriften: “we have found distinctive variations in global warming with El Niño. A mini global warming, in the sense of a global temperature increase, occurs in the latter stages of an El Niño event, as heat comes out of the ocean and warms the atmosphere.”
Dit wordt dus gezegd door “a Distinguished Senior Scientist in the Climate Analysis Section at the National Center for Atmospheric Research” – ik verzin het echt niet hé – en jij komt dan met “Niemand (behalve dan een paar “sceptici” zal beweren dat el nino zorgt voor sprongsgewijze opwarming”, ja ik vind dit uitermate grappig…
Wat Erik betreft, ik vermoed niet dat hij een wetenschapper is, maar ik weet wel zeker dat hij een erg goed waarnemer is en ook een aanhanger van de wetenschappelijke methode: hij analyseert de hem beschikbare data en gaat op zoek naar patronen waarna hij een hypothese formuleert of eentje herhaalt die hij ergens anders opgepikt heeft. Deze hypothese verwerpen omdat hij ze niet bewijst of wetenschappelijk onderbouwt in jouw terminologie, is een absoluut zwaktebod, identiek aan wat je met Lüdecke & Weiss doet.
Een andere uitstekende waarnemer is overigens Bob Tisdale en die heeft meerdere blogs gewijd aan de stapsgewijze temperatuurstijging door El Niño…
Ik zou nog iets over de laatste stelling van Fermat kunnen zeggen, maar… om in de taal van Shakespeare te besluiten: I rest my case.
PS. Een excuus aan het adres van Erik zou wel op zijn plaats zijn, vind ik
Danny,
probeer het nog eens een keer en dan nu met een bron en dan helemaal goed lezen.
en graag excuus aan mij omdat je onzin blijft verspreiden
Bob Tisdale is ook een fantast die alleen maar onzin verspreid.
Kom eens met een wetenschappelijke bron zodat ik het helemaal en in context kan lezen
Erik is een fantast die lijntjes trekt en patronen probeert te herkennen om zijn mening te onderbouwen zonder zich af te vragen of wat hij ziet wel klopt of dat het gewoon statistische onzin is (en net als het werk van Ludecke is het onzin) Dat jij het vervelend vind dat ik dat duidelijk zeg, is jouw probleem.
Het is dan ook niet ad hom (want een feit)
I rest my case.
Ik een fantast? Kom op Henk, ik verwijs nooit naar vage hypothesen en theorieen zoals jij. Al hetgeen ik doe is gebruik maken van algemeen gepubliceerde data. Soms wel met een interpretatie die jou niet zint.
Verklaar de volgende figuur Henk, gebaseerd op harde, door mij gedetrende data. Verklaar waarom de el nino van 1998 bij oppervlakte data aan het verdwijnen is. Je ziet de desastreuze werking van homogenisatie Henk.
http://www.woodfortrees.org/plot/uah6/from:1979/to:2018/detrend:0.465/offset:0.21/mean:6/plot/hadcrut4gl/from:1979/to:2018/detrend:0.667/mean:6
Inderdaad drroy spencer aan het werk! Goed dat je toegeeft dat hij zijn werk zwaar manipuleert!
flauwe reactie Henk. Ook rss en hadcrut3 vertonen een grote EN in 1998. Kennelijk zijn de vele inter- en extrapolaties, en vele middelingen oorzaak van het verminken van de grootste EN van de vorige eeuw, tot en met nu.
De reden voor mijn keuze was het bedrog dat ik keer op keer tegenkwam en tegenkom. Het gaat dan elementaire zaken als aantallen ijsberen en ijsbedekking van de polen. Dit is maar een kleine greep uit de ‘informatie’ uit de bronnen die ons een zwart scenario voorspiegelen. Gekoppeld aan het Eco Industrieel Complex en het bedrog rond de hockeystickgrafiek is mijn vertrouwen in die bronnen geheel weggevallen.
En toen waren alle reacties verdwenen… Misschien moesten jullie maar eens naar een ander systeem uitkijken?
De layout van climategate is esthetisch gezien prima, maar ik erger me doorlopend aan de verbrokkelde threads die na twee niveaux bijna onleesbaar smal waren en waar de “antwoord” button dan ook vaak verdwenen was, zodat je eigenlijk nooit wist wie waarop reageerde. Het systeem van de oude discussiesite van het NRC (Paul Luttikhuis) was een stuk duidelijker.
Paai
Erik 13-9-2017 6.55 pm Henk 13-9-2017 7.22 pm
Erik, het idee dat El Nino’s sprongsgewijs de temperatuur op een hoger niveau brengen spreekt mij aan. De vraag van Henk is gerechtvaardigd: kan dat duurzaam zijn?
Met een collega in Calefornië ben ik bezig daarvoor een fysische onderbouwing te maken die we zoeken in het grondbeginsel hoe een ‘broeikas’ nu eigenlijk werkt. Dat is dat gedurende een dag-nacht (en seizoens) wisseling warmte wordt vastgehouden die overdag overmatig door de zon wordt ingestraald en vertraagt ’s nachts uitgestraald. Zo ontstaat de ‘ophoping’ van warmte. Hoeveel warmte wordt vastgehouden en over welke periode hangt af van de warmtecapaciteit van het oppervlak. Voor vaste grond is die laag ( 10^5 J/m2), voor een oceaanlaag groot (10^7 J/m2) .Daarom wisselt de temperatuur in de bovenlaag van de oceaan gedurende dag-nacht wisseling vrijwel niet, maar boven vaste grond sterk.
Op een hemellichaam zoals de Aarde en de Maan speelt nog een ander effect mee dat is ingebouwd in de wet van Stefan-Boltzman. Bij hogere temperatuur wordt veel meer IR uitgestraald (dus warmte verloren) dan bij lage temperatuur (dus minder warmte verloren). Als gedurende de dag de zon sterk instraalt, de temperatuur oploopt, gaat daarbij veel meer warmte veloren, dan gedurende de nacht als slechts uitstraling, bij een lagere temperatuur, plaats vindt. Als nu gedurende de dag er tevens convectie optreedt, die het oppervlak koelt, gaat er overdag minder warmte verloren. Die wordt dan in de atmosfeer vastgehouden terwijl de oppervlakte temperatuur minder hoog oploopt. We noemen dit ‘conserveren van warmte’. Indien deze warmte nu door winden naar andere delen van het hemellichamen wordt afgevoerd stijgt gemiddeld de hoeveelheid vastgehouden warmte en daarmee de gemiddelde temperatuur. Dit proces vindt op Aarde plaats dankzij de Hadley cell in het equatoriale gebied. Het gevolg is dat na een El Nino de gemiddelde temperatuur van de atmosfeer na een half jaar ongeveer een graad stijgt. Dit is dus een simpele verklaring hoe door een El Nino een gemiddelde hogere temperatuur (in de atmosfeer) kan ontstaan zonder dat andere atmosferische processen dan aanwakkerende winden daarbij een rol spelen. De aanvankelijk in de atmosfeer vastgehouden warmte wordt vervolgens door de neergaande component in de Hadley cell weer naar het oppervlak afgevoerd waar ze voor langere tijd wordt vastgelegd. En die daardoor ook een gemiddelde verhoogde temperatuur kan aannemen.
Het één en ander vergt een nadere kwantitatieve onderbouwing van de warmtestromen die we nu aan het ontwikkelen zijn. In een volgende posting zal ik de vordering daarvan beschrijven.
arthur en henk
bedankt voor commentaar en uitleg. Hier (hopelijk) een meer recente figuur van UAH6 . Duidelijk is de temperatuur sprong te zien circa 1998, maar zou ook iets later kunnen zijn. Voor en na de sprong relatief lage opwarm snelheid van circa 0.9 to 0.6 graad per eeuw.
Het ophopen van warmte in de oceaan tot het naar buiten “barst” spreekt me wel aan. Maar is dit compatibel met de langzaam momotoon stijgende CO2? Of toch andere opwarm mechanismes (milankovic?). En klopt het dat het 1 keer in circa 20 jaar voorkomt, circa 1 keer per 4 El Nino’s? En de vraag is of de EN van 2016 een dergelijk gevolg kan hebben.
https://www.dropbox.com/s/rlqt70n553ge6i9/Schermafbeelding%202017-09-14%20om%2000.30.14.png?dl=0
Beste Arthur weer veel dank voor uw artikel dat mij meer inzicht geeft in deze complexe materie. Kunt u misschien ook eens ingaan over de valkuil voor wetenschappers en anderen beschreven in het begrip :motivated reasoning ? Frans Galjee
Beste Frans
Ken je de “cargo cult” toespraak van Richard Feynman? Dit beantwoordt ook jouw vraag. De moeite waard om uit te spellen. Maar Betrand Russell was zeker uitgebreider.
http://calteches.library.caltech.edu/51/2/CargoCult.htm
Vervolg AR 14-9-2017 11.27 am
De op Aarde optredende atmosferische processen zijn om uiteen lopende redenen zeer complex. Om te beginnen vanwege de verschillen in de duur van de dag-nacht wisselingen tijdens de seizoenen op hogere breedtegraad. (Aan de equator steeds 12+12 uur, boven de poolcirkel wisselend van 3 tot 7 maanden. ). Daarom zijn we onze beschouwing over de betekenis van de winden voor het ‘conserveren van warmte’ begonnen met een model voor de Maan waarbij wij deze ‘aankleden’ met een (IR niet actieve) atmosfeer waarin winden kunnen optreden. We noemen dit de ‘dressed-up Moon’.
Op de naakte Maan loopt aan de equator de temperatuur gedurende de 14 aarddagen durende Maan-dag op tot +150 C en daalt de nacht daarop tot – 160 C. Dit zou op een naakte aarde ook het geval zijn omdat Maan en Aarde netto dezelfde hoeveelheid zonenergie krijgen ingestraald. De oorzaak van dit grote temperatuurverschillen kunnen we verklaren met een berekening op grond van de toepassing van de bekende stralingswetten en in aanmerking nemend de geringe warmte capaciteit (J/m2) van de rotsige maanbodem. Nemen we nu aan dat op de aangeklede Maan gedurende de Maan-dag een sterke convectie optreedt, de temperatuur van het oppervlak niet tot +150 C zal stijgen, er warmte in de (IR inactieve) atmosfeer wordt opgeslagen die vervolgens naar het nachtdeel wordt vervoerd dan zal daar de temperatuur niet tot de extreme warade van -160 C dalen. Door dit effect treedt dus in de eerste plaats een temperatuurverevening op (Een term die onlangs Kees le Pair in een overeenkomstige beschouwing heeft ingevoerd). Onze kwantificering levert echter ook op dat daarmede een verhoging van de gemiddelde temperatuurverevening moet optreden. Als de winden maar sterk genoeg zijn ontstaat op deze aangeklede Maan een even aangename temperatuur, binnen overeenkomstige grenzen als op Aarde , waarvoor geen andere stralingsprocessen in de atmosfeer nodig zijn.
Zoals gezegd, de situatie op Aarde is veel complexer (zie mijn hoofd-posting 1 a tot f)). We zijn nu bezig die processen door te rekenen waarbij dan wel de atmosferische stralingsprocessen mee spelen. Op de resultaten mag ik nog niet vooruit lopen, het is veel rekenwerk met gecompliceerde formules. Maar het zou ons niet verwonderen als het eindresultaat daarvan wordt dat de atmosferische stralingsprocessen vooral bijdragen aan een stabilisatie van de vereveningsprocessen, niet aan een temperatuurverhoging en mogelijk zelfs aan een temperatuurverlaging.
Vraag, waarom komen de AGW voorstanders tot een andere conclusie? Onze verklaring wordt dan dat men zich heeft vastgebeten in de veronderstelling dat de atmosferische stralingsverschijnselen de drijvende kracht achter het broeikaseffect moeten zijn, terwijl dat volgens ons evident het gevolg is van conservering van zonnewarmte over langere perioden. Men verwisselt oorzaak-gevolg relaties door temperatuur veranderingen als uitgangspunt te nemen, terwijl deze het gevolg zijn van de op elk tijdstip vast gehouden en tussen breedtegraden uitgewisselde warmte. (Zie nogmaals het El Nino betoog).
Reactie op Frans Galjee 14-9-2017 12.44 pm
Over de valkuilen zie mijn laatste paragraaf in 12.40 pm
Erik 14-9-2017 11.52 am
Als je door de gemiddelde temperatuurcurve over een eeuw een andere curve trekt dan de simplistische regressie lijn dan zul je zien dat tenminste drie sprongen optreden die nabij optredende El Nino’s liggen. (Hans L kan die gebroken lijn wellicht voor me afdrukken).
Natuurlijk is de Milancovic cyclus van belang voor het ontstaan van een gemiddelde temperatuur. De kracht van de zoninstraling is de allereerst drijvende kracht. Hoe zat het ook weer met ijstijden waarvan iemand opmerkte dat de temperatuur weliswaar lager lag maar niet instabieler was.
Tenslotte nog iets over El Nina maar dan eerst toch weer over El Nino. Wat ziet men als oorzaak van de laatste? Ik denk dat het volgende een logische verklaring is.
De equatoriale oceaan wordt niet alleen door winden gekoeld maar eveneens door een opwellende verticale zeestroom die vanaf de thermocline 4 C is. Een horizontale oceaanstroom sluit die koelkraan tijdelijk af. Tijdens een El Nina wordt die kraan weer geopend en brengt de lokale temperatuur weer omlaag. Maar ondertussen is wel warmte in de bovenstaande atmosfeer geconserveerd die naar andere breedtegraden wordt vervoerd, niet ter plaatse geretourneerd.
Zo’n returnproces wordt overigens wel in gebieden op gang gebracht waar weinig wind staat. Met name in de zomer in O’Neill in Nebraska. Op voorhand kan ik melden dat onze simulatie van de processen in opvallende overeenkomst is met de waarnemingen aldaar wat ons vertrouwen geeft dat we op de goede weg zitten.
Ja Arthur gelezen maar hoe voorkomen wij dat we niet in diezelfde valkuil vallen? Overigens kwam uw reactie om 12:48 dus 4 minuten na mijn vraag. Antwoord is bij lezen gezien en begrepen dank!
Mee, eens, voortdurend uitkijken niet zelf in een valkuil te vallen.
Maar het handhaven van de ‘wetenschapelijke methode is het recept.
Zie mijn posting onder bijdrage van de Lange. (14-9-2017 1.53 pm
Daaraan toe te voegen (uit Science Friction)
Bertrand Russell (1872-1970) was één van de eerste wetenschapsfilosofen die zich zorgen maakte over afwijking van de wetenschappelijke methode, en hij stelde de volgende tien regels voor het onderwijs op ter bestrijding van wat hij noemde wetenschappelijk fanatisme:
1. Do not feel absolutely certain of anything.
2. Do not think it worth while to proceed by concealing evidence, for the evidence is sure to come to light.
3. Never try to discourage thinking for you are sure to succeed.
4. When you meet with opposition, even if it should be from your husband or your children, endeavour to overcome it by argument and not by authority, for a victory dependent upon authority is unreal and illusory.
5. Have no respect for the authority of others, for there are always contrary authorities to be found.
6. Do not use power to suppress opinions you think pernicious, for if you do the opinions will suppress you.
7. Do not fear to be eccentric in opinion, for every opinion now accepted was once eccentric.
8. Find more pleasure in intelligent dissent than in passive agreement, for, if you value intelligence as you should, the former implies a deeper agreement than the latter.
9. Be scrupulously truthful, even if the truth is inconvenient, for it is more inconvenient when you try to conceal it.
10. 10 Do not feel envious of the happiness of those who live in a fool’s paradise, for only a fool will think that it is happiness. Russell, Bertrand A.W. 1969. “A liberal Decalogue.” In: The autobiography of Bertrand Russell, deel 3: 1944-1969, pp. 71-2. http://www.brainpickings.org/2012/05/02/a-liberal-decalogue-bertrand-russell/ (geraadpleegd 4-4-2016).
Arthur en André dank voor jullie uitgebreide reacties. Ik blijf moeite hebben met de mogelijkheid dat een normaal menselijke eigenschap het goed beoefenen van wetenschap kan en zal frustreren. Ik bedoel de eigenschap altijd bevestiging te zoeken van wat we al menen te weten ook al houden rekening met deze eigenschap.
Arthur
Bijgaand een grafiek van UAH6 waar de trend is uitgehaald. Merk op dat de El Nino van 1998 aanzienlijk groter is dan die van 2016.
http://www.woodfortrees.org/plot/uah6/detrend:0.465/from:1979/to:2018/trend/plot/uah6/detrend:0.465/from:1979/to:2018
We hebben hiermee een methode om de mate van verminking van het signaal te zien door homogenisaties, middelingen en inter en extrapolaties enz.
Vergelijk het satelliet signaal met het vergelijkbare HadCrut4gl signaal. De EN zijn hier afgevlakt en kleiner tov hun omgeving, bovendien is EN van 1998 aanzienlijk gekrompen en niet meer de grootste.
http://www.woodfortrees.org/plot/hadcrut4gl/from:1979/to:2018/detrend:0.667/trend/plot/hadcrut4gl/from:1979/to:2018/detrend:0.667
Erik 14-9-2017 6.04
Gezien je belangstelling voor El Nino, zie hier een uitgebreid betoog dat voor een belangrijk deel is gebaseerd op een beschouwing van niet periodieke systemen (‘chaos’).
https://www.thegwpf.org/content/uploads/2017/09/Tsonis.pdf
Punt vooraf:
Ik ben niet zeker of mijn eerdere beschouwing over de oorzaak van El Nino en El Nina wel helemaal correct was. De situatie is complexer dan ik voorgaf. Voorts enige ervaring met niet periodieke systemen heb ik wel maar de auteur (Tsonis) voert ‘netwerk theorie’ op en daarin heb ik mij nauwelijks verdiept.
De voorwoord schrijver (Essex) en de auteur staan bekend als AGW ‘critici’, maar doen over die theorie geen expliciete uitspraken, houden zelfs een slag om de arm, want het betoog van Tsonis is niet het onderwerp van zijn monografie.
Dit is zijn conclusie
“The findings presented here and in the references support the view that the climate system consists of distinct subsystems whose interplay dictates decadal variability.At the same time, these results provide clues as to what these subsystems might be.As such, while ’weather’ may be complicated (consisting of many parts and difficult
to understand), ’climate’ may be complex but not complicated (with fewer parts and easier to understand). Moreover, it appears that the interaction between these sub systems may be largely responsible for observed decadal climate variability. In the past, this decadal variability was ‘modelled’ as a tug-of-war between aerosols and car-
bondioxideeffects. The argument was that in times when aerosols were‘winning’, the Earth would cool, while in times when carbon dioxide effects were more dominant, the Earth would warm. The results presented here refute this arbitrary assumption as
they demonstrate that a dynamical mechanism is responsible for climate shifts. Thus ENSO and its ‘cousins’ do not tell us anything about human contributions to climate change. They do, however, underscore the importance of natural variability in climate
change. While humans may play a role in climate change, other natural forces such as the oceans and extraterrestrial influences such as the sun and cosmic rays my play an important role. “
Hierbij vraag ik me voortdurend af waarom AGW voorstanders steeds de term ‘climate change’ blijven gebruiken. Het is een kwestie van semantiek. De voorwoord schrijver merkt hierbij op:
“What is not semantical is that these changes occur naturally, whether humans are present or not. Moreover, current attribution arguments are rendered invalid by it, because natural internally-caused ‘weather’ is shown here to be able to explain things – as well as the state of the art permits – without any need to appeal to external causes.”
Mijn opinie: met de term klimaatverandering blijven AGW voortgaan dit als iets bedreigend voor te stellen. Men zou wensen dat men van klimaat variabiliteit zou spreken.